OD VOJNIKA DO CARA NAPOLEONOVI RATOVI BEČKI KONGRES

2. Francuska revolucija,
jedna od najkrvavijih
revolucija u istoriji,
počela je 1789. godine,
dok se za njen kraj po
jednoj teoriji smatra
giljotiranje kraljevskog
para (Luj XVI i Marije
Antoanete) 1793.
godine. Po drugoj
teoriji kraj Francuske
revolucije se računa
dolaskom Napoleona
Bonaparte.

3. Posle Francuske revolucije
i uspostavljanjem
republike, vlast je predata
Direktorijumu ( državno
telo koje je činilo pet
direktora). Tokom
revolucije, a i nekoliko
godina posle, stanje u
državi je bilo nesigurno i
vrebala je ratna opasnost.
To je iskoristio mladi, ali i
iskusan general Napoleon
Bonaparta koji je 1799.
godine izveo državni udar i
uveo konzulat, a samim
tim je postao prvi konzul.
Državni udar 1799. godine

4. OD VOJNIKA DO CARA
Napoleon Bonaparta je u Francuskoj učio za artiljerijskog oficira.
• 1793. godine dobio čin generala;
• 1796. godine postao je komandant svih francurskih snaga u Italiji;
• 1799. godine izvevši državni udar uveo je konzulat sa 3 konzula.
• 1802. godine postao je doživotni konzul;
• 1804. godine krunisao se za cara u katedrali Bogorodičine crkve gde je
čak prisustvovao rimski papa. Te iste godine je izdao Građanski zakonik
(Code civile) da bi rešio probleme u državi kao npr. socijalno
nezadovoljstvo stanovnika. Potvrdio je vlastništvo nad zemljom, uveo
verske slobode, građanski brak itd.
Napoleonov grb
Građanski zakonik (Code civil) Krunisanje Napoleona 1804. godine

5. NAPOLEONOVI RATOVI

6. • 1793. godine - opsada Tulona (čin generala);
• 1797. godine - osvojio je Veneciju što je dovelo do
ukidanja Mletačke republike;
Pohod u Italiji

7. • 1798. godine - započeo je vojnu ekspediciju da bi zauzeo Egipat i Siriju
koji su bili provincije osmanskog carstva, ali ta ekspedicija je prošla
neuspešno. Neobičan aspekt egipatske ekspedicije bilo je uključivanje
velike grupe naučnika. Jedno od tadašnjih otkrića bio je čuveni kamen
iz Rozete. Taj kamen je jedna magmatska ploča iz perioda vladavine
egipatske dinastije Ptolemejida, ispisana zakonom koji je propisan u
Memfisu 196. p.n.e. Taj zakon je ispisan na nekoliko različitih pisama, a
jedno od njih je ispisano hijeroglifima, koji su tada prvi put dešifrovani;
Kamen iz Rozete Napoleon pred Sfingom

8. • 1803. godine Velika Britanija je Napoleonu objavila rat.
Engleska flota je i dalje dominirala morima;
• 1805. godine Napoleonova nova mornarica doživela je veliki
poraz u pomorskoj bici kod rta Trafalgara, protiv engleskog
admirala Horacija Nelsona. Te iste godine dogdila se jedna od
najpoznatijih bitaka, bitka kod Austerlica, u kojoj su poražene
ruska i habzburška vojska;
Bitka kod Trafalglara Horacio Nelson Bitka kod Austrelica

9. • 1806. godine Napoleon je od Habzburške monarhije dobio
Dalmaciju, Istru i Veneciju, i tako stvorio Ilirske provincije. Onda je
prusku vojsku porazio kod Jene. Te iste godine je uveo kontinetalnu
blokadu - zabranu trgovine s Engleskom, koja se odnosila na sve
zemlje pod francuskom vlašću ili uticajem. Godinu dana kasnije je od
delova Austrije i Pruske obnovio Poljsku takozvano Varšavsko
vojvodstvo;
• 1808. godine Napoleonova vojska je osvojila Španiju, jer je kršila
ugovor o kontinentalnoj blokadi Engleske.
Predaja Madrida

10. • 1812. godine Napoleon je sa velikom vojskom krenuo na Rusiju.
Ruske trupe su, povlačeći se, spaljivale sve za sobom, ne ostavivši
francuskim osvajačima nikakvu mogućnost snabdevanja hranom.
Napoleonova vojska je posle početnih vojnih uspeha i pobede kod
Borodina, ušla u napuštenu Moskvu, koja je nardenih dana izgorela u
velikom požaru. Ruski car Aleksandar I odbijao je pregovore, a
Napoleonova vojska je, zbog iscrpljenosti, strašnih zimskih uslova,
gladi i velikih gubitaka primorana da započne povlačenje.
Francuzi u Moskvi
Bitka kod Borodina
Povlačenje Francuza

11. • 1813. godine kod Lajpciga Napoleon samo što se vratio
iz Rusije zaratio je sa novom protivfrancuskom koalicijom
koja je bila sastavljena od čak deset naroda. Pošto je
doživeo poraz, 1814. godine Napoleon se sporazumom
odrekao prestola. Na vlast u Francuskoj opet dolazi
dinastija Burbona na čelu sa bratom od Luja XVI nazvan
Luj XVIII. Napoleon je proteran na ostrvo Elbu.
Bitka kod Lajpciga

12. • 1815. godine Napoleon je koristeći svoju popularnost uz
pomoć svojih pristalica opet preuzeo vlast. Na vlasti je
ostao samo sto dana. Zaratio je sa protivfrancuskom
koalicijom, koja mu je te iste godine zadala konačan
udarac u bici kod Vaterloa (Belgija). Napoleon je proteran
na daleko ostrvo Sveta Jelena u Atlantskom okeanu gde
je i umro 1821.godine.
Bitka kod Vaterloa
Napoleon na putu ka
ostrvu Sveta Jelena

13. Napoleova kuća na ostrvu Svete Jelene
Napoleonov grob u Palati invalida u Parizu

14. BEČKI KONGRES
(1. septembar 1814 - 9. jun 1815.)
Bečki kongres je skup ambasdora velikih sila kojim je
presedavao austrijski državnik Klemens Meternih. Glavne
ličnosti kongresa bili su austrijski car Franc I, ruski car
Aleksandar I, pruski kralj Fridrih Vilhem III i britanski premijer
Robert Kastleri. Na kongresu, teritorija Francuske je svedena
na granice iz 1792. godine. Pod vođstvom vladara Austrije,
Rusije I Pruske, evropske države su 1815. godine stvorile
savez koji su nazvale Sveta alijansa. Njen cilj je bio očuvanje
mira u evropi, ali tajni cilj je bio sprečavanje svake moguće
nove revolucije. Bečki kongres i Sveta alijansa odlučili su da
se državne granice vrate na stanje pre Francuske revolucije,
ali to nije bilo moguće u potpunosti zato što su neke manje
države nestale.

15. Bečki kongres
Evropa posle Bečkog kongresa

16. HVALA
NA
PAŽNJI
!!!