1. HS. 19

2. Rijksweg 3 In de keuken van het huis van Vincent en Marsha vind een gezellige drukte plaats. Vincent staat met de kleine Nienke op zijn arm voor een mooi versierde taart.

3. Naast hem staat ook Milo voor een taart, hij kan bijna niet meer wachten tot het eindelijk zover is.

4. Voorzichtig buigt Vincent zich voorover, waardoor hij Nienke dichter bij de taart brengt. Terwijl ze haar vader lachend aankijkt, blaast Vincent de kaarsjes voor haar uit.

5. Zodra alle kaarsjes uit zijn (de laatste door Nienke zelf uitgeblazen) word ze op de grond gezet en krijgt ze nog éen laatste kusje op haar hoofdje.

6. Terwijl dat gedaan word, buigt ook Milo zich over zijn taart, en blaast alle blauwe kaarsjes in éen keer uit.

7. Daarna voegt hij zich bij Nienke, en samen wiebelen ze even onwennig op hun benen.

8. Maar met de luide aanmoedigingen van haar ouders weet Nienke het als eerste klaar te spelen om weer als een knappe meid op de grond terecht te komen.

9. Niet veel later gevolgd door Milo, die nu een knappe tiener is.

10. Terwijl de rest van het gezin nog met de verukkelijke taart aan tafel zit, is Nienke’s stukje al lang verorbert en is ze naar boven gerent voor een nieuwe outfit.

11. Zodra ze in haar prachtige roze/paarse kamer is aangekomen, klimt ze enthousiast op het bed.

12. Hard lachend begint ze op haar bed te springen, en terwijl ze dat doet bekijkt ze de rest van haar kamer.

13. In de ene hoek staat een mooi bureau, met planten en een stoel, met bij de deur een boekenkast.

14. In het midden van de kamer ligt een mooi paars kleed, met als klap op de vuurpijl natuurlijk haar ‘grote meisjes’ bed.

15. Onder begeleiding van een enthousiast gebonk van de verdieping boven hem, heeft Milo ook een nieuw setje kleding uit de kast gevist en is op weg naar zijn eigen kamer.

16. Als Marsha even later de kamer in komt en Nienke snel van het bed plukt, is de lol voorbij en word ze naar bed gestuurd.

17. Ook Milo heeft zijn nestje weer opgezocht, hij is dan wel niet op zijn bed gesprongen, hij is net zo enthousiast als Nienke over het opgroeien.

18. De volgende middag zitten broer en zus samen op de bank, Nienke om alvast wat op te pikken voor ze naar school zal gaan, en Milo om zoveel mogelijk beursen voor de universiteit te kunnen binnen slepen.

19. Ook als Nienke hem niet langer meer vergezelt, omdat ze zich verveelt, gaat hij stug door.

20. Die avond besluit hij dat hij is zal koken, omdat hij daar nu oud genoeg voor is.

21. Even later zit het gezin gezellig samen aan de eettafel te luisteren naar Nienke die verhalen ophangt over hoe ze later piloot zal worden.

22. Lachend kijkt Milo naar zijn kleine zusje die opeens besluit dat ze niet piloot wil zijn, maar toch liever dierenarts.

23. De volgende dag loopt vrijwel hetzelfde als de dag ervoor. Milo probeert wat punten binnen te halen door met Marsha te schaken.

24. Nienke, die zich niet echt interesseert voor de gedrevenheid van haar broer, zit op de bank uit te vogelen hoe ze het beste promotie kan maken bij haar lievelingsspel “De Sims 3”.

25. Maar als Marsha er genoeg van heeft te verliezen van haar zoon, kruipt Nienke toch nieuwsgierig op de stoel tegenover Milo.

26. ‘Wil je meedoen?’ Vraagt Milo lachend als hij haar geïnteresseerde blik ziet. Ze knikt gretig en gaat wat beter op de stoel zitten.

27. Na een tijdje word opeens duidelijk dat Nienke niet echt aanleg heeft voor het spel, maar wel voor iets anders. ‘Milo! Moet je kijken wat mama aan het doen is!’ Roept ze enthousiast wijzend richting de tuin.

28. Als ze maar blijft wijzen draait Milo nieuwsgierig zijn hoofd om, maar als hij ziet dat zijn moeder gewoon een kopje thee drinkt en van het lekkere weer geniet, kijkt hij even schichtig naar Nienke.

29. Als hij ziet dat ze zich vluchtig over het schaakbord buigt en twee stukken verwisselt, doet hij snel alsof hij het niet ziet en nog steeds geïnteresseerd de tuin bestudeert.

