1. Project: Υγιεινός Τρόπος Ζωής
Θέμα: Κληρονομικές ασθένειες
Όνομα : Στεπάνικ Καρολίνα
Τι είναι η υγεία
Η υγεία είναι ο παράγοντας που μέτριοι την φυσική, ψυχολογική η
ακόμα και την πνευματική κατάσταση ενός ζωντανού οργανισμού.
Σύμφωνα με τον ορισμό που διατυπώθηκε από τον Παγκόσμιο
Οργανισμό Υγείας η υγεία είναι η κατάσταση πλήρους σωματικής,
ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι μόνο η απουσία κάποιας
ασθενείας
Τι είναι η ασθένεια
Ασθένεια είναι η διαταραχή της φυσιολογικής κατάστασης. Δεν είναι
μόνο μια λοίμωξη η μια σοβαρή νόσος , ασθένεια είναι και η ψυχική
αδυναμία ενός ζωντανού οργανισμού. Μια ασθένεια μπορούμε να την
θεραπευσουμε πλήρως , εν μέρη ή και καθόλου κάτι που μπορεί να
οδηγήσει στον θάνατο
Μια ασθένεια διακρίνετε σε :
• ΣΩΜΑΤΙΚΗ
• ΨΥΧΙΚΗ
• ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ
2. ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
• Μεσογειακη Αναιμια
Η Μεσογειακή Αναιμία (Μ.Α) ή νόσος του Κούλεϋ (Cooley) ή
θαλασσαιμία, είναι η νόσος που χαρακτηρίζεται από βαριά αναιμία ήδη
από τη βρεφική ηλικία. Αποτελεί τον πιο συχνό τύπο αναιμίας στη χώρα
μας. Είναι επίσης συχνή στην περιοχή της Μεσογείου, στη Μέση
Ανατολή και τη Ν.Α Ασία.
Ανήκει στις κληρονομικές ασθένειες – προκαλείται δηλαδή από
ανωμαλίες των ερυθρών αιμοσφαιρίων που μεταβιβάζονται από τους
γονείς στα παιδιά.
Μεσογειακη Αναιμια και Ασκηση
Η άσκηση επειδή προκαλεί καταστάσεις όπως η αυξημένη
θερμοκρασία, η υποξία(παθολογική κατάσταση κατά την οποία ένα
μέρος η ολόκληρο το σώμα δεν λαμβάνει σωστές ποσότητες
οξυγόνου), η οξείδωση και η αφυδάτωση μπορεί να προκαλέσουν
παθολογικές καταστάσεις στους ετεροζυγώτες με β-ΜΑ. Οι
κυριότερες επιπλοκές που μπορεί να παρουσιαστούν στους
ετεροζυγωτες της β-ΜΑ κατά την διάρκεια της άσκησης συνδέονται
με το θερμό περιβάλλον. Μια από αυτές τις επιπλοκές είναι ο
ξαφνικός θάνατος. Σε μια εργασία που πραγματοποιήθηκε το 1970
όπου παρακολουθήθηκαν 4000 νεοσύλλεκτοι του Αμερικανικού
στρατού κατά την διάρκεια της βασικής εκπαίδευσης τους ,
αναφέρθηκαν 4 θάνατοι άπου και τα τέσσερα άτομα ήταν
ετεροζυγωτες της β-ΜΑ. Αυτό δεν σημαίνει ότι όποιος πάσχει από
μεσογειακή αναιμία δεν μπορεί να ασκηθεί. Οι συγκεκριμένοι
αθλητές πρέπει να φροντίζουν να προσλαμβάνουν αρκετά υγρά κατα
την διάρκεια της άσκησης και να προσέχουν ιδιαίτερα όταν
ασκούνται σε θερμό περιβάλλον
• ΘΕΡΑΠΕΙΑ
α. Μεταγγίσεις
3. Παρά τις προόδους της ιατρικής επιστήμης ο μοναδικός τρόπος
αντιμετώπισης της μεσογειακής αναιμίας, παραμένει η συχνή μετάγγιση
συμπυκνωμένων ερυθρών αιμοσφαιρίων δεδομένου ότι ο οργανισμός
αδυνατεί να συνθέσει αιμοσφαιρίνη. Οι μεταγγίσεις συνήθως ξεκινούν με
τη διάγνωση της νόσου. Το θεραπευτικό αυτό σχήμα δεν είναι εύκολο
στην εφαρμογή του γιατί απαιτεί συχνές προσελεύσεις στο νοσοκομείο
για 3-4 ώρες κάθε 15-20 ημέρες. Προτιμάται φρέσκο αίμα,
ηλικίας μικρότερης των 7 ημερών γιατί έχει μεγαλύτερο χρόνο
επιβίωσης και καλύτερη οξυγόνωση.
