2. Moonstreet 2 – Tim, Kyle, Suzanne, Justin en Julie.
Het is zaterdagavond, tijd voor de tweeling, de twee jonkies van
het hoofdgezin, om op te groeien. Op dit soort dagen werd Ivy nog
even herdacht, ze zouden haar nooit vergeten, al was het nu al
weer bijna 15 jaar geleden.
3. De tweeling blies de kaarsjes uit en deden een laatste wens. Het
was gezellig. De hoogzwangere Suzanne, die tot nu toe een
makkelijke zwangerschap had gehad (ze prees zichzelf gelukkig),
liep naar haar geliefde toe om het tweetal toe te zingen.
4. Na het uitblazen van de kaarsjes gaven broer en zus elkaar nog een
knuffel. Ze hadden een mooie en leuke jeugd gehad. Ze deelden
alles met elkaar en waren elkaars beste maatjes. Nu was het tijd om
op te groeien tot twee volwassen mensen.
5. Suzanne was erg enthousiast. Tim had zelfs zijn nette pak
aangetrokken voor de speciale gelegenheid. En na een
minisprongetje, belanden de twee extieners als volwassenen op de
grond. ‘Wauw, ik voel me meteen een stuk ouder.’ zei Justin. ‘Ik
ook, maar wat een jurk. Daar gaat heel gauw verandering in komen,
jeesz ik bof niet echt als het om kleding gaat na het opgroeien.’ Ze
moesten lachen.
6. Even later verzamelde iedereen zich in de woonkamer. Suzanne en Kyle
hadden zich meteen na het spektakel al op de bank gesetteld. Nadat Julie
zich had omgekleed plofte ook zij naast haar vader op de bank. Justin
kwam de badkamer uitlopen en stopte net zijn telefoon in zijn broekzak.
‘Pa, maar ook jullie natuurlijk, uhh Barbara moest haar eigen verjaardag
vieren maar ik zou graag hebben dat ze bij ons intrekt. Het lijkt haar ook
een goed idee en met jullie instemming staat ze straks op de stoep.’ zei hij
met een ongemakkelijk lachje.
7. ‘Ik vind het goed.’ zei Julie terwijl ze opstond. ‘Wij ook.’ zei het nu
nog enige liefdeskoppel, nadat ze elkaar hadden aangekeken.
‘Waarom niet? Hoe meer zielen hoe meer vreugd!’ stemde Tim in.
‘Ja ik dacht misschien omdat de baby op komst is en dat een
hectische periode zal worden, en dan nog een gezinslid erbij word
misschien wat vol.’ ‘Oh, ik vind het alleen maar gezellig broertje,
het is toch leuk Suus, Bar en ik zijn altijd vriendinnen geweest, ‘t
word een gezellige boel in dit huis! En we zijn nu toch in de
minderheid hé. Bel haar nou maar!’
8. En ja hoor, daar stond ze, na twintig minuutjes. In de ijskou, er
stond een gure wind buiten. Haar koffer had ze in haar ene hand
en met de andere belde ze aan. Gemengde gevoelens, want ze had
haar moeder en haar kleine zusje achter gelaten in dat huis vol
nare herinneringen. Ze was klaar voor een frisse start, met de man
van haar dromen. Nu was het aan haar om gelukkig te zijn.
9. Justin stormde naar buiten, van vreugde sloeg hij zijn armen om
haar heen en ze liet haar koffer op de grond vallen. ‘Lieverd!’ riep
hij en gaf haar een dikke kus. ‘Wat ben ik blij dat je er bent.’ Zijn
glimlach was immens groot. Hij was echt gelukkig. ‘Je ziet er echt
heel mooi uit, je bent zoveel mannelijker, nog meer dan je al was.’
zei Barbara, ze sloeg haar armen om zijn nek.
10. ‘Jij bent ook mooi opgegroeid, een echte vrouw. Een vrouw
waarmee ik mijn toekomst tegemoet mee wil gaan! Kom, we gaan
naar binnen. Het is koud buiten.’ zei hij terwijl hij haar gezicht
streelde. Hij pakte haar hand en samen liepen ze naar binnen.