30. Na een gewonnen potje van Nienke (‘Hoe kan dat nou? Ik dacht dat ik onverslaanbaar was!’) gaan de twee naar buiten en in een impuls pakt Milo Nienke bij haar handen en begint haar rond te zwaaien.

31. ‘Stop!’ Roept Nienke telkens, waarna ze vervolgens hard begint te lachen. Uiteindelijk zet Milo haar toch maar weer neer, waarna ze even draaïerig tegen hem op botst.

32. Als ze uiteindelijk haar evenwicht heeft gevonden, gaat ze enthousiast voor hem staan. ‘Kijk is wat ik kan!’ Roept ze voor ze zonder moeite een handstand maakt.

33. Nadat Milo even enthousiast geklapt heeft, helpt hij haar overeind te blijven staan op haar hoofd, en even later kan ze het helemaal alleen. ‘Hier moet je heel goed je evenwicht voor kunnen bewaren!’ Zegt ze trots terwijl haar hoofd langzaam rood word.

34. ‘Je bent mijn liefste broer!’ Zegt Nienke aan het eind van de middag terwijl ze haar armen om Milo’s nek slaat. ‘Ik ben dan ook je enige broer.’ Zegt Milo lachend voor hij haar terug knuffelt.

35. Rijksweg 1 Bij Carlijn en Rick is het zoals gewoonlijk rustig, hoewel Rick tegenwoordig wel een nieuwe hobby heeft gevonden. Namelijk speelgoed maken, voor zijn eventuele kleinkinderen.

36. Hij heeft al verschillende dingen onder de knie, en stort zich nu vooral op het maken van duveltjes uit een doosje.

37. Bij Carlijn op het werk gaat alles ook zijn gangetje. Ze heeft de top van de ouderen carriere luiwammes bereikt, en denkt er steeds vaker aan om met pensioen te gaan.

38. Haar vrije dagen besteed Carlijn aan het schrijven van boeken, iets wat ze altijd al leuk heeft gevonden en waar ze ook steeds beter in word.

39. Voorderest lijken de dagen lang, en stuk voor stuk hetzelfde. Dag in dag uit hetzelfde ritme, opstaan, werken en naar bed.

40. Academie de Keizer, Studenten vereniging ‘Goedemorgen Moosje.’ Begroet Jade haar slaperig kijkende dochter ‘s morgens.

41. ‘Ik weet dat het vroeg is liefje, maar mama moet nog veel doen vandaag.’ Legt Jade de zachtjes pruttelende baby uit terwijl ze wat talkpoeder op haar kleine ronde billetjes strooit.

42. Ze denkt terug aan hoe haar leventje de laatste weken eigenlijk verandert is, en niet alleen door Moos. Ze besteed meer tijd aan plezier, en aan haar zus en (bijna) schoonbroer.

43. Vooral met dat eerste is ze druk, waardoor de relatie tussen haar en Joan steeds beter word. Ze kunnen uren kletsen, met Moos tussen hen in.

44. Tevreden knuffelt ze haar kleine meisje, terwijl Joan alvast de ontbijt borden begint af te ruimen.

45. Wat er ook verandert is, is dat Johan nu ook bij hen is ingetrokken, en dat hij en Yara niet meer te scheiden zijn.

46. Voorderest gaat het gewone studentenleventje gewoon door, hoewel het wel extra pittig is nu ze in het laatste jaar zitten.

47. Gelukkig is er altijd tijd voor ontspanning, en op den duur valt er wel weer een luier van Moos te verschonen.

48. Meteen als ze die dag weer uit college terug komt, loopt ze door naar haar slaapkamer, en haalt Moos uit haar wiegje.

49. Moos lijkt te begrijpen wat er van haar verwacht word, want meteen vliegt ze de lucht in en draait een rondje..

50. Om als knappe peuter weer in de armen van haar moeder terecht te komen.

51. Enthousiast begint Jade haar haartjes in een ander model te kammen, en trekt haar een ander jurkje aan, waardoor Moos er even later helemaal tiptop uit ziet.

52. Aangezien Jade niet iemand is die haar tijd verspilt, zet ze Moos voorzichtig op de grond, en pakt vervolgens haar handjes vast.

53. Geduldig begint Jade haar dochtertje door de kamer te dirigeren, hoewel Moos zich liever op haar billen laat vallen en lachend naar haar moeder op te kijken.

54. Maar na nog wat instructies en aanmoedigingen van Jade loopt ze toch een paar waggelende stappen de kamer door, om vervolgens in haar moeders armen weer om te vallen.

