2. Giel zit in de disco, hij had Flora uit het raam zien kijken toen hij wegreed, weer die teleurgestelde blik in haar ogen. Hij haalt diep adem en blijft zitten. De harde housemuziek doet hem pijn aan zijn oren. Het is lang geleden dat hij uit is geweest en al helemaal naar de disco. De laatste keer moet hij zeventien zijn geweest, en dat is al zes jaar geleden.

3. Als hij zijn hoofd een kwartslag draait, kijkt hij recht naar een verliefd stelletje dat bij elkaar in zijn armen ligt. Als hij zijn ogen dicht doet ziet hij zichzelf samen met Flora zitten op de veranda. Hij lacht en kijkt niet meer naar het stelletje. Hij staat op, knikt naar het stelletje en loopt naar de bar, die in een andere ruimte gevestigd is.

4. Een meisje met een donkere huid staat achter de bar. Ze is niet ouder als een jaar of negentien aan haar gezicht te zien. Giel gaat op een van de krukken zitten. 'Wil je iets drinken?' schreeuwt ze bijna. Hij lacht. 'Een whisky graag.' zegt hij. Het meisje knikt en haalt een fles uit de koeling. 'Maak er maar een dubbele van.'

5. Giel kijkt het meisje aan terwijl ze de drank in een glas giet. 'Wacht even, ik moet even een nieuwe fles halen.' roept ze. Giel knikt en legt zijn arm op de bar. De harde muziek doet hem goed, maar een dubbele whisky zal het misschien nog beter doen. Hij tikt met zijn vingers op de bar. Het meisje komt terug met een fles in haar hand en giet meer drank in zijn glas. 'Hier.'

6. Hij legt wat geld op tafel en maakt een afwerend gebaar als het meisje hem wisselgeld terug wil geven. Hij zet zijn glas aan zijn lippen en drinkt het in een keer leeg. Hij zet het glas met een klap op de bar. Het meisje pakt het aan en wast het af.

7. Hij leunt op de bar en kijkt even naar de mensen die binnenkomen. Er komt een vrouw naast hem zitten. Giel lacht naar haar en leunt met een van zijn armen op de bar. De vrouw lijkt hem te negeren, en hij kucht. Ze kijkt geïrriteerd op. 'Is er wat?' vraagt ze. Giel trekt een van zijn wenkbrauwen op en gaat verzitten.

8. 'Giel.' mompelt hij. De vrouw kijkt hem aan. 'Frederique. Wil je nog meer van me weten als mijn naam?' zegt ze. 'Wil je iets drinken?' vraagt hij. Frederique haalt haar schouders op. 'Doe maar een cola.' zegt ze. Giel bestelt en neemt zelf een biertje. Als het drinken op de bar wordt gezet neemt hij een slok. 'Proost.' zegt hij.

9. Op dat moment kijkt Frederique hem aan. 'Man, wil je alsjeblieft ophouden met slijmen! Als je opzoek bent naar een gezellige avond ben je bij mij niet aan het goede adres. Dus of begin een goed gesprek, en hou op met die versierpogingen.' Giel kijkt haar verbaasd aan. Ze drinkt haar glas leeg, zet het met een klap op tafel en loopt de disco uit.

10. 'Doe nog maar een dubbele whisky.' roept hij naar het meisje achter de bar. Ze knikt en giet het glas vol, als ze het met een klap op tafel zet, weet Giel niet hoe snel hij het glas moet pakken. In een teug werkt hij het naar binnen. Hij bestelt er nog een en na drie, eigenlijk zes, whisky's is hij behoorlijk licht in zijn hoofd.

11. Hij staat op en loopt naar de dansvloer. Hij laat zich helemaal gaan, iets wat hij nooit zou doen als hij niet aangeschoten is. Een paar jonge jongens lachen hem uit en Giel voelt zich opgelaten, hij danst verder en probeert niet naar het gelach van de jongens te luisteren.

12. Hij loopt even naar de bar, drinkt nog een biertje en gaat dan terug naar de dansvloer. Hij is een van de oudsten en plots schaamt hij zich. Zijn goede bui is in een keer over. Met een raar gevoel in zijn maag gaat hij weer bij de bar zitten.

13. Tegen tien uur in de avond zet Flora de tv uit. De film die ze eigenlijk met Giel wilde kijken was alleen helemaal niet zo leuk. Ze kijkt naar haar spiegelbeeld dat wordt weerspiegeld in het licht van de tv. Wat zou Giel nu aan het doen zijn, spookt er door haar hoofd. Als de gedachte van Giel met een andere vrouw in haar opkomt staat ze snel op.

14. Door het raam kijkt ze naar de moestuin, er staat onkruid bij een aantal planten. Ze zucht, zou ze nog even in de tuin gaan werken of gaat ze naar bed. Als ze naar het onkruid kijkt beginnen haar handen te jeuken en ze maakt snel de glazen deur open.

15. Ze haalt een schepje uit het schuurtje en gaat aan het werk. Ze trekt het stugge onkruid uit de grond, het lijkt weinig werk, maar om elf uur is ze nog bezig. Tegen half twaalf trekt ze het laatste beetje onkruid uit de grond, bij een van de plantjes in haar eigen rijtje.

16. Als ze zich omdraait ziet ze hoe de paar plantjes die Giel gisteravond heeft geplant er zielig bijstaan, onkruid heeft zich eromheen verzameld. Ze zijn kleiner als de andere plantjes en ze grinnikt. Ze besluit het onkruid niet uit de grond te trekken. 'Dat mag hij morgen lekker zelf doen.' mompelt ze.

