SlideShare uma empresa Scribd logo
1 de 19
Era criança quando pela primeira
    vez,entrei em um avião.
A ansiedade de voar era enorme.
Eu queria sentar ao lado da janela
de qualquer jeito,acompanhar o vôo
 desde o primeiro momento e sentir
o avião correndo na pista
cada vez mais rápido
até a decolagem.
Ao olhar pela janela via, sem palavras,
      o avião rompendo as nuvens,
         chegando ao céu azul.
    Tudo era novidade e fantasia.
Cresci, me formei, e comecei a trabalhar.
       No meu trabalho, desde o início, voar era
               uma necessidade constante.
As reuniões em outras cidades e acorreria me obrigavam,
    às vezes, a estarem dois lugares num mesmo dia.
No início pedia sempre poltronas ao lado da janela,
 e, ainda com olhos de menino, fitava as nuvens,
       curtia a viagem, e nem me incomodava
      de esperar um pouco mais para sair do
        avião, pegar a bagagem, coisa e tal.
O tempo foi passando, a correria aumentando,
e já não fazia questão de me sentar à janela,
 nem mesmo ver as nuvens, o sol, as cidades
abaixo, o mar ou qualquer paisagem que fosse.
 Perdi o encanto. Pensava somente em chegar
  e sair, me acomodar rápido e sair rápido.
As poltronas do corredor agora eram exigência.
Mais fáceis para sair sem ter que esperar ninguém,
     sempre e sempre preocupado com a hora,
  com o compromisso,com tudo, menos a viagem,
         com a paisagem, comigo mesmo.
Por um desses maravilhosos “acasos” do destino,
estava eu louco para voltar de São Paulo numa tarde
            chuvosa, precisando chegar
        em Curitiba o mais rápido possível..
   O vôo estava lotado e o único lugar disponível
         era uma janela, na última poltrona.
Sem pensar concordei de
imediato,peguei meu bilhete e fui
para o embarque.
Embarquei no avião, me acomodei
na poltrona indicada: a janela.
Janela que há muito eu não via, ou
melhor, pela qual já não me
preocupava em olhar.
E, num rompante, assim que o avião decolou,
 lembre-me da primeira vez que voara.
Senti novamente e estranhamente aquela ansiedade,
 aquele frio na barriga.
Olhava o avião rompendo as nuvens escuras até que,
 tendo passado pela chuva, apareceu o céu.
Era um azul tão lindo como jamais tinha visto.
         E também o sol, que brilhava
      como se tivesse acabado de nascer.
Naquele instante, em que voltei a ser criança,
   percebi que estava deixando de viver um
   pouco a cada viagem em que desprezava
                aquela vista...
Pensei comigo mesmo:
         será que em relação às outras coisas da
        minha vida eu também não havia deixado
                 de me sentar à janela,
como por exemplo, olhar pela janela das minhas amizades,
           do meu casamento, do meu trabalho
                    e convívio pessoal?
Creio que aos poucos,
e mesmo sem perceber, deixamos de olhar
         pela janela da nossa vida.
        A vida também é uma viagem
 e se não nos sentarmos à janela,perdemos
     o que há de melhor: as paisagens,
           que são nossos amores,
         alegrias, tristezas, enfim,
        tudo o que nos mantém vivos
Se viajarmos somente na poltrona do corredor,
             com pressa de chegar,
 sabe-se lá aonde, perderemos a oportunidade
             de apreciar as belezas
          que a viagem nos oferece.
Se você também está num rítmo acelerado,
  pedindo sempre poltronas do corredor,
   para embarcar e desembarcar rápido
            e “ganhar tempo”,
         pare um pouco e reflita
      sobre aonde você quer chegar.
A aeronave da nossa existência
voa célebre e a duração da viagem não é
      anunciada pelo comandante.
 Não sabemos quanto tempo nos resta.
  Por essa razão, vale a pena sentar
   próximo da janela para não perder
            nenhum detalhe.
Afinal, a vida, a felicidade e a
   paz são caminhos, e não
            destinos.
Texto- Alexandre Garcia

Formatação- Amélia Soares

Mais conteúdo relacionado

Destaque

Dossier presentación proyectos ong incentiva learning bus service
Dossier presentación  proyectos ong incentiva   learning bus serviceDossier presentación  proyectos ong incentiva   learning bus service
Dossier presentación proyectos ong incentiva learning bus serviceONG Incentiva
 
Chung cư hp landmark tower
Chung cư hp landmark towerChung cư hp landmark tower
Chung cư hp landmark towerTiep Khacbds
 
Thompson kelvin eli 2011
Thompson kelvin eli 2011Thompson kelvin eli 2011
Thompson kelvin eli 2011Kelvin Thompson
 
балтийский меридиан
балтийский меридианбалтийский меридиан
балтийский меридианmedcentr
 
