Recomendados
Mais conteúdo relacionado
Mais de nsumato
Mais de nsumato (20)
Lpr 2016 summary_th
- 2. ขนาดและจำ�นวนของมวลมนุษยชาติได้เพิ่มขึ้นแบบยกกำ�ลังตั้งแต่ช่วงกลางศตวรรษที่ 20 นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่าเราเปลี่ยนจากยุคโฮโลซีน (Holocene) เข้าสู่ยุคใหม่ซึ่งเรียกว่า ด้วยเหตุนี้ ธรรมชาติและทรัพยากรธรรมชาติจึงตกอยู่ในสภาวะเสี่ยงมากขึ้น ‘ยุคแอนโทรโปซีน’ (Anthropocene) เริ่มมีการตั้งคำ�ถามเกี่ยวกับอนาคตของสิ่งมีชีวิตทั้งหลายบนโลก ประชากรสัตว์มีกระดูกสันหลังลดจำ�นวนลงมากถึงร้อยละ 58 ในช่วงระหว่างปี 1970 ถึงปี 2012 การสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัยเป็นภัยคุกคามอันดับหนึ่งที่ส่งผลให้ประชากรสัตว์มีจำ�นวนลดลง มนุษย์ คือ เหยื่อที่ได้รับผลกระทบจากความไม่สมดุลของธรรมชาติมากขึ้นเรื่อยๆ และหากไม่ดำ�เนินการใดๆ โลกยุคโลกาภิวัตน์ก็จะยิ่งมีสภาพไม่น่าอยู่อาศัยมากขึ้น มนุษยชาติได้ละเมิดขีดจำ�กัดความปลอดภัยของโลก (Planetary Boundaries) ที่มนุษย์สามารถอยู่อาศัย มาแล้วถึง 4 ใน 9 ข้อ ในปี 2012 ขนาดความต้องการทรัพยากรเพื่อการบริโภคของมนุษย์เทียบเท่าได้กับ พื้นที่โลกจำ�นวน 1.6 ใบ เราจำ�เป็นต้องสร้างความเข้าใจพื้นฐานร่วมกันเกี่ยวกับกลยุทธ์ด้านการพัฒนา รูปแบบทางเศรษฐกิจและธุรกิจ รวมไปถึงการเลือกวิถีชีวิตที่จะช่วยดูแลรักษาธรรมชาติ ที่มีอยู่อย่างจำ�กัดของเราไว้ ท่ามกลางความต้องการของมนุษย์ที่ไม่สิ้นสุดหากแต่เรามีโลกเพียงแค่ใบเดียว การสร้างความเข้าใจอันดีเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติอาจก่อให้เกิด ความเปลี่ยนแปลงแก่โลก เมื่อทุกชีวิตก้าวเข้าสู่ยุคแอนโทรโปซีน
- 3. บทสรุป WWF Living Planet Report 2016 หน้า 4 หน้า 5 ชีวิตมนุษย์บนความเสี่ยง จากหลักฐานต่างๆ ที่ปรากฏให้เห็น ก็ยิ่งท�ำให้เราตระหนักและเข้าใจถึงความเสียหายที่ มนุษย์สร้างให้แก่ธรรมชาติมากขึ้นเท่านั้น ซึ่งนอกจากผลกระทบต่อธรรมชาติแล้ว ยัง ท�ำให้เรายังเข้าใจถึงหลักการพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันระหว่างมนุษย์กับสิ่งแวดล้อมและ ขีดจ�ำกัดของโลกได้ดียิ่งขึ้น มนุษย์เป็นต้นเหตุของการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ ความสมดุลทางธรรมชาติ รวมทั้งระบบที่เอื้อต่อการด�ำรงชีวิต ดังที่เราทราบกันดีอยู่แล้วว่ามนุษย์จ�ำเป็นต้องพึ่งพาอาศัยธรรมชาติเพื่อการอยู่รอด จากอากาศที่เราหายใจ น�้ำที่เราดื่ม อาหารที่เรารับประทาน และทรัพยากรธรรมชาติที่เรา ใช้ อีกทั้งดัชนีการเติบโตทางเศรษฐกิจก็ขึ้นอยู่กับปริมาณผลผลิตทางการเกษตร จึงอาจกล่าวได้ว่ามนุษย์ล้วนพึ่งพาธรรมชาติเพื่อประโยชน์ส่วนตนทั้งสิ้น เป็นเวลานานนับทศวรรษที่นักวิทยาศาสตร์เตือนว่า การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่จะเกิดขึ้นจาก น�้ำมือของมนุษย์ จากรายงาน Living Planet Report จะเห็นได้อย่างชัดเจนว่าจ�ำนวน สัตว์ป่าลดลงอย่างน่าตกใจ โดยมีการคาดการณ์ว่าในช่วงปลายทศวรรษนี้ จ�ำนวนสัตว์ป่า จะลดลงโดยเฉลี่ยถึง 67% และการที่สิ่งแวดล้อมยังถูกท�ำลายลงอย่างต่อเนื่องนั้นเป็น สัญญาณบ่งชี้ให้เห็นว่าเราก�ำลังเปลี่ยนเข้าสู่ยุคที่ระบบนิเวศเสื่อมโทรมลงอย่างถาวร ทว่า เคยมีการคาดการณ์ว่าปี 2016 จะเป็นปีที่ร้อนที่สุด แต่ปริมาณการปล่อยก๊าซ คาร์บอนไดออกไซด์ทั่วโลกกลับอยู่ในสภาวะคงที่ในช่วงสองปีที่ผ่านมา มีข้อโต้แย้งว่าการ ที่ปริมาณการปล่อยก๊าซคงที่นั้นอาจเป็นเพราะนี่คือปริมาณสูงสุดแล้วก็เป็นได้ รวมไปถึง การลักลอบล่าสัตว์และค้าสัตว์ป่าก็มีส่วนในการท�ำลายระบบนิเวศทางอ้อม อย่างไรก็ตาม ข่าวดีก็คือ เมื่อเร็วๆ นี้ ประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศจีนได้ลงนามสั่งห้ามการค้า งาช้างในประเทศแล้ว