55. Zodra Jade zeker weet dat Moos het echt helemaal door heeft (Moos heeft ondertussen alle hoeken van de kamer al gezien), neemt ze haar mee naar het potje.

56. ‘En nu een plasje doen.’ Legt Jade uit als Moos haar verwart aan kijkt. Voorzichtig geeft het meisje een klopje op het potje, en concentreert zich dan op haar plasje.

57. Zodra ze klaar is laat zich zich voorzichtig van het potje afglijden, en kijkt haar moeder trots aan.

58. ‘Goed gedaan hoor Moosje!’ Roept Jade enthousiast terwijl ze Moos oppakt en haar zachtjes kietelt.

59. Maar daarna zet Jade haar strenge gezicht op en trekt Moos haar pyama aan. ‘Bed tijd.’ Zegt ze voor ze Moos een kusje op haar voorhoofd geeft.

60. Beneden zijn Yara en Johan ondertussen samen aan het pokeren, en met een gelukkige glimlach kijkt Yara opzij naar haar vriend.

61. ‘Wat?’ Vraagt Johan als hij haar blik opvangt, en de kaarten over tafel spreid. ‘Je bent lief als je kaarten schud.’ Antwoord Yara lachend.

62. Na nog een blik gewisseld te hebben, staat Johan op en trekt Yara ook overeind. Met een deftig gezicht maakt hij een buiging en slaat dan zijn arm om haar heen.

63. Lachend pakt Yara zijn hand vast, en danst zonder muziek met hem mee.

64. ‘Jij bent de allermooiste vrouw die ik ooit heb ontmoet.’ Zucht Johan terwijl hij Yara achterover slaat en zonder antwoord af te wachten zijn lippen op de hare drukt.

65. ‘En je weet zeker dat het goed met je gaat?’ Vraagt Yara een beetje twijfelend als ze weer op beide benen staat. ‘Ja zeker,’ Antwoord Johan met een stralende lach voor hij haar opnieuw achter over slaat.

66. ‘Kan niet beter.’ Mompelt hij nog voor hij weer helemaal op gaat in een kus die Yara gretig beantwoord.

67. Zodra ze elkaar weer los gelaten hebben (voornamelijk om even op adem te komen), zakt Johan opeens naar zijn knieën en knikt even als hij ziet dat Yara naar adem hapt.

68. ‘Is dit wat ik denk dat het is?’ Vraagt Yara zenuwachtig terwijl ze wat met haar handen wringt, maar Johan aan blijft kijken.

69. Haar vraag word vrijwel direct beantwoord als Johan een klein, zwart fluwelen doosje tevoorschijn haalt en het opent. ‘Lieve Yara, zoals ik al zei, ben jij de mooiste vrouw die ik ooit heb ontmoet, en ben ik niet van plan ooit nog iemand anders lief te hebben,..’ Even haalt hij diep adem.

70. ‘Dus, wil ik je vragen, wil jij mijn vrouw worden?’ Het doosje in zijn handen is ondertussen hevig gaan trillen, maar als Yara eerst even haar hand langs de zijne strijkt, en dan de prachtige verlovingsring uit het doosje haalt, beheerst hij weer een beetje.

71. Terwijl Yara voorzichtig de ring om haar vinger schuift, en een klein kreetje van geluk uitgeslaakt, zit Johan nog steeds geknield voor haar, en kijkt haar met een glimlach van oor tot oor aan.

72. Lachend en met een traan in haar ooghoek valt Yara hem om de nek, en zo blijven ze een tijdje samen staan.

73. Als ze elkaar uiteindelijk loslaten, pakt Johan haar hand vast en drukt er formeel een kus op.

74. Lachend trekt Yara hem naar zich toe, en begint hem vol overgave te zoenen.

75. Een feestje dat zich boven, in hun gezamenlijke slaapkamer voortzet..

76. De volgende dagen is er echter niet veel tijd voor pleziertjes, omdat Yara, Joan en Jade hard moeten werken voor hun éen na laatste examen.

77. De dag van het examen, heeft Jade net Moos aangekleed als ze Joan van beneden hoort roepen adt het tijd is. ‘Wens je mama succes?’ Vraagt ze terwijl ze Moos nog een keer lachend op de kop houdt. ‘Sucee!’ Roept Moos vrolijk terwijl ze met haar armpjes zwaait.

78. ‘Lief zijn terwijl mama weg is hé?’ Moos knikt heftig en kijkt haar moeder dan met grote oogjes aan. Lachend pakt Jade haar wat steviger vast en gooit haar dan een keer de lucht in. ‘Whiee!!’ Roept Moos enthousiast.

