.

1. PRAWO ZNAKÓW TOWATORYWCH

2. ZNAK TOWAROWY
 każde oznaczenie, które można przedstawić w
sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się
do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorcy od
towarów innego przedsiębiorcy. Znakiem
towarowym może być w szczególności wyraz,
rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna,
forma przestrzenna, w tym forma towaru lub
opakowania, a także melodia lub inny sygnał
dźwiękowy[1]. Potocznie na znak towarowy mówi się
„znak handlowy”, „znak firmowy”, „firmowa nazwa”
lub „logo”.

3. FUNKCJE ZNAKU TOWAROWEGO
 Wyróżniamy trzy podstawowe funkcje znaku
towarowego:
 - oznaczenia pochodzenia (odróżniającą),
 - gwarancyjną (jakościową),
 - reklamową.

4. RODZAJE ZNAKÓW TOWAROWYCH
 Ze względu na metodę postrzegania znaku dzielimy je na:
 słowne – oznaczenia odbierane przy użyciu wzroku oraz słuchu.
Źródło ich powstania mogą stanowić litery, liczby, słowa, zdania
lub slogany. Przykładem są imiona czy nazwiska.
 obrazowe – oznaczenia odczytywane za pomocą wzroku. Do
kategorii tej zaliczyć można: rysunki, reprodukcje, portrety,
kombinacje kolorów. Mogą mieć formę fantazyjną
 np. graficznie zaprojektowane litery cyfry, czy monogramy.
 plastyczne – znaki odbierane poprzez zmysł wzroku i dotyku o
charakterze trójwymiarowym np. opakowania, różne kształty
butelek na napoje.
 dźwiękowe – kategorię tę tworzą rozpoznawane przy użyciu
słuchu melodie albo sygnały dźwiękowe.
 kombinowane – za oznaczenia tego rodzaju mogą być uznane
te powstałe z wykorzystaniem różnych form ekspresyjnych np.
słów i obrazu.

5. RODZAJE ZNAKÓW TOWAROWYCH
 Kryterium pozwalającym na dokonanie podziału znaków towarowych
może być również podmiot, który ich używa. Zgodnie z tym kryterium
wyróżnia się:
 Znaki fabryczne – używane przez producentów
 Znaki usługowe – używane przed podmioty świadczące usługi
 Znaki handlowe – używane przez sprzedawców
 Znaki firmowe – zawierają nazwę podmiotu gospodarczego
 Stopień powszechnej znajomości znaku oraz zakres ich ochrony
pozwala wyróżnić dwie kategorie:
 Znaki zwykłe – oznaczenia towaru na tyle wyraźne, że mogą posłużyć
do zidentyfikowania pochodzenia towaru określonego
przedsiębiorstwa.
 Znaki powszechnie znane (znaki notoryjne) – kategoria znaków
powstała z uwagi na atrybut znajomości tychże na obszarze całego
kraju oraz powszechnej znajomości przez większość potencjalnych
nabywców.
 Znaki renomowane – oznaczenia symbolizujące potwierdzoną jakość.
 Znaki sławne – cechują się bardzo wysokim progiem powszechnej
znajomości oraz odnoszącym się do nich przekonaniem nabywców o
wysokich walorach towarów oznaczonych tym rodzajem znaków.

6. BEZWZGLĘDNE PRZESZKODY REJESTRACJI ZT
 Nie można udzielić prawa ochronnego znakowi
towarowemu, który narusza cudze prawa osobiste
lub majątkowe, np. prawo do nazwiska, wizerunku,
prawa autorskie.
 Rejestracji nie podlega znak, którego używanie jest
niezgodne z prawem, porządkiem publicznym lub
dobrymi obyczajami. Graficznie przedstawiony znak
dotyczący towarów mający charakter obsceniczny
nie będzie mógł być nośnikiem znaku towarowego.