โดยถือเป็นการลงนามครั้งส�ำคัญในประวัติศาสตร์ของโลก การสร้างความเข้าใจอย่างลึกซึ้งถึงการพึ่งพาอาศัยระหว่างสังคม เศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อมถือเป็นสิ่งที่มีความส�ำคัญอย่างยิ่ง เพื่อเป้าหมายหลักในการพัฒนาโลก อย่างยั่งยืน เราต้องสนับสนุนการเปลี่ยนแปลงด้านการพัฒนาและด้านเศรษฐกิจที่ไม่ส่งผลกระทบต่อ สิ่งแวดล้อม ซึ่งอาจหมายถึงการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมและวัฒนธรรมที่ฝังรากลึกอยู่ใน แต่ละสังคม การเปลี่ยนแปลงนี้ขึ้นอยู่กับเราทุกคน หากเรารู้สึกกังวลกับปัญหาที่ต้องเผชิญในปัจจุบัน ขอให้เรานึกถึงโอกาสในการเปลี่ยนแปลงเพื่อสร้างอนาคตใหม่ให้กับโลกของเรา © WWF Marco Lambertini Director General of WWF International. ความเสี่ยงและการฟื้นฟู สภาพธรรมชาติในโลกยุคใหม่ ระบบนิเวศของโลกมีการเปลี่ยนแปลงมาตลอดระยะเวลาหลายล้านปี ซึ่งก่อให้เกิดสภาพ แวดล้อมทางชีววิทยาที่หลากหลายและซับซ้อน แต่ก็มีความสมดุลในเวลาเดียวกันด้วย นอกจากนี้ระบบนิเวศที่หลากหลายยังได้สร้างรากฐานในการด�ำรงชีวิตให้กับมนุษย์ แต่จาก ปริมาณการขยายตัวของมนุษยชาติที่เพิ่มขึ้นแบบยกก�ำลังตั้งแต่ช่วงกลางศตวรรษที่ 20 ส่งผล ให้ธรรมชาติสูญเสียความสมดุลลงและอยู่ในภาวะเสี่ยงต่อการถูกท�ำลายมากขึ้น Paul Crutzen นักเคมีเจ้าของรางวัลโนเบล รวมถึงนักวิทยาศาสตร์ท่านอื่นๆ ได้กล่าวว่า “เราเปลี่ยนจากยุคโฮโลซีนเข้าสู่ยุคสมัยใหม่ซึ่งเรียกว่า ‘ยุคแอนโทรโปซีน’ ” ในยุคแอนโทรโปซีน ชั้นบรรยากาศจะเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ทะเลกลายเป็น กรดและชีวนิเวศจะสูญหายไปในอัตราที่รวดเร็วเพียงแค่ชั่วอายุเดียวของมนุษย์ อนาคตของ สิ่งมีชีวิตจ�ำนวนมากจะประสบกับปัญหา พืชและสัตว์จะตกอยู่ในสภาวะเสี่ยง แม้กระทั่ง มนุษย์ก็ได้รับผลกระทบมากขึ้นเรื่อยๆ จากธรรมชาติที่ถูกท�ำลาย โดยคาดการณ์ว่าหากไม่ ด�ำเนินการเปลี่ยนแปลงใดๆ ในช่วงยุคแอนโทรโปซีน อนาคตโลกยุคโลกาภิวัตน์จะกลายเป็น ยุคที่ไม่เหมาะแก่การอยู่อาศัยอีกต่อไป ผลของการกระท�ำในปัจจุบันของมนุษย์ อาจน�ำไปสู่เหตุการณ์ที่ไม่อาจแก้ไขได้ในอนาคต ซึ่งคาดว่าจะเกิดขึ้นในยุคแอนโทรโปซีน มนุษย์จ�ำเป็นต้องเรียนรู้ถึงข้อจ�ำกัดทางด้านสิ่ง แวดล้อม การดูแลรักษาและฟื้นฟูระบบนิเวศ เพื่อจะช่วยผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทาง บวกในยุคแอนโทรโปซีน นอกเหนือไปจากความเข้าใจและการตระหนักถึงความเสี่ยงทาง ธรรมชาติและสภาพแวดล้อมทางสังคม เรายังต้องเข้าใจถึงสาเหตุที่มาของปัญหาด้วย เพราะถือเป็นขั้นแรกในการก�ำหนดแนวทางแก้ไขและฟื้นฟูระบบนิเวศ ซึ่งจะช่วยให้ทั้งมนุษย์ และสัตว์ป่าสามารถก้าวผ่านยุคแอนโทรโปซีนไปได้ ©WWF Marco Lambertini, ผู้อ�ำนวยการ WWF International
- 4. -81% ดัชนีชี้วัดความหลากหลายทางชีวภาพในเขตน�้ำจืด แสดงให้เห็นจ�ำนวน ประชากรสัตว์ในเขตน�้ำจืดโดยเฉลี่ยที่ลดลงถึงร้อยละ 81 ในช่วงระหว่าง ปี 1970 ถึงปี 2012 -36% ดัชนีชี้วัดความหลากหลายทางชีวภาพทางทะเล แสดงให้เห็นจ�ำนวน ประชากรสัตว์น�้ำโดยรวมที่ลดลงถึงร้อยละ 36 ในช่วงระหว่างปี 1970 ถึงปี 2012 ดัชนีชี้วัดความหลากหลายทางชีวภาพในเขตพื้นดิน/บนบก แสดงให้เห็น จ�ำนวนประชากรสัตว์โดยรวมที่ลดลงถึงร้อยละ 38 ในช่วงระหว่างปี 1970 ถึงปี 2012 -38% ! ! !!!! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !! ! !! ! ! !!!! ! ! !!! ! !! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! !! ! ! ! !! !!! !! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !!!!!! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !!! !!! ! !!!! ! !!!!!!!! ! !!!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! !!!!! ! ! ! !! !!!! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !! !! