1. 10G Cameron
Update 2.9

2. Wat vooraf ging…
• Yoran was veilig op het unief aangekomen. Hij koos voor de
specialisatie: psychologie. Hij komt heel goed overweg met de andere
meeste medestudenten.
• Yoran had twee goede examens achter de rug gehad en zat op dat
moment in het tweede jaar.
• Yana was de laatste tijd afwezig, ze zat de hele tijd met Florence in haar
gedachten. Gelukkig kon ze met hem een afspraak op vrijdagavond
maken.
• Net op dezelfde tijdstip (vrijdagavond) zou haar moeder Fiona
opgroeien en kon Yana er niet bij zijn. Gelukkig wou Yana haar alleen
zien opgroeien voor ze naar Florence zou vertrekken.
• De inbreker kwam langs en kwam met lege handen (in boeien) buiten
want de politie had hem betrapt.
• Fiona groeide op tot oudere.
• Yana ging zoals afgesproken naar Florence. De twee hadden het heel
goed daar, tot Florence haar opeens zoende en bekende dat hij in het
begin al gevoelens had. Gelukkig was het wederzijds en hing er grote
liefde in de lucht.
• Yoran had alles gezien wat er afspeelde tussen zijn zus en haar
mogelijke lover…

3. Yoran
Yoran probeerde zijn paper af te werken. Helaas lukte het hem niet echt. Hij
had iets op het hart, sinds gisteravond. Had hij zijn klein zusje gezien? In een
bubbelbad, in de armen van een student die veel ouder dan haar was?
Komaan, dit kon niet. Hij was meerderjarig en zij moest nog veel leren…

4. Yoran probeerde afleiding te zoeken. In ieder geval hielp een paper werken
hem niet van zijn zus weg. Hij dacht erover om Jaqueline uit te vragen, hij
vond haar heel leuk en het was wederzijds ook.

5. “Ik weet al meteen waar me naartoe kunnen gaan.” zei Jaqueline,
“naar Het Brandpunt in de stad. Iedereen moet wel één keer in hun leven
naar daar geweest zijn.”
Yoran aarzelde… in de stad en dan nog zo laat. Maar oké, waarom ook niet?

6. Met te voet vertrokken ze samen naar de stad. Yoran vond het stiekem
eng, hij was nooit met een beeldschoon meisje uit geweest. Hopelijk liep
hun ‘date’ niet alles in honderd…

7. Jaqueline besliste zogezegd alles zelf. Ze wou bijvoorbeeld met Yoran foto’s
maken in een fotohokje.
“Zeg het nu zelf. Het is echt maf hè?” vond ze als ze het resultaat van de
foto’s zag. Ze had gelijk, vond Yoran.

8. Op het dakterras – met een prachtig uitzicht naar de stad – gingen Jaqueline
en Yoran iets samen eten voor ze er stevig in zouden vliegen.
“Heb je al iets gedacht?” vroeg hij.

9. Voor ze iets kon zeggen, stond de serveerster al bij hun tafeltje.
“Goedenavond. Wat zal het voor jullie zijn?” Ze hield meteen een
notitieblokje en een pen boven.
“Voor mij een gemengde salade. Voor Yoran een…” vertelde Jaqueline.
“Garnalen met limoen.” vulde hij haar aan.

10. Niet veel later hadden ze elk hun bestelling al en toch hadden ze er geen
oog naar.

11. “Het is hier prachtig. Ik ben alleen in het fuifgedeelte geweest…” zei
Jaqueline, “maar hier nooit.”
“Ja, wie heeft het voorgesteld om hier iets te komen eten?” lachte Yoran.

12. “Jij dus.” lachte Jacqueline mee. Yoran keek een beetje scheef weg, puur
verlegenheid. Wat lachte ze zo mooi… haar stem, zo prachtig! Hij kon
honderden positieven dingen over Jaqueline neerschrijven.
“Maar we gaan eens invliegen, hè. Smakelijk, Yoran!”
“Smakelijk, Jaqueline!”

13. Yoran nam een hap van zijn garnalen met limoen en wou Jacqueline voeren.
“Wil je echt geen hapje van mijn garnalen?”
Eerst zag hij dat Jaqueline aarzelde maar toch ging ze hier op in en liet haar
door Yoran voeren.