11. Na een gezellige bakkie, gingen Justin en Barbara naar boven om
Barbara’s koffer uit te pakken en het gezellig te maken. Suzanne
was een beetje ingedut en de rest Julie en Tim kletste een beetje. Ze
keken een film maar er was nu een reclame blok.
12. Barbara zette haar tandenborstel in de beker, waar er al vier in
stonden. ‘Zo, ik ben officieel ingetrokken.’ zei ze met een glimlach,
het voelde goed. Justin liep naar haar toe.
13. ‘Het idee dat ik vanaf nu elke ochtend naast zo’n mooie vrouw als
jij wakker mag worden, en iedere avond naast zo’n mooie vrouw als
jij in slaap mag vallen, is heerlijk. Geloof me. Ik hou echt van jou.’
Wat moest ze zonder deze jongen? Nouja, jongen. Het was nu meer
een man. ‘Ik ook van jou,’ zei ze, ‘Ik zou niet weten wat ik zonder je
zou moeten, Just.’ Tijd voor een intense kus.
14. Ze voegden zich bij het gezelschap en keken het eind van de film
mee. Julie hield van de gezelligheid, maar toch baalde ze dat zij tot
nu toe de liefde nog niet had gevonden. Ze was nooit echt een
meisjes meisje geweest, vind je het gek met twee stoere broers!? Zo
was ze nu eenmaal en ze was blij met wie ze was. Ze voelde een
warme hand op haar knie. Het was haar vader. Ze schonk hem een
liefdevolle glimlach. Die man had ook alles door. Ze drukte een kus
op zijn licht gerimpelde wang.
15. Na de film zocht iedereen zijn bedje op, Tim laadde de vaatwasser
in en Julie ruimde nog even wat troep van de verjaardag op. Ze
keek omhoog, Justin tilde Barbara de trap op. Vertederd keek ze
toe. ‘Stelletje schatten.’ praatte ze in zichzelf. Uiteindelijk kroop
ook zij onder de wol.
16. Justin en Barbara waren nog helemaal niet moe en vonden het een
mooie gelegenheid om hun nieuwe twee persoonsbed in te wijden.
Justin was soms wat onhandig, maar onwijs lief. Zijn geluk kon
niet op, hij zag zijn meisje al de hele avond met een huge glimlach
op haar gezicht.
17. De vonken spatte er vanaf, het was zo fijn. Zo heerlijk, om elkaars
warmte te voelen. Nasoezend en gelukkig vielen ze tegen elkaar aan
in slaap. Die twee hadden elkaar gevonden.
18. De volgende morgen waren Suzanne en Kyle heel vroeg wakker.
Vals alarm en daarna konden ze niet meer slapen. ‘Sorry dat ik je
wakker heb gemaakt, ik word moe van mezelf. Ik wil gewoon te
graag dat het zo ver is denk ik.’ verontschuldigde Suzanne zichzelf.
‘Schat, ik vind het helemaal niet erg. Straks was het wel zo en dan
had ik het gemist, dus maak me gewoon wakker, roep me, weet ik
veel. Ik vind het niet erg schat, ik kijk ook uit naar ons kindje.’ zei
hij met een glimlach, hij dweilde de badkamer terwijl Suus genoot
van een warm bad.
19. Het andere stel bleef daarentegen nog lang liggen. Ze sliepen uit tot
elf uur, het was zondag. Justin had een klus maar dat was pas
ergens in de middag. ‘Lekker geslapen moppie?’ vroeg hij terwijl
zijn vingers hun weg vonden door haar haar. ‘Heerlijk.’ mompelde
ze, ze sliep nog half, op zijn borst. Zijn ademhaling maakte haar
rustig.
20. Nadat ze uit bed waren geklommen, had Barbara haar kleren aan
getrokken, maar toen ze zich omdraaide stond Justin paraat met
een kussen. Het liep uit op een kussengevecht, dat werd beëindigd
met een hoop gezoen en gelach.
