1. O neno contaminante
Era unha vez un neno que cada vez que ía pescar se tiña sede mercaba unha lata de
Coca Cola, bebía e a tiraba a auga contaminándoa e perxudicando ao medio ambiente.
Cando soaba os mocos cunha servilleta e votábao no contedor azul dos papeis en vez
de tiralo no negro dos residuos. Pero un día ía xogar a un parque novo que puxeran no
seu barrio e el non sabía onde era así que foi parar a un mundo ao que ninguén fora
nunca, era un mundo sen igual: limpo, sen delincuentes, sen drogas e ademais brilaba
o Sol todo o día. Xoán, que así se chamaba o neno, quedou perplexo ao ver ese mundo
tan marabilloso.
-<<Non hai nubes, os nenos son educados, non manchan…
E ademais non usan tantos coches e usan autobuses ou bicis, patíns, patinetas e
skates.>> Dixo Xoán marabillado.
El viu a un habitante dese mundo e preguntoulle:
-Onde estou?
E o señor díxolle:
-Ti estranxeiro estas en Limpolandia onde utilizamos as tres erres que son: reducir,
reciclar e reutilizar e sobre todo nunca tiramos lixo aos ríos nin aos mares porque
nunca contaminamos.
-O que fago eu.
Dixo susurrando Xoán. O habitante de Limpolandia oíu a Xoán dicindo iso e
preguntoulle:
-De verdade fas iso?.
Xoán mirouno e moveu a cabeza, parecía que estaba afirmando e Marcos que era o
habitante de Limpolandia díxolle:
-Pois iso está moi, moi, moi mal. Eu vouche ensinar a reducir, reciclar e a reutilizar.
Xoán estaba moi contento e de súpeto dixo:
-Por certo como te chamas?
-Chámome Marcos. E ti? - Díxolle Marcos.
E Xoán contestoulle: -Eu son Xoán.
Despois de coñecerse comezaron co entrenamento de salvar o planeta Terra. Primeiro
comezaron coa primeira erre, reducir, é un traballo para non tirar tanto lixo. A Xoán
2. este traballo éralle difícil pero de tanto loitar conseguiuno. Á segunda erre era reciclar
que era meter cada lixo no seu colector, ese traballo tamén lle foi difícil pero logrou
conseguilo tamén. E por último a terceira erre, reutilizar, que era se algunha cousa
aínda servía ,reutilizala en vez de tirala ao lixo. Ese traballo era doado para Xoán
porque sempre o facía, pero o traballo que más lle custou era non tirar lixo ao río nin
ao mar, pero conseguiuno e cando xa estaba listo para volver dixo eufórico:
-Moitas grazas Marcos!
Despois de darlle as grazas a Marcos despediuse de todos e foise. Cando chegou a casa
púxose a levar unha forma de vida baseada nas tres erres e nunca máis volveu ensuciar
nin contaminar.