14. “Hmmmm, heerlijk!” complimenteerde Jaqueline, “ik had toch beter dat
gekozen. Of oh nee, ik ben toch beter af met mijn gemengde salade!”
Yoran lachte. “Ja, je wil liever fit blijven hè.”
Ze knikte zelfzeker.

15. Samen hadden ze het gevoel dat ze aangekeken worden. Yoran wist meteen
hoe hij dit kon oplossen…
“Het is een mooie dag vandaag, hè?” zei hij gewoonweg tegen de
aanschouwer.
“Ja natuurlijk!” wist ze alleen uit te brengen maar daarna keek ze naar haar
eigen bord.

16. In de fuifgedeelte wou Yoran meteen de draaibol testen. Jaqueline stond
giechelend kort bij hem.
“Zie niet dat je eruit valt, hè.”
“Nee, je kent mij toch.”

17. Maar even later verloor Yoran zijn balans en liep alles in de honderd…
“Waaah, nee! Meen je dat nu?” riep hij paniekerig.

18. Jaqueline had al in haar gedachten dat Yoran uit dat ding zou vallen. Ja hoor,
hij was uit dat ding gevallen… Stiekem begon ze te lachen.
“Ik heb het toch gezegd hè. Zie dat je niet eruit valt.” herhaalde ze.

19. “Ach, wat een stom ding is me dat. Ik ga er nooit meer van mijn leven in.”
kreunde hij en probeerde toch recht te komen.

20. “Ik heb wel een medicijn nodig tegen de pijn die ik nu heb.” zei Yoran dan
even later en keek recht in de ogen van Jaqueline.

21. “Wat voor een medicijn dan wel?” was Jaqueline nieuwsgierig. Yoran zei al
niets meer. Hij ging alleen dichter bij haar staan en wou haar zijn eerste
zoen geven. Dat was bij deze ook gelukt…

22. The world was on fire and no one could save me but you
It's strange what desire will make foolish people do
I'd never dreamed that I'd meet somebody like you
I'd never dreamed that I'd lose somebody like you

23. No I don't want to fall in love (this girl is only gonna break your heart)
No I don't want to fall in love (this girl is only gonna break your heart)
With you
With you (this girl is only gonna break your heart)

24. What a wicked game you played to make me feel this way
What a wicked thing to do to let me dream of you
What a wicked thing to say you never felt this way
What a wicked thing to do to make me dream of you

25. And I don't want to fall in love (this girl is only gonna break your heart)
No I don't want to fall in love (this girl is only gonna break your heart)
With you

26. The world was on fire and no one could save me but you
It's strange what desire will make foolish people do
I'd never dreamed that I'd love somebody like you
I'd never dreamed that I'd lose somebody like you

27. No I don't want to fall in love (this girl is only gonna break your heart)
No I don't want to fall in love (this girl is only gonna break your heart)
With you (this girl is only gonna break your heart)
With you (this girl is only gonna break your heart)

28. No I...(this girl is only gonna break your heart)
(This girl is only gonna break your heart)
Nobody loves no one

29. Fiona, Diana, Yana,
Grietje & Otis
Yana genoot van het weekend, wanneer ze eindelijk al haar slaap kon
inhalen.

30. “Ja, ons huis staat nog recht hoor.” Fiona was al van zeven uur wakker en op
dat moment belde ze met haar oudste zoon Yoran, “hoe gaan jouw studies
eigenlijk?”

31. “Oh, je zit al in het tweede jaar? Ik ben zo trots op jou, je bent altijd een
goede student geweest hè.”
Opeens vroeg Yoran wat Yana gisteravond had gedaan, “euh… naar haar
vriendin geweest. Je kent de vrouwen hè … Huh? Hoe, dat kan niet?”

32. “YANA! NAAR BENEDEN KOMEN!” Fiona’s luide stem galmde door heel het
huis. Natuurlijk had Yana door dat het voor haar was.
“Een mens kan nooit rustig uitslapen.” mopperde ze terwijl ze alles deed om
uit de lakens te gaan.

