2. O TEATRO TEN ROSTRO DE
MULLER
Todas as que están son
mais non todas as que son están.
No día do Teatro presentamos
unha pequena mostra do
teatro en feminino
(personaxes, autoras, actrices…)
porque o teatro ten rostro de muller.
3. ÁNXELA ABALO
En 1989 funda con
Gustavo Pernas a
compañía de teatro
Áncora Produccións.
4. BERNARDA ALBA
O autoritarismo e despotismo
dunha nai.
BERNADA: (60 anos) preséntase
en escena vestida de loito; é a
muller tirana que ten suxeitas ás
súas fillas e tamén á súa propia
nai anciá, aos seus designios.
ADELA: (a máis moza e fermosa
das fillas de Bernarda) revélase
contra a tiranía de Bernarda.
Namórase de Pepe o Romano e
isto é motivo da traxedia de toda
a obra, pero a súa rebeldía é
tamén moral e social contra a
pseudo decencia da xente do seu
pobo.
5. ROSA ÁLVAREZ
Carballeda de Avia, 1950.
Actriz e directora teatral
galega.
Fundadora da Compañía
do Malbarate.
Fundadora de Lagarta
Lagarta.
6. MARÍA BARCALA
Vila de Cruces, 1957. Actriz galega.
En 1979 participou na fundación da compañía Teatro Da Mari-
Gaila.
En 1984 participou na primeira montaxe do Centro Dramático
Galego, Woyzeck de Georg Büchner.
Forma parte de Teatro do Atlántico.
7. DOROTEA BÁRCENA
Oviedo, 1944-Compostela, 2016. Actriz, dramaturga e directora de teatro galega.
Como directora:
A longa agonía das centolas (con Teatro da Lúa, obra de Ovidio L. Blanco)
As bicicletas
A orxía
Historia do zoo
Follas Novas co Centro Dramático Galego, obra de Rosalía de Castro.
8. PAULA CARBALLEIRA
Maniños (Fene) 1972.
Escritora e actriz galega.
Obras de Teatro:
Alicia & Alicia (Edicións
Morgante, 2010)
Pressing catch (Positivas, 2010)
A folla máis alta (Versión
dramática do poemario
Contatrás, 2012)
O refugallo (Xerais, 2013)
Premio Manuel María 2011
9. CARMINA, ELVIRA
Personaxes de Historia de una escalera (Buero Vallejo, 1949)
Carmina: rapariga tímida; de moza está namorada de Fernando co
que albisca un futuro feliz, pero acábase casando con Urbano ao que
acepta para librarse dunha vida posibelmente miserenta e solitaria. O
seu corazón está canso e gastado «da idade... e das desilusións»,
segundo ela mesma di. O seu carácter agreouse e sorpréndenos a
súa maneira de falar, xa que sempre se mostrara amable e comedida.
Elvira: é tamén unha linda rapariga que goza dunha posición
económica superior á dos demais veciños. Está namorada de
Fernando, a quen axuda economicamente cando ten ocasión e a quen
"persegue", sen recato (a pesar da aversión que el lle mostra) e con
quen casa.
10. MARÍA CASARES
A Coruña, 1922- Alloue (Charente,
Poitou-Charentes, Francia) 1996.
Actriz galega exiliada en Francia, por
ser filla de Casares Quiroga, ministro
da II República Española durante o
goberno de Azaña. En Francia era
coñecida como Maria Casarès.
Os premios do Teatro Galego levan o
seu nome.
13. ELIZA DOOLITLE
Afán de superación.
LA FLORISTA.-...Aquí menda, tal como la
ven, tie con qué pagar. El señor aquí,
según le oí decir anoche, da lecciones de
prenunciación. Pues yo quiero aprender
a prenunciar correztamente, así como
suena. Creo que mi dinero vale tanto
como el de otros; y si no, decirlo d´una
vez. Con ir a otro profesor, asunto
acabao, y tan amigos como antes.
… Pues mire usté: yo querría entrar de
vendedora en una tienda elegante de
flores. Me han dicho que mi tipo no les
disgustaba, pero que mi manera de
hablar no era bastante fina. Como el
señor se dedica a enseñar a hablar, he
venido a ver si nos entendíamos.