7. WZGLĘDNE PRZESZKODY REJESTRACJI ZT
 na znak towarowy, jeżeli jest on identyczny lub
podobny do zarejestrowanego oznaczenia
geograficznego, chyba że zgłaszający jest
uprawniony do używania tego oznaczenia;
 • na znak towarowy, jeżeli jest on identyczny lub
podobny do znaku, który przed datą według której
oznacza się pierwszeństwo, był powszechnie znany
i używany jako znak towarowy od innej osoby;
 • jeżeli od dnia zgłoszenia podobnego znaku
towarowego przez inną osobę nie upłyną okres 2
lat.

8. PRAWO OCHRONNE NA ZNAK TOWAROWY
 Na znak towarowy zgłoszony w Urzędzie
Patentowym może zostać udzielone prawo
ochronne.
 Prawo ochronne jest prawem podmiotowym o
wyłącznym charakterze oraz czasowej i terytorialnej
skuteczności. Przez uzyskanie prawa ochronnego
nabywa się bowiem prawo wyłącznego używania
znaku towarowego w sposób zarobkowy lub
zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej
Polskiej.

9. PRAWO
OCHRONNE NA
ZNAK
TOWAROWY
PROCEDURA

10. PRAWO
OCHRONNE
NA ZT
OPŁATY

11. UNIEWAŻNIENIE I WYGAŚNIĘCIE PRAWA OCHR
ONNEGO NA ZNAK TOWAROWY
 Art. 164. Prawo ochronne na znak towarowy może
być unieważnione, w całości lub w części, na
wniosek każdej osoby, która ma w tym interes praw
ny, jeżeli wykaże ona, że nie zostały spełnione
ustawowe warunki wymagane do uzyskania tego pr
awa.

12. WSPÓLNOTOWY ZNAK TOWAROWY
Wspólnotowy znak towarowy od znaku krajowego
różni się właściwie jedynie zasięgiem terytorialnym
ochrony. Obejmuje ona wszystkie 28 krajów UE. Od
wejścia Polski do Unii w 2004 r. dotyczy również
naszego kraju.
Rejestrując wspólnotowy znak towarowy nie
uzyskujesz monopolu absolutnego na nazwę.
Dokonując zgłoszenia musisz wskazać do
oznaczania jakich towarów i usług twój znak będzie
używany.
I to w tym zakresie uzyskujesz ochronę.

13. REJESTRACJA WZT
Wspólnotowe znaki towarowe rejestruje się w OHIM
(Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego) w
Alicante w Hiszpanii. Możesz spróbować zrobić to
samodzielnie lub skorzystać z pomocy rzecznika
patentowego.
Link do rejestracji:
https://euipo.europa.eu/ohimportal/pl

14. Z JAKIMI OPŁATAMI WIĄŻE SIĘ REJESTRACJA
ZNAKU?
 1050 EUR – opłata za zgłoszenie do 3 klas
towarowych, lub
900 EUR – opłata za zgłoszenie do 3 klas
towarowych (wysłane on line)
 150 EUR – opłata za każdą klasę powyżej 3-ciej
 Statystycznie daje Ci to więc:
– 3690 zł / 10 lat,
– 369 zł / rok,
– około 30 zł / miesiąc,
– około 1 zł / miesiąc – za 1 kraj.

15. TRZY PLUSY WSPÓLNOTOWEGO ZNAKU
TOWAROWEGO.
 Szybka rejestracja. Po około 4-5-ciu miesiącach
od zgłoszenia.
 Jedno zgłoszenie – ochrona w 28 krajach (jest to
dużo tańsze rozwiązanie niż rejestracja w każdy
kraju osobno).
 Egzekwowanie prawa następuje w
wyspecjalizowanych sądach.

16. PROTOKÓŁ MADRYCKI
Protokół madrycki dotyczący międzynarodowej rejestracji
znaków to traktat, nad którego stosowaniem czuwa Biuro
Międzynarodowe Światowej Organizacja Własności
Intelektualnej („WIPO") w Genewie. Obowiązuje on od
kwietnia 1996 r. i został ratyfikowany przez wiele krajów na
całym świecie, w tym przez większość państw
europejskich, USA, Japonię, Australię, Chiny, Rosję oraz w
październiku 2004 r. przez Unię Europejską (UE) jako
taką. Protokół madrycki oferuje właścicielom znaków
towarowych możliwość ochrony ich znaków towarowych w
wielu krajach poprzez wypełnienie tylko jednego
zgłoszenia bezpośrednio w krajowym lub regionalnym
urzędzie ds. znaków towarowych.