33. “Maarja. Tot nog eens, Yoran.” hoorde Yana haar moeder nog iets zeggen en
de telefoon neergelegd worden. Meteen trok Fiona een streng gezicht en
niet zomaar een streng gezicht…
“Je weet niet eens hoe laat het nu is?” mompelde Yana. Ze was duidelijk
nog niet wakker, “en heeft Yoran gebeld?”

34. “Je denkt dat ik achterlijk ben. Of niet?” begon Fiona onophoudelijk te
schreeuwen. Yana schrok ervan, zo boos had ze haar moeder nog nooit
gezien.
“Maar ik snap echt niets van wat je zegt, ma.”

35. “Ben je gisteren naar Chevonne geweest? Ja of nee?”
Yana schrok van wat haar moeder had gezegd. Meteen klapte haar mond
dicht. Wat als haar moeder haar zou doorhebben?
“Ik bel meteen naar haar moeder als je niets zegt.”

36. “Ma, wacht!” riep Yana schreeuwerig door het huis. In een schok bleef
Fiona staan. Alles zou uitkomen als Fiona naar de moeder van Chevonne zou
bellen…
“Ga je nu bekennen?”
“Pff, oké. Ik ben niet naar Chevonne geweest.”

37. “Dat dacht ik al. Maar Yana, alsjeblieft! Ik dacht dat je verstandiger was. Ik
zou niets op tegen hebben als je met een jongen zou uitgaan, echt niet.”
dramde Fiona alles in één keer door, “holy shit! Met iemand die
meerderjarig is. Dat kan echt niet…”

38. “Ach, moeder. Bemoei eens met je eigen zaken.” Yana zuchtte geërgerd,
“daarom ben je met een vrouw gegaan nadat je relatie met vader mislukte.”

39. “Jij moet mijn vuile was niet gaan buitenhangen, jongedame!” Ook bij Fiona
begon haar bloed van woede te koken. Hoe durfde Yana zoiets te zeggen?
“En ik ben nog altijd je moeder! Je gaat naar je kamer en je komt er vandaag
niet meer uit!”
“Ach, wat maakt het nou uit!

40. Kijk eens liever naar jou en Diana. Ze is stukken jonger als jij. Hiermee
bewijzen jullie dat op liefde geen leeftijd staat.” legde Fiona uit. Niet
helemaal met kalmte en stilte, “en ik mag niet met iemand uitgaan die
ouder is als mij?”
“Ik heb-”
“En ik ben nog niet uitgesproken!” ging Yana’s stem in een ruk luider.

41. Voor Fiona voelde het alsof ze op elk moment kon neervallen; zo
geschrokken was ze toen Yana haar luide stem ophief.
“Ik vertrouw hem, ik hou van hem! Echt waar, ma! Ik ben in mijn leven nog
nooit zo verliefd geweest als nu! Djeezes, je klinkt alsof ik al met hem naar
bed ben geweest. We hebben alleen gezoend en geknuffeld, meer niet…
maar… ik weet zeker dat ik mijn leven met hem wil delen!”

42. Fiona stak heel wijs haar vinger op. “Wel, dat is waar. Ik wil gewoon dat je
voorzichtig bent en beseft dat liefde een werkwoord is.”
“Dat besef ik maar al te goed, ma.”
Fiona was heel opgelucht. “Ik kan allemaal niet geloven dat kinderen snel
groot worden, dat ze al iemand hebben die aan hun zijde staat. Ik kan
allemaal niet meer volgen.”

43. “Ma.” Yana zette nog een stapje dichterbij, “ik wil graag aan mijn toekomst
werken en daarom dat ik eind dit weekend naar het unief wil vertrekken.”
Fiona haar ogen werden groot. Nog één die weg zou gaan. Wie weet, zou
Grietje ook snel mogelijk vertrekken en dan was ze alleen over, samen met
Diana en de hond.

44. “Nou ja, Yana.” Fiona keek haar dochter gepijnigd aan, “ik wil en kan je niet
echt verbieden om naar het unief te gaan. Ik wil en kan je niet echt
verplichten om het contact met jouw jongen te verbreken. Ik denk dat je
gelukkig bent en ik wil dat ook zo houden.”

45. “Oh, bedankt!” Yana viel recht in de armen van haar moeder, “ik beloof dat
ik voorzichtig ga zijn. Voor jou.”

