1. 10G Robeyn 1.3

2. Na haar grondig onderzocht te hebben, pakt dokter Isabel Willems de kleine Elena op. Ze roept Noa en Kristian weer binnen.

3. “En dokter?”, vraagt Kristian die als eerste de kamer binnenkomt, “Is alles goed met haar?”

4. “Alles is in orde,” zegt Isabel, en ze geeft de kleine meid terug aan haar vader, “Maar ik zou toch nog even met jullie willen praten.”

5. “Wees maar niet ongerust, het komt echt allemaal goed,” herhaalt ze nog eens bij het zien van Noa’s ongeruste gezicht, “Maar ik wil jou en Kristian gewoon nog een paar inlichtingen geven.”

6. “Zoals ik daarnet dus al gezegd heb, is alles in orde met jullie dochtertje. Elena is kerngezond.”, zegt Isabel wanneer ze even later aan tafel zitten, “Maar doordat ze te vroeg geboren is, is ze wat aan de kleine kant…”

7. “Eigenlijk zou ze mee naar het ziekenhuis moeten, zodat ze daar nog een paar weken zou kunnen aansterken in de couveuse.”, vervolgt ze.

8. Noa en Kristian kijken elkaar verschrikt aan.“Is er geen manier waarop we haar bij ons kunnen houden?”, vraagt Noa voorzichtig.

9. “We kunnen ook een couveuse bij jullie thuis plaatsen,” stelt Isabel voor, “Het houdt wel wat risico’s in, maar Elena is een sterke meid.”Ze kijkt even het huisje rond: “Het is hier misschien wel wat klein…”“Op onze kamer is plaats!”, zegt Noa resoluut.

10. En zo staat er even later een kleine couveuse in de slaapkamer. Liefdevol stopt Kristian zijn dochtertje in: “Ga nu maar lekker slapen, Eleentje. Dan wordt je een grote meid!”

11. Het is al donker, wanneer Noa en Isabel – na nog gezellig wat babbelen – afscheid nemen: “Tot de volgende keer. Dan liever in wat betere omstandigheden…”

12. Na nog enkele huishoudelijke klusjes kruipen Noa en Kristian in bed. Het valt niet mee, die eerste dag als ouders…

13. Een lange nacht is hen echter niet gegund: om twee uur ‘s nachts begint Elena plots hard te krijsen, en een vreselijke stank vult de kamer.

14. “Blijf maar liggen Kris, ik ga wel,” zegt Noa, “Jij moet er straks al uit om te werken.”“Goed idee…”, geeuwt Kristian, “En breng als je komt slapen meteen ook een fles luchtverfrisser mee.”

15. Noa gniffelt zachtjes, en loopt naar het babybedje: “Zo Elena, kon je de nacht niet doorkomen zonder mama en papa te laten slapen?”Speels drukt ze haar neus tegen het neusje van haar dochtertje.

16. “Zo, dat ruikt meteen een stuk lekkerder hé, meisje?”, zegt ze nadat ze Elena een schone luier heeft aangetrokken, “En wil mevrouw ook nog een flesje melk, misschien?”

17. Ze besluit het zeker voor het onzekere te nemen, en om niet nog eens wakker geschreeuwd te worden geeft ze Elena nog maar meteen een flesje.

18. Terwijl ze Elena even later in haar bedje legt, spitst ze plots haar oren. Hoorde ze nu net geen hondje keffen buiten?

19. Ze loopt nieuwsgierig naar buiten, en vindt daar inderdaad een kleine, zwarte puppy. Vertederd neemt ze het beestje in haar handen.

20. “Hallo, lief hondje!”, zegt ze met een piepstemmetje, “Nu zijn er dus niet één, maar twee geboortes geweest vandaag. Eerst onze Elena, en nu jij, kleine Nikè!”

21. Terwijl ze daar staat te knuffelen met het hondje komt Kristian voorbij, op weg naar zijn carpool.“Zo, je komt steeds dichter bij je levenswens, zie ik?”, lacht hij.

22. Wanneer de grote honden wakker zijn, en Bruno ook naar zijn werk vertrokken, gaat Noa haar eigen hond Medea een bad geven.“Je hebt een prachtige puppy gekregen, meisje!”, prijst ze het dier.