17. Od chwili przystąpienia Unii Europejskiej do protokołu
madryckiego system wspólnotowego znaku
towarowego („WZT") i tak zwany system madrycki są
powiązane – obecnie możliwe jest albo złożenie
zgłoszenia międzynarodowego opartego na systemie
wspólnotowego znaku towarowego lub wyznaczenie
UE w zgłoszeniu międzynarodowym.
Aby zarejestrować:
Należy użyć formularza WIPO MM2, MM3 lub MM4.
Dostępne są one na
http://www.wipo.int/madrid/en/forms/

18. WIPO
WIPO poprzez swoje Biuro Międzynarodowe zarządza
protokołem madryckim wraz z porozumieniem madryckim
(oba traktaty stanowią tak zwany system madrycki). Po
otrzymaniu zgłoszenia międzynarodowego z urzędu
pochodzenia WIPO przede wszystkim sprawdza, czy
wszystkie wymogi zgłoszenia są spełnione, a towary i
usługi prawidłowo sklasyfikowane. Jeśli tak jest, rejestruje
znak w Rejestrze Międzynarodowym i publikuje go w
Biuletynie Międzynarodowym. Następnie Biuro
Międzynarodowe powiadamia o rejestracji
międzynarodowej urzędy wskazanych państw.
Biuro Międzynarodowe nie sprawdza, czy znak jako taki
kwalifikuje się do ochrony ani czy identyczne lub podobne
znaki zostały już zarejestrowane – jest to zadanie urzędów
wskazanych państw.

19. KOSZTY

20. PRZYDATNE LINKI
http://www.uprp.pl/strona-
glowna/Menu01,9,0,index,pl/ - Urząd patentowy RP
http://pl.espacenet.com/ - espacenet PL
http://worldwide.espacenet.com/ - espacenet EP
http://regserv.uprp.pl/register/regviewer - baza
register plus
http://regservtd.uprp.pl/register/regviewer - baza dla
znaków towarowych register plus

21. MIĘDZYNARODOWE BAZY
 https://euipo.europa.eu/eSearch/#advanced/tradem
arks - eSearch plus
 http://tmclass.tmdn.org/ec2/ - Tmclass
 http://www.wipo.int/romarin/search.xhtml;jsessionid
=8C6E93F0FEEA0A3FD219FFD676B62872 –
ROMARIN
 https://webaccess.wipo.int/mgs/ - Madrid System
Goods & Services Manager
 http://www.wipo.int/branddb/en/index.jsp - Global
Brand Database

22. USTAWA Z DNIA 30 CZERWCA 2000 R. PRAWO
WŁASNOŚCI PRZEMYSŁOWEJ.
 http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU2001
0490508
 Dz.U. 2001 nr 49 poz. 508

23.  Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 8
lipca 2002 r. w sprawie dokonywania i
rozpatrywania zgłoszeń znaków towarowych
 Dz.U. 2002 nr 115 poz. 998
 http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU2002
1150998

24.  Rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26
lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku
towarowego
 http://eur-lex.europa.eu/legal-
content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32009R0207

25.  Porozumienie madryckie o międzynarodowej
rejestracji znaków z dnia 14 kwietnia 1891 r.
zrewidowane w Brukseli dnia 14 grudnia 1900 r., w
Waszyngtonie dnia 2 czerwca 1911 r., w Hadze
dnia 6 listopada 1925 r., w Londynie dnia 2 czerwca
1934 r., w Nicei dnia 15 czerwca 1957 r. i w
Sztokholmie dnia 14 lipca 1967 r. oraz zmienione
dnia 2 października 1979 r.
 //www.uprp.pl/uprp/_gAllery/10/32/10324/konwencj
a_paryska.pdf