46. Yana beende snel naar haar kamer en net op dat moment viel Diana meteen
binnen.
“Ik ben wakker geschoten door jullie geschreeuw. Wat-” klaagde ze
steeds, tot ze enkele gesnif hoorde.

48. Om haar gevoelens van haar af te reageren, werkte Yana natuurlijk aan haar
talent: ballet. Deze keer hoorde Grietje bij het publiek.
“Is het waar dat je weg van ons gaat?” vroeg het klein meisje.
“Ja. Ik vind het ook jammer maar ik heb geen keuze.”

49. “Ja ja… maar… ik denk niet dat je weggaat om aan je talenten te werken. Ik
denk alleen voor die ene jongen van…”
“Grietje!” riep Yana ineens, “alsjeblieft hè! Ik ga bij hem wonen, inderdaad.
Maar ik ga echt werken aan mijn talenten. Vertrouw je me ook al niet?”

50. “Jawel! Ik probeer alleen logisch na te denken.”
Yana zuchtte geërgerd. Dit was alles wat ze wou weten. “Probeer maar met
jouw eigen leven te leiden, net als ons ma. Ga nu maar.”

51. Vanavond was ook een hoog dag: Fiona en Diana wilden hun gouden
bruiloft vieren en kozen voor een klein feestje. Zo kwam Yoran – de oudste
zoon – en Kas Tellerman – een goede collega van Fiona van vroeger –

52. “Yoran!” riep er een stem door het hele huis, dat van Yana was, “pas maar
op want ik kom ook naar het unief!”

53. “So? Dus, ik zit weer met mijn zus opgescheept?” lachte Yoran.
“Ha-ha, fijn! Zonder jou in huis zat ik ook met jou opgescheept, net als deze
ochtend.”

54. “Zoals deze ochtend?” Yoran wist totaal niet waarover Yana het had.
“Vieze loser, hou je maar niet van den domme. Ik weet dat je bij ons ma
verklikt hebt.”
“Oh dat! Nou ja, ik wil je gewoon beschermen, mag dat niet?”

55. “Oh, dat hoeft niet, broertje. Florence beschermt me wel.”
“Ah, zo noemt jouw lover?” Yoran lachte cynisch, “en ik ben jouw grote
broer. Je bent nog mijn klein zusje. Je kent het nieuws van tegenwoordig
niet, dat oudere mannen meisjes in de prostitutiewereld proberen te
smokkelen?”

56. “Jongen, met jouw fantasie kan je boeken schrijven.” mompelde Yana
ongeïnteresseerd, “geloof me, Florence is niet zo. Hij is trouwens even oud
als jij en ik spreek ook nog tegen jou?”
“Ach, weet je, doe maar wat je niet laten kunt. Kom achteraf maar niet
zeuren.”
“Best. Ik heb nu geen zin in een discussie, met wie en over wat dan ook.”
Yana pakte een bord kalkoen en ging eten.

57. Iedereen volgde Yana’s voorbeeld en pakte ook een bord eten.
Kalkoen, drilpudding, salade, het maakte niet uit, iedereen koos willekeurig.
Aan tafel werd er ook gezellig gepraat.

58. Ze zaten nog pas met zijn allen aan tafel en Yana hoorde haar broer praten.
Over wat, dat wist ze zelf genoeg en hij ook.
“Gast, wil je je bakkes nu houden?” schreeuwde ze woedend door heel de
tafel. Iedereen keek op.
“Yana!” gaf Fiona haar een duw, “een beetje fatsoenlijk. En Yoran, jij ook!”

59. “Ja, Yoran. Yana is toch wel oud genoeg om zelf te beslissen wie ze toelaat in
haar liefdesleven. Laat haar dan gewoon.” wou Diana ook een woord delen,
“hou dit feest een beetje gezellig, oké?”
Yoran zei al niets meer en at verder.

60. Yoran kreeg zijn beeld niet los, het beeld waarin hij zijn zus Yana met
Florence zag. Hoe ze boven hem geklauterd had en hem passioneel gezoend
had. En hij had er met volle teugen van genoten!
Wie weet wat hij van plan was met zijn lief, klein zusje…

61. De volgende dag had Fiona al meteen haar nieuwe bezigheid gevonden:
tuinieren. Zelfs in de strenge winter.

62. Yana hield het liefst bij haar oude, trouwe bezigheid: ballet. Het was haar
laatste keer dat ze oefende in haar kamer bij haar thuis. Voor de rest zou dat
in het unief zijn.

