Mais conteúdo relacionado
Semelhante a Ομήρου Οδύσσεια ζ 139 259 (20)
Ομήρου Οδύσσεια ζ 139 259
- 1. ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ
επηκέιεηα : Αιεγηάλλε Βαξβάξα
11 ΕΝΟΤΗΤΑ δ 139-259→ ζπλάληεζε ηνπ Οδπζζέα κε Ναπζηθά ( Φαηαθίδα)
Η
Τν εθηεηακέλν απηό επεηζόδην νλνκάδεηαη «Φαιακίδα» θαη είλαη ε ηειεπηαία
πεξηπέηεηα ηνπ Οδπζζέα πξηλ ηελ Ιζάθε.
► Ξεκέξσζε ε 32ε κέξα ηεο Οδύζζεηαο. Ο ηαιαηπσξεκέλνο Οδπζζέαο μύπλεζε από ηηο θσλέο ησλ
θνξηηζηώλ.
Σηνλ πξώην άκεζν κνλόινγν ηνπ πξνβιεκαηίδεηαη. Σε πνηα άξαγε ρώξα έρεη θηάζεη ; Πνηνη είλαη νη θάηνηθνί
ηεο; Απνθαζίδεη λα πάεη λα δεη.
Ο Οδπζζέαο κε έλα θιαδί θξύβεη
ηε γύκληα ηνπ. Ταιαηπσξεκέλνο
θαη εμαζιησκέλνο πξνρσξεί πξνο
ηα θνξίηζηα «ζαλ ιηνληάξη
πεηλαζκέλν».
Η Ναπζηθά αληηκεησπίδεη κε
ζάξξνο ην λαπαγό, κε ηε βνήζεηα
πάληα ηεο Αζελάο.
Αληηθξίδνληαο ηηο ηξνκαγκέλεο
ππεξέηξηεο θαη ηελ ςύρξαηκε
βαζηινπνύια , κε ηνλ αθεγεκέλν
κνλόινγό ηνπ , δηρνγλσκεί.
Επηιέγεη ζπκβηβαζηηθή
ιύζε: λα ηεο κηιήζεη γνλαηηζηόο, σο
ηθέηεο ,από καθξηά , ξίρλνληαο ην
βάξνο ζην « μειλίτιο» ιόγν ηνπ.
⌂ Ο « ΜΕΙΛΙΦΙΟΣ ΚΑΙ ΚΕΡΔΑΛΕΟΣ» ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
ΔΟΜΗ
Σ
Με ηνλ όξν δνκή, γεληθόηεξα, ελλννύκε ηνλ ηξόπν κε ηνλ νπνίν είλαη θαηαζθεπαζκέλν
/δνκεκέλν θάηη. Γνκή, εηδηθόηεξα, ελόο ινγνηερληθνύ έξγνπ ή ελόο κέξνπο ηνπ ελλννύκε
ηον ηρόπο με ηον οποίο διαρθρώνονηαι ηα μέρη ποσ ηο αποηελούν, ώζηε να επιηεστθεί ένα
επιδιωκόμενο αποηέλεζμα. Ο Οδπζζέαο , π. ρ απεπζπλόκελνο ζηε Ναπζηθά επηδηώθεη λα
βξεη θξνληίδα θαη πξνζηαζία. Αιήζεηα, πώο επηιέγεη λα ηεο κηιήζεη; Τη ζα ηεο πεη; Με
πνηα επηρεηξήκαηα ζα πξνζπαζήζεη λα πεηύρεη ην ζθνπό ηνπ; Θα ηα θαηαθέξεη;
Σπλνπηηθή δνκή:
α. ηθεζία θαη εγθώκην ηεο θόξεο, ζπλδπαζκέλν κε δηαθξηηηθή πξνβνιή ηνπ δηθνύ ηνπ πξνζώπνπ
β. αλαθνξά ζηελ ηειεπηαία ηνπ ηαιαηπσξία θαη ζηνπο ησξηλνύο ηνπ θόβνπο
γ. ππνβνιή ελόο κηθξνύ αηηήκαηνο πνπ ζπλνδεύεηαη από κεγάιεο θαη πξνζεγκέλεο επρέο
- 2. Αλαιπηηθή δνκή:
ςτ. 185→
• ικετευτικι προςφϊνθςθ
• εκτενζσ εγκϊμιο προσ τθν κόρθ, εκκειάηει τθν
ςτ. 186-206→.