• Θυροειδης
Τι είναι ο θυρεοειδής;
Ο θυρεοειδής είναι ένας ενδοκρινής αδένας σε σχήμα πεταλούδας που
βρίσκεται στο πρόσθιο-κατώτερο τμήμα του λαιμού και παράγει δύο
ορμόνες κυρίως την Τ4 (θυροξίνη) αλλά και την Τ3 (τριιωοδοθυρονίνη).
Η λειτουργία του βρίσκεται φυσιολογικά κάτω από τον έλεγχο της
υπόφυσης μέσω της TSH (θυρεοειδοτρόπου ορμόνης). Οι ορμόνες του
θυρεοιδούς σε συνεργασία με άλλες ορμόνες συμμετέχουν στη
λειτουργία πολλών οργάνων όπως της καρδιάς αλλά και στον τρόπο που
ο οργανισμός χρησιμοποιεί και αποθηκεύει ενέργεια, με απλά λόγια στη
ρύθμιση του «μεταβολισμού».
4. Υπερθυρεοειδισμός
Ο αδένας υπολειτουργεί, εκκρίνει δηλαδή ορμόνες σε μεγαλύτερη
ποσότητα από τη φυσιολογική. Αυτό μπορεί να συμβεί μετά
από φλεγμονή ή ίωση. Υπερθυρεοειδισμός μπορεί να προκληθεί επίσης
και από την ανάπτυξη -πάνω στο θυρεοειδή- όζων (μικρών ογκιδίων),
που παράγουν περισσότερη θυροξίνη ή και μετά από χρήση ιωδιούχων
σκευασμάτων ή σκιαγραφικών για αξονική τομογραφία, λόγω
υπερφόρτωσης του οργανισμού με ιώδιο.
Συμπτώματα:
Οι συνέπειες ενός θυρεοειδούς που δεν λειτουργεί φυσιολογικά είναι:
εύκολη κόπωση χωρίς εμφανή αιτία, σωματική
αδυναμία, ελάττωση σωματικού βάρους, , ταχυκαρδίες, αρρυθμίες,
δυσκολία στον ύπνο, , εξάψεις, νευρικότητα, διάρροια, ανωμαλίες στον
κύκλο, εφιδρώσεις, δυσκολία στην κατάποση. Στα πιο σπάνια
συμπτώματα εντάσσονται οι πόνοι στα κόκαλα, λόγω του γεγονότος πως
ο υπερθυρεοειδισμός προκαλεί οστεοπόρωση, η πίεση στα μάτια, το
«πέταγμα» των ματιών προς τα έξω και το πρήξιμο στα πόδια.
Υποθυρεοειδισμός
Στην περίπτωση του υποθυρεοειδισμού συμβαίνει το αντίθετο, δηλαδή
ο αδένας παρουσιάζει μειωμένη λειτουργία(υπολειτουργεί) και κατά
συνέπεια περιορισμένη παραγωγή των ορμονών. Αυτό μπορεί να
οφείλεται σε κάποια βλάβη που έχει προκληθεί από αυτοάνοση
ασθένεια (θυρεοειδίτιδα), στην ηλικία, στη χειρουργική αφαίρεση του
θυρεοειδούς και σε φλεγμονή του θυρεοειδούς. Το συγκεκριμένο δε
πρόβλημα εμφανίζεται πολύ συχνότερα στις γυναίκες (5-8 φορές πιο
συχνός ο υποθυρεοειδισμός στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες).
Συμπτώματα:
Στην περίπτωση του υποθυρεοειδισμού φαίνεται να πλήττεται κυρίως
η πνευματική εγρήγορση και οι σωματικές αντοχές. Επίσης, ενδέχεται
να εμφανιστεί αύξηση του βάρους, κόπωση, μυϊκή αδυναμία, κράμπες,
ξηροδερμία, ενώ όταν το πρόβλημα είναι προχωρημένο,
το πρόσωπο δείχνει χλωμό, τα βλέφαρα πρησμένα, παρατηρείται
τριχόπτωση, ανωμαλίες στον κύκλο, διαταραχές στη σύλληψη,
δυσκοιλιότητα, βραδυκαρδία, υπερχοληστεριναιμία, υπονατριαιμία
(χαμηλά επίπεδα νατρίου).
5. Σε περίπτωση που κάποιος εμφανίσει κάποιο από τα παραπάνω
συμπτώματα πρέπει να επισκεφτεί άμεσα έναν ενδοκρινολόγο και να
κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις δηλαδή εξετάσεις αίματος υπέρηχο και
σπινθηρογράφημα.
