ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Σχολικά Τυποσκαλίσματα"

1. 1Ο
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΟΜΑΔΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ
Δ΄ΤΑΞΗ
3Ο
ΦΥΛΛΟ
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2016
ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ 1 ΕΥΡΩ
Περιεχόμενα
Οι τρεις Ιεράρχες-Βιβλιοπαρουσίαση….…………..σελ.2
Θεατρική παράσταση «Ο Πλούτος»……….……….σελ.3
Παραδοσιακά παιχνίδια…………….........................σελ.4
Αν ήμουν ζώο………………………………….……...σελ.5
Συνέντευξη από τη Δ/ντρια……………….….……...σελ.6
Ρωτήσαμε την ελιά.…………………........................σελ.7
Ημέρα γέννησης Νίκου Καζαντζάκη……………….σελ.8
Μια μάσκα μια ιστορία……………………………….σελ.9
Συνταγή………………………………………………..σελ.10
Μια δική μου ιστορία…………………………………σελ.11
Συνταγή- Παροιμίες…………………………………..σελ.12
30 Ιανουαρίου
Στις 30 Ιανουαρίου γιορτάζουμε τους τρεις Ιεράρχες. Είναι η γιορτή των γραμμάτων,
των μαθητών και των δασκάλων. Οι τρεις Ιεράρχες είναι : ο Μέγας Βασίλειος, ο
Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
«Όπως οι μέλισσες διαλέγουν το νέκταρ από τα λουλούδια, έτσι κι εσείς διαλέγετε αυτό
που διαβάζετε. Να κρατάτε τα καλά και τα ωφέλιμα.»Μέγας Βασίλειος
«Η ειρήνη είναι το γλυκύτερο πράγμα στον κόσμο.» Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Ελεύθερος άνθρωπος είναι αυτός που είναι απαλλαγμένος από τα πάθη.» Ιωάννης ο
Χρυσόστομος
Μπρεσάνι Κλάρα Δ΄τάξη
Βιβλιοπαρουσίαση
«Το ξωτικό των Χριστουγέννων» Μάικλ Γκάρλαντ
Είναι παραμονή Πρωτοχρονιάς και ο Τζόι παίρνει ένα αεροπλάνο για δώρο από τον Αι
Βασίλη. Είναι ένα παράξενο δώρο γιατί έχει για πιλότο ένα από τα ξωτικά του Αι
Βασίλη. Όλοι τον νομίζουν ψεύτικο πιλότο , μα δεν είναι. Θα τον καταλάβουν;
Καραγιάννης Μάριος Δ΄ Τάξη

2. Θεατρική παράσταση
«Ο Πλούτος»
Την Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου ήρθε στο σχολείο μας το Δημοτικό Περιφερειακό θέατρο
Κρήτης και μας παρουσίασε την κωμωδία του Αριστοφάνη
« Ο Πλούτος».
Ο Πλούτος ήταν ένας άνθρωπος πλούσιος μα και τυφλός. Έδινε τα χρήματά του στους
κακούς ανθρώπους. Ώσπου μια μέρα τον πήρε σπίτι του ο Χρεμύλος και μαζί με το δούλο
του Καρίωνα τον έκαναν καλά και ξαναβρήκε το φως του. Τότε άρχισε να μοιράζει τα
πλούτη του στους φτωχούς και όσους είχαν ανάγκη.
Ο έργο το έπαιζαν δύο κοπέλες και άλλαζαν μάσκες συνεχώς όπως γινόταν στα χρόνια
του Αριστοφάνη.
Σήκωναν στην παράσταση και συμμαθητές μας να παίξουν και γελάσαμε πολύ!
Με το έργο του αυτό ήθελε ο Αριστοφάνης να μας δείξει την κακή διανομή του πλούτου.
Μας άρεσε πολύ !
