3. Señor, quédate conmigo durante
este día,« Sede misericordiosos,
como o voso Pai
é misericordioso».
(Lc, 6,36)
É un programa de vida tan comprometedor
como rico de alegría e paz.
4.
5. e guía mis pensamientos e
deseos,
Recuperar o valor do silencio para
meditar a Palabra.
Deste xeito é posible contemplar a misericordia
de Deus e asumila como propio estilo de vida.
6. Guía mis pasos
A peregrinación no Ano Santo, é imaxe
do camiño que cada persoa realiza na súa existencia.
O ser humano é peregrino que percorre o seu camiño
ata alcanzar a meta arelada.
7. No entanto, esse mover é
persistente, forte e profundo.!
para que caminen ligeros al encuentro
de os cansados e desanimados.
Etapas da peregrinación:
•Non xulguedes e non seredes xulgados
•Non condenedes e non seredes condenados.
•Perdoade e seredes perdoados.
•Dade e hásevos dar, pois coa medida coa que midades seredes medidos. ( Lc, 6,37-38)
8. Guía mis manos
Non xulgar e non condenar, se non se quere incorrer no xuízo de
Deus. Ninguén pode converterse no xuíz do propio irmán. Os
homes cos seus xuízos detense na superficie, mentres o Pai mira o
interior.
9. paa que acompañen a aquéllos que se
perdieron en o camiño.
Non xulgar e non condenar, significa en positivo, saber percibir o
que de bo hai en cada persoa e non permitir que sufra polo noso
xuízo parcial e a nosa presunción de sabelo todo.
10. Ser instrumentos de perdón porque fomos os primeros en telo
recibido de Deus. Ser xenerosos con todos sabendo que Deus tamén
dispensa sobre nós a súa benevolencia con magnanimidade.
11.
12.
13. para que pueda abrazar a os que se
sienten solos e sin esperanza.
Neste Ano Santo, poderemos realizar a experiencia
de abrir o corazón a cantos viven nas máis
contraditorias periferias existenciais:
15. e vuOve atentos mis oídos al
clamor de mis hermanos.
Feridas de tantos irmáns privados de
dignidade.
16. Ofréceme un corazón tierno,
capaz de amar sin distinción.
Neste Ano Santo:
A Igrexa está chamada a curar, aliviar co óleo da
consolación,
a vendar feridas coa misericordia
a curalas coa solidaridade e a debida atención.
17. No caïamos:
•Na indiferenza que humilla.
•Na rutina que anestesia o ánimo e impide
descubrir a novidade.
•No cinismo que destrúe.
18. Abramos os nosos ollos para mirar as miserias
do mundo e sintámonos provocados a escoitar os
gritos de auxilio dos nosos irmáns.
19. • Que as nosas mans estreiten as súas mans.
• Acheguémolos a nós para que sintan a calor
da nosa presenza, da nosa amizade e da
fraternidade..
• Que o seu grito se volva o noso.
20. Que xuntos poidamos romper a barreira da
indiferenza que adoita acampar para esconder a
hipocrisía e o egoísmo.
21. Desexo tamén do Papa é que o pobo cristián reflexione
durante o Ano do Xubileu sobre as obras de misericordia
corporais e espirituais.
22.
23. e con tu aeuda pueda ver aparecer a
aurora de un mundo nuevo.
Xesús preséntanos estas obras de
misericordia para que poidamos darnos conta
se vivimos como discípulos seus.
24. Non podemos escapar ás palabras do Señor xa que en
base a elas seremos xulgados.
36. En cada uno de estos « más pequeños»
está presente Cristo mismo.
No olvidemos as palabras de S. Juan de
La Cruz. « Al atardecer de nosas vidas seremos
xulgados en o amor.»
En cada un destes «máis pequenos» está
presente Cristo mesmo.
38. Profeta Isaías ( 61, 1-2)
“O espírito do Señor está sobre min,
porque me unxiu para anunciar aos
pobres a Boa Nova”.
39. “Envioume a proclamar a liberación aos cativos e dar
vista aos cegos , para dar a liberdade aos oprimidos e
proclamar un ano de graza do Señor”. ( Is. 61,1-2)
40. «Ano de Graza»
•Levar unha palabra e un xesto de consolación aos Pobres.
•Anunciar a liberación, a cantos están prisioneiros das novas
•escravitudes da sociedad moderna.
•Restituír a vista a quen xa non pode ver porque se repregou
sobre si mesmo.
•Volver dar dignidade a cantos foron privados dela.
41. Que nos acompañen
as palabras do Apóstolo:
«O que practica misericordia, que o faga con alegría.»
( Rm 12,8)
Id.Ab.