(SHAW, Bernard, Pigmalión in Comedias
escogidas)
14. FEDRA
Do incesto á morte.
Muller que, contra o seu
interese e o dos seus,
contra as leis da cidade e
da familia, contra o horror
que lle causa a súa propia
paixón, expoñéndose ao
castigo de Teseo e ao
desprezo de Hipólito,
entrégase ao amor
absolutamente. A súa
ilexítima paixón polo seu
fillastro imponse sobre
calquera outra cousa.
16. JUANA
Dozura, tenrura, comprensión.
JUANA.- Has pronunciado una
palabra... tan odiosa... ¿No es mejor
siempre la dulzura?...
Yo pensé algún tiempo en buscarle
una novia... ¡Y qué gran solución sería!
... una novia le regeneraría.
(páx. 72)
...Yo quiero a Carlos y no pasará nada.
No sé qué piensas que pueda ocurrir...
(páx. 90)
BUERO VALLEJO, A., En la ardiente oscuridad
17. JULIETA
Romeo e Xulieta é unha
traxedia en lingua inglesa,
de William Shakespeare,
escrita en 1597.
Sobre dous amantes que
viven un amor imposible
pola rivalidade das súas
familias, os Montescos e os
Capuletos,só a morte dos
amantes conseguirá unir as
súas familias.
19. LADY MACBETH
(Macbeth, Shakespeare, 1606)
A miúdo considerase a Lady Macbeth unha representación do conflito
entre dous trazos culturalmente asociados ao feminino (o instinto
maternal, a compaixón e a fraxilidade, características que ela trata de
reprimir), e valorar como masculinos (a ambición, a crueldade, a ansia
de poder, todas elas cualidades que se dan no personaxe).
20. MAGGIE
A gata sobre o tellado de zinc (Cat on a Hot Tin Roof) é unha obra de teatro de Tennessee Williams (1958)
"Eu... eu por desgraza fun tremendamente pobre toda a miña vida. Esa é a verdade Brick [...] Ti non sabes o que é ter que adular a persoas
insoportables só por cartos. Ti non sabes o triste que é apenas ter vestidos. Ata o propio vestido de noiva era de segunda man. Fora dunha
curmá rica á que odio. Pódese ser novo sen ter cartos, pero non se pode ser vello sen eles." http://www.cineypsicologia.com/
21. TEATRO DO MALBARATE
.
Fundado en 1986 por Rosa Álvarez,
Marisa Soto e Mabel Rivera
Obras:
Xogos de damas (1987) de Anxel R.
Ballesteros (dirección Eduardo Alonso).
Galicia, S.L. (1988) de varios autores
(dirección Eduardo Alonso).
Inventarios (1990) de Philippe Minyana
(dirección Fernanda Lapa).
Xogos á hora da sesta (1991) de Roma
Mahieu (dirección Cándido Pazó).
22. MELIBEA
Sucumbe por amor.
Pasa da resistencia á
absoluta entrega a Calisto. É
vítima dunha paixón
cegadora inculcada polo
feitizo de Celestina. Actúa
rexida pola súa conciencia
social. A súa paixón é máis
real e menos literaria que a
de Calisto. A morte de
Calisto deixaa nunha
delicada posición moral.
Finalmente suicídase.
23. NATACHA
Rebeldía e loita pola igualdade.
SANDOVAL.- ...Es usted la primera
doctora en Educación de nuestro país...
NATACHA.- ...Lo que yo necesitaría es
contar con plena libertad de iniciativa...
Nunca aceptaría dar un solo paso en
contra de mis convicciones...
¡Al Reformatorio otra vez! Pero ahora, ¡a
derribar las rejas, a inundarlo de luz y de
vida!...
(páx. 494-95)
Seamos amigas. ¿A ti te gusta andar? A
mí también. Nos iremos juntas por el
monte; traeremos a la noche hojas y
ramos verdes. Hemos de ser grandes
amigas, te lo juro...
(páx. 507)
24. NORA
A independencia, o atrevemento, o escándalo.