Απτίλογλου Ορχάν – Βαλεργάκη Ελευθερία Δ΄τάξη
Παραδοσιακά παιχνίδια
Ένα παραδοσιακό παιχνίδι ,που έπαιζαν παλιότερα ήταν τα πεντόβολα.
Παίζεται από αγόρια και κορίτσια. Το κάθε παιδί έχει πέντε χαλίκια στρογγυλά και λεία, στο
μέγεθος ενός φουντουκιού. Τα δύο παιδιά που θα πάρουν μέρος στο παιχνίδι, κάθονται
αντικριστά και έχουν χάμω, μπροστά τους, τα τέσσερα χαλίκια, ενώ το πέμπτο το κρατάνε στη
χούφτα τους. Ο πρώτος παίχτης πετάει ψηλά το χαλίκι που έχει στη χούφτα του και με μια
γρήγορη κίνηση, ενώ το χαλίκι του είναι ακόμη στον αέρα, προσπαθεί να πάρει από κάτω ένα
χαλίκι από τα τέσσερα. Αν προλάβει να το πάρει και να χουφτώσει μαζί και το άλλο που
κατεβαίνει από ψηλά, συνεχίζει ώσπου να πάρει ένα - ένα και τα τέσσερα. Αν δεν τα
καταφέρει αρχίζει ο επόμενος. Κάθε φορά ο παίχτης αφήνει στην άκρη το πεντόβολο που
έπιασε, για να πιάσει άλλο.
Το παιδί που κατάφερνε να τα πιάσει ένα - ένα περνάει στη δεύτερη φάση, την πιο δύσκολη.
Τα αφήνει όλα και προσπαθεί να τα πιάσει δυο - δυο. Ύστερα τρία με μιας, ύστερα τέσσερα.
Μετά από αυτές τις δοκιμασίες, το παιδί ακουμπάει κάτω το μεγάλο δάκτυλο και το δείκτη του
ενός χεριού του, έτσι που να σχηματίζει καμάρα και ξαναπετάει το ένα χαλίκι ψηλά
προσπαθώντας να σπρώξει από ένα χαλίκι κάθε φορά μέσα στο φουρνάκι, δηλαδή κάτω από
την καμάρα.
Τελευταία, το παιδί που έχει περάσει με επιτυχία όλες τις φάσεις του παιχνιδιού, κάνει το
παρακάτω:
Πετάει όλα τα χαλίκια ψηλά (όχι πολύ ψηλά για να μη σκορπίσουν) και προσπαθεί να τα
ξαναπιάσει όλα με τα δυο του χέρια, που τα ενώνει με τις παλάμες προς τα κάτω. Οι ράχες
των παλαμών, ενωμένες στους δείχτες (με τα μεγάλα δάχτυλα από κάτω) σχηματίζουν ένα
είδος σκάφης. Όποιο παιδί μπορέσει να τα πιάσει όλα έτσι είναι ο νικητής.
Μουρατάι Ντάνιελ Ε΄ Τάξη

3. Αν ήμουν ζώο ποιο θα ήθελα να είμαι και γιατί;
Πολλές φορές ένα σκυλάκι μπορεί να είναι ο
πιο πιστός φίλος –φύλακας και κάνει ευχάριστη
παρέα. Γι ΄αυτό θα ήθελα να είμαι σκύλος.
Στειακάκης Μιχάλης Δ΄ Τάξη
Αν ήμουν ζώο θα ήθελα να είμαι ένα σκυλάκι. Θα ήθελα να ζω με μια
οικογένεια, που θα με αγαπάει , θα με φροντίζει και θα έχω ένα ζεστό
σπιτάκι.
Θα μου άρεσε να με πηγαίνουν βόλτα κάθε μέρα και να μου πετάνε το
μπαλάκι και να τρέχω να το πιάνω. Θα ήθελα νε με χαϊδεύουν κι εγώ να
τους γλύφω. Μου αρέσει η σκυλίσια ζωή!