Αίτια θυροειδους
Η αυξημένη πρόσληψη ιωδίου στην διατροφή έχει αποδεδειχθεί ως μια
από τις κυριότερες αιτίες της πάθησης . Όμως παράγοντες όπως το
κάπνισμα το στρες και λοιμώξεις η υπερβολική έκθεση στον ήλιο καθώς
και τοξίνες και ρύποι ενδέχεται να έχουν αρνητικές συνέπειες στην
λειτουργία του θυρεοειδούς.
Θεραπεία
Η θεραπεία των παθήσεων του θυρεοειδούς πραγματοποιείται με
φαρμακευτική αγωγή , με χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου και με
χειρουργικό επέμβαση, ανάλογα με την περίπτωση. Η θεραπεία του
υποθυρεοειδισμού γίνεται με την χορήγηση θυροξίνης ενώ σε περίπτωση
υποθυρεοειδισμού η θεραπεία είναι το μπλοκάρισμα της παραγωγής
ορμονών.
Άσκηση
Η άσκηση (και ειδικότερα η αερόβια ) είναι πολύ σημαντική για κάποιον
που πάσχει από θυρεοειδή. Η άσκηση ενδυναμώνει του χαλαρωμένους
μυς, αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος. Με την βοήθεια της άσκησης
δεν μπορούμε να καταπολεμήσουμε την νόσο αλλά ο πάσχοντας νιώθει
πολύ καλύτερα .
6. ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Τι είναι ο καρκίνος και τι τον προκαλεί
Ο Καρκίνος είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα υγείας που
παρατηρούνται σήμερα στις αναπτυγμένες χώρες. Οι στατιστικές
δείχνουν ότι αποτελεί τη δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου μετά τις
καρδιοπάθειες. Συνήθως προσβάλλει ανθρώπους μεγάλης ηλικίας,
υπάρχουν όμως και μορφές καρκίνου που εμφανίζονται σε νεαρής
ηλικίας άτομα, ακόμη και σε παιδιά.
Ο όρος «καρκίνος» δεν αποδίδεται σε μία και μόνη ασθένεια, αλλά σε
μια ομάδα ασθενειών που χαρακτηρίζονται από τον ανεξέλεγκτο
πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Σε αντίθεση με τα φυσιολογικά κύτταρα
στο σώμα μας, τα οποία αυξάνονται, διαιρούνται και πεθαίνουν με έναν
αυστηρά ελεγχόμενο τρόπο, τα καρκινικά κύτταρα διαφέρουν διότι
συνεχίζουν να διαιρούνται ανεξέλεγκτα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την
ανάπτυξη μιας μάζας κυττάρων, που ονομάζεται όγκος. Οι όγκοι μπορεί
να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις.
Αιτίες καρκίνου:
1. Αλκοόλ
2. Κακή διατροφή
3. Κάπνισμα ( Το κάπνισμα ευθύνεται για το 25-30% των θανάτων
λόγο καρκίνου. Ευθύνεται για το 90% των θανάτων λόγο καρκίνου
του πνεύμονα)
4. Καθιστική Ζωή
5. Οικογενειακό ιστορικό νόσου
6. Έκθεση στον ήλιο
Καρκίνος και άσκηση
Η αερόβια άσκηση δείχνει να έχει πολύ ευεργετικά αποτελέσματα σε
κάποιον που έχει κάνει πολλές χημειοθεραπείες. Βοήθα στην
7. ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος και μειώνει τον κίνδυνο
της επανεμφάνισης του καρκίνου. Επιπλέον η άσκηση ακόμη και σε
αυτούς που δεν έχουν διαγνώσθει με καρκίνο μπορεί να λειτουργήσει
καταλυτικά ως πρόληψη.
Κνησμός (φαγούρα) κατά την διάρκεια της άσκησης
Η αναφυλαξία (αλλεργικό σοκ) μετά από άσκηση (ΑΝΜΑ) αποτελεί
διακριτή φυσική κνίδωση που χαρακτηρίζεται από
συμπτωματολογία που κυμαίνεται από ήπιες δερματικές
αντιδράσεις μέχρι βαριές συστηματικές αναφλεκτικές και
προκύπτει μετά από ποικίλης έντασης φυσική δραστηριότητα .Η
έναρξη των συμπτωμάτων είναι συνήθως τριάντα λεπτά μετά την
άσκηση και η διάρκεια περίπου τέσσερις ώρες.
Αιτιες:
• Τροφές,
• φάρμακα,
• δηλητήριο από νυγμό υμενοπτέρων (μέλισσα, σφήκα),
• έκθεση σε latex,
• άσκηση.
.