ςτ. 200-201→
ομορφιά τθσ,
μακαρίηει τθν οικογζνειά τθσ και προπαντόσ τον άντρα που
κα τθν πάρει.
•παρεμβάλλει τεχνθζντωσ κάτι από τθν ιςτορία και τα πάκθ
του, ϊςτε να εννοθκεί ότι είναι πρόςωπο ςθμαντικό και
βαςανιςμζνο
• εκκζτει κάτι από
ςτ. 207-214→
ςτ. 215-220 →
τθν πρόςφατθ ταλαιπωρία του αλλά και
τον φόβο ότι μπορεί και εδϊ να δοκιμάςει νζεσ ςυμφορζσ,
προκαλϊντασ ζτςι τον οίκτο και τθ ςυμπάκεια τθσ
βαςιλοποφλασ, ανακζτοντάσ τθσ ρόλο ςωτιρα του
•υποβάλλει το αίτθμά του και τθν παρακαλεί ωσ τθ μόνθ από
τθν οποία περιμζνει βοικεια
ςτ. 221-222→
•προεξοφλϊντασ τθν ανταπόκριςι τθσ , καταλιγει με ευχζσ,
μία γενικι (221) και μία τριπλι(222) που ςυςτοιχεί προσ τισ
επικυμίεσ τθσ ζφθβθσ κόρθσ
ςτ. 223-224→
•τζλοσ ενιςχφει τθ δεφτερθ ευχι δικαιολογϊντασ τθ
ςπουδαιότθτά τθσ με μία διαχρονικι γνϊμθ , που δείχνει
τθν αντίλθψθ του ομθρικοφ ανκρϊπου για τθν οικογζνεια.
Ο ικεηεσηικός ηοσ λόγος είναι αριζηοσργημαηικά δομημένος και δεν
αθήνει περιθώρια αποηστίας
Όκσο πώο ε βαζηινπνύια αληέδξαζε ζηε ζέα, αιιά θαη ζηελ ηθεζία ηνπ μέλνπ;
Η Ναπζηθά θξάηεζε ζαξξαιέα ζηάζε απέλαληη ζην λαπαγό( 173-175)ππνδειώλνληαο ηελ αξηζηνθξαηηθή
θαηαγσγή ηεο. Δπηπιένλ :
Σπλνςίδεη ηελ εληύπσζε πνπ ηεο πξνθάιεζε ν ιόγνο ηνπ μέλνπ ζε δύν ραξαθηεξηζκνύο: «αζήμανηος δε
θαίνεζαι μήηε και η θρόνηζη ζοσ λείπει» αληαπνδίδνληαο έηζη ηνλ έπαηλν( ζε άιιν, βέβαηα επίπεδν).
Τνλ παξεγνξεί αλάγνληαο ζηνλ Γία ηε κνίξα ηνπ θαζελόο, θαη πξέπεη λα ππνκείλεη ηε δηθή ηνπ.
Ιθαλνπνηεί θαη κε ην παξαπάλσ ηα κηθξά αηηήκαηά ηνπ.
Τνπ δίλεη πξόζζεηεο πιεξνθνξίεο γηα ην όλνκα ησλ θαηνίθσλ ηνπ ηόπνπ, γηα ηε δηθή ηεο ηαπηόηεηα
ηνπ θαη ην αμίσκα ηνπ παηέξα ηεο.