Κουμαντάκη Μαρία Δ΄τάξη
Αν ήμουν ζώο θα ήθελα να είμαι ένας περήφανος και όμορφος αετός. Να
πετώ ελεύθερη στα ψηλά και όμορφα βουνά της Κρήτης. Να βλέπω τις
κορφές του Ψηλορείτη και τα περήφανα Κρι κρι. Να βλέπω τους
ανθρώπους και τις ομορφιές του νησιού μου από ψηλά!
Ξειδιανάκη Μαριεύα Δ΄τάξη
Συνέντευξη από τη Διευθύντρια του σχολείου μας
Κ. Ελένη Πανακάκη
Ορέστι: Πόσα χρόνια είστε διευθύντρια στο σχολείο μας;
Δ/ντρια: Είμαι 5 χρόνια.
Ορέστι: Γιατί διαλέξατε το σχολείο μας;
Δ/ντρια: Το διάλεξα γιατί γνώριζα ότι είχε καλούς δασκάλους και παιδιά και ήξερα ότι
θα συνεργαστώ μαζί τους.
Ορέστι: Σας αρέσει καλύτερα να είστε διευθύντρια ή δασκάλα;
Δ/ντρια:Και σαν διευθύντρια κάνω μάθημα στην τάξη και μου αρέσει που τα
συνδυάζω και τα δύο.
Ορέστι: Τι σας αρέσει να κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας;
Δ/ντρια: Μ΄αρέσει να πηγαίνω στη θάλασσα , να κολυμπώ, να διαβάζω , να πηγαίνω
κινηματογράφο και σε θεατρικές παραστάσεις.
Ορέστι: Τι συμβουλές θα δίνατε στα μικρά παιδιά του δημοτικού και σε αυτούς που
έχουν να διαλέξουν ένα δρόμο;
Δ/ντρια: Να πιστεύουν στον εαυτό τους, να προσπαθήσουν να πραγματοποιήσουν τα
όνειρα τους και να δίνουν βαρύτητα στις ανθρώπινες σχέσεις.
Ορέστι: Σας ευχαριστώ θερμά για το χρόνο που μου διαθέσατε!
Μέτα Ορέστι Δ΄ Τάξη

4. Διβάνης Μαρίνος Ε΄Τάξη
Ρωτήσαμε την ελιά
Εμείς: Πού μεγάλωσες;
Ελιά: Έχω μεγαλώσει σε έναν ελαιώνα με πολλές ελιές.
Εμείς: Πού πήγαν οι ελίτσες σου;
Ελιά: Ο άνθρωπος με ράβδισε και έπεσαν κάτω. Μετά τις πήρε για να βγάλει το λάδι του.
Εμείς: Δεν πονάς όταν σε ραβδίζει;
Ελιά: Δεν πονάω τόσο, όσο γαργαλιέμαι.
Εμείς: Ζεις πολλά χρόνια;
Ελιά: Ναι, ζω πολλά χρόνια. Είμαι αιωνόβια!
Εμείς: Μπορείς να μου πεις τι αισθάνεσαι για τους ανθρώπους και τα δέντρα;
Ελιά: Τους ανθρώπους τους αγαπώ γιατί με φροντίζουν .Με ποτίζουν , με λιπαίνουν και
μαζεύουν τους καρπούς μου. Νομίζω ότι είμαι η πιο χρήσιμη και η πιο σημαντική από όλα
τα άλλα δέντρα παρόλο που κι αυτά κάνουν νόστιμους καρπούς.
Εμείς: Έχεις ακούσει ποτέ κάποιες ιστορίες από τα πουλιά που κάθονται στα κλαδιά σου;
Ελιά: Έχω ακούσει πάρα πολλά. Μια μέρα ένα περιστέρι μου είπε για το μύθο της θεάς
Αθηνάς και πως έδωσε το όνομα της στην πόλη της Αθήνας. Μάλωναν με τον Ποσειδώνα
αλλά ευτυχώς δίνοντας δώρο εμένα η θεά Αθηνά στους ανθρώπους, αυτοί κατάλαβαν πόσο
χρήσιμη θα ήμουν γι΄ αυτό με διάλεξαν.
