2. Flora is te verbaasd om wat te zeggen, haar mond valt open en haar wangen gloeien. Ze knippert met haar ogen en knijpt voorzichtig in haar wang om te kijken of ze niet droomt. Maar ze droomt niet, op het kussentje in het doosje van de juwelier ligt een gouden ring met een grote blinkende diamant erin...

3. 'Ja!' roept ze dan opeens uit. 'Natuurlijk wil ik met je trouwen! Ik zou gek zijn als ik dat niet zou doen.' fluistert ze terwijl ze de ring uit het doosje pakt en hem voorzichtig om haar vinger schuift. Glimlachend kijkt ze naar de prachtige diamant die aan de ringvinger van haar linkerhand prijkt en dan kijkt ze naar Giel.

4. 'Meen je dat, zelfs na alle dingen die ik heb gezegd?' vraagt hij zacht. 'Dat meen ik uit de grond van mijn hart, en nu moet je ophouden met jezelf dingen verwijten, want jij kon er niks aan doen, het kwam gewoon heel erg ongelegen, en sta nu maar eens op van die koude grond.' zegt ze lachend, als ze ziet dat Giel nog steeds op een knie zit.

5. Als Giel even later recht staat springt Flora hem meteen in zijn armen. 'De ring is prachtig, je hebt echt het mooiste uitgekozen.' fluistert ze in zijn oor. Giel grinnikt en laat haar langzaam zakken. 'Hij was dan ook het duurste item van de hele winkel, maar dat heb ik voor jou over.' mompelt hij terwijl hij met zijn lippen langs haar wang strijkt.

6. Als ze elkaar weer loslaten kijkt Flora naar de taxi die nog achter haar staat, de chauffeur kijkt geamuseerd naar het gelukkige koppeltje, en Flora voelt zich meteen schuldig. 'Ik zal hem maar even vertellen dat de reis niet meer doorgaat.' fluistert ze. Giel lacht en knikt. Flora maakt de deur van de taxi open en legt in het kort de situatie uit, gelukkig begrijpt hij het en even later rijdt hij de straat uit.

7. 'Die was vast blij dat hij weer naar zijn eigen vrouw kon.' mompelt Giel terwijl hij Flora dicht naar zich toetrekt en zijn lippen op de hare drukt. Gewillig zoent Flora hem terug en ze voelen het allebei alles is weer goed. Vergeven en vergeten.

8. 'Zullen we naar binnen.' zegt Flora als ze begint te rillen van de kou. Giel knikt. 'Ik weet nog wel een manier om je te verwarmen.' mompelt hij als hij haar koffer oppakt en haar aan zijn hand mee naar de voordeur sleept.

9. Als ze in de hal staan laat Giel de koffer uit zijn handen vallen waar hij opengaat, de karige inhoud die Flora erin had gestopt valt op de grond en Giel lacht. 'Je was zeker van plan om op wereldreis te gaan?' mompelt hij. Flora lacht en pakt zijn handen vast, ondanks dat hun ruzie maar van korte duur was, heeft ze hem toch gemist.

10. 'Ik heb je gemist...' fluistert ze, dan voelt ze de lippen van Giel op de hare en wordt ze achterover gebogen. Wanneer ze elkaar heel even loslaten om naar adem te snakken kijkt Giel haar aan. 'Ik jou ook.' mompelt hij, dan drukt hij zijn lippen weer op de hare en zo goed als mogelijk lopend ze de trap op.

11. In de slaapkamer van Flora komen vallen ze samen op het bed. 'Ik denk dat we mijn slaapkamer later als kinderkamer kunnen gebruiken.' mompelt Giel als hij zijn lippen op die van Flora drukt. Ze knikt en kust hem terug. 'Laten we het nu niet over praktische dingen hebben, maar over de leuke.' fluistert ze.

12. Giel glimlacht en trekt zijn shirt over zijn hoofd dan verdwijnen ze samen onder de lakens om hun privefeestje te vieren.

13. Veel maar dan ook veel later komen ze allebei weer boven de dekens vandaan. Giel valt vrijwel meteen in slaap maar Flora blijft nog even wakker. Ze voelt zijn handen om haar taille en ze glimlacht, als dit geen ware liefde is dan weet ze het ook niet meer en met die gedachte valt ze even later in slaap.

