1. Espainiako hezkuntza informatikoaren historia. Laurogeigarren
hamarkada edo inozentziaren garaia
70.hamarkadaren amaiera aldera eta 80.hamarkadaren hasieran mendebaldeko zenbait
gobernuk ordenagailuen beharra erantsi zioten haien hezkuntza politikari. Garai honetan
sortu zen, beraz, ordenagailuak hezkuntza sisterman modu orokortuan zabaltzeko asmoa.
Lehen fase honetan, kurrikulumean zenbait ezaugarri eransteko joera egon zen:
informatikarekin lotura zeukaten ikasgaiak; programak eta plan ofizialak hardware eta equipo
informatikoen bidez; kudeaketa administratiboan informatikaren erabilpena (matrikulak,
kalifikazioak, espedienteak…); programa edo hezkuntzarako egokitutako softwareak eta
irakasleak arlo honetan formakuntza jasotzeko asmoa.
• Gertaera honek informatikarenganako gogo handia eta itxaropena sortu zituen gizarte
alorrean, eta formakuntzarako eraldaketa sakon baten bultzatzaile izan zen. Hezkuntza
sisteman berrikuntza pedagogikoa ekarriko zuela uste zen eta ilusio eta fedea zegoen, garai
hartako argitarapenek eta liburuek erakusten duten moduan (bideoarekin lotu daiteke)
• Garai hartan ordenagailuak ez zuten hedapen handia izan eta irakaskuntza munduan irakasle
gutxi batzuen eskuetan zegoen jakintza hau , bi arrazoi direla eta: bata, solfwarea-ren
erabilera konplexua zelako (Basic programaketaren eta maila altuko beste lenguaia batzuen
ezagutza beharrezkoa zen). Bestetik, ia ez zegoelako irakaskuntzarako elaboratutako
programarik: pantallan soilik ikonorik gabeko testua agertzen zen , multimedia adierazpenik
gabekoa; teknologia ez zen indartsua eta haren gastu ekonomikoa maila altukoa zen, bai
erabiltzaileentzat baita ikastetxeentzat ere.
• Ingurune Espainiarrari dagokionez, teknologia berriak Atenea Proiektuaren bidez hasi ziren
erabiltzen, PSOE gobernuan zegoela, Hezkuntza eta Zientziaren Ministeritzak sustatutakoa,
80.hamarkadaren erdialdean.; proiektu hau, beranduago Informazioaren eta”
Komunikazioaren Teknologia Berrien Programa” (Programa de Nuevas Tecnologías de la
Información y Comunicación” (PNTIC)).
bezala ezagutu zen. “
• Era berean, zenbait autonomomia erkidegotan, ordenagailuak ikasgeletan erabiltzeko zenbait
plan diseinatu zituzten; kontuan eduki behar da, erkidego hauetan hezkuntza gaietatan
eskumen osoa zeukatela hezkuntza asmoak kudeatzeko. Galizian "Abrente" eta "Estrela" ,
Andaluzian "Zahara" egitasmoa, Valentzian "Programa Informática a l´Ensenyament", Euskal

2. Autonomia Erkidegoan el "Plan Vasco de Informática Educativa", "Ábaco" proiektua
Kanarietan eta Katalunian "Plan de Informática Educativa".
• Aipatutako programa hauek legitimazio ofiziala eman zioten modu indibidualean zenbait
irakaslek bultzatutako esperientziei. Hasiera batean zenbait Spectrum eta Commodoren
bidez eta ondoren PC klonikoen bidez, lehenengo gela informatikoak sortu ziren eta Basic
programaketaren ikastaroak ematen hasi ziren, testuak lantzeko softwarea eta datu baseak
lantzeko asmoz. Ekipoak kaskarrak ziren eta teknikoki konplexutasun handikoak; ondorioz,
irakasleengan zailtasun hauek gainditzeko nahia alde pedagogikoa baino handiagoa zen;
beraz, ez zen egon informatikako jarduerak garatzeko aukerarik.
• EAO (Enseñanza Asistida por Ordenador) izan zen garai hartan Bigarren Hezkuntzarako
metodorik hedatuena. Papertekek sustatu zuen LOGO proiektua garatu zen , Piageten
planteamentuak zekartzana, nahiz eta gutxi batzuek jarri zuten praktikan.
• Bestalde, kontuan hartu behar dira informatika ikasgaiaren inguruan egon ziren eztabaidak.
Ikasgai hau beharrezkoa edo aukerazkoa ote zen sakon eztabaidatu zen ; hau dela eta,
zenbait ikastetxetan ikasgai hau irakatsi zen baina emaitza eraginkorrak eskuratu gabe.
• Aldi berean, irakasle eta proiektu askok informatika kurrikulumaren barne sartzeko apostua
egin zuten. Hau da, informatikaren erabilera bultzatu zuten baina ez ordenagailuen erabilera
bultzatzeko soilik, baizik eta ikasgai askotarako helburuak eta edukiak lantzeko.
Laurogeigarren hamarkadako nerabeentzat informatika ezezaguna zen, etxean ez
baitzekaten ordenagailurik, bideo jolasak erabili zituen lehen belaunaldiarentzat izan ezik
Ikastetxeetan topatu zituzten zailtasun nabarienak teknologiaren hutsunea eta irakasleen
formakuntza falta izan ziren. Ikastetxeetako zuzendari taldeek haien ikastetxeetarako
ordenagailuak lortzeko ahaleginak egin zituzten eta irakasleeak, beste batzuen artean, MS-
DOS, Worperfect, edo DBaseIII ikastaroak jasotzeko saiakerak egin zituzten.
• Hala ere, inonako gatazkarik ekarri ez zuena zera izan zen: administrazio kudeaketa
informatikaren bidez egitea: ikasleen matrikulak, kalifikazioen datu baseak, ordutegiak,
planifikazioak…Laurogeita hamargarren hamarkadaren erdialdean espainiar estatuko
ikastetxe gehienek informatika zerbitzua erabiltzen zuten idazkaritzan. Gela barruan
informatika erabiltzea, aldiz, ez zen ohikoa.
• Amaitzeko, esan beharra dago laurogeita hamargarren hamarkadan aipatu ditugun proiektuak
indarra galdu zutela; honen arrazoi nagusia administrazioek LOGSE-n egin zituzten
ahaleginak izan ziren, hau garatzen zentratu zirenez,, indarra galdu zuen informatika
hezkuntzan txertatzeko ilusioak. ..