Εμείς: Έχεις κάποιο πρόβλημα;
Ελιά: Με ενοχλούν τα καυσαέρια και ο μολυσμένος αέρας καμιά φορά.
Εμείς: Ευχαριστούμε πολύ για την συνέντευξη που μας έδωσες!
Καβαλίνη Έλενα-Μπρεσάνι Κλάρα Δ΄ταξη
«Ο λαός δε σώζεται σώζει»
«Φτάσε όπου δεν μπορείς»
«Όσο θα υπάρχουνε στον κόσμο παιδιά, ζώα και
λουλούδια…
Μη φοβάστε! Όλα θα πάνε καλά!»

5. Μία μάσκα μία ιστορία
Μάσκες φορούσαν σε θεατρικές παραστάσεις στην αρχαία Ελλάδα. Η
μεταμφίεση γινόταν άλλωστε και στη λατρεία του θεού Διόνυσου .Ιερό
έμβλημα του Διόνυσου ήταν ο τράγος και γι ‘ αυτό οι χορευτές κατά τις
εορτές του θεού μεταμφιεζόταν σε τράγους, φορώντας τραγίσια δέρματα και
τοποθετούσαν στο κεφάλι τους κέρατα.
Αρχικά, την θεατρική μάσκα, με τραγικά ή κωμικά στοιχεία, έφτιαχνε ο
τεχνίτης πάνω στο πρόσωπο του ηθοποιού, το οποίο άλειφε με λάδι. Μετά
χρησιμοποιώντας βαμβακερό ύφασμα βουτηγμένο σε αλευρόκολλα και με
τελική επικάλυψη γύψου, της έδινε μορφή την οποία σε στο τελευταίο στάδιο
έβαφε.
Η βενετσιάνικη μάσκα, εμφανίστηκε κατά το Μεσαίωνα, όταν οι άνθρωποι
φοβούνταν να δείξουν τα πραγματικά τους συναισθήματα και να
αποκαλύψουν την ταυτότητά τους. Σύμφωνα με αρχειακό υλικό, οι
βενετσιάνικες μάσκες φοριούνταν στην πόλη της Βενετίας, από τον
Μεσαίωνα, τον 12ο και 13ο αιώνα. Τις φορούσαν διάφορα πρόσωπα για να
κρυφτούν από οποιαδήποτε παράνομη δραστηριότητα: τυχερά παιχνίδια,
χορούς, παράνομες σχέσεις ή ακόμα και πολιτικά σκάνδαλα.
Στο μεταφυσικό επίπεδο, χρησιμοποιούνταν επίσης και οι νεκρικές μάσκες
με στόχο να επικοινωνήσει ο θανόντας με το συμπαν και να προστατευτεί
από κακόβουλα πνεύματα στο ταξίδι του προς τον Άλλο Κόσμο. Η
διασημότερη όμως, παγκοσμίως, νεκρική μάσκα, είναι αυτή του Φαραώ
Τουτανγχαμών. Στη χώρα μας εξακολουθούν να απεικονίζουν κλασικούς
ήρωες των παιδικών παραμυθιών, να συνοδεύουν τις στολές μας ή να
σατιρίζουν πολιτικά πρόσωπα.
Οι Απόκριες είναι η μοναδική μας ευκαιρία μέσα στο χρόνο να βγάλουμε
προς τα έξω τον πραγματικό μας εαυτό, γι' αυτό θα πρέπει να προσέξουμε
καλά τι μάσκα θα διαλέξουμε.
Τσακαλάκη Μαρία Ε΄Τάξη
Αποκριές στη Γέργερη
Στο χωριό του μπαμπά μου τη Γέργερη γίνονται πολύ ωραία έθιμα τις Απόκριες.
