Јулијана Зоксимовска: „МЕЃАШИ ќе живее вечно!“

1. Јулијана Зоксимовска: „МЕЃАШИ ќе живее вечно!“
Како вчера да беше кога беше новороденче. Се роди во тешки времиња за кои секогаш ќе се
сеќаваме со тага и желба никогаш да не се повторат. И во тие тешки моменти, првите чекори ги
направивме смело и бевме сигурни во тоа што го создаваме. Мислите, силите и желбите ни беа
насочени кон иднината.
НИЕ СМЕ ИДНИНАТА!
Годините доаѓаат и одминуваат и секоја возраст и генерација носи свои убавини, така и со тебе
секогаш има нови членови, нова иднина и сите заедно растеме... Среќна сум што сите мои
пријатели од некогаш се и денес мои пријатели, многумина меѓу нас се нарекуваме брат и сестра,
многу од нас МЕЃАШИ ја гледаат како своја дома… Дали има нешто поубаво од среќно семејство,
среќни деца насекаде околу светот, а твоите членови се секаде низ светот?
Во моментов мислите ми се преполнети со илјадници мисли, моменти и спомени од нашето
детство. Не знам кој момент да го одвојам, секој ми е подеднакво драг, како годините да не
поминале, сите спомени ми се кристално јасни, како да беше вчера... Но, дали се воопшто битни
годините кога знаеме дека Детската амбасада МЕЃАШИ ќе живее вечно, а со неа и нашите
приказни, патувања, дружења, проекти...
А, почетокот на нашата соработка започна во не баш убави моменти бидејќи тогаш беше време на
лудило кога децата немаа никакво право. Беше војна и децата беа во рацете на возрасните кои
одлучуваа за нивната судбина. Детската амбасада застана на нивната страна, сакаше да даде до
знаење дека децата се наше непроценливо богатство и нашата иднина. Заедно со МЕЃАШИ

2. пробувавме да создадеме убави спомени на децата кои се во камповите, пред да се вратат дома
или да продолжат до нивната следна дестинација.
Нашата работа продолжи и по завршувањето на кризниот период со децата зафатени од
незаборавната војна во бившите југословенски простори. Дружењето на младите нема граници,
вери, материјален статус. Ние, тогаш деца/тинејџери, знаевме само едно − да се дружиме и да се
дружиме, со многу од тие деца сè уште сме пријатели и сме во контакт, а со нашето дружење
помагавме во создавање на една прекрасна организација за идните генерации за децата кои не
беа ни родени.
Нашата задача беше промовирање на детските права. Центарот за другарување броеше многу
членови, не само од Скопје, туку од целата територија на Македонија. Имавме многу семинари и
обуки за правата на детето, а потоа се создаде и СОС-телефонот за деца и млади кој и денес
работи и е на располагање на децата.
МЕЃАШИ допре до децата и тие знаеја дека има некој којшто е тука и може да ги заштити. Многу
деца и млади го најдоа своето место во центарот за дружење сакајќи да помогнат на други деца,
некои бидејќи беа повлечени и осамени. Освен дружењето, возрасните од Детската амбасада ни
овозможуваа учество на разни семинари каде што учевме и ние како да се снаоѓаме во одредени
ситуации, како да пристапиме кон проблем и ситуации во кои ќе се најдеме.
Еден од проектите кој би го одвоила се Детските работилници. Формиран со цел децата после
училиште да имаат активности кои им помагаа во учењето. Имавме работилници за странски
јазици каде што волонтерите од Филолошки факултет ги учеа децата англиски, германски,
италијански, Јулијан ги учеше децата да прават оригами, Лидија го водеше Корпусот на љубовта
каде што се садеа цвеќиња и се негуваше убавиот збор, учтивоста, добрината и љубовта кон
природата, животните, човештвото. Театарската работилница каде што Дац и Дејан ги подготвуваа
идните актери да ја изиграат комедијата „Кловнови“. Сето тоа беше една жива енергија која
постојано ѝ даваше пулсирање на Амбасадата. Во сите овие активности секој имаше своја цел,
децата среќни, родителите задоволни нивните деца што се исполнети и полни со позитивна
енергија, а волонтерите го правеа она што посакуваа да биде нивна професија и ова беше одлична
можност да се справат со реалност надвор од учебниците.
Проект кој остави, исто така, голема трага и убави спомени и за децата и волонтерите е проектот
„Летување во град“. Студенти претежно од Катедрата на Филозофскиот факултет за социјален труд
и социјална политика реализираа летување во град за децата кои не се во можност да одат на
летување.
Училиштата ги искористивме за одморалишта каде што децата од раните утрински часови до
крајот на денот имаа активности слични на оние кои ги имаат децата во одморалиштата. Во сите
овие активности бев дел и знам дека беа од големо значење за градење пријателство, убави
моменти за паметење, искуства, надградување себеси и секојдевно учење.
Тоа што го научивме и добивме во Детската амбасада е непроценливо богатство. Нејзиното
постоење и работење е битно за наредните генерации бидејќи децата се нашата иднина како што
и ние бевме нечија иднина кога растевме и се оформувавме како личности, тие борци за правата

3. на децата, луѓе полни со ентузијазам и добрина кои сакаат да создадат поубава иднина за сите. Би
сакала да ве гушнам сите, вашата Јуле
Монографијата можете да ја прочитате на следната страна bit.ly/3MuRkxa