79. Als ze Joan nog een keer ongeduldig hoort roepen, zet ze Moos snel neer, trekt haar kleren aan, en rent vervolgens de gang door.

81. Rijksweg 5 Zuchtend bladert Brechtje wat blaadjes bij elkaar. Al zó lang had ze gedacht over kinderen van Jesse en haar, en nu eindelijk zou het zover zijn. Tenminste, konden ze adopteren. Met pijn in haar hart moest ze toegeven dat ze zelf geen kinderen kon krijgen.

82. Die avond liggen zij en Jesse samen in bed. ‘Morgen is het zover.’ Fluistert ze voor ze allebei in slaap vallen.

83. De volgende ochtend is Jesse al vertrokken naar zijn werk, en staat Brechtje in de badkamer voor de spiegel. Ze moet natuurlijk wel goed overkomen.

84. Een halfuur te vroeg staat ze al buiten te wachten tot er een auto aan komt rijden. Het is best koud, het is ondertussen al herfst, maar haar zenuwen houden haar warm.

85. Meteen als er een blauwe auto komt voor rijden, loopt ze het trapje af, om even te kunnen bewegen. Ze bedankt de chaffeur, en helpt het meisje (haar nieuwe dochter!) uit de auto.

86. Een tijdje staat het meisje tegen over haar. Ze maakt geen aanstalten iets te zeggen, maar haar blik verraad dat ze niet verlegen is.

87. Voorzichtig laat Brechtje haar ogen over haar gezicht glijden. Ze heeft mooie blauwe ogen, ze had zo familie kunnen zijn. Ook vanwege haar zwarte haar, maar dan vallen haar blonde wenkbrauwen opeens op.

88. ‘Nou, welkom in de familie, Elora was het hé?’ Vraagt Brechtje wat ongemakkelijk als ze beseft dat Elora zelf niks zal zeggen.

89. ‘Thanks,’ Mompelt ze dan onverwachts. Ze lijkt zich niet ongemakkelijk te voelen, maar Brechtje ziet wel dat ze het moeilijk heeft.

90. Niet veel later heeft Brechtje Elora de weg door het huis gewezen, en zijn ze aangekomen in wat Elora’s kamer zal worden.

91. ‘Wat vind je er van?’ Vraagt Brechtje met haar liefste stem. Ze wil Elora graag zo snel mogelijk op haar gemak stellen. ‘Ik kan er wel wat van maken.’ Mompelt Elora terwijl ze even snel een blik op Brechtje werpt.

92. ‘Dan laat ik je nu alleen.’ Zegt Brechtje terwijl ze zich vast omdraait en vervolgens de kamer uit loopt.

93. Terwijl Brechtje het bed op maakt, hoort ze in de kamer naast zich veel geschuif, en vraagt zich af wat Elora allemaal aan het doen is.

94. Een paar uur later, aan het einde van de dag, heeft Elora haar hele kamer klaar, en zou je hem bijna niet meer herkennen.

95. Met een zucht ploft ze op haar grote bed neer, en trekt haar been op. Ze moet de neiging onderdrukken in huilen uit te barsten, maar kan zich uiteindelijk bedwingen.

96. Kwaad staart ze voor zich uit. Ze denkt terug aan haar moeder, en hoe die haar dumpte in het weeshuis waar ze tot vandaag in zat. Ze hoort Brechtje roepen voor het eten, maar gaat er niet op in.

97. Ze trekt haar ander been ook op, en gaat lang uit op het bed liggen. De laatste zonnestralen van die dag zijn het enige dat haar kamer verlicht, precies zoals ze het fijn vind.

98. Ze hoort Brechtje nog een keer roepen, maar gaat er weer niet op in. Ze trekt haar shirt over haar hoofd, en gooit het op de grond. Vervolgens gaat ook haar broek uit, maar heeft ze geen zin om haar pyama aan te trekken. En dus stapt ze met alleen haar ondergoed aan in bed.

99. Midden in de nacht komt ze weer uit bed, en luistert even of haar ‘ouders’ slapen. Dan gaat ze naar beneden en vind in de koelkast wat pannekoeken.

100. Gulzig begint ze de pannekoeken naar binnen te werken. Ze moet toegeven dat Brechtje goed kan koken.

101. Even later staat ze voor de spiegel in haar kamer. Ze heeft toch maar haar pyama aangetrokken, en inspecteert zichzelf grondig.