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!! !!! !!! ! ! !! !!!!!! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !! ! ! ! !!! !!! ! !! !!! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! !!!! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! !!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! !! ! ! ! ! ! !!! !! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !!! !! ! ! ! ! ! !! !! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! !! !!!!!!!!!!!!!!! !! !!!!!!!!!!! ! ! ! !!!!!! !! ! !!! !! ! ! ! ! !! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! !!! ! !!! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !!!! !!!! ! ! ! !! ! !!! !! !!! ! ! !! !!! ! ! !! ! !!! ! !! !! ! ! ! ! ! ! !! ! !! ! ! !! ! ! ! ! ! !! ! !! ! !!!! ! !!! ! !!! ! !!! !! ! !! ! !! !! !! ! ! ! !! ! !! ! !! ! !!! !! !! ! !! ! ! ! ! ! !!!!!!!!!!! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! ! ! ! ! ! !! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !!! ! !! !! !! ! !! ! ! !! !! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !!! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !! ! ! !! ! !! ! ! ! !! ! !! ! ! !! ! ! ! !! !!! ! !! !! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! !! !!! ! !! !! ! ! ! ! ! !!! ! !! ! ! !!! ! !! !! ! ! !! ! ! !!! ! !! ! ! ! !! ! ! ! ! !! !! ! !!!! ! ! !! !! !!!! !! ! ! ! !! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! !!!!!!!!!! ! !! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! !! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! !! ! ! ! ! !!! !! !!! ! !! !! ! ! ! ! !!! ! ! !! ! ! ! ! !!!! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! !! !! ! ! ! !!!!! ! ! ! !! ! !! ! ! ! ! !!!! ! ! ! !!! ! ! ! !! ! !!! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! !! !! !! !! ! ! ! ! !!!! ! ! ! !!! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! !!!! !! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !!! ! ! ! !! ! ! ! !! ! ! ! ! !! ! ! ! !!!! ! ! ! ! !!!! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! !! ! ! ! !! !! ! !! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! !!! ! ! ! ! !! !!! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! !!! ! ! ! ! !!!! ! ! ! ! !!! ! ! ! !! ! ! ! ! !!!! ! ! !! ! ! ! ! !! !! !! ! ! ! !! ! ! !! ! ! !!! ! !! ! ! !! ! ! ! !!! ! !! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! !! !! !!! ! ! ! !! ! !!! ! !! ! ! ! ! !! ! !!! ! ! !!! ! ! ! ! !!!! ! ! ! ! !!!! !! ! ! !!! ! ! ! !!!! !!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !! ! ! !!!! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! !! ! ! ! !!! !!!! ! ! ! !!!! ! ! ! ! !!!! !! ! ! !! ! ! ! ! !! !!! !! !!!! ! ! !! ! ! ! !! !!! !!! ! !! ! ! ! ! !!! ! !! ! ! !! ! ! ! ! ! !! ! ! !! !! ! !! !!!! !!! ! ! ! !! !! !!! !! ! !!! !! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !!! ! !! !! !!! ! ! !!!! !!! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! ! !! !! !! ! !! !!!!!!!! ! !! !! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!!! !! !! !!! !! !!!!!!!!!!!!!!!! !! !!!!! !!!!!!! !!!! ! !! ! ! !!! ! !! !! ! ! ! ! !! ! !! !!!!!!! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! !!! ! !!!!!! !! ! !!! !!! !!!! !!!!!!!!! !!! !! ! ! !! !! !! ! ! !! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !! !! ! ! ! ! ! ! ! !!!!! ! !!! !!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! !! !! !! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!!!!!! !! !!! !! ! !!!! !!! !! ! ! ! ! ! ! ! !!!!! !!! ! ! ! ! ! ! !!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!!!! ! !! !!!! ! ! !! ! !!!!!!!! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!! ! !! ! !!!! ! ! !!!!!!!!!!! ! !!!!!! !!!!! !! ! !!!!!!!! ! ! ! ! ! !! ! !!! ! ! !! ! !!! ! ! ! !!! !! !!! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !! ! !! !!! ! !!! ! ! !! ! ! ! ! ! !! !!!!! !! !!!!!! ! !! ! ! ! !! ! ! !!! ! ! !!! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! !!! ! !!! !!! ! !!! ! ! ! !!!! ! !! ! ! ! !! !! ! !! !!!!! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!! !!! ! !!!!! ! ! ! ! ! ! !! !! !! ! ! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!! !! ! !!!! ! ! ! ! !!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!! ! ! !!! ! !!!!!! !!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!! !!! ! ! !!!! ! ! ! ! ! !!!! !! !!!!!!!! ! ! !!! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!! ! ! ! ! ! !!! ! !!! ! ! !!!!!!!! ! !!! ! ! ! !! ! ! ! ! ! !!!!!!! !!!!! !!!! ! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!! ! ! !! !!!!! !!!!!!!!! !!!! ! !!! !!!! !! !!!!!!!!!!!! !! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!! !! ! ! !! !! !!!! ! ! !! ! !!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! !!!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! !! ! ! ! !!!! ! !!!!! !!!!! ! ! ! !! ! !! ! ! ! ! !! ! ! !! !! ! ! ! ! ! ! !!!! ! ! ! !! ! ! ! !!! ! ! ! ! !!!! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !! ! ! ! !!! ! ! !! ! ! !!!!!!!!!!!! !! !! ! ! !!! ! ! ! !! !!!! ! !!! !! !! ! ! !!!! !!! ! ! !!!!!! ! ! !! ! !!!! !! !!!!!! !!!!!!!!!!!!!!! !! ! ! !! ! ! !!!!! ! ! ! ! ! ! !!!! ! !!!!!!!!! ! ! !! !! ! !! ! !!! !!!! !!! !! ! ! !! !! !!!!!!!!!!!!!! ! !! ! ! ! !!!! !! !!!!!!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !!!! !! ! ! ! !!!! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! !!!!!!! ! !! !!! !! ! !!! ! !! ! !!! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !!!! ! !! ! ! ! ! ! !!!! ! ! ! ! ! !! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! !!! ! ! !! !! !!!! !!!! ! ! ! ! !! ! !!!!!!! ! ! ! !!!!! ! !!!! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!! !!!!!! ! ! !!! !! ! ! ! !! !!!!!!! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! !! ! ! !!! ! !! ! ! !!! ! !!!!!!! ! !! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !!! ! !! ! ! ! ! !!! ! !! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! !! ! ! ! ! !! !!! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! !! ! ! ! ! !! ! !! !! !!!!!!!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !! ! !! !!! ! ! ! ! !!! ! ! !! !!!!!!! !! ! ! ! !!!!!! ! ! ! !!!!!!!!!!!!! !!!! ! ! !!! ! !!! ! ! ! ! ! !!! !! ! ! ! !!! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !! !!!! ! !! !!! ! !!! ! !! ! !! ! ! ! ! ! !! ! !! ! ! !!! ! ! !! ! !! ! !! ! ! !!! !! ! ! ! ! ! ! ! !!! !!! !! !! !!! !! !! ! ! ! ! !! !! ! ! !! !!!! !!!!!! ! ! ! ! ! ! !! ! !! ! !! !!!!!!! ! ! !! ! ! !! ! !! !! !! ! ! ! !!! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!! ! ! ! !! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!!! ! !! ! ! ! ! !!!! !! ! ! !! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! !!!!! ! ! ! ! ! !!!!!!!!!!!! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !! !!! ! !! ! ! ! !!! !! ! !! !! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! !!!! ! !!!! ! !!! ! ! ! !!!!! ! ! !!!!!!!!!!!! ! !!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!! ! ! !!!!!!!!! ! ! ! ! ! ! !! !!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! !!! ! ! ! ! !!!! !!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! ! !!!!!!! !!!!!!!!!!! !! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! ! !!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!! !! !! !! !! !!!!! !!! !! !! !! !! !! ! !!!! !!!! !!!!!!!!!!!! !!!!!! !!!!!!!! !!!!!!!!!!!!! ! ! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! ! ! ! !!!!!!!!! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! !!! !!!! !!! !!! !!! ! ! ! !! !!!!!!!!!! !!! !!! !!! !! !!! !!! !!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! !!! ! ! !!!!!!!! ! !! ! ! !! ! !!!!!!!!!!!! ! !!!!!!!!! ! ! ! ! ! ! !! ! !! !! ! ! ! !! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!! !!!!!!!!! ! !! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! !!!! !!!!! ! ! ! ! !!!! ! ! ! ! !!!!!!!!! !!!!!! ! ! !!!! ! !!!!!!!! !!! !!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !! ! ! ! !! !!!!!!!!!!!! ! !!!!!!!!!!!!!!!! ! !!!!!!!!!! ! ! ! !!!!! !! !!!!!! !!!!!!! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! !!! ! !!!!! ! !!!!! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! !!!!! !!!!! !!!!!!!!!! !!!!!! ! !!!!!!!! !! ! !!! !!! !! !!!!!!!!!!!!!!! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !! !! !!!!!!!! ! !! !!!!!! !! !! !!! ! !! ! !!! ! ! ! !! ! !! !!!!!!! !!!!! !!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! !! !! !!! !!!!!!!!! !!!!! !!!!! !!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !! ! ! ! !! !!! ! ! ! ! ! ! !! !! ! ! ! !! !! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! !! ! !! ! !! ! ! !! !! ! ! ! ! !! ! ! ! !! ! ! ! ! ! !! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! !!!!!!! !! !!! ! ! !! ! !!! ! ! !! ! ! !!!! ! !! !! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !!!! ! ! ! ! !!!!!!!!!!!!! !!!!!! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !!! ! ! ! ! ! !!!!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! !! !! ! !! ! !!!!! !!! !!! ! !!!!! ! ! !! ! ! ! !!!! ! ! !! !!! ! !! !!!!! ! ! !! !! !! ! !!! !!!!! !! !!! !!!! !!!!! ! !! !! ! ! ! !!!!! ! ! ! !! ! !! !!!!!!!! ! !! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !!!!!! ! !!!!! !! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!!!! !!! ! !! ! !!!!!! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!!!! ! ! !!!! ! !!!! !! ! !! !! ! ! ! !!!!!!! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! !!!!!!! ! ! !!! !!!! !!! !!! !! ! ! ! !!!!! ! ! !! ! ! ! ! !!