14. De volgende morgen is Giel al veel eerder wakker dan Flora die door haar zwangerschap behoorlijk moe is. Giel aait met zijn hand over haar voorhoofd en staat dan op. Voorzichtig loopt hij naar de kledingkast en trekt zijn normale kleren aan. Glimlachend doet hij de deur van de kledingkast dicht en loopt naar zijn slaapkamerdeur waar hij het bordje afpakt en ook op de deur van Flora hangt.

15. Dan gaat hij naar beneden en ziet dat aan de tomatenplanten nu ook eindelijk tomaten hangen. Hij lacht, hij wil het liefst meteen aan Flora vertellen dat er nu echte tomaten aan haar planten hangen, maar besluit dat niet te doen. Als hij heel even naar buiten loopt merkt hij dat het behoorlijk koud is, de winter komt er weer aan.

16. Giel loopt nog even naar boven en trekt wat warmere kleren aan, dan gaat hij weer naar beneden en loopt meteen de tuin in. De wind is koud en hij is vrijwel meteen wakker. Hij loopt naar de planten en gaat meteen aan de slag, hij pakt een van de mandjes die Flora speciaal heeft gekocht voor de oogst en zet ze op de grond, dan begint hij ijverig de tomaten van de planten te trekken.

17. In de slaapkamer wordt ook Flora wakker, ze voelt zich beroerd. Ze is dolblij dat ze zwanger is, maar of ze nou zo blij wordt van dat misselijke gevoel in haar maag of die doffe kloppende hoofdpijn? Langzaam zet ze haar voeten op de grond en wrijft moeizaam in haar ogen, het lijkt of al haar ledematen pijn doen.

18. In de badkamer neemt ze een snelle douche en loopt in haar ondergoed naar de slaapkamer. Ze trekt haar gewone kleren aan en voelt zich meteen een stuk beter. Als ze de kamer uitloopt ziet ze dat het bordje van de deur van Giel is verdwenen, verschrikt draait ze zich om naar haar eigen deur en ziet het bordje dan naast haar naam hangen.

19. Glimlachend kijkt ze naar de twee naambordjes op haar deur, of nou ja eigenlijk hun deur. Als ze naar beneden loopt kan ze het niet laten om af en toe naar de ring te kijken die om haar vinger zit en met een glimlach loopt ze naar de glazen schuifdeur. Haar glimlach wordt alleen nog maar breder als ze Giel in de tuin ziet waar tomaten aan haar plantjes hangen.

20. In de tuin is Giel alleen even gestopt met plukken, rond de tomaten zoemen kleine beestjes en hij heeft meteen een spuit gepakt waarmee hij de diertjes nu bedreigt. En dat levert hem ook meteen de bronzen onderscheiding voor tuinieren op.

21. Flora beseft dat ze nog steeds voor de glazen deur staat en maakt hem zacht open. Dan loopt ze steeds dichter naar haar tuintje. 'Lekker geslapen?' fluistert ze. Giel draait zich verschrikt om. 'Slecht geweten?' vraagt Flora terwijl ze Giel in haar armen trekt. Ze drukt een kus op zijn wang en laat haar hoofd op zijn schouder liggen. 'Zo wil ik iedere dag wel wakker worden.' mompelt hij dan.

22. 'Charmeur.' giechelt Flora vrolijk terwijl ze hem een speels tikje tegen zijn neus geeft. 'Ik een charmeur? Ik zal jou eens vertellen wie hier een charmeur is, jij komt hier de tuin in als een bloedmooie godin en brengt mij het hart op hol. En dan noem je mij een charmeur.' Flora glimlacht. 'Ik ga ontbijt maken.' mompelt ze, dan laat ze hem los.

23. In de keuken pakt Flora melk en havermout uit de koelkast. Als ze het op het aanrecht zet loopt ze naar een andere kast en pakt wat schaaltjes. Dan begint ze met het maken van de pap. Fluitend roert ze de havermout door de melk en zet dan de schaaltjes op tafel. 'Giel! Eten!' roept ze dan naar buiten.