102. Vervolgens start ze haar computer op, en begint wat spelletjes te spelen tot de zon op komt.

103. Rond half zes ‘s ochtends, gaat ze naar de badkamer en laat het bad vol lopen. Ze draait de deur op slot, tegen ongewenst bezoek, en stapt het bad in.

104. Moe laat ze zich wegglijden. Ze had toch wat langer moeten slapen vannacht.

105. Zodra het water lauw begint te worden, trekt ze de stop eruit en begint zich af te drogen. Ze haalt haar ondergoed en pyama van de grond, en trekt het aan.

106. Aangezien het nog lekker warm is in de badkamer, door de stoom die van het warme water is afgekomen, laat ze zich nog even genietend op de badrand zakken.

107. Vervolgens loopt ze naar de spiegel en buigt zich over de was tafel. Vandaag zal ze voor het eerst naar school moeten, naar een echte school.

108. Als ze beweging in de slaapkamer van Brechtje en Jesse hoort, draait ze de badkamer deur open, en laat de badkamer nog helemaal nat achter zich. Met snelpas loopt ze haar kamer in, en blijft even tegen de deur aan staan.

109. Ze heeft net haar make-up op gedaan, en het lijntje onder haar ogen nog wat zwarter gemaakt, als Brechtje de kamer in komt.

110. ‘Maak je je bed even op?’ Vraagt die met éen blik door de compleet veranderde kamer. Geïrriteert loopt Elora naar het bed, en trekt de deken glad.

111. Even later komt ze aangekleed beneden, en gaat aan tafel zitten, waar Brechtje al klaar is met ontbijten. ‘Heb je zin in je eerste dag?’ Vraagt ze vriendelijk.

112. Het enige antwoord dat ze kruigt is “Hhrm”, en als dan ook de toeter van de schoolbus klinkt is Elora zo weg. Zuchtend ruimt Brechtje de twee borden op, dat zou nog wat worden.

113. Rijksweg 7 Bij het hoofdhuis is alles nog steeds rustig. Floor en Nout genieten van elkaar, maar missen wel de drukte die er ooit in het huis heerste.

114. Fluitend strooit Floor wat mest over de grond in de grote kas. Ze is dol op het werken in de tuin, hoewel het ouder zijn wel zijn gebreken meeneemt.

115. Als ze alle zaadjes die ze had gekocht heeft geplant, kijkt ze door de ramen van de kas de tuin door. Een tevreden lachje verschijnt op haar gezicht, en opeens weet ze wat ze moet doen.

116. Ze klopt haar handen af, en veegt haar voeten voor ze naar de telefoon loopt en even in het telefoonboek naar een bepaald nummer zoekt.

117. Even later staat er een vrouw van ongeveer haar leeftijd voor de deur, en enthousiast vertelt ze over hoe mooi de tuin wel niet is.

118. De vrouw zegt dat ze dat zelf wel zal uitmaken, en belt haar collega’s om de tuin te inspecteren.

119. De vrouw en haar collega’s lopen de hele tuin door, en hebben alle drie een klembord waar ze af en toe wat op krabbelen.

120. Die avond kan Floor met trots zeggen dat ze lid is van de tuin vereniging, en met een gelukkig gevoel kruipt ze haar bed in.

121. De volgende dag staat Floor een verassing te wachten, want onverwacht komt Brechtje op bezoek. ‘Ik kom net uit het werk.’ Legt ze uit als ze Floor naar haar jurk ziet kijken.

122. De zusjes gaan samen naar binnen, en Floor stelt voor om wat tosti’s te maken. ‘Ow, dat hoeft niet hoor,’ Antwoord Brechtje lachend. ‘Elora komt zo thuis van haar eerste schooldag, en ik wil er voor haar zijn.’ Legt ze uit.

123. Floor knikt begrijpend en samen gaan ze op de bank zitten om wat bij te kletsen. Opeens springt Frederick spinnend bij ze op de bank, en meteen begint Brechtje hem te aaien. Opeens krijgt Floor een idee.

124. ‘Zou je hem mee naar huis willen nemen?’ Vraagt ze als ze ziet hoe Brechtje van Frederick geniet. ‘Heel graag!’ Roept Brechtje meteen. Zodra Frederick veilig in een reismand zit, neemt Brechtje afscheid. ‘Heel erg bedankt, en tot ziens.’ ‘Tot ziens.’

125. Dit was de update weer!! :D:D:D Ik heb er alweer lang over gedaan, en zo lang was hij niet eens. *Shame* Maarja, vakantie draait niet alleen om simsen.. Jullie: Romée, wat zeg je nu? Romée: Geen idee waar dat vandaan kwam... Geen idee.. *tick* ‘xx