21. Ze hadden samen gebruncht maar daarna moest Justin toch echt
werken. ‘Je vermaakt je wel hé lief?’ had hij gezegd. ‘Natuurlijk!’ had
ze terug geroepen. Drie vriendinnen, gezellig toch? ‘Die laat niet lang
meer op zich wachten.’ zei Julie terwijl ze over haar schoonzus’ buik
wreef. ‘Die? Denk je dat het een jongentje word?’ ‘Eigenlijk wel ja. Ik
denk echt dat hier binnenkort een klein voetballertje door de kamer
loopt te rennen. Jij Bar?’ Julie keek op naar Suzanne. ‘Ik denk dat je
gelijk hebt.’ ‘Ikzelf denk het stiekem ook maar Kyle is er zwaar van
overtuigd dat hij een dochtertje krijgt. Als het maar gezond is!’ Dat
was inderdaad het belangrijkste.
22. Iedereen ging zijn eigen weg en er hing een gezellige sfeer. Vandaag
kwam de schoonmaakster weer om te helpen met het
schoonhouden van het enorme huis. Julie was nog steeds gek met
Pumba, ze was echt van de papagaai gaan houden. Het beestje was
zo slim! Ze kon soms zelfs een beetje met hem praten. Tim was de
hele dag bezig met dingetjes ter voorbereiding van de komst van
zijn kleinkind.
23. Barbara had haar draai al gevonden en hielp met het schoonmaken.
Ze vond het huis erg mooi en hoopte er nog lang te kunnen blijven
wonen. Ze zou binnenkort ook maar weer eens aan het werk
moeten.
24. Het was een rustige zondag en om zes uur liep Justin de
woonkamer weer in. Suzanne en Barbara stonden al een poosje te
schilderen maar Suzanne werd moe en besloot een dutje te gaan
doen. De woonkamer was inmiddels wat veranderd. Nieuwe
banken, met die kleine bankjes werd het veels te vol.
25. ‘Welkom thuis liefje.’ zei Barbara, ze gaf haar vriend een kus. ‘Zo
hard gewerkt vandaag zeg, ik kan wel een massage gebruiken.’
zuchtte Justin. ‘Lijkt een bordje boerenkool je niet heerlijk?’ ‘Dat
lijkt me nog beter.’ zei hij grijnzend. Samen met Julie begon ze aan
het eten.
26. Na het avond eten was Julie naar het werk gegaan. Om 1 uur stapte
ze uit de auto. Vet dat ze nu zelf kon autorijden. Haar baantje als
Mimespeler beviel haar nog steeds prima, al hoopte ze nu
langzamerhand toch wel een beetje op promotie.
27. Ze liep het pad dat naar het huis leidde op. ‘Ook nog op?’ klonk er
opeens. Er ontstond een heel gesprek. ‘Ik zie er normaal echt nooit
zo uit, wat ben ik blij dat mijn schmink er al af is, normaal heb ik
die nog op!’ giechelde ze. ‘Ik vind je prachtig.’ zei Bruce, zo had hij
zich voorgesteld. ‘Ik denk dat ik maar eens naar binnen ga.’ zei ze,
ze werd een beetje rood maar ze had het onwijs koud. ‘Ga ik je nog
eens zien?’ vroeg hij. ‘Ik woon hier niet maar ben hier nu nog twee
weken. Ik woon in Amerika. Mijn vader is Nederlands. Vandaar
Bruce Rommeldam.’ ‘Oh, lijkt me gezellig.’ Ze spraken iets af voor
morgen en namen afscheid.
28. De volgende morgen was het erg vroeg. Dat het nog laat donker was
hielp ook niet echt mee om goed wakker te worden. Gelukkig was
het wel heel gezellig aan tafel. Julie had besloten niemand wat te
vertellen over haar late evening meeting. Maar toch dacht ze steeds
aan Bruce, hoe kon het dat hij zo’n indruk op haar had gemaakt?