Ένα ζευγάρι εντελώς αταίριαστο μεταμφιέζεται σε γαμπρό και νύφη. Ακολουθούνται από τον
παπά , τους κουμπάρους και τους καλεσμένους και κάνουν το γύρο του χωριού. Ακούγονται
μουσικές και κερνάνε κρασί και διάφορα εδέσματα.
Άλλο έθιμο είναι οι αρκουδιάρηδες που από τις παραμονές της Αποκριάς βγαίνουν στους
δρόμους ντυμένοι με προβιές ζώων .Στο λαιμό τους κρέμονται μεγάλα κουδούνια και γυρνούν
το χωριό χορεύοντας ένα δικό τους χορό κάνοντας πολύ θόρυβο και φασαρία.
Κουτεντάκη Κατερίνα ΣΤ΄ Τάξη
Συνταγή
Ντολμάδες γιαλαντζί
Υλικά
500 γραμ. φρέσκα κληματόφυλλα
¼ φλιτζ και 2 κουταλιές ελαιόλαδο
1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
½ φλιτζ. φρέσκια ντομάτα
1 φλιτζ. ρύζι2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
Αλάτι και φρεσκοκομμένο πιπέρι
¼ φλιτζ. μάραθο ψιλοκομμένο
½ φλιτζ άνηθο ψιλοκομμένο
½ φλιτζ. μαϊντανός ψιλοκομμένος
½ κουτ.γλυκού αποξηραμένος δυόσμος
1 αυγό(προαιρετικά)
Χυμός από 2 λεμόνια
2 με 3 φλιτζ. Νερό
Γιαούρτι στραγγιστό όσο θέλουμε προαιρετικά
Εκτέλεση
Ζεματίζουμε τα κληματόφυλλα και τα στραγγίζουμε καλά.
Σοτάρουμε το κρεμμύδι σε ένα μεγάλο τηγάνι και ρίχνουμε το ρύζι, ανακατεύοντας 2 με 3
λεπτά. Προσθέτουμε το σκόρδο, το κύμινο, αλάτι πιπέρι και 2 φλιτζ νερό. Σκεπάζουμε και
αφήνουμε να σιγοβράσει το ρύζι χωρίς να ψηθεί τελείως απλά να πιει τα υγρά
Απομακρύνουμε το σκεύος από τη φωτιά και αφού κρυώσει , ρίχνουμε το μάραθο, τον άνηθο,
1 ωμό αυγό και ανακατεύουμε.
Σε μια βαθιά κατσαρόλα ρίχνουμε 2 με 3 κουταλιές ελαιόλαδο και απλώνουμε τα φύλλα που
δεν μπορούσαμε να τυλίξουμε.
Τυλίγουμε τους ντολμάδες με τη γέμιση και τους τοποθετούμε στη ν κατσαρόλα με το άνοιγμα
προς τα κάτω.
Περιχύνουμε τα ντολμαδάκια με το χυμό ενός λεμονιού και 2 φλιτζ. νερό. Βάζουμε ένα πιάτο
από πάνω να μη μας ανοίξουν και σκεπάζουμε την κατσαρόλα. Σιγοβράζουμε για 2 ώρες.
Σερβίρουμε ζεστά ή κρύα με γιαούρτι ή μπεσαμέλ.
Απτίλογλου Βασιέ Ε΄τάξη

6. Μια δική μου ιστορία θα σας πω…
«Το κουταβάκι»
Μια ηλιόλουστη μέρα ο Γιάννης βγήκε έξω στο δρόμο να βρει τους
φίλους του και να παίξουν.
Καθώς έτρεχε άκουσε μια φωνούλα. Ήταν ένα πνιχτό γάβγισμα και
ακουγόταν κοντά στον κάδο σκουπιδιών. πλησίασε δειλά δειλά και τι να
δει! Ένα μικρό κουταβάκι ήταν πίσω από τον κάδο απορριμμάτων.
