4. Složena prirodna ciklična aktivnost
Čine ga ciklusi pokreta koji se naizmenično
smenjuju
Hod započinje destabilizacijim ležernog stojećeg
stava tj. uspostavljanjem kretanja u napred.
Omogućava premeštanje tela sa jednog na drugo
mesto
Obrazac hoda jedinstven je za svaku osobu i
predstavlja rešenje za problem kako preći
određeno rastojanje sa minimalnim naporom,
odgovarajućom stabilnošću i prihvatljivim
načinom
5. Ciklus hoda – period između dva uspostavljanja
kontakta pete sa podlogom iste noge
FAZA OSLONCA - potporna faza
Kontakt stopala sa podlogom, 60% ciklusa hoda
◦ 40 % oslonca na jednoj nozi
◦ po 10% oslonca na obe noge
FAZA NjIHANjA – faza oslonca na jednoj nozi
Odsustvo kontakta stopala sa podlogom
40% ciklusa hoda
Noseća noga – ona koji nosi težinu tela
Klateća nogu – ona koja se kao klatno prebacuje napred
6.
7. Udar petom – početak faze oslonca, momenat kada peta dodirne
podlogu, inicijalni kontakt
Ravno stopalo – sledi iza inicijalnog kontakta, plantarna strana
stopala dodiruje podlogu
Sredina faze oslonca – težina tela preneta na noseću nogu
Odizanje pete – momenat kada klateća noga dodirne podlogu
Odizanje prstiju – nadovezuje se na odizanje pete, prethodi početku
faze njihanja
8. Uzlazna faza – početak klaćenja od momenta kada prsti noseće
noge napuste podlogu do tačke kada je klateći ekstremitet najviše
podignut od podloge
Sredina faze - deo faze kada klateći ekstremitet prolazi direktno
ispreed tela
Silazna faza – klaceća noga se spušta i priprema za oslonac petom,
inicijalni kontakt.
9. Šema hoda u normalnim okolnostima
Poznavanje terminologije hoda
Normalne vrednosti amlitude pokreta u
zglobovima pri hodu
Normalne vrednosti pomeranja značajnih
segmenata tela
Posturalna prilagođavanja
10. Pri započinjanju iskoraka aktivnošću fleksora
kuka prisutra je abdukcija i spolja rotacija u
zglobu kuka sve do momenta oslonca petom
Pri inicijalnom kontaktu dolazi do addukcije i
unutrašnje rotacije u kuku koji traju za vreme
opterećenja
Addukcija je rezultat spuštanja karlice sa strane
suprotno osloncu
U fazi oslonca karlica je u neutrallnom položaju,
kuk rotiran unutra, trup počinje da se pomera
kako bi pomogao u prenošenju težine na
suprotnu stranu
11. Skočni zglob oko neutralnog položaja
Koleno 40-60° flex
Kuk 20-30° flex
13. 1. Rotacija karlice
2. Naginjanje karlice
3. Lateralno pomeranje karlice
4. Fleksija kuka
5. Pokreti stopala
6. Pokreti kolena
Ovi pokreti omogućavaju normalan
hod i minimiziraju pomeranje
centra gravitacije koji se pomera
gore, dole, levo i desno sa svakim
napravljenim korakom.
14. Predstavljaju praćenje/merenje kontakta stopala u prostoru
za vreme hoda:
◦ Dužina koraka – step lenght, longitudinalno rastojanje
izmedju dva koraka
◦ Dužina dvostrukog koraka – stride lenght, rastojanje od
jednog inicijalnog kontakta do ponovnog inicijalnog kontakta
istog stopala
◦ Kadenca – broj koraka u minuti
◦ Širina baze oslonca – 5-10 cm
◦ Ugao progresije stopala - 15°
15. Odnose se na vremenski sled u ciklusu hoda,
uključuju:
- vreme oslonca jednog DE
- vreme duplog oslonca
- vreme njihanja
- vreme iskoraka i koraka
- ritam
- brzina
Svaka promenjiva može biti pod uticajem faktora
kao što je starost, pol, veličina i oblik kostiju,
raspodela mase u segmentima tela, mobilnost
zglobova, jačina mišića, tip obuće i odeće, navike i
psihološki status.
16. Kombinacija vremenskih i prostornih
parametara dozvoljava izračunavanje brzine
hoda koja utiče na kinematiku.
Spori hod 70 koraka u minuti
Srednje brzi hod 70-90 koraka u minuti
Brzi hod oko 120 koraka u minuti
Najjekonomičniji hod 5 km/h
Prijatna brzina hoda - potrošnja E
minimalna, 80 koraka u minuti
Kod poremećaja hoda , povećava se utrošak
energije koji se kompenzuje sporijim hodom.
17.
