In de Belgische politiek zijn de standpunten over de staat Israël vrij stabiel. De PS bijvoorbeeld is (met zijn talrijke parlementsleden van Marokkaanse afkomst) een virulente tegenstander van het land en ziet graag een onafhankelijke Palestijnse staat verrijzen. De Vlaamse partijen zijn doorgaans iets genuanceerder.

1. Koerswijziging Vlaams Belang deed bijna
diplomatiekincident ontstaan
Thierry Debels
@thierryd
5/9/20
In de Belgische politiek zijn de standpuntenover
de staat Israël vrij stabiel. De PS bijvoorbeeld is
(met zijn talrijke parlementsledenvan
Marokkaanse afkomst) een virulente tegenstander
van het land en ziet graag een onafhankelijke
Palestijnse staat verrijzen. De Vlaamse partijen zijn
doorgaans iets genuanceerder.
Interessant in dit dossier is vooral de houdingvan
het Vlaams Belang. Tot voor kort was deze partij
ronduit pro-Israël. Maar die houdingis recent
gewijzigd. Binnen de partij zijn er wel nog steeds

2. (Vlaamse) parlementsleden die hun liefde voor het
land openlijk belijden. Maar onderde huidige
voorzitter werd volgens een federaal kamerlid een
nieuwe koers ingezet. Bij wetsvoorstellen en
resoluties wordt niet meer voluit voor Israël
gekozen, maar voor een voorzichtige onthouding
gekozen. Bij resoluties(aanbevelingen aan de
regering) om de staat Palestina te erkennen zou
vroeger tegen gestemd worden. Vandaag is dat
eveneens een onthouding. Een parlementslid van
het Vlaams Belang begin dit jaar in de Commissie:
‘Volgens ons zijn beidepartijen(Israël en
Palestina)verantwoordelijkvoor de huidige
politiekesituatie, dus ook de staat Israël diemet
een agressievenederzettingspolitiekeen
vredesproces in de weg staat.’Dat is een standpunt
dat enkele jaren geleden ondenkbaarzou geweest
zijn in de mond van een kamerlid van het Vlaams
Belang. Dat standpunt leverde onlangs bijna een
diplomatiek incident op. Een gewaagde resolutie
van de PS (geen verrassing) om de Palestijnse staat
te erkennen haalde bijna een meerderheid in het
parlement door die mossel noch vis-houding van
het Vlaams Belang. Een Vlaams parlementslid,
gekend om zijn liefde voor Israël, stuurdezelfs een
brief van 5 bladzijden naar de voorzitter om het
standpunt van de partij vooralsnog te wijzigen. Het
was tevergeefs. Een federaal parlementslid (niet
van het Vlaams Belang): ‘Waar het VB in het
verleden vaak de kant koos van Israël, is dit enkele

3. maanden geleden plotsklapsveranderd. Speelt de
komst van (Dries) Van Langenhove hierbij een
rol?’ Onder druk van de MR trok de PS de resolutie
te elfder uur in waardoor een stemming vermeden
kon worden. Was de resolutie wel goedgekeurd,
dan had ons land zich wereldwijd belachelijk
gemaakt en was er zeker een diplomatiek incident
ontstaan...