1. [1]
แบบฝึกหัดกฎหมายเอกเทศสัญญา 1
ชื่อ – สกุล…………………………………………………..
รหัสนักศึกษา………………………………………….
ข้อ 1 ไกรชลทำสัญญำเช่ำบ้ำนหลังหนึ่งจำกพจมำน มีกำหนด 3 ปี มีข้อตกลงด้วยว่ำห้ำมนำบ้ำนหลัง ดังกล่ำวไปให้เช่ำช่วง ต่อมำในระหว่ำงสัญญำเช่ำไกรชลตกลงด้วยวำจำให้จรุงใจเช่ำบ้ำนหลังนี้โดยไม่กำหนด ระยะเวลำกันไว้ อัตรำค่ำเช่ำเดือนละ 3,000 ชำระค่ำเช่ำทุกวันสิ้นเดือน หลังจำกให้จรุงใจเช่ำบ้ำนได้ 6 เดือน ไกรชลเห็นว่ำยังเหลือระยะเวลำตำมสัญญำเช่ำเดิมอีก 1 ปี และตนเองอยำกกลับเข้ำอยู่ในบ้ำนหลังนี้อีกครั้ง จึงบอกกล่ำวเลิกสัญญำเช่ำแก่จรุงใจในวันสิ้นเดือนของเดือนหนึ่ง ขอให้จรุงใจขนย้ำยออกจำกบ้ำนเช่ำภำยใน 15 วัน ครบกำหนด 15 วันแล้ว จรุงใจไม่ยอมออก ไกรชลจึงยื่นฟ้องต่อศำลในวันรุ่งขึ้น ขอให้ขับไล่จรุงใจออก จำกบ้ำนเช่ำ จรุงใจให้กำรต่อสู้คดีว่ำ
(ก) ไกรชลให้จรุงใจเช่ำช่วงบ้ำนฝ่ำฝืนข้อตกลงตำมสัญญำที่ทำไว้กับพจมำน ไกรชลจึงไม่มีอำนำจฟ้อง
(ข) กำรบอกเลิกสัญญำเช่ำของไกรชลไม่ชอบด้วยกฎหมำย เพรำะจรุงใจไม่ได้ทำผิดสัญญำ และไกร ชลบอกกล่ำวให้เวลำน้อยกว่ำ 1 เดือน
ดังนั้น ให้วินิจฉัยว่ำข้อต่อสู้ของจรุงใจทั้งสองข้อรับฟังได้หรือไม่ เพรำะเหตุใด
คาตอบ
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

2. [2]
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

3. [3]
ข้อ 2 ไผ่ทำหนังสือสัญญำเช่ำซื้อบ้ำนหลังหนึ่งพร้อมที่ดินแปลงหนึ่งจำกสไปรท์ โดยตกลงชำระค่ำเช่ำ ซื้อกัน 10 งวด ๆ ละ 80,000 บำท และสไปรท์ได้ส่งมอบบ้ำนและที่ดินให้ไผ่ครอบครองแล้ว ไผ่ก็ได้ชำระค่ำ เช่ำซื้อมำแล้ว 2 งวด แต่ด้วยสภำพเศรษฐกิจที่ฝืดเคือง ไผ่ไม่มีเงินที่จะชำระค่ำเช่ำซื้อต่อไป จึงอยำกจะเลิก สัญญำแต่ก็กลัวจะถูกริบเงินงวดที่ชำระไปแล้ว ไผ่จึงไปปรึกษำกับเพื่อนที่เพิ่งเริ่มเรียนนิติศำสตร์ในปีที่ 1 เพื่อน ของไผ่แนะนำว่ำ ให้ไผ่กล่ำวอ้ำงควำมเป็นโมฆะของสัญญำเช่ำซื้อเพรำะไม่ได้ทำตำมแบบที่กฎหมำยกำหนด ไผ่ จะได้เงินที่ชำระไปแล้วคืน โดยไผ่ต้องคืนบ้ำนพร้อมที่ดินที่เช่ำซื้อมำให้สไปรท์ด้วย ดังนี้ ให้ท่ำนวินิจฉัยว่ำไผ่จะ สำมำรถใช้วิธีกำรดังกล่ำวได้หรือไม่ เพรำะเหตุใด หำกไม่ได้ไผ่ควรจะต้องทำอย่ำงไรเพื่อที่จะไม่ต้องชำระค่ำเช่ำ ซื้อต่อไป (ให้วินิจฉัยตำมหลักเกณฑ์ที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมำยแพ่งและพำณิชย์เท่ำนั้น)
คาตอบ
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

4. [4]
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

5. [5]
ข้อ 3 จงเปรียบเทียบควำมแตกต่ำงระหว่ำงกำรโอนกรรมสิทธิ์ในสังหำริมทรัพย์และอสังหำริมทรัพย์ในระหว่ำง เวลำที่เช่ำ
คาตอบ
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