18. Procena i analiza sila koje učestvuju u hodu
Spoljne sile: gravitacija, reakcija podloge,
inercija
Unutrašnje sile: aktivnosti mišića koji se
suprotstvljaju spoljnim silama
Energetski utrošak u hodu (gasne analize O2,
puls)
Kinetička analiza hoda i praćenje vitalnih
parametara (PULS) dajeu neophodne
informacije o kompletnoj proceni hoda
19. Inicira se fleksorima kuka koji podizu nogu na sledeci stepenik
Stopalo prednje noge se postavlja celom tabanskom površinom na
gornji stepenik, potkolenica je flektirana prema natkolenici,
natkolenica prema karlici, trup i karlica prema zadnjoj nozi. Zadnja
noga uspravna.
Težište tela je nad stopalom prednje noge.
Koncentrična kontrakcija m.triceps surae, zadnje noge, gura se telo
napred i uvis, kontrakcija m.quadricepsa prednje noge odize trup i
zadnju nogu cime pocinje faza jednostrukog oslonca.
Prednja noga se ekstendira i trup sa njom, za to vreme, zadnja
noga – klateća, flektira se u kuku i kolenu i priprema za
postavljanje na sledeći, viši stepenik.
20. Minimalna aktivnost zgloba kuka
Najveće opterećenje trpi
m.quadriceps femoris naizmenično
jedne pa druge noge
Ovaj rad je zamorniji ukoliko je
težina tela veća, ukoliko su stepenice
strmije ili ako se nosi neki teret
Noseća noga –flektira se
ekscentričnim kontrakcijama
m.quadriceps femoris, klateća se
pomera put napred i istovremeno
ispruža, sve dok ne dodirne donji
stepenik. Za to vreme, noseća noga
povećava fleksiju i težinu tela nosi
njen m.quadriceps femoris.
21. MEHANIČKI
• oštečenje skeletnih
struktura-frakture,
osteoporoza, bol
• slabost mišića DE
• smanjen obim pokreta u
zglobovima
NEUROLOŠKI
• poremećaj mišićnog
tonusa
• oštećenje posturalnih
refleksa
• gubitak osećaja celine
tela – hemipareze,
kvadriplegija,
• odsustvo senzornog
feedbacka-a sa stopala ili
iz proprioceptora
dubokih mišića i
zglobova
22.
23. Hod spor, koraci kratki
Redukovano prenošenje težine na zahvaćenu
stranu
Kratak oslonac na zahvaćeni ekstremitet
Izbegava se inicijalni kontakt sa podlogom
zbog pogoršanja tegoba
24. Unilateralan
Bilateralan – gegajući hod
Uzrok – slabost abduktora
kuka, bol u kuku –
radikulopatije
Lateralno naginjanje trupa
prema nozi na koju se
oslanja u toku potporne faze
Štap!
25. Kada se postavi prava indikacija, mogu:
Značajno povećati brzinu hoda
Smanjiti potrošnju energije
Omogućiti poboljšanje šeme hoda
Sprečiti ili odložiti pojavu deformiteta
26. Funkcija :
proširuje površinu oslonca
poboljšava balans
u suprotnu ruku od ugroženog ekstremiteta
prevenira se naginjanje karlice na suprotnu
stranu
Vrste:
sa jednom ili više
tačaka oslonca
27. Upotreba:
normalan hod nemoguć,
noge se ne smeju opteretiti
prelom (kalus, povrede mekih
tkiva), pareze, paralize,
amputacije
Upotrebom štaka:
olaksava se kretanje,
deo tereta se prenosi na njih
hod se izvodi snagom mišića
(ruke, trup, rameni pojas)
Visoke pazušne štake ;
podlakatne štake
28. m. triceps brachii – opterećeniji pri hodu sa
podlakatnim štakama
m. pectoralis major, m. latissimus dorsi, m.
trapezius – pars descendens :sprečavaju
podizanje ramena
m. trapzius, m. rhomboidei - adduktori i
unutrašnji rotatori lopatice
m. deltoideus pars clavicularis et pars
acromialis- sprečavaju fleksiju, odnosno
ekstenziju nadlakta zavisno da li je štaka ispred
ili iza tela
29. Dvotaktni
Trotaktni – slabije i nesigurne osobe
Četvorotaktni (telo uvek ima tri tačke oslonca)
Hod za rasterećenje jedne noge – vrše se
pokreti kao pri običnom hodu, štake se
istovremeno i paralelno premeštaju napred,
ali se uvek postavljaju ispred istog stopala i
to istovremeno. Cilj ovog hoda je rasterećenje
jedne noge, dok druga nosi puni teret
(pareza, paraliza noge).
30.
31. Očuvana mišična snaga/slabost mišića/kontrakture
Pacijenti bez stopala i dela potkolenice –
nedostatak mišića pokretača stopala ,
nemogućnost amortizovanja udara pete protezom
nadoknađuje se elastičnošću veštačkih zglobova.
32.
33.
34.
35. Analiza hoda zauzima značajno mesto u
evaluaciji pacijenata
Pomaže u postavljanju dijagnoze, odabiru
adekvatne terapije kao i praćenju rezultata
primenjene terapije.