24. Giel loopt langzaam de keuken binnen en trekt zijn jas uit. 'Ik heb honger.' mompelt Giel als hij gaat zitten. Flora glimlacht en neemt een paar happen van haar eigen pap. 'Jij ook zo te zien.' grinnikt Giel. Flora lacht. 'Ik heb honger voor twee...' grinnikt Flora. 'Klopt, maar op zich ben je nu ook twee personen.'

25. 'Giel, hou ik voel me al zo dik en als je gaat zeggen dat ik in feite ook nog twee personen ben voel ik me nog dikker.' zegt Flora. Gielschudt zijn hoofd en kijkt dan op de klok. 'Ik moet me gaan omkleden voor het werk. Dus ik ben even boven.' zegt Giel als hij opstaat. 'Oké, dan zie ik je zo.' zegt Flora tussen twee happen door.

26. Als ze net aan haar tweede kommetje is begonnen voelt ze opeens een rare pijn in haar buik. 'Zo kleintje, ben je er eindelijk achter gekomen hoe je mama pijn kunt doen?' fluistert Flora als ze gaat staan. Maar dan voelt ze een harde schop en ziet ze haar buik groeien. In plaats van haar platte buik is nu een mooi rond bolletje en Flora kijkt gefascineerd naar de plek waar haar kindje groeit en gaat trots nog iets met haar buik naar voren staan.

27. 'Floor, ik moet zo weg.' zegt Giel als hij in zijn werkkleding de keuken weer inkomt. 'Zie je niks aan me?' zegt Flora. Giel laat zijn blik vanaf haar gezicht steeds verder naar beneden dwalen. Als hij haar buikje in het oog krijgt begint hij te stralen. 'Nu is het echt!' fluistert hij. 'Nu groeit daar echt wat!' zegt hij.

28. Flora glundert en Giel komt naar haar toegelopen. 'Ik snap niet dat ik nooit kinderen heb willen hebben, ik vind het nu al helemaal fantastisch.' grinnikt Giel als hij bukt en zijn handen op haar buik laat liggen. 'Dat heb ik dus ook nooit gesnapt.' mompelt Flora. 'Zo kleintje, jou papa moet gaan werken.' mompelt hij tegen de buik van Flora.

29. Dan pakt Giel Flora vast. 'Ik zou veel liever bij jou blijven dan gaan werken.' zegt Giel als hij Flora een kusje op haar wang drukt. 'Ga jij nou maar werken, hoe meer geld, hoe beter de toekomst is die we ons kleintje kunnen geven.' grinnikt Flora terwijl ze Giel een kus op zijn mond drukt en hem dan loslaat. 'Tot vanmiddag!' zegt Flora dan vrolijk.

30. 'Dag!' zegt Giel dan loopt hij de deur uit. Hij vindt het niet fijn om Flora alleen achter te laten in dat grote huis. Straks gebeurd er iets en dan is hij niet in de buurt om haar te helpen. Als hij naar de hoek van de straat loopt draait hij zich nog een keer om en ziet dat Flora voor het raam naar hem staat te zwaaien kan hij met een gerust hard naar zijn werk.

31. Als Flora Giel heeft uitgezwaaid loopt ze terug naar de tafel en gaat zitten. Ze neemt gulzig een paar happen van haar havermout en kan het niet laten of af en toe glunderend naar haar buikje te kijken. Ze vind het zo'n spannend idee dat ze straks moeder wordt, iets wat ze al wil vanaf dat ze heel klein is.

32. Als ze haar bakje leeg heeft en ze snel de afwas heeft gedaan gaat ze naar de badkamer. Ze trekt haar spijkerbroek die door het buikje en het vele eten begon te knellen uit en doet dan haar t-shirt over haar hoofd. Dan springt ze onder de douche. Ze zucht en wast zich, als ze na een half uur uit de douche komt merkt ze dat ze doodmoe is.

33. Met een handdoek om zich heen gewikkeld raapt ze haar kleren op en legt ze in de slaapkamer op een stoel. Geeuwend loopt ze naar de kast en pakt haar pyjama eruit, dan loopt ze naar het bed en slaat het open. Doodmoe gaat ze liggen en ze is vrijwel meteen vertrokken naar droomland.

34. Tot de volgende update!