17. Om twaalf uur heet ze haar handen gewassen, het kleine beetje make-up van haar gezicht gehaald en is ze naar haar slaapkamer getrokken om haar pyjama aan te trekken. Voor haar kast, laat ze haar handen langs de verschillende kledingstukken glijden. Ze trekt haar pyjama aan, en pakt haar boek van het nachtkastje.

18. Ze begint weer in het boek waar ze vanmiddag in is begonnen en al snel is ze in het verhaal verdiept. Als ze na vijf hoofdstukken op haar wekker kijkt schrikt ze van de tijd. Het is al half twee en ze heeft nog geen teken van leven van Giel gehad.

19. Ze legt het boek weg en loopt naar beneden, bij de voordeur blijft ze staan. Haar mobieltje ligt op het kleine tafeltje en ze heeft het nummer van Giel. Ze kan hem een sms sturen om te vragen hoe laat hij thuiskomt, maar dan komt ze zo bezorgd over en ze wil ook niet op zijn moeder lijken. Ze bijt op haar lip.

20. Ze loopt naar buiten, en gaat op het bankje op de veranda zitten. Zenuwachtig tikt ze met haar tenen op de grond. Na tien minuten rent ze naar binnen en ze haalt haar horloge van haar slaapkamer. Ze neemt haar plekje weer in, en geniet ondanks alles van de rust die rond het huis hangt. Het geluid van het kabbelen van het water, en het zachte gezang van merels vindt ze heerlijk.

21. Ze kijkt op haar horloge, het is drie uur en ze voelt zich steeds wanhopiger. Ze staat op en ijsbeert over de veranda. Ze gaat weer zitten en strijkt wat plukken haar uit haar gezicht. Ze zucht en rilt, het is midden in de nacht en het is koud. Dan wordt ze opgeschrikt door het geluid van een remmende auto.

22. Giel wankelt de taxi uit, betaalt de chauffeur. En loopt naar de deur, hij is behoorlijk dronken. En dat kan ook wel na vier dubbele whisky's. 'Ik ben thuis.' roept hij met dubbele tong. Hij ziet hoe twee Flora's naar hem toe komen gerend, als ze samenkomen als een FLora merkt hij dat hij behoorlijk dubbel ziet.

23. 'Je bent er weer!' zegt ze. 'Dat is een pak van mijn hart, was het leuk?' vraagt ze. 'Ja, maar het was minder leuk zonder jou.' mompelt hij. Flora kijkt hem aan. 'Meende je dat?' vraagt ze zachtjes. Giel knikt. Flora voelt zich opgelaten. 'Het kan altijd nog leuker worden.' haalt hij haar uit haar gedachten.

24. Giel brengt zijn hand naar haar wang. 'Niet doen.' zegt ze. 'Je bent dronken, je weet niet wat je doet. Ga je roers maar uitslapen...' zegt ze terwijl ze zij hand van haar schouder haalt. 'Floor, zeg dat nou niet, ik meende het echt.' zegt Giel, het lijkt of hij ieder moment in huilen uitkan barsten.

25. Giel pakt haar schouders vast en trekt haar naar zich toe. 'Giel! Niet doen!' piept Flora. Giel trekt een wenkbrauw op. Hij voelt hoe haar armen zich ontspannen en hij trekt haar nog dichter naar zich toe. Dit moment kunnen ze hem niet meer afpakken.

26. Op dat moment drukt hij zijn lippen op de haren. Ze helt naar achter maar hij vangt haar behendig op met zijn arm. Deze kus is anders als de kus die morgen. Flora laat haar armen slap langs haar lijf hangen. Ze geniet in alle stilte van de kus, maar probeert het niet aan Giel te laten merken.

27. 'Geloof je me nu?' zegt Giel, als hij haar loslaat, hij kijkt naar haar gezicht waar geen greintje emotie op valt af te lezen. De enige beweging is haar borstkas die snel op en neer gaat. Flora maakt haar mond open. 'Waarom...' komt er over haar lippen, dan voelt ze de vinger van Giel op haar lippen. 'Ssst.' zegt hij.

28. Flora giechelt. 'Dat was... dat was... Hoe zal ik het zeggen.' zegt ze opgelaten. Giel haalt zijn schouders op, draait zich om en loopt naar binnen. Flora verbaasd achter te laten. 'Wat had dat te betekenen?' mompelt ze zachtjes.

29. Giel loopt langzaam naar binnen, op de voet gevolgd door Flora. Bang dat hij valt is ze hem gevolgd op de trap. Giel krabt op zijn hoofd, welke slaapkamer was ook alweer van hem. Hij gaat de slaapkamer aan de linkerkant in, niet wetend dat dat de slaapkamer van Flora is.

30. Hij gooit de deken aan de kant. 'Giel? Dit is mijn slaapkamer, jou slaapkamer is aan de andere kant van de gang.' Giel knikt schopt zijn schoenen uit en gaat met zijn kleren aan in bed liggen, meteen begint hij te snurken.

31. Flora kan het niet over haar hart verkrijgen om hem wakker te maken, en ze heeft ook geen zin om naar zijn bed te lopen. Met een glimlach kijkt ze naar de vredig slapende Giel, die opeens een klein jongetje lijkt. Even verwacht ze dat hij zijn duim in zijn mond steekt, maar dat is zo onlogisch.

32. Ondertussen voelt ze hoe haar eigen ogen dichtvallen, ze klapt de deken om en stapt naast Giel in haar bed, ze trekt de deken op tot aan haar kin, en laat haar ogen dichtvallen. Ze hoort de regelmatige ademhaling van Giel, en kruipt iets dichter zijn kant op.

33. Als ze slaapt kruipt ze onbewust nog verder naar hem toe en slaat ze haar arm om hem heen, vredig vallen ze tegen elkaar in slaap.

34. Tot de volgende update!