Tarea investigacion 2 jose luis hernandez dorantes
Tarea investigacion 2 jose luis hernandez dorantesTarea investigacion 2 jose luis hernandez dorantes
Tarea investigacion 2 jose luis hernandez dorantestaller2
 
Molinos Del Mundo
Molinos Del MundoMolinos Del Mundo
Molinos Del Mundorafmoro
 
The Value of Collaboration in Demonstrating Your Library's Value
The Value of Collaboration in Demonstrating Your Library's ValueThe Value of Collaboration in Demonstrating Your Library's Value
The Value of Collaboration in Demonstrating Your Library's ValueJoyce Meldrem
 
Thiet ke Brochure - Duc Khai
Thiet ke Brochure - Duc KhaiThiet ke Brochure - Duc Khai
Thiet ke Brochure - Duc KhaiViết Nội Dung
 
Livro De Leitura
Livro De LeituraLivro De Leitura
Livro De Leituratejinha
 
Thao tac thuc hien mo phong
Thao tac thuc hien mo phongThao tac thuc hien mo phong
Thao tac thuc hien mo phongdaodinh8
 
Actividad no qimik moderna
Actividad no qimik modernaActividad no qimik moderna
Actividad no qimik modernapaulinakarina
 

Destaque (15)

Dossier presentación proyectos ong incentiva learning bus service
Dossier presentación  proyectos ong incentiva   learning bus serviceDossier presentación  proyectos ong incentiva   learning bus service
Dossier presentación proyectos ong incentiva learning bus service
 
Chung cư hp landmark tower
Chung cư hp landmark towerChung cư hp landmark tower
Chung cư hp landmark tower
 
Thompson kelvin eli 2011
Thompson kelvin eli 2011Thompson kelvin eli 2011
Thompson kelvin eli 2011
 
Tres Morillas
Tres MorillasTres Morillas
Tres Morillas
 
балтийский меридиан
балтийский меридианбалтийский меридиан
балтийский меридиан
 
Tarea investigacion 2 jose luis hernandez dorantes
Tarea investigacion 2 jose luis hernandez dorantesTarea investigacion 2 jose luis hernandez dorantes
Tarea investigacion 2 jose luis hernandez dorantes
 
First Class Day
First  Class  DayFirst  Class  Day
First Class Day
 
Molinos Del Mundo
Molinos Del MundoMolinos Del Mundo
Molinos Del Mundo
 
The Value of Collaboration in Demonstrating Your Library's Value
The Value of Collaboration in Demonstrating Your Library's ValueThe Value of Collaboration in Demonstrating Your Library's Value
The Value of Collaboration in Demonstrating Your Library's Value
 
Thiet ke Brochure - Duc Khai
Thiet ke Brochure - Duc KhaiThiet ke Brochure - Duc Khai
Thiet ke Brochure - Duc Khai
 
Livro De Leitura
Livro De LeituraLivro De Leitura
Livro De Leitura
 
Matrimonial Unrest
Matrimonial UnrestMatrimonial Unrest
Matrimonial Unrest
 
Thao tac thuc hien mo phong
Thao tac thuc hien mo phongThao tac thuc hien mo phong
Thao tac thuc hien mo phong
 
Actividad no qimik moderna
Actividad no qimik modernaActividad no qimik moderna
Actividad no qimik moderna
 
Powerlenguaje
PowerlenguajePowerlenguaje
Powerlenguaje
 

Mais de Rogerio Oliveira (20)

As ferias dos padres (1)
As ferias dos padres (1)As ferias dos padres (1)
As ferias dos padres (1)
 
O mar de minas
O mar de minasO mar de minas
O mar de minas
 
Ideias para ferias_(som)_!!!
Ideias para ferias_(som)_!!!Ideias para ferias_(som)_!!!
Ideias para ferias_(som)_!!!
 
O aquario de duba-i
 O aquario de duba-i O aquario de duba-i
O aquario de duba-i
 
Planeta terra
Planeta terraPlaneta terra
Planeta terra
 
National geographic8
National geographic8National geographic8
National geographic8
 
Os+pais+envelhecem
Os+pais+envelhecemOs+pais+envelhecem
Os+pais+envelhecem
 
Sixty years of_black_and_white_(nx_power_lite)
Sixty years of_black_and_white_(nx_power_lite)Sixty years of_black_and_white_(nx_power_lite)
Sixty years of_black_and_white_(nx_power_lite)
 
Treze tílias sta. catarina (ce.12.10)
Treze tílias   sta. catarina (ce.12.10)Treze tílias   sta. catarina (ce.12.10)
Treze tílias sta. catarina (ce.12.10)
 
Silencio
SilencioSilencio
Silencio
 
Supermarch _am__ricain.jp5_i_sj
Supermarch  _am__ricain.jp5_i_sjSupermarch  _am__ricain.jp5_i_sj
Supermarch _am__ricain.jp5_i_sj
 
