1.
Design
for
everyone
Module:
Onderzoek
Sem
5
Opleiding
Ergotherapie
2010-­‐2011
Arne
Vanneste
Elise
Cornelissens
1
Design
for
everyone
–
januari
2010

2. 1 Omschrijven
van
de
casus
1.1 Personalia
1.1.1 Initialen
H.B.
1.1.2 Leeftijd
37
jaar
1.2 Anamnese
1.2.1 Levensloop
H.
is
een
jonge,
actieve
man
die
op
32-­‐jarige
leeftijd
een
auto
–
ongeluk
heeft
gehad.
Door
dit
ongeval
werd
hij
een
acuut
traumatisch
dwarslaesiepatiënt.
Dwarslaesie
duidt
op
de
onderbreking
van
de
zenuwstructuren
van
het
ruggenmerg,
waardoor
er
een
verlamming
optreedt.
Deze
verlamming
is
afhankelijk
van
de
hoogte
van
het
dwarslaesieletsel.
Bij
H.
is
dit
op
TH
10
en
TH
11
,
waardoor
er
een
uitval
is
van
de
intercostaal
spieren
(tussenribspieren),
gedeeltelijke
uitval
van
de
abdominale
spieren
(buikspieren)
en
er
is
een
uitval
van
de
paravertebrale
spieren
(tussenwervelspieren).
Door
de
uitval
van
de
spieren,
heeft
H.
weinig
rompstabiliteit.
Door
het
letsel
ter
hoogte
van
TH
10
en
TH
11
is
er
ook
een
volledige
verlamming
van
de
onderste
ledematen.
H.
zit
dus
in
een
rolstoel
en
heeft
de
nodige
aanpassingen
moeten
Letsel
doen
in
zijn
huis.
H.
heeft
een
lift
binnenshuis,
waardoor
hij
naar
tussen
TH
de
kelder
en
naar
de
bovenste
verdieping
kan
gaan.
Ook
is
er
een
10
en
11
lift
aanwezig
in
de
tuin,
waardoor
hij
langs
hier
het
huis
kan
binnentreden.
Andere
aanpassingen
in
het
huis
zijn
creatief
gevonden.
Zo
heeft
H.
de
kasten
onder
het
aanrecht
verwijdert,
zodat
hij
met
zijn
rolstoel
eronder
kan.
Ook
is
er
een
uitschuifbaar
werkblad
aanwezig
en
is
het
fornuis
lager
geplaatst.
De
meubels
in
het
huis
zijn
ver
van
elkaar
geplaatst,
zodat
H.
gemakkelijk
kan
passeren
met
zijn
rolstoel.
In
de
badkamer
is
er
ook
een
minimale
aanpassing.
Zo
is
er
een
onderrijdbare
lavabo
en
hangt
er
een
douchezit.
Ook
hangt
er
een
steunbalk
naast
het
toilet.
Een
andere
belangrijke
aanpassing
is
aanwezig
in
zijn
auto.
H.
heeft
een
systeem
in
zijn
auto
waarmee
hij
de
pedalen
in
zijn
auto
kan
besturen.
Het
is
een
knuppel
die
bedient
kan
worden
met
zijn
ene
hand.
H.
duidde
erop
dat
deze
aanpassingen
een
minimum
zijn.
Hij
wil
er
ook
niet
meer,
want
hij
kan
nog
veel
zelfstandig.
Zo
kan
H.
gemakkelijk
een
transfer
uitvoeren
(bv
van
de
rolstoel
naar
zijn
auto),
kan
hij
vlot
rijden
met
zijn
rolstoel,
…
Wij
vinden
het
ook
belangrijk
om
te
vermelden
dat
H.
een
heel
positief
ingestelde
en
goedlachse
man
is.
Hij
is
enorm
gemotiveerd
en
heeft
zich
neergelegd
bij
het
feit
dat
hij
een
dwarslaesiepatiënt
is.
H.
is
ook
heel
actief
in
het
sportleven.
Zo
basket
hij
op
nationaal
niveau
en
gaat
hij
graag
gaan
handbiken.