- 3. Η απάληεζε ηεο Ναπζηθάο ζηνλ ηθέηε ηεο ζπληζηά έλαλ ιόγν θαίξην θαη αληίζηνηρν πξνο ηνλ
δηθό ηνπ ( έπαηλνο-παξεγνξηά-εμαζθάιηζε-πιεξνθνξίεο). Δκκέζσο ηνπ ιύλεη θαη ηελ αξρηθή
απνξία ηνπ : νη Φαίαθεο δελ είλαη αιαδόλεο, νύηε άγξηνη ,νύηε άδηθνη. Είλαη θηιόμελνη θαη
ζέβνληαη ηνπο ζενύο.
Μεηά ην ιόγν ηεο πξνο ηνλ Οδπζζέα ε Ναπζηθά απεπζύλεηαη πξνο ηηο ππεξέηξηεο θαη :
Τηο επηπιήηηεη θηιηθά, πεξεθαλεύεηαη πνπ είλαη
Φαηαθνπνύια, δείρλεη εκπηζηνζύλε ζηνπο
ζενύο θαη πξνζδηνξίδεη ηε ζέζε ηεο Σρεξίαο.
Κξαηά ζηάζε ειεεηηθή πξνο ηνλ μέλν, ηνλ
ζεσξεί δηόζηαιην θαη νιηγαξθή θαη ηέινο
δίλεη εληνιή γηα πξνζθνξά πξόρεηξεο
θηινμελίαο πξνο ηνλ μέλν.
Απνδεηθλύεηαη ε Ναπζηθά κία από ηηο
πιεξέζηεξεο κνξθέο ηεο Οδύζζεηαο
Μεηά ηελ ππνγξάκκηζε ηεο εμσηεξηθήο ηεο
νκνξθηάο από ηνλ Οδπζζέα νη δηθνί ηεο ιόγνη
απνθαιύπηνπλ ηνλ εζσηεξηθό ηεο πινύην : ηε
ράξε θαη ηελ επγέλεηα, ηε ζύλεζε θαη ηε γλώζε,
ηε θηιόμελε δηάζεζε θαη ηελ επζέβεηα.
Αο ζεκεησζεί πσο ηα αλαγθαία γηα ηελ πινθή ηνπ έξγνπ πξνβιέπνληαη ζε ρξόλν αλύπνπην,
ώζηε λα είλαη έηνηκα όηαλ ρξεηαζηνύλ. Έρεη πξνβιεθζεί λα ππάξρνπλ ξνύρα , θαγεηό, θ. α.
γηα ηελ θάιπςε ησλ αλαγθώλ ηνπ γπκλνύ θαη πεηλαζκέλνπ λαπαγνύ.
Έηζι η αθήγηζη κσλάει αβίαζηα και τωρίς να δημιοσργεί απορίες. Η πξόβιεςε απηή
νλνκάδεηαη ηερληθή νηθνλνκία θαη ππάγεηαη ζηελ επξύηεξε έλλνηα ηεο πξννηθνλνκίαο.
Οδπζζέαο ηθέηεο
Ιθέηεο ιεγόηαλ εθείλνο πνπ δεηνύζε βνήζεηα /ηθέηεπε
θάπνηνλ , αλήθε δε ζηελ εζηκνηππία ηεο ηθεζίαο λα
γνλαηίδεη ν ηθέηεο κπξνζηά ζηνλ ηθεηεπόκελν.
Με ηελ απηνηαπεηλσηηθή απηή ζηάζε ηνπ ν ηθέηεο
απνδερόηαλ ηελ θαησηεξόηεηά ηνπ απέλαληη ζηνλ
ηθεηεπόκελν θαη έδεηρλε όηη δελ απνηειεί απεηιή.
Η ηθεζία, όπσο θαη ε μελία, εμππεξεηνύζαλ θνηλσληθέο
αλάγθεο, ε δε ζύλδεζή ηνπο κε ηε ζξεζθεία ηηο
θαζηέξσζε. Ο Δίαο δειαδή, σο παηέξαο ησλ ζεώλ θαη
ησλ αλζξώπσλ πξνζηάηεπε όινπο εθείλνπο πνπ είραλ
αλάγθε.