Ήταν χαριτωμένο! .Είχε μαύρο τρίχωμα και μια στρογγυλή άσπρη
βούλα στο δεξί του μάτι. Συγκινήθηκε που ήταν παραιτημένο το μικρό
σκυλάκι και σκέφτηκε να το πάρει σπίτι του.
Μα η μαμά του τι θα έλεγε; Θα τον μάλωνε! Δεν έπρεπε όμως να
αφήσει έτσι το κουταβάκι. Θα το έπαιρνε και έλπιζε η μαμά του να δείξει
κατανόηση.
Όταν ο Γιάννης γύρισε σπίτι κρατώντας στην αγκαλιά του ένα μικρό
σκυλάκι όλοι έμεινα με το στόμα ανοικτό. Άρχισαν τις ερωτήσεις και
περισσότερο ρωτούσε η μαμά του. Τους εξήγησε τι είχε συμβεί και
παίρνοντας το πιο γλυκό του βλέμμα ρώτησε αν μπορούσε να το
κρατήσει.
Τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα όταν η μητέρα του συμφώνησε. Είχε
βέβαια κάποιους όρους. Να κάνουν τα απαραίτητα εμβόλια και την
αποκλειστική ευθύνη φροντίδας να την έχει ο Γιάννης.
Πράγματι έτσι κι έγινε! Βέβαια στην αρχή δεν ήταν και τόσο εύκολο,
γιατί πολλές φορές δεν μπορούσε να πάει να παίξει με τους φίλους του
γιατί έπρεπε να κάνει μπάνιο ή να ταΐσει το μικρό κουταβάκι. Δεν τον
πείραζε όμως γιατί κάθε μέρα που περνούσε το αγαπούσε
περισσότερο. Μα κι αυτό του έκανε πολλές χαρές και γάβγιζε
χαρούμενα όταν άνοιγε την πόρτα του σπιτιού ο Γιάννης και ο Ρίκο
γίνανε αχώριστοι!
Έτσι ονόμασε τον καινούριο του φίλο, Ρίκο.
Γκιούζη Αλίσια Ε΄ Τάξη
Συνταγή
Τηγανίτες
Υλικά
Μισό κιλό αλεύρι
Ένα φακελάκι μαγιά
250 γραμμάρια γάλα
Μισό κουταλάκι αλάτι
Λίγη ζάχαρη
Εκτέλεση
Πλάθουμε τα υλικά και προσέχουμε να μη γίνει πολύ μαλακή η ζύμη.
Αφήνουμε για μια ώρα να φουσκώσει το μίγμα. Κατόπιν βάζουμε στο
τηγάνι μπόλικο λάδι να βράσει και ρίχνουμε κουταλιές από το μίγμα.
Πασπαλίζουμε με μέλι.
Καλή μας όρεξη!
Μπρεσάνι Λίζα Β΄ Τάξη
Παροιμίες
Του Γενάρη η καλοκαιριά, ούλα τα δέντρα τα γελά.
Του Γενάρη το φεγγάρι, παρά ώρα μέρα μοιάζει.
Ο Γενάρης κι αν γεννάται το καλοκαιριού θυμάται.
Χιόνι πέφτει το Γενάρη, χαρές θα’ ναι του Αλωνάρη.
Ο Φλεβάρης με νερό, μπαίνει στο χορό.
Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει.
Ζεστός Φλεβάρης ,το Πάσχα κρύο.
Ο Φλεβάρης κι αν χιονίσει, πάλι άνοιξη μυρίζει ,μα κι αν τύχει να θυμώσει,
μες στα χιόνια θα μας χώσει.
Τσούπα Ελένη ΣΤ΄ Τάξη

7. Μια δική μου ιστορία θα σας πω…
«Το κουταβάκι»
Μια ηλιόλουστη μέρα ο Γιάννης βγήκε έξω στο δρόμο να βρει τους
φίλους του και να παίξουν.