Was hij haar type? Had ze überhaupt een type? Ze wist het niet. Ze
zou hem straks weer zien en dat gaf haar een fijn gevoel. Apart.
29. De zon brak door. Julie was nog even in bed gaan liggen maar was
er nu toch echt uit gegaan. Over een klein uurtje was Bruce er en
dan wou ze er wel een beetje leuk uit zien.
30. Suzanne voelde zich niet zo lekker en het ontbijt was ook niet goed
gevallen. Ze lag al de hele ochtend op bed en Barbara was zo lief om
haar te vergezellen. De meiden kletsten wat af, over de baby, maar
ook over Bar’s intrek, haar relatie met Justin en allerlei andere
dingen. Ze konden het zeker goed vinden.
31. Het had blijkbaar gesneeuwd vannacht, want om 1 uur ging de bel
en stond Bruce voor de deur. Gelukkig vroeg niemand wat aan
Julie.
32. Ze gaven elkaar wat ongemakkelijk een knuffel. Kyle’s carpool was
gearriveerd. ‘Werkze broer!’ riep Julie en ze zocht samen met Bruce
het dakterras op. Kyle was verbaasd en vroeg zich af wie die gozer
was die zijn zusje stond te knuffelen. Hij liet het voor wat het was
en ging naar zijn werk.
33. ‘Wat zit je haar leuk!’ giechelde Julie. ‘Dankje. Ik ben vanmorgen
nog even naar de kapper geweest. Ik wou er extra goed uit zien.’
‘Geloof me, dat doe je.’ zei Julie, ze gaf hem een knipoog. ‘En, mag
ik nu weten hoe dit mysterieus meisje heet?’ ‘Natuurlijk.’ ze stak
haar hand uit. ‘Julie Bloomwood.’ ‘Klinkt mooi. Past goed bij je.’ Ze
snapte de hint en begon weer te blozen. Wat had deze jongen wat
haar zo aan het lachen maakte? Haar zo’n warm gevoel gaf? Ze
besloten een potje te schaken. Gewoon omdat Julie geen zin had in
gezeur binnen.
34. Julie had gewonnen. ‘Je bent goed..’ zei Bruce. ‘I know, m’n vader
speelde het altijd met me. Waarom ben je hier nu? Bij je vader?’ vroeg ze.
‘Ik weet trouwens niet of ik dat wel mag vragen.’ ‘Jij mag alles vragen! Ik
ben hier inderdaad voor mijn vader. Het gaat niet goed met hem. Ik
denk dat hij niet lang meer zal leven.’ ‘Oh wat naar, het spijt me ik..’
‘Nee het geeft niet, hij heeft kanker. Hij en mijn moeder zijn lang
geleden gescheiden maar ik bezoek hem veels te weinig. En nu ben ik er
dan wel. Ik voel me niet echt een goede zoon..Maar goed deze reis heeft
me iets goeds opgeleverd. Ik heb jou ontmoet.’ zei hij, met zijn licht
Amerikaanse accent, hij kon goed Nederlands, dat wel.
35. ‘Dat is zo lief! Het lijkt me een zware tijd voor je.’ Bruce pakte haar
beet. ‘Natuurlijk is het zwaar, maar niet als je denkt. Het zit er al zo
lang aan te komen, zo is hij ook niet gelukkig. Het is nu wachten op
zijn einde, hoe zielig het ook klinkt. Ik ben zo blij dat ik jou heb
ontmoet. Ik durf het bijna niet te vragen, maar geloof jij in liefde op
het eerste gezicht?’ vroeg hij.
36. Ze beantwoordde zijn vraag met een zoen. Haar eerste. En wat
voelde het goed. Ze was in minder dan vierentwintig uur
stapelverliefd geworden op deze man. ‘Hoe oud ben je als ik het
mag vragen?’ vroeg ze. ‘25? En jij mooi meisje?’ ‘Ik ben net 21.’ ‘Doet
er verder niet toe, ik hoop dat we elkaar nog veel kunnen zien de
overige twee weken. Ik wil je leren kennen.’ ‘Ik jou ook.’ stamelde
ze.