Ook
2
Design
for
everyone
–
januari
2010

3. zetelt
H.
in
de
commissie
voor
basketbal
en
was
hij
vroeger
lid
van
de
adviesraad
voor
mensen
met
een
beperking.
1.2.2 Gezinssamenstelling
H.
woonde
in
een
huis
dat
hij
gekocht
had
(voor
zijn
ongeval).
Hij
woont
er
8
jaar
en
is
na
zijn
ongeval
er
ook
blijven
wonen.
Nu
zijn
er
volop
verbouwingen
in
het
huis.
Belangrijk
om
te
vermelden
is
dat
dit
niet
is
omwille
van
zijn
dwarslaesie,
maar
omwille
van
het
feit
dat
het
een
oud
huis
is
en
dat
hij
dit
wil
vermoderniseren.
H.
heeft
ook
sinds
1,5
jaar
een
vriendin.
Samen
willen
ze
een
mooie
toekomst
uitbouwen,
in
een
modern
huis.
H.
heeft
geen
kinderen.
1.2.3 Beroepsloopbaan,
werksituatie
H.
was
verantwoordelijk
voor
de
afdeling
straalmotoren
in
een
bedrijf
in
Wevelgem.
Hij
werd
opgeleid
tot
mecanicien
en
had
dus
een
technisch
beroep.
Om
dit
beroep
goed
uit
te
voeren,
was
hij
veel
onderweg.
Op
een
dag
had
hij
een
ongeval
met
een
oplegger.
Het
is
dus
geklasseerd
als
een
arbeidsongeval.
Na
het
ongeval
heeft
hij
vijf
maanden
gerevalideerd
en
twee
maanden
nog
op
onderzoek
moeten
gaan.
Daarna
is
hij
terug
parttime
gaan
werken
bij
zijn
vroegere
werkgever.
In
deze
job
had
hij
de
leiding
over
een
afdeling.
Het
bedrijf
werd
echter
enkele
keren
overgenomen
door
andere
werkgevers,
waardoor
hij
uiteindelijk
ontslag
genomen
heeft.
Nu
zit
H.
in
een
overgangsperiode,
waarbij
hij
werkloos
is.
Volgend
jaar
wil
H.
zelfstandig
beginnen
en
zich
richten
op
de
tekortkomingen
in
een
paar
hulpmiddelen.
Hij
wil
dus
aangepaste
hulpmiddelen
gaan
ontwerpen
voor
mensen
met
een
beperking.
1.2.4 Interesses,
vrije
tijd
Voor
het
ongeval
was
voornamelijk
zijn
werk
heel
belangrijk
voor
H.
Na
zijn
uren
werkte
hij
aan
auto’s
en
reed
hij
graag
op
circuit.
Een
andere
hobby
was
recreatief
wielrennen.
Na
het
ongeval
is
zijn
grote
passie
het
rolstoelbasket.
Dit
beoefent
hij
op
nationaal
niveau.
Hij
is
ook
voorzitter
bij
de
basketbalclub
en
zat
vroeger
in
de
adviesraad.
Daar
kruipt
op
dit
moment
veel
tijd
in.
Ook
gaat
hij
graag
handbiken,
maar
hiervoor
heeft
hij
nog
weinig
tijd.
In
zijn
vrije
tijd
gaat
H.
ook
lezingen
geven
over
het
leven
met
een
dwarslaesie.
1.3 Status
praesens
1.3.1 De
huidige
mogelijkheden
en
beperkingen
van
de
patiënt
binnen
de
verschillende
functiegebieden
-­‐ senso-­‐motorisch
Er
is
sensibele
en
motorische
uitval
vanaf
TH
10
en
TH
11.
Concreet
wil
dit
zeggen
dat
H.
nog
zijn
gezichts-­‐
en
nekspieren
kan
gebruiken,
de
schouderspieren,
de
armspieren
en
de
bovenste
buikspieren.
De
onderste
ledematen
zijn
verlamd.
-­‐ cognitief
H.
kan
optimaal
gebruik
maken
van
de
cognitieve
functies.
