Prezentacja grupy Życie jest piękne przygotowana na piknik urodzinowy szkoły.

1. ŻYCIE JEST PIĘKNE
OPOWIEMY WAM GDZIE BYLIŚMY I CO ROBILIŚMY
NA NASZYCH ZAJĘCIACH

2. Szpital dziecięcy
Odwiedziliśmy szpital dziecięcy, gdzie dowiedzieliśmy się, jak możemy pomóc chorym
dzieciom, których pobyt w szpitalu się przedłuża.
Możemy im pomóc dotrzymując im towarzystwa, ponieważ zamiast bawić się ze sobą, dzieci
zajmują się graniem na urządzeniach elektronicznych.
Odwiedzając dzieci w szpitalu można:
robić ozdoby świąteczne i wielkanocne, organizować zabawy grupowe typu RPG, grać w
państwa miasta, lepić z mas plastycznych, grać w gry planszowe, malować/rysować, składać
origami, zorganizować bal przebierańców.

3. Teatr: SZTUKA „DZIWNY PRZYPADEK PSA NOCNĄ
PORĄ”
Byliśmy wTeatrze Dramatycznym, Scena NaWoli.
Sztuka przedstawiała opowieść o piętnastoletnim chłopcu o imieniu Christopher, który ma
zespół Aspergera.
Dzięki sztuce przyjrzeliśmy się życiu osoby z zespołem Aspergera i dowiedzieliśmy się, jak
tacy ludzie funkcjonują. Zaskoczyło nas, że główny bohater, choć był bardzo inteligentny i
pasjonował się astronomią, właściwie nigdy nie wychodził poza swoją ulicę.

4. Kawiarnia „Życie jest fajne”
Jest to kawiarnia, która zatrudnia osoby z autyzmem, aby dać im możliwość zarabiania na
własne potrzeby. Jest wyjątkowa, ponieważ większość lokali nie zatrudniłoby ludzi z
niepełnosprawnością. Udowadnia nam, że osoby z niepełnosprawnością potrafią również
pracować i być użyteczne dla społeczeństwa. Kawiarnia znajduje się na Grójeckiej vis a vis
OchTeatru. Omawialiśmy tam nasz wyjazd inspiracyjny.
Druga taka kawiarnia znajduję się na Nowym Świecie i nazywa się „Pożyteczna”.

5. „Niewidzialna wystawa”
Byliśmy na „Niewidzialnej Wystawie” przy Pl. Zawiszy. Jest to wystawa, której celem jest
umożliwienie osobom widzącym doświadczenia dnia w życiu osoby niewidomej lub
słabowidzącej.
Zostaliśmy oprowadzeni po wnętrzu domu, po ulicy, oraz po lesie w kompletnych
ciemnościach. Zamiast używać zmysłu wzroku wykorzystaliśmy dotyk i słuch.
Byliśmy oprowadzeni przez słabowidzącego przewodnika, który był dowcipny i błyskotliwie
opowiadał nam o wystawie.

6. Film ”Imagine”
Twórcą tego filmu jest Andrzej Jakimowski.
Oglądaliśmy ten film w ramach wieczoru filmowego. Opowiada o nauczycielu, który uczy
osoby niewidome przemieszczania się bez białej laski.
Zaciekawiła nas postać nauczyciela, który miał odwagę uczyć niewidomych nietuzinkowych
sposobów radzenia sobie w życiu, wbrew przeciwnościom.

7. Wycieczka do Lasek
Wyjechaliśmy na wycieczkę do Ośrodka dla Osób Ociemniałych w podwarszawskich Laskach.
Dowiedzieliśmy się tam, jak wygląda życie osób niewidomych i w jaki sposób uczą się i pracują.
Sami spróbowaliśmy robić i jeść jedzenie z zawiązanymi oczami. Było to dla części bardzo
trudne, a dla niektórych łatwe.
Dzięki tej wycieczce w pewnym stopniu dowiedzieliśmy się, sami to przeżywając, jak ludzie
niewidomi „postrzegają” świat oraz w jaki sposób można im pomóc. Można na przykład: mówić
im, jaki autobus dojeżdża do przystanku (zamiast pytać ich, na jaki autobus czekają), pomóc im
przejść przez pasy podając im swój łokieć (zamiast chwytać ich).

8. Film ”Moonlight”
Jest to film, który otrzymał w tym roku 8 Oscarów.
Opowiada on o czarnym chłopcu dorastającym w niebezpiecznej dzielnicy Miami.W trakcie dorastania
uświadamia sobie on, że jest gejem. Jest bardzo dyskryminowany i bity ze względu na swoją wyjątkową
wrażliwość i odmienność. Dodatkowo ma trudną sytuację rodzinną, ponieważ wychowuje go tylko mama,
która jest narkomanką.
Dzięki temu filmowi mieliśmy okazję z bliska się przyjrzeć, jak trudno osobom o innej orientacji seksualnej
znaleźć akceptację wśród innych ludzi.

9. Wyjazd do stajni “Mandra” w Kampinosie
Był to nasz jedyny wyjazd we wspólnym gronie. Jego celem były integracja i odpoczynek, ale
rówież stworzenie dramy o przeżyciach, jakich doświadczają uchodźcy. Odgrywaliśmy role
dwóch rodzin, które podejmują decyzję o natychmiastowym opuszczeniu swojego kraju.
Zabierając ze sobą minimum bagażu, muszą przejść przez granicę, zostają okradzione, muszą
zmierzyć się z opryskliwym strażnikiem granicznym i przechodzą procedurę ubiegania się o azyl.
Doświadczyliśmy strachu, niepewności i utraty poczucia
bezpieczeństwa, jakie muszą przeżywać uchodźcy.

10. PODSUMOWANIE
Mamy nadzieję, że udało nam się przedstawić Państwu, czym zajmowaliśmy się na naszych
Inspiracjach poświęconych zrozumieniu inności, i zainteresować tą tematyką.