37. Ze omhelsden elkaar, stonden daar een tijdje met alleen oog voor
elkaar. Ze bespraken nog een hoop, in de hoop elkaar beter te leren
kennen. Het voelde zo goed, zo vertrouwd met Bruce. Het leek echt
alsof ze elkaar al jaren kenden! Weird.
38. Binnen in de hal namen ze afscheid. Ze pakten elkaars hand. Julie
was gek op zijn zachte karakter en stoere uitstraling. Zijn oranje
haar, waar ze normaal nooooooooooooit op zou vallen, maakte hem
zo speciaal. Ze wou hem zien, blijven zien, morgen, overmorgen.
Altijd. Dit werd eng! Ze voelde zich zo hopeloos. Ze wou terug op
aarde komen maar bevond zich duidelijk in de zevende hemel.
39. Een laatste zoen, daarna vertrok Bruce weer naar het ziekenhuis.
‘Sterkte! We spreken elkaar en hou me op de hoogte. Echt heel fijn
dat wij elkaar hebben ontmoet.’ ‘Mee eens. Dag mooi meisje. Dag
Julie.’ zei hij en verliet Moonstreet 2.
40. Julie liep de kamer van Suzanne en Kyle in, ze wreef onhandig over
haar nek. ‘Meisjes, ik ben verliefd geloof ik.’ ze gooide het er maar
meteen uit. ‘Haha Julie! Echt? Wat leuk. Je hebt ons inderdaad wat
te vertellen want we hebben een klein deel van je intieme gesprekje
opgevangen.’ giechelde de dames vanaf het bed.
41. ‘Ik vind het ook leuk voor je meisje! Gefeliciteerd. Stel je hem gauw
aan ons voor?’ ‘Ah pa, jij ook hier. Thanks’ Julie barstte in lachen uit,
kon het nog ernstiger? Ze vertelde het hele verhaal. Vooral Suzanne
en Barbara hingen aan haar lippen, het was een erg romantisch
verhaal.
42. De meiden besloten samen te gaan lunchen. Julie was in haar nopjes
en had een verse maaltijdsalade gemaakt. ‘Ik ben even naar het
toilet, het eten valt niet echt goed geloof ik.’ zei Suzanne en ze
stond op, met haar hand op haar buik,
43. Barbara bleef maar doorvragen over de beruchte Bruce. ‘Meiden, het
gaat beginnen geloof ik?!’ Ze draaiden zich met een ruk om, zagen
Suzanne verkrampen van de pijn. ‘Bel Kyle! Hij mag dit niet missen!’
Ze begon te huilen.
44. Haar wangen werden rood, de weeën werden steeds erger. Justin
kwam net uit zijn werk maar ze hoopte nu op Kyle. Moest ze dit
dan alleen doen? Gelukkig had ze veel steun van haar vriendinnen,
haar familie. ‘Kyleeeee!’ riep ze. Tim kreeg een flashback, hoe Ivy
beviel van Kyle, daarna van de tweeling. Prachttijd.
45. Iedereen was in paniek, stress, ze wisten niet wat te doen,
probeerden Suzanne mentaal te steunen. Julie’s oog viel op Kyle,
wie net uit de carpool stapte, ze wenkte hem snel te komen. Hij
rende naar binnen. ‘Kyle!’ jammerde ze. ‘Ik heb je no-od-iggggg!’ ze
schreeuwde moord en brand.
46. ‘Ik ben er!’ riep Kyle, ging naar zijn vrouw, steunde haar. ‘Kyle je
bent er!’ Julie zuchtte van opluchting. De mannen werden
langzamerhand gek. Wat een drama! ‘Nu mag ik.’ kon ze nog net uit
brengen, ze begon te persen, haar man was bij haar. ‘Het komt!’