6. [6]
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

7. [7]
เฉลย
ข้อ 1
(ก) แม้ไกรชลทำหนังสือสัญญำเช่ำบ้ำนจำกพจมำนมีข้อตกลงห้ำมนำบ้ำนไปให้เช่ำช่วง แต่กำรที่ไกร ชลฝ่ำฝืนข้อตกลงโดยนำบ้ำนหลังดังกล่ำวไปให้จรุงใจเช่ำช่วง ก็เป็นเรื่องที่ไกรชลต้องรับผิดต่อพจมำน ตำม ประมวลกฎหมำยแพ่งและพำณิชย์ มำตรำ 544 ไม่เกี่ยวกับจรุงใจผู้เช่ำช่วง เมื่อจรุงใจตกลงเช่ำช่วงบ้ำนจำก ไกรชล กำรเช่ำช่วงดังกล่ำวย่อมผูกพันไกรชลและจรุงใจในฐำนะบุคคลสิทธิและจรุงใจย่อมถูกปิดปำกมิให้ โต้แย้งอำนำจของไกรชลซึ่งตนเข้ำทำสัญญำด้วย จรุงใจไม่อำจยกข้ออ้ำงที่ว่ำไกรชลให้ตนเองเช่ำช่วงบ้ำนโดยฝ่ำ ฝืนข้อตกลงตำมสัญญำเช่ำที่ทำขึ้นกับพจมำนมำต่อสู้ไกรชลได้ ไกรชลจึงมีอำนำจฟ้อง
(ข) กำรเช่ำบ้ำนระหว่ำงไกรชลและจรุงใจทำกันด้วยวำจำ ไม่มีหลักฐำนเป็นหนังสืออย่ำงหนึ่งอย่ำงใด ลงลำยมือชื่อฝ่ำยที่ต้องรับผิด จึงฟ้องให้บังคับคดีไม่ได้ ตำมประมวลกฎหมำยแพ่งและพำณิชย์ มำตรำ 538 กรณีเช่นนี้ถือว่ำจรุงใจผู้เช่ำเข้ำอยู่ในบ้ำนพิพำทโดยอำศัยสิทธิของไกรชลผู้ให้เช่ำ เมื่อไกรชลไม่ประสงค์จะให้ อยู่ต่อก็สำมำรถฟ้องขับไล่ได้ แม้จรุงใจจะมิได้ทำผิดสัญญำใด ๆ นอกจำกนี้กำรเช่ำที่ไม่มีหลักฐำนเป็นหนังสือ นั้น แม้จะมิได้กำหนดเวลำเช่ำกันไว้ก็ไม่อยู่ในบังคับของมำตรำ 566 ที่ไกรชลจะต้องบอกกล่ำวกำรเลิกสัญญำ แก่จรุงใจให้รู้ตัวก่อนชั่วกำหนดเวลำชำระค่ำเช่ำระยะหนึ่งเป็นอย่ำงน้อย ไกรชลจึงมีสิทธิฟ้องขับไล่จรุงใจได้ โดยไม่ต้องบอกกล่ำวก่อน
ข้อ 2
สัญญำเช่ำซื้อบ้ำนพร้อมที่ดินระหว่ำงไผ่ผู้เช่ำซื้อและสไปรท์ผู้ให้เช่ำซื้อนั้น มีผลสมบูรณ์ตำมกฎหมำย เนื่องจำกได้ทำเป็นหนังสือสัญญำเช่ำระหว่ำงกัน และตำมประมวลกฎหมำยแพ่งและพำณิชย์ มำตรำ 572 วรรคสอง ได้กำหนดแบบของสัญญำเช่ำซื้อไว้โดยต้องทำเป็นหนังสือเท่ำนั้น1 สัญญำเช่ำซื้อดังกล่ำวจึงไม่เป็น โมฆะและไผ่ไม่อำจอ้ำงควำมเป็นโมฆะตำมคำแนะนำของเพื่อนเพื่อบอกเลิกสัญญำเช่ำซื้อดังกล่ำวได้ แต่ อย่ำงไรก็ดี หำกไผ่ไม่ประสงค์ที่จะเช่ำซื้อบ้ำนพร้อมที่ดินดังกล่ำวอีกต่อไป กฎหมำยได้กำหนดให้ไผ่สำมำรถ บอกเลิกสัญญำเช่ำซื้อในเวลำใดเวลำหนึ่งก็ได้ด้วยกำรส่งมอบทรัพย์สินกลับคืนให้แก่เจ้ำของโดยเสียค่ำใช้จ่ำย ของตน ตำมประมวลกฎหมำยแพ่งและพำณิชย์ มำตรำ 573 ซึ่งกำรบอกเลิกสัญญำเช่ำซื้อดังกล่ำวไม่จำเป็นว่ำ ไผ่จะเป็นฝ่ำยผิดสัญญำหรือไม่ และเมื่อไผ่ได้เลิกสัญญำแล้ว ย่อมส่งผลให้กลับคืนสู่ฐำนะเดิมตำมมำตรำ 391 วรรคแรก กล่ำวคือ ไผ่ผู้เช่ำซื้อต้องคืนทรัพย์สินที่เช่ำซื้อ ในขณะที่สไปรท์ผู้ให้เช่ำซื้อต้องคืนเงินค่ำเช่ำซื้อแก่ไผ่2
ข้อ 3
ตำมประมวลกฎหมำยแพ่งและพำณิชย์ไม่ได้บัญญัติไว้ชัดเจนว่ำถ้ำผู้ให้เช่ำโอนกรรมสิทธิ์ใน สังหำริมทรัพย์ที่เช่ำแล้วจะทำให้สัญญำเช่ำระงับ แต่ถ้ำหำกพิจำรณำจำกบทบัญญัติในมำตรำ 569 ซึ่งวำงหลัก ไว้ว่ำ สัญญำเช่ำอสังหำริมทรัพย์ย่อมไม่ระงับไปเพรำะเหตุโอนกรรมสิทธิ์ทรัพย์สินที่เช่ำ และผู้รับโอนย่อมรับไป
1 หนังสือดังกล่ำวจะใช้เขียนขึ้นมำเองทั้งฉบับหรือแบบพิมพ์ใดและไม่ว่ำทรัพย์สินที่เช่ำซื้อจะเป็น สังหำริมทรัพย์หรืออสังหำริมทรัพย์ก็ตำม โดยเฉพำะอสังหำริมทรัพย์นั้น กำรเช่ำซื้อก็ทำเพียงเป็นหนังสือก็เพียงพอไม่ต้องไป จดทะเบียนต่อพนักงำนเจ้ำหน้ำที่แม้ว่ำจะเป็นกำรเช่ำอสังหำริมทรัพย์ก็ตำม เช่น บ้ำน ที่ดิน แต่เมื่อมีกำรชำระค่ำเช่ำซื้อครบ แล้วจะต้องไปโอนกันทำงทะเบียนนั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง
2 ในบำงกรณีผู้ให้เช่ำซื้ออำจเรียกค่ำใช้ทรัพย์สินและค่ำเสียหำยจำกผู้เช่ำซื้อได้เช่นกัน เทียบเคียงฎีกำที่ 357/2484 , 73/2522