23. “Ik weet dat ik je een tijdje verwaarloosd heb, Medea, maar ik had het veel te druk met mijn zwangerschap, en nu Elena er is moet ik haar natuurlijk ook aandacht geven. Dat begrijp je wel, toch?”, zegt ze tegen de hond.

24. Als antwoord schudt Medea stevig met haar hele lijf, zodat de schuimklodders in het rond vliegen.“Moet ik dat als een ja of een nee beschouwen?”, vraagt Noa lachend.

25. Nu Medea van kop tot teen gewassen is, heeft Noa eindelijk weer wat tijd voor zichzelf. Voordat ze goed in haar bed gaat liggen, kijkt ze nog even bij Elena: “Ik ben dol op je, meisje, maar ik hoop uit de grond van mijn hart dat je me nu even laat slapen!”

26. En als Elena dan toch begint te huilen, is papa Kristian gelukkig alweer thuis om haar uit haar bedje te halen voordat Noa wakker wordt.

27. “Je bent al zo groot,” mompelt hij, terwijl hij haar op het verzorgingskussen legt, “En vanavond wordt je alweer peuter…”

28. Nadat hij Elena weer in haar bedje heeft gelegd, gaat hij trainen op hun nieuwe fitnesstoestel. Want dat Elena peuter wordt, betekent ook dat ze nu eindelijk wel eens een nieuwe kamer moet krijgen. En daar zijn natuurlijk centjes voor nodig.

29. Noa is intussen weer opgestaan om het avondeten klaar te maken.“Misschien kunnen we vanavond Isabel wel uitnodigen,” denkt ze bij zichzelf, “Zij heeft zoveel voor ons en Elena’tje gedaan.”

30. Meteen wanneer Kristian aan tafel komt, stelt ze het voor.“Dat is inderdaad een goed idee,” antwoordt hij, “Ga haar maar meteen opbellen. En vraag of haar vriend meekomt, dan kunnen we hem ook eens ontmoeten.”

31. Even later komt Isabel alleen aanlopen.“Martin kon niet komen,” legt ze uit, “Hij moest werken vanavond. Maar jullie moeten maar eens bij ons komt eten of zo, dan kunnen jullie hem leren kennen.”

32. “Klinkt goed,” antwoordt Noa, “Maar kom, laten we nu maar naar binnen gaan. Ik kan niet wachten om te zien hoe Elena opgroeit!”

33. En zo staat ze even later met Elena voor de taart.“Doe een mooie wens, mijn meisje!”, fluistert ze, terwijl ze zich bukt om samen met haar dochtertje de kaarsjes uit te blazen.

34. Kristian en Isabel staan druk te toeteren.“Kom op, Elena! Wordt maar een mooie en vooral gezonde meid!”, roept Isabel.

35. “Haha!”, lacht Noa, wanneer ze haar dochtertje weer opvangt, “Je bent een prachtig meisje, Elena, maar aan je kapsel moeten we toch eerst wat doen!”En met de peuter op de arm loopt ze naar de spiegel.

36. “Zo, dat ziet er al heel wat beter uit hé, Elena?”Het kleine meisje knikt, nieuwsgierig rondkijkend, en drukt zich dan tegen haar moeder aan.”

37. “Het is een prachtig meisje!”, zegt Isabel, die hen gevolgd is naar Elena’s kamertje, “En ze is kerngezond!”

38. “Hoor je dat, Elena?”, vraagt Noa, “Eindelijk in een grote-meisjesbed in plaats van in die kleine couveuse!”

39. Terwijl Elena aan het spelen is, nemen Noa en Isabel afscheid.“Ik nodig jullie één van de dagen wel eens uit om te komen eten!”, zegt Isabel, “En wees er maar zeker van: Martin is een geweldige kok!”

40. Nadat ze alles heeft opgeruimd, kruipt Noa lekker tegen Kristian aan op bed.“Kris… hoe denk jij over een tweede kindje?”, vraagt ze dan.

41. “Dat, mijn liefste Noa,” zegt Kristian met een serieuze blik, terwijl hij haar nog dichter naar zich toe trekt, “Is het beste idee dat ik in tijden al gehoord heb!”

42. En zo, terwijl de kleine Elena in de kamer daarnaast heel rustig aan het spelen is…

43. … wordt er in de slaapkamer van haar ouders druk aan een broertje of zusje voor haar gewerkt!

44. Tot de volgende keer!!!