47. Na enkele minuten hield ze een prachtige zoon in haar handen. ‘We
hebben een zoon!’ Bij Tim viel er een traan over zijn wang, van
geluk. De vijfde stamhouder was geboren! Barbara keek trots toe,
keek af en toe even achterom. Dit wou ze ook op den duur. Suzanne
kuste het mini-neusje van haar zoontje.
48. Daniël had haar blauwe ogen en Ivy’s haarkleur. Hij was nu al haar
oogappel, zo mooi. Negen maanden in haar buik en nu kon hun
geluk niet op.
49. ‘Welkom in ons leven, Daniël.’ zei Suzanne, ze streelde zijn buikje.
Kyle kwam achter haar staan, gaf haar een kus op haar achterhoofd.
‘Je bent geweldig, lieverd..Je hebt een topprestatie geleverd, ik ben
zo trots!’zei hij.
50. ‘Dag kleine man! Had je vader het bijna gemist hé? Het voelt zo raar,
jij bent gewoon ontstaan uit onze liefde en ik wil je nu al niet meer
missen. Wij gaan heel goed voor jou zorgen!’ beloofde hij. ‘Ik sluit
me daarbij aan.’ zei Suzanne lachend. ‘Lieverd, ga je alsjeblieft even
opfrissen en lekker je bed in, ik zorg wel voor dit ventje, jij bent
gebroken.’
51. ‘Bedankt schat, dat kan ik inderdaad wel gebruiken.’ ze gaf Daniël
nog een kus op zijn bolletje en liep naar de badkamer.
52. Kyle legde Daniël op zijn schouder. ‘Mijn zoon, wat heb ik lang
gedacht dat ik een dochter zou krijgen maar ik had ongelijk. Wat
ben je mooi..’ fluisterde hij.
53. Na daar een poosje te hebben gestaan, besloot hij zijn vader kennis
te laten maken met zijn kleinzoon. ‘Kijk eens vader, trots geef ik je
de volgende stamhouder.’ ‘Wat is hij mooi.. Ik herinner me het
moment, toen jij geboren werd, met mijn vader, Thomas. Ook drie
generaties samen, we zijn nu op de helft. Buiten de hele legacy, wat
een prachtzoon.’
54. Tim nam even zijn momentje met Daniël. Hij vond het een hele
mooie naam. Hij lag zo vredig in zijn armen. Hij was opa! Nog
eerder dan zijn grote zus. En van wat voor kleinkind, wat was hij
mooi! Hij was zo benieuwd hoe hij er later uit zou zien. Misschien
leek hij wel op hem!
55. Daarna was het aan Julie de beurt om haar kleine neefje even vast te
houden. ‘Kom jij eens bij tante Julie! Wat gaan wij nog veel spelen
samen knul. Je hoort er al helemaal bij.’ Julie was helemaal in de
wolken met Daniël.
56. Na Daniël een poosje te hebben vast gehouden, gaf ze hem over
haar tweeling broer. ‘Dag neefje, wat ben jij een mooi kereltje!
Misschien moeten wij ook eens gaan nadenken over een neefje voor
jou, haha.’ Barbara glimlachte naar hem. ‘Mag ik hem eens
vasthouden?’ vroeg ze. ‘Tuurlijk!’
57. Voorzichtig gaf hij zijn neefje aan zijn vriendin. ‘Als wij een kindje
krijgen, word het er vast een met een tintje.’ grinnikte Barbara. ‘Ik
vind dat juist wel mooi, het zou leuk zijn als we dan in dit huis
kunnen blijven. Dan kunnen ze met elkaar spelen.’
58. Voorzichtig legde ze de baby op haar schouder, liep er even mee
rond. Wat voelde zo’n, teer, lief, klein babylichaampje heerlijk
warm. ‘Mooi manneke, je ouders mogen zich gelukkig prijzen.’
Kyle stond te wachten om Daniël over te nemen, het was tijd voor
zijn gekolfde flesje.
59. ‘Hier, je zoon, echt een plaatje Kyle. Wat fijn dat hij eindelijk bij
ons is.’ zei ze liefdevol. ‘Ik ben er totaal niet bang voor dat hij hier te
weinig aandacht zal krijgen.’ glimlachte Kyle.