3
Design
for
everyone
–
januari
2010

4.
-­‐ Intrapersoonlijk
H.
heeft
een
enorme
intrinsieke
motivatie
om
ervoor
te
gaan.
Hij
is
volop
bezig
met
een
nieuwe
toekomst
uit
te
bouwen,
samen
met
zijn
vriendin.
H.
is
heel
positief
ingesteld
en
laat
zich
niet
kisten.
Het
is
een
goedlachse
kerel
die
een
goed
zicht
heeft
op
zichzelf.
-­‐ Interpersoonlijk
H.
heeft
een
groot
sociaal
netwerk.
Voor
het
ongeval
had
hij
veel
vrienden
van
vroeger
op
school,
nieuwe
vrienden,
…
Hij
haalde
tijdens
ons
gesprek
aan
dat
deze
hem
niet
lieten
vallen,
maar
hem
blijven
steunen
zijn.
H.
vermelde
ook
dat
hij
veel
nieuwe
vrienden
heeft
bij
gekregen,
sinds
het
ongeval.
Zo
is
zijn
sociaal
netwerk
uitgebreid
door
de
basket,
het
handbiken,
de
vele
lezingen,
…
1.3.2 Hulpvraag
en
huidige
hulpmiddel
Doordat
H.
veel
gaat
basketten
en
dus
in
vorm
wil
blijven,
is
hij
graag
op
de
hoogte
van
zijn
gewicht.
Dit
gaat
echter
niet
zo
vanzelfsprekend.
Hij
gebruikt
een
gewone
weegschaal,
waar
je
op
moet
rechtstaan.
H.
pakt
dit
echter
anders
aan.
Hij
maakt
de
transfer
van
de
rolstoel
naar
de
grond.
Dan
duwt
hij
zichzelf
op,
zodat
hij
op
de
weegschaal
neerzit.
Dan
neemt
hij
zijn
benen
vast,
zodat
ze
van
de
grond
komen.
Daarna
probeert
hij
te
balanceren
op
de
weegschaal
en
probeert
dan
te
kijken
hoeveel
hij
weegt,
maar
door
het
gebrek
aan
rompstabiliteit
verloopt
dit
niet
vlot.
Zoals
je
ziet,
is
dit
een
hele
rompslomp.
Daarom
is
de
vraag
van
H.
om
een
weegschaal
te
ontwerpen
die
aangepast
is
aan
zijn
beperking.
Zelf
had
hij
al
enkele
ideeën.
H.
zou
graag
een
weegschaal
hebben,
die
op
gelijke
hoogte
komt
met
zijn
rolstoel.
Hierbij
dacht
hij
aan
een
stoel,
waarbij
je
onder
de
poten
van
de
stoel,
punten
plaatst
die
je
wegen.
Wij
hebben
zijn
ideeën
geschetst
aan
de
hand
van
onderstaande
tekening.
4
Design
for
everyone
–
januari
2010

5. 1.3.3 Voorwaarden
van
het
nieuwe
hulpmiddel
-­‐ H.
wil
zich
kunnen
wegen
op
een
stoel.
Echter
moet
dit
systeem
opbergbaar
zijn.
Het
mag
dus
niet
veel
plaats
in
beslag
nemen.
-­‐ H.
heeft
niet
veel
rompstabiliteit,
waardoor
het
moeilijk
is
om
een
zware
weegschaal
op
de
grond
te
plaatsen.
o De
weegschaal
moet
zo
licht
mogelijk
zijn
o De
weegschaal
moet
makkelijk
te
hanteren
zijn,
bv
handvat
o Wij
hebben
de
voorkeur
om
van
de
weegschaal
een
plaat
te
maken,
omdat
dit
gemakkelijker
op
de
grond
te
plaatsen
is,
dan
afzonderlijke
drukpunten.
-­‐ Ook
moeten
de
punten
verstelbaar
zijn.
Zo
kan
het
weegsysteem
ook
bij
andere
stoelen
gebruikt
worden.