Aprender a pensar
Aprender a pensarAprender a pensar
Aprender a pensar
 
27870 felicidade
27870 felicidade27870 felicidade
27870 felicidade
 
Atoderepulsa
AtoderepulsaAtoderepulsa
Atoderepulsa
 
Boda delanuevarealezaenlachinaroja
Boda delanuevarealezaenlachinarojaBoda delanuevarealezaenlachinaroja
Boda delanuevarealezaenlachinaroja
 
A nossa arroba
A nossa arrobaA nossa arroba
A nossa arroba
 
Les patios en espagne rené
Les patios en espagne  renéLes patios en espagne  rené
Les patios en espagne rené
 
Fotos raras de celebridades
Fotos raras de celebridadesFotos raras de celebridades
Fotos raras de celebridades
 
Espetacular
EspetacularEspetacular
Espetacular
 
Ana carolina
Ana carolinaAna carolina
Ana carolina
 

Sentar se a janela do aviao

  • 1.
  • 2. Era criança quando pela primeira vez,entrei em um avião. A ansiedade de voar era enorme.
  • 3. Eu queria sentar ao lado da janela de qualquer jeito,acompanhar o vôo desde o primeiro momento e sentir o avião correndo na pista cada vez mais rápido até a decolagem.
  • 4. Ao olhar pela janela via, sem palavras, o avião rompendo as nuvens, chegando ao céu azul. Tudo era novidade e fantasia.
  • 5. Cresci, me formei, e comecei a trabalhar. No meu trabalho, desde o início, voar era uma necessidade constante. As reuniões em outras cidades e acorreria me obrigavam, às vezes, a estarem dois lugares num mesmo dia.
  • 6. No início pedia sempre poltronas ao lado da janela, e, ainda com olhos de menino, fitava as nuvens, curtia a viagem, e nem me incomodava de esperar um pouco mais para sair do avião, pegar a bagagem, coisa e tal.
  • 7. O tempo foi passando, a correria aumentando, e já não fazia questão de me sentar à janela, nem mesmo ver as nuvens, o sol, as cidades abaixo, o mar ou qualquer paisagem que fosse. Perdi o encanto. Pensava somente em chegar e sair, me acomodar rápido e sair rápido.
  • 8. As poltronas do corredor agora eram exigência. Mais fáceis para sair sem ter que esperar ninguém, sempre e sempre preocupado com a hora, com o compromisso,com tudo, menos a viagem, com a paisagem, comigo mesmo.
  • 9. Por um desses maravilhosos “acasos” do destino, estava eu louco para voltar de São Paulo numa tarde chuvosa, precisando chegar em Curitiba o mais rápido possível.. O vôo estava lotado e o único lugar disponível era uma janela, na última poltrona.
  • 10. Sem pensar concordei de imediato,peguei meu bilhete e fui para o embarque. Embarquei no avião, me acomodei na poltrona indicada: a janela. Janela que há muito eu não via, ou melhor, pela qual já não me preocupava em olhar.
  • 11. E, num rompante, assim que o avião decolou, lembre-me da primeira vez que voara. Senti novamente e estranhamente aquela ansiedade, aquele frio na barriga. Olhava o avião rompendo as nuvens escuras até que, tendo passado pela chuva, apareceu o céu.
  • 12. Era um azul tão lindo como jamais tinha visto. E também o sol, que brilhava como se tivesse acabado de nascer. Naquele instante, em que voltei a ser criança, percebi que estava deixando de viver um pouco a cada viagem em que desprezava aquela vista...
  • 13. Pensei comigo mesmo: será que em relação às outras coisas da minha vida eu também não havia deixado de me sentar à janela, como por exemplo, olhar pela janela das minhas amizades, do meu casamento, do meu trabalho e convívio pessoal?
  • 14. Creio que aos poucos, e mesmo sem perceber, deixamos de olhar pela janela da nossa vida. A vida também é uma viagem e se não nos sentarmos à janela,perdemos o que há de melhor: as paisagens, que são nossos amores, alegrias, tristezas, enfim, tudo o que nos mantém vivos
  • 15. Se viajarmos somente na poltrona do corredor, com pressa de chegar, sabe-se lá aonde, perderemos a oportunidade de apreciar as belezas que a viagem nos oferece.
  • 16. Se você também está num rítmo acelerado, pedindo sempre poltronas do corredor, para embarcar e desembarcar rápido e “ganhar tempo”, pare um pouco e reflita sobre aonde você quer chegar.
  • 17. A aeronave da nossa existência voa célebre e a duração da viagem não é anunciada pelo comandante. Não sabemos quanto tempo nos resta. Por essa razão, vale a pena sentar próximo da janela para não perder nenhum detalhe.
  • 18. Afinal, a vida, a felicidade e a paz são caminhos, e não destinos.