60. Iedereen nam nog een bordje salade, niet te zwaar eten vanavond.
Ook werd er nog wat luchtigs naar boven gebracht, lekker veel
fruit, zodat Suzanne gauw de oude weer zou zijn.
61. Met stralende oogjes lag Daniël in zijn armen. Wat voelde Kyle zich
trots. Het babytje sloeg zijn armen om het flesje. Gulzig zoog Daniël
aan het speentje. Hij dutte langzaam in.
62. In zijn pas nieuwe wiegje werd hij gelegd. Dicht bij zijn slapende
mama. ‘Lekker slapen lief ventje, tot morgen! Nu lekker naar
dromenland al die nieuwe indrukken en familie leden verwerken.’
hij kuste Daniëls kleine bolletje en zong hem in slaap.
63. Hij had geen zin om nog lang op te blijven, nadat hij zijn tanden
had gepoetst, wou hij gewoon lekker even tegen zijn vrouw aan
liggen.
64. Om vier uur begon de kleine te kirren van uit zijn wiegje. Dit zou
het zwaarst worden, wist Suzanne. Nu was het aan haar om Kyle te
laten rusten en Daniel's luier te verschonen. Hoe vroeg het ook was,
ze deed het met alle liefde. Daarna kroop ze weer gauw in bed en
liet hij hen slapen tot 10 uur!
65. Na nog even in bed te hebben gelegen, de hele familie zat aan het
bed, er was ontbijt voor haar gemaakt, ze voelde zich net jarig,
besloot Suzanne weer naar beneden te gaan. ‘Het gaat goed met me,
ik ben alleen een beetje moe.’ bleef ze zeggen, iedereen was zo
bezorgd. Ze kon het niet laten om steeds naar de wieg in de
woonkamer te lopen om hem even over zijn bol te aaien.
66. Die middag had Kyle vrij genomen, Barbara deed samen met
Suzanne een dutje, ze wou vanmiddag persé al weer werken, een
paar uurtjes maar. Ze had het gemist, het bezig zijn. Dus moest ze
nu even wat bijslapen.
67. Tegelijk met Tim werd ze opgehaald. Als het tegenviel kon ze altijd
nog een week of twee vrij nemen. Maar ze dacht dat het wel goed
zou zijn voor haar, weer even aan de carrière. Er waren thuis
genoeg vrouwen die Daniël, als zij er niet was, liefde konden geven.
Al kon ze hem stiekem eigenlijk niet missen.
68. Ze had gelijk, Barbara gaf Daniël maar al te graag een flesje.
Iedereen verzorgde het kleintje eigenlijk een beetje. ‘Juul, neem jij
hem dan nu even?’ Kyle was ook werken en nu regelde de dames en
Tim de verzorging van de kleine man.
69. Voorzichtig wiegde Julie Daniël. Ze had net even voor het huis
gezeten met Bruce. Nu was dit even belangrijk, maar hij kwam
vertellen dat zijn vader vandaag of morgen er niet meer zou zijn, de
artsen hadden dat gezegd. Ze had hem getroost, gezegd dat hij nu
bij zijn vader moest zijn. Apart hoe leven en dood elkaar zo
afwisselden.
70. ‘Jij bent pas net aan je mooie leventje begonnen het kerel, gelukkig
maar.’ Het kleintje scheen een beetje gek te zijn op tante Julie. Hij
sabbelde een beetje in haar nek en werd spontaan rustig als ze hem
vast hield. Ze vond het wel een soort eer. Misschien zat er wel heel
veel van mama in dit kleine ventje verstopt..Wie zou het weten?
71. Heerlijk, zo’n vrolijke update bij het
hoofdhuis! Did you guys like it?
Ik vond het leuk om weer te schrijven.
Nu mag ik weer gaan spelen, ditmaal
bij het ouderloze gezin. Tot de
volgende update!
Liefs Meg <3