-­‐ Er
moet
een
display
aanwezig
zijn
tussen
zijn
voeten,
zodat
H.
gemakkelijk
kan
zien
hoeveel
hij
weegt.
Dit
display
moet
goed
zichtbaar
zijn.
-­‐ Er
moet
een
zone
aanwezig
zijn
om
zijn
voeten
op
te
plaatsen.
Eventueel
kan
er
naast
het
display
een
plaat
voorzien
worden
om
H.
zijn
voeten
op
te
plaatsen.
Dan
ligt
het
display
tussen
zijn
voeten
en
is
het
goed
zichtbaar.
-­‐ Wegens
het
vermoderniseren
van
zijn
huis,
zou
het
aangenaam
zijn
mocht
het
systeem
hip
ogen.
-­‐ Het
is
ook
belangrijk
dat
het
gemaakt
is
uit
sterk
materiaal.
Het
moet
een
transfer
aankunnen.
-­‐ Zo
goedkoop
mogelijk
om
het
product
later
te
kunnen
commercialiseren.
-­‐ Het
is
aan
te
raden
dat
er
onder
de
plaat
een
antislipmateriaal
aanwezig
is.
Zo
kan
de
stoel
tijdens
de
transfer
niet
wegschuiven.
2 Tevredenheid
meten
1
2
3
4
5
Design
for
everyone
–
januari
2010

6. 1
2.1 Het
fysisch
aspect
1) Het
ziet
er
totaal
niet
uit
wat
ik
in
mijn
gedachten
had.
Het
is
te
groot
en
te
lomp.
2) Het
is
goed
qua
grootte,
maar
het
design
stelt
niet
veel
voor
en
het
weegt
nog
teveel.
3) Het
design
en
de
grootte
voldoen
aan
mijn
verwachtingen!
Het
gewicht
van
de
weegschaal
is
wel
nog
een
tegenvaller.
4) Tevreden!
Alles
voldoet
aan
mijn
verwachtingen.
Het
is
wel
nog
niet
makkelijk
opbergbaar.
5) Het
is
perfect!
Het
kan
makkelijk
in
mijn
interieur
aangepast
worden
en
ik
kan
het
zelfstandig
verplaatsen.
De
mogelijkheid
om
het
op
te
bergen
is
optimaal
aanwezig.
2.2 Het
emotionele
aspect
2
1) Ik
ben
niet
tevreden
over
de
werking.
Ik
had
iets
anders
in
mijn
gedachten.
2) Er
moet
nog
aan
het
product
gesleuteld
worden.
Het
is
niet
precies/
correct
genoeg.
3) De
weegschaal
doet
wat
het
moet
doen,
maar
daar
blijft
het
bij.
4) Ik
ben
tevreden
over
het
resultaat.
5) Het
voldoet
aan
al
mijn
verwachtingen.
Ik
ben
heel
enthousiast
over
het
resultaat.
2.3 Het
mentale
aspect
3
1) Ik
ben
nog
onzeker
over
het
zelfstandig
gebruik
van
de
weegschaal.
2) Het
product
is
gemakkelijk
hanteerbaar,
maar
nog
niet
veilig
in
gebruik.
3) Het
product
kan
ik
moeiteloos
en
risicoloos
gebruiken.
4) Het
is
veilig
om
mij
zelfstandig
te
wegen
en
dit
verloopt
soepel!
5) Ik
kan
comfortabel
en
veilig
mijn
transfers
uitvoeren.
2.4 Het
zintuiglijke
aspect
4
1) Ik
gebruik
dat
niet!
Het
ziet
er
niet
uit
en
het
is
niet
functioneel!
2) De
weegschaal
is
te
confronterend
want
het
legt
de
nadruk
op
een
handicap.
3) Ik
gebruik
het
omdat
het
de
enige
oplossing
biedt.
4) Het
is
een
hebbeding
voor
personen
met
fysieke
beperking.
5) Iedereen
kan
het
gebruiken!
Het
is
gemakkelijk
om
zichzelf
op
die
manier
te
wegen!
6
Design
for
everyone
–
januari
2010