Καθώς έτρεχε άκουσε μια φωνούλα. Ήταν ένα πνιχτό γάβγισμα και
ακουγόταν κοντά στον κάδο σκουπιδιών. πλησίασε δειλά δειλά και τι να
δει! Ένα μικρό κουταβάκι ήταν πίσω από τον κάδο απορριμμάτων.
Ήταν χαριτωμένο! .Είχε μαύρο τρίχωμα και μια στρογγυλή άσπρη
βούλα στο δεξί του μάτι. Συγκινήθηκε που ήταν παραιτημένο το μικρό
σκυλάκι και σκέφτηκε να το πάρει σπίτι του.
Μα η μαμά του τι θα έλεγε; Θα τον μάλωνε! Δεν έπρεπε όμως να
αφήσει έτσι το κουταβάκι. Θα το έπαιρνε και έλπιζε η μαμά του να δείξει
κατανόηση.
Όταν ο Γιάννης γύρισε σπίτι κρατώντας στην αγκαλιά του ένα μικρό
σκυλάκι όλοι έμεινα με το στόμα ανοικτό. Άρχισαν τις ερωτήσεις και
περισσότερο ρωτούσε η μαμά του. Τους εξήγησε τι είχε συμβεί και
παίρνοντας το πιο γλυκό του βλέμμα ρώτησε αν μπορούσε να το
κρατήσει.
Τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα όταν η μητέρα του συμφώνησε. Είχε
βέβαια κάποιους όρους. Να κάνουν τα απαραίτητα εμβόλια και την
αποκλειστική ευθύνη φροντίδας να την έχει ο Γιάννης.
Πράγματι έτσι κι έγινε! Βέβαια στην αρχή δεν ήταν και τόσο εύκολο,
γιατί πολλές φορές δεν μπορούσε να πάει να παίξει με τους φίλους του
γιατί έπρεπε να κάνει μπάνιο ή να ταΐσει το μικρό κουταβάκι. Δεν τον
πείραζε όμως γιατί κάθε μέρα που περνούσε το αγαπούσε
περισσότερο. Μα κι αυτό του έκανε πολλές χαρές και γάβγιζε
χαρούμενα όταν άνοιγε την πόρτα του σπιτιού ο Γιάννης και ο Ρίκο
γίνανε αχώριστοι!
Έτσι ονόμασε τον καινούριο του φίλο, Ρίκο.
Γκιούζη Αλίσια Ε΄ Τάξη
Συνταγή
Τηγανίτες
Υλικά
Μισό κιλό αλεύρι
Ένα φακελάκι μαγιά
250 γραμμάρια γάλα
Μισό κουταλάκι αλάτι
Λίγη ζάχαρη
Εκτέλεση
Πλάθουμε τα υλικά και προσέχουμε να μη γίνει πολύ μαλακή η ζύμη.
Αφήνουμε για μια ώρα να φουσκώσει το μίγμα. Κατόπιν βάζουμε στο
τηγάνι μπόλικο λάδι να βράσει και ρίχνουμε κουταλιές από το μίγμα.
Πασπαλίζουμε με μέλι.
Καλή μας όρεξη!
Μπρεσάνι Λίζα Β΄ Τάξη
Παροιμίες
Του Γενάρη η καλοκαιριά, ούλα τα δέντρα τα γελά.
Του Γενάρη το φεγγάρι, παρά ώρα μέρα μοιάζει.
Ο Γενάρης κι αν γεννάται το καλοκαιριού θυμάται.
Χιόνι πέφτει το Γενάρη, χαρές θα’ ναι του Αλωνάρη.
Ο Φλεβάρης με νερό, μπαίνει στο χορό.
Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει.
Ζεστός Φλεβάρης ,το Πάσχα κρύο.
Ο Φλεβάρης κι αν χιονίσει, πάλι άνοιξη μυρίζει ,μα κι αν τύχει να θυμώσει,
μες στα χιόνια θα μας χώσει.
Τσούπα Ελένη ΣΤ΄ Τάξη