63. Op een moment ging haar mobieltje. Yana kon meteen op het display zien
dat Florence naar haar belde. In een snel gebaar drukte ze op het groen
knopje op het display.
“Florence! Dat is lang geleden!”

64. Dan kwamen daar zijn praatjes: hoe hij Yana wel erg gemist had, dat hij haar
snel mogelijk wou zien…
“Oh, ik kom zo snel mogelijk. Ik ga straks mijn spullen inpakken want ik
vertrek vanavond al naar het unief.”

65. “Echt waar?” klonk het aan de lijn waarbij Yana heel zeker knikte en
meestemde, “ik verheug me nu al op! Maar wat wil je, naast mij wonen of
bij mij?”
Daar ging het weer. Ze had het laatst nog gezegd tegen Grietje: “ik ga bij
hem wonen” maar dat was uit pure trots.
“Ik heb nog niets beslist.”

66. “Meen je dat nu? Komaan, Yana! Je moet het nu wel weten, anders sta je er
nergens voor. Als ik moet kiezen hè-”
“Wat zou je kiezen dan?” onderbrak ze Florence al meteen. Dat was weer
iets typisch voor Yana.
“Dan zou ik het liefst willen dat je bij mij woont. Maar ik weet het, je wil dat
niet. Ik denk niet dat je me vertrouwt.” sprak hij verder.

67. Florence had ergens wel gelijk. Yana moest nu al iets beslissen of het huis
naast die van hem was al meteen verkocht aan een één of andere student.
Maar dat kon Yana niet interesseren…
“Ik wil echt bij jou wonen. Ik weet het zeker.” zei ze dan ineens.
“Oh, dat is fantastisch! Ik ontvang je met open armen, lieverd, je weet dat
toch?”

68. “Natuurlijk!”
En toch twijfelde Yana… Misschien was Florence toch niet
betrouwbaar, Yoran zijn woorden.
“Ik ben nu door. Tot vanavond, Flor.”
“Tot vanavond, lieverd. Ik verheug me nu al om jou te zien.”

69. Tegen deze avond moest Grietje opgroeien tot een tiener en dat was bij
deze ook gelukt. Grietje was opgegroeid tot een mooie jongedame met een
speciale blauwe huidskleur.

70. Ook Grietje mocht haar wens, verleidelijkheden en afknapper kiezen.
Wens: Romantiekwens.
Verleidelijkheden: Conditie & blond.
Afknapper: Veel inzicht.

71. “Je bent echt knap geworden, Grietje! Echt waar!” Yana nam haar zusje in
haar armen. Oké, ze was niet echt haar zus maar toch…
“Bedankt Yana! Ik vind het rot dat je nu al weggaat.”
“Moet niet, joh! Je kunt me veel bellen en sms’en, je hebt mijn nummer!”

72. “Kom eens hier, meid!” Yana zag haar stiefmoeder al in het zicht komen en
haar een dikke knuffel geven.
“Bedankt voor alles, Diana. Het was niet altijd makkelijk geweest met zo’n
puberende meid in huis.”
“Je bent niet de enige. Nu is Grietje ook een puber!”
Grietje hoorde het en kwam natuurlijk tussenbeide: “ZEG!”

73. “Je kunt maar beter wachten met vertrekken tot je moeder thuis is.” raadde
Diana haar aan. Yana vond dat ze daar heel gelijk in had.
“Natuurlijk. Ik ga de hond ook eens een dikke knuf geven!”

74. Toen liep mijn spel natuurlijk vast en heb ik
mijn spel niet opgeslagen zeker! >.<
Als ik weer bij dat gezinnetje kom, ga ik
Grietje gewoon laten opgroeien (met cheats
ja, ik heb echt geen zin om te wachten!) en
laat ik Yana gewoon vertrekken naar de uni!
Dus een echt uitgebreid afscheid hier ga je
niet meer zien! (:

75. 10G Cameron