8. [8]
ทั้งสิทธิและหน้ำที่ของผู้โอนที่มีต่อผู้เช่ำ ดังนั้น กำรโอนกรรมสิทธิ์ในสังหำริมทรัพย์ที่เช่ำ ไม่ว่ำจะเป็น สังหำริมทรัพย์ธรรมดำหรือสังหำริมทรัพย์ชนิดพิเศษ เช่น แพ สัตว์พำหนะ หำกมีกำรโอนกรรมสิทธิ์ใน สังหำริมทรัพย์ที่เช่ำสัญญำเช่ำย่อมระงับและผู้รับโอนไม่ต้องรับไปทั้งสิทธิและหน้ำที่ของผู้โอนที่มีต่อผู้เช่ำ
อนึ่ง ควำมแตกต่ำงระหว่ำงกำรโอนกรรมสิทธิ์ในสังหำริมทรัพย์และอสังหำริมทรัพย์ในระหว่ำงเวลำที่ เช่ำทรัพย์นั้น สำมำรถสรุปสำระสำคัญได้ดังต่อไปนี้
สังหาริมทรัพย์
อสังหาริมทรัพย์ 1. กฎหมำยมิได้กำหนดไว้ชัดเจน 1. มำตรำ 569 กำหนดไว้ชัดเจน
2. สัญญำเช่ำระงับ
2. สัญญำเช่ำไม่ระงับ 3. ผู้เช่ำไม่มีสิทธิที่บังคับให้ผู้รับโอนให้ตนเช่ำต่อ 3. ผู้เช่ำมีสิทธิที่จะเช่ำต่อจนครบกำหนดสัญญำ
4. ผู้รับโอนไม่ต้องรับโอนทั้งสิทธิและหน้ำที่ของผู้โอน (ผู้ให้เช่ำ)
4. ผู้รับโอนรับไปทั้งสิทธิและหน้ำที่ของผู้โอนตั้งแต่ วันที่รับโอนทรัพย์ที่เช่ำนั้น
* หมำยเหตุ ตำรำงเปรียบเทียบดังกล่ำวนี้ เป็นเพียงกำรเฉลยธงคำตอบเท่ำนั้น หำกเขียนตอบนักศึกษำต้องอธิบำย ให้มำกกว่ำนี้ เพื่อจะได้คะแนนดีมำกขึ้น