2. A ENERXÍA INTERNA DA TERRA
A calor interna da Terra é debida a:
◦ desintegración de elementos radioactivos,
◦ rozamento producido pola decantación dos
materiais máis densos,
◦ os impactos de asteroides.
4. Na Terra distínguense
catro capas:
Atmosfera
Hidrosfera
Biosfera
Xeosfera
Codia
Manto
Núcleo
COMPOSICIÓN E ESTRUTURA DA
TERRA
5. CODIA
Continental Oceánica
Forma as masas
continentais.
O grosor varía entre 30 e
70 km.
Formada por granito.
Forma os fondos
oceánicos.
Grosor de 10 km.
Formada por basalto e
gabro.
6. Capa rochosa, quente e
sólida, formada por
peridotita.
Presenta solifluxión.
Divídese en:
Manto superior: ata 670
km de profundidade.
Manto inferior: máis denso
ca o manto superior.
MANTO
7. Composición metálica,
formado por ferro e níquel.
Divídese en:
Núcleo externo: líquido,
axitado por correntes de
convección que orixinan o
campo magnético.
Núcleo interno: sólido,
tamén presenta solifluxión.
NÚCLEO
8. LITOSFERA
Formada pola codia e parte do manto superior.
Litosfera continental: fría, ríxida, máis grosa.
Nela atopamos os continentes.
Litosfera oceánica: delgada, flexible e máis
densa. Codia continental
Codia oceánica
Litosfera
continental
Manto sublitosférico
Litosfera oceánica
Manto litosférico
10. O MOTOR DAS PLACAS
O manto presenta correntes de convección.
As correntes ascendentes forman os penachos
térmicos, columnas de material rochoso quente
que ascende desde a base do manto lentamente.
Litosfera
Manto
superior
Manto
inferior
Penacho térmico
Fluxo
descendente
11. Son as dorsais oceánicas e os
rifts.
Ao separarse as placas sae
material do manto e créase
litosfera oceánica.
As fendas que forman
chámanse rifts.
MOVEMENTO DAS PLACAS: BORDOS
DIVERXENTE
Nova codia
oceánica Magma
Rift
Esforzos
distensivos
Basalto
12. Forman as fallas transformantes.
Non se crea nin se destrúe litosfera.
As placas escorregan en horizontal.
MOVEMENTO DAS PLACAS: BORDOS
DE CIZALLA OU ESGAZAMENTO
Movementos de
cizalla
Forte sismicidade
Falla de Santo André
13. Se chocan unha placa oceánica e unha continental,
afunde a oceánica (máis densa) formando unha zona de
subducción.
Se é entre dúas placas continentais, fórmase un oróxeno
de colisión.
Se é entre dúas placas oceánicas, fórmase un arco de
illas.
MOVEMENTO DAS PLACAS: BORDOS
CONVERXENTE
14. O VULCANISMO
O magmatismo é a
fusión dunha rocha no
manto. Como
consecuencia
orixínase magma.
O magma ascende
atravesando a codia e,
se chega á superficie,
prodúcese unha
erupción volcánica.
15. DESGASIFICACIÓN E
EXPLOSIVIDADE
O magma moi quente e
fluído perde os seus
gases con facilidade,
transformándose en
lava, a este proceso
chamámoslle
desgasificación.
Canto máis baixa a
temperatura do
magma, máis dificil a
desgasificación,
aumentando a súa
explosividade.
VEI= Índice de Explosividade Volcánica
Volume de material expulsado
Monte Santa Elena
1980
Krakatoa 1883
Monte Pinatubo 1991
Tambora 1815
Caldera Yellostone
fai 600000 anos
17. TIPOS DE ACTIVIDADE VOLCÁNICA:
HAWAIANA
Lava moi fluída a
altas temperaturas,
>1000º.
Edificio volcánico:
volcán en escudo.
Explosividade baixa
Kilauea
(Hawai)
18. TIPOS DE ACTIVIDADE VOLCÁNICA:
ESTROMBOLIANA
Lava moi viscosa a
temperaturas <1000º.
Edificio volcánico:
estratovolcán.
Explosividade media
con caída de
piroclastos.
Krakatoa
(Indonesia)
19. TIPOS DE ACTIVIDADE VOLCÁNICA:
VULCANIANA
Lava moi viscosa a
temperaturas <800º.
Edificio volcánico:
estratovolcán, no cráter
pode formarse un domo.
Explosividade alta, con
nubes ardentes. Colima
(México)
20. TIPOS DE ACTIVIDADE VOLCÁNICA:
PLINIANA
Lava moi viscosa.
Edificio volcánico:
estratovolcán.
Explosividade
extrema con
caldeiras de
colapso.
Calbuco
(Chile)
Teide
21. TERREMOTOS
Vibracións producidas por movementos ou roturas da
codia, con liberación, brusca, de enerxía.
Epicentro
Punto na superficie
vertical ao hipocentro.
Hipocentro ou foco sísmico
Punto onde ten lugar a
fractura.
Ondas sísmicas
22. TERREMOTOS
Mídense coa escala Magnitude do Movemento
Sísmico (MMS).
Para a súa detección empregamos sismógrafos.
23. TERREMOTOS
Se o epicentro está situado no fondo oceánico,
poden producirse desprazamentos das masas de
auga e xerar tsunamis.
25. ONDAS INTERNAS
Ondas lonxitudinais. Rápidas.
Desprázanse en medios sólidos
e líquidos.
Ondas transversais. Máis
lentas. Só se desprazan en
medios sólidos.
26. ONDAS SUPERFICIAIS
Ondas L Ondas R
Dirección de propagación da onda
Movemento das partículas
Dirección de propagación da onda
Movemento das partículas
Ondas transversais. As
partículas desprázanse con
movementos laterais. Lentas e
moi destrutivas. Desprázanse
en medios sólidos.
Ondas transversais . As
partículas desprázanse con
movementos elípticos. As máis
lentas. Desprázanse en medios
sólidos e líquidos.
27. BORDO DIVERXENTE
Límite entre dúas
placas tectónicas que
se separan, novo
material ascende
desde o manto,
creando nova codia,
polo que tamén recibe
o nome de bordo
constructivo.
Aprécianse nas
dorsais e nas zonas de
rift.
28. BORDO CONVERXENTE
Bordo de choque entre dúas placas tectónicas.
Cando unha das placas afunde baixo a outra,
consumíndose no manto fálase de subducción.
Formación de cordilleiras e está asociado con
zonas de actividade volcánica e sísmica
orixinadas pola fricción das placas.
Placa cabalgante
Placa
subducente
Fosa oceánica
Prisma de
acreción
Manto
Vulcanismo
Fusión parcial
29. BORDO DE CIZALLA
Os bordos pasivos prodúcense cando as placas
deslizan unha con respecto a outra, o fan ao longo
de fallas denominadas transformantes, sen que
se produza creación nin destrución da codia.
O desprazamento orixina un rozamento continuo
horizontal que xerará importantes sismos.