Casa de bonecas conta a historia de Nora Helmer,
unha muller felizmente casada cun avogado co que
ten tres fillos. Ela descobre como o seu idílico
universo familiar se derruba se non adopta medidas
e se non afonda na propia independencia e
capacidade para gobernar a súa vida e a súa
existencia.
Esta obra de Ibsen foi unha revolución para a
sociedade do seu tempo e o personaxe de Nora
configurouse como un exemplo a seguir, modelo de
independencia e atrevemento.
25. OFELIA
Ofelia está rodeada de homes poderosos: o seu pai, o seu irmán e Hamlet. Os tres terminan
desaparecendo. As teorías convencionais sosteñen que, ante a ausencia dun apoio masculino para
tomar decisións por ela, Ofelia cae na tolemia. Con todo, os teóricos feministas afirman que ela se volve
tola pola culpa, dado que, cando Hamlet mata ao seu pai, cumpre o seu desexo sexual, consistente en
que Polonio morra para que poidan así estar xuntos. Showalter considera que Ofelia converteuse no
símbolo da muller angustiada e histérica da cultura moderna.
26. CAROLINA OTERO. A BELA OTERO
Valga, 1868-Niza, 1965.
Actriz e bailarina.
Actuou nos mellores
teatros do mundo.
Primeira actriz de cine
galega. Unha das
primeiras do mundo.
27. MARIANA PINEDA
Defensa sen concesións
das súas ideas e da
liberdade.
¡Oh! Qué día tan triste en Granada,
que a las piedras hacía llorar
al ver que Marianita se muere
en cadalso por no declarar.
(Federico García Lorca, Mariana
Pineda, 1925)
28. MARÍA XOSÉ QUEIZÁN
Vigo, 1939.
Escritora
Como dramaturga:
Non convén chorar máis
(inédita)
Antígona, a forza do
sangue (1989, Xerais)
Antígona. A cartuxeira.
Neuras, (2008, Galaxia)
30. MABEL RIVERA
Ferrol, 1952.
Actriz galega, de teatro, cine e televisión.
Fundadora do Teatro do Malbarate.
Obras co Centro Dramático Galego
Agasallo de sombras (1984, autor e director
Roberto Vidal Bolaño).
Os vellos non deben de namorarse (1985,
de Alfonso Daniel Rodríguez Castelao,
dirección E. Alonso).
O enfermo imaxinario, de Molière (dirección
Eduardo Alonso).
As alegres casadas (1989, de William
Shakespeare, dirección Eduardo Alonso)
31. SALOMÉ
Despeito e ambición neste
drama de Óscar Wilde (1893)
Salomé está namorada
obsesivamente de Jokanaan
(Xoán), quen rexeita o seu amor.
A petición de que sexa
decapitado prodúcese, por
despeito. Tras a morte, nunha
combinación de eros e thanatos,
Salomé bica os beizos da cabeza
cortada de Jokanaan.
32. MARISA SOTO
Silleda, 1955- Lebosende
(Leiro) 1998.
Actriz de Teatro e de Cine.
Actriz do Centro Dramático
Galego.
Fundadora do Teatro
Malbarate.
O Premio de Honra do Teatro
Galego leva o seu nome.
34. LUÍSA VILLALTA
A Coruña, 1957- 2004
Poeta, ensaísta, narradora,
dramaturga e violinista galega.
Concerto para un home só, 1989,
Cadernos da Escola Dramática
Galega.
O representante, 1990, Cadernos
da Escola Dramática Galega.
O paseo das esfinxes, 1991,
Cadernos da Escola Dramática
Galega.
As certezas de Ofelia, 1999,
Deputación da Coruña.
35. VOAXA e CARMÍN
Mabel Rivera e Belén Constenla en Voaxa e Carmín.
Obra de Esther F. Carrodeguas. Premio Abrente de Textos Teatrais.
Baseada na Historia das Marías de Compostela.
36. YERMA
A maternidade
frustrada.
Yerma está casada con
Juan, un home que o
pai lle impuxo como
esposo. Ela ansiaba ter
fillos como as demais
casadas e por iso
casou con el, para
buscar os fillos, non por
amor. Ao non poder
telos termina matando
a Juan.