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!! !!!!!!!!!!!!! ! !! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!!! !!! !!! ! ! ! !!!! !!!!! !! ! ! ! !! !!!! !! ! ! !!!!!!! ! ! ! ! !!!!! !!!!!!!!!!!!!!!! !!! !!! !! ! !! ! !! ! !!! !!!! ! ! ! ! ! !!!!!!!! ! !!!!!!!! ! !! ! ! ! ! ! !! ! !! !!!! !! ! ! !! ! ! ! ! !!!!! ! !!!!!! !! !! ! !!!!!!! ! ! !! !! !!!! !!!! ! ! !! ! ! ! ! ! !! !!!! ! ! !! !!!! !!! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !!!!!! !! !! !! ! !! ! !!! ! !!!!!!!!!!!!!!!! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !!! !!! !! ! ! !!! !!!!!!! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !! !!!! ! !!!!!!!!! ! !!!!!!! ! !!! ! !!!! ! ! !!!!! !!!!! ! !!!!!!! !!!!!!!! ! !!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !! ! !!!!!!!!!!!!!! ! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! ! !!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!! ! ! !!!!!!!!! !!! ! !!! !!!!!!! !!! ! !!!!!!!!!! ! !! ! ! !!! ! !!!!!!!! ! !!!!!!! !! !!!!!!!!!!!!!!!! ! ! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! !!!!!!! !!!!!!!!!! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!! ! ! ! !!!! !! !!!! !! !!!!! !!!! !!! !!!!!!! ! !! !! ! ! ! ! !! !! ! ! ! !!! ! ! !! !! ! ! !! ! ! ! ! ! !!!! ! !! !!!!!!!! ! ! ! !! !!! !! !!!! ! ! !!! ! !! ! ! ! ! ! !! ! ! ! !!!!!!! ! ! !! !!!! ! !! ! ! !! ! !! ! ! ! ! ! !!!! !!!! !! ! !! ! ! ! ! !! !! ! ! ! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!! ! !!! ! ! !! ! !!!!! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !! !!! !!!! !! ! ! ! ! ! ! ! !!!!!! ! !!!!! ! !!!!! ! !!! !!! ! !!!!! !!! ! ! !! ! ! !!!!!!!! !!!!!! ! !!!!!!!! ! ! !!!! ! !! ! ! !!! ! ! ! !! !! !! !!! ! ! ! ! ! !! ! !!! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! !!! ! !!!!!! ! ! !! ! ! !! ! !!!!! ! !!!! ! !!! ! ! ! !! !! ! !! ! !!!!!!!!!!!! !! !!! !! !! !!!!!!!!!! ! !!! ! !! ! ! ! ! !! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! !! ! !!!! !! ! ! !! ! !!!!!!! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!! !!! !!! ! !!!! !!!!! !! !!!! !! !!! ! ! !!!!! ! ! !! !!!! ! ! ! !!! !! ! ! ! ! ! !!! ! ! !! ! !! !! ! ! !!!! !! ! ! ! !!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !!! ! !!!!!! ! ! ! !! ! !!!!!!! ! ! !!!! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !!!! !!! ! !! ! ! ! !! ! ! ! !!!!! ! ! ! !! ! ! ! ! !!!! ! !!!!!! ! !!!! ! !!!!! !! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!!!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! !! ! !!!!!!!!!!!!! ! ! ! !! ! ! ! ! ! !!! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! ! ! ! !!!! !!!!!!! ! !! !!!!!!!!!!!! ! ! ! ! !! ! ! ! !!!! !!!!!! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! !!!!!!! !!! ! ! ! ! !! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !! ! ! !! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! !!! !!! !! !!!! ! ! ! !!!! !!!! ! ! ! !!!!!!!! ! ! ! ! ! !! !! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !! ! ! !! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!! ! !!!!!! ! ! !! ! ! ! !! ! !!!!! ! ! ! !! !! !! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! !!! !!! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! !! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !!!!!! ! ! ! ! !! !!!! !! !!!!!!! !! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! !!! !! ! ! ! !! ! ! !!! ! !!! ! !! ! ! ! !!!! ! ! !! !!! ! ! ! !! ! ! !! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! !! ! ! ! ! !!!! ! !!! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!!!!!! ! !!!!!!! ! ! ! ! ! ! !!!! ! !! !! !! ! ! !! ! !! ! ! ! ! !! ! !! ! ! ! ! !! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! !! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! !!!! ! ! ! !! ! ! !! ! ! !! ! ! ! !! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!! ! !!! ! !! !!! ! ! ! ! !!!!! !! !! ! ! ! ! !! ! !! ! !!!! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!!!! ! ! ! !!!!! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! !! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!!!!!!!!! ! !!!!! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !!!!!!!! ! ! ! ! !! ! ! ! !!! ! !!!!!!!!!!!!!! ! !!!! ! !!!!!!!!! ! ! !! !!!!!!! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! !!!! ! ! !! ! ! !! !!!!!!!! !!!!!! ! !!! ! ! !!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!! ! ! ! !! ! ! ! !! !! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! !!!!!!!! !!!!!!!! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !!! !!!! ! ! !!!! !! !!!!!! ! !! ! ! ! ! ! !!! !!!! ! !!!!!!!!!!! ! !!!!!! ! ! !!!! ! !!!!!! ! !!! ! ! ! !!!!!!! ! ! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !! ! ! !! !! !!!!!!!! ! !! ! ! !! ! ! !!! !!!!!! ! ! !!! ! !! !! ! !! ! !!!!! !! !!! !! !! ! !! !! !!!!!!!!! !! ! !! !!!!!!!!!!!!!!!!!! !! !!!! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! !!!! ! ! ! ! ! !!!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! !! ! ! ! ! !!! ! ! ! !!!! ! ! ! !! ! !! ! !!! !! !!! ! ! ! !!!!!! !! ! ! !!!!!!! !!!!! !! ! ! ! ! ! ! !! !! ! ! !! ! !!!! ! ! ! !!!! ! ! !! ! ! ! ! ! !! ! !!!!!!!!! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! !!!! ! ! !! ! !!!!!!!!!!!!! ! !!!! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! !! ! ! !! ! !!!!!!!!!!! !! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!!!!! ! !! !!! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! !! !! !!! ! !!!!!!! !!! !! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! !!! ! ! !! ! !!!! !!!!!!! !! ! !! ! !! ! ! !!! ! !!! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! !! ! !! !!! ! !!!!!! ! ! ! ! ! !! ! ! !!! ! ! ! ! ! !!! ! !! ! ! !!!!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! !! ! !!!!! ! ! !! ! !! ! !!!! ! ! !! !! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !!!!!! ! !! !! ! !! !! ! ! ! !!! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !!!! ! ! ! ! ! ! ! !!!! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !!!!! ! !!!!! !!!!! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !! !!!! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!! !!!! !!!! !!!!! !!!!! ! ! !! !!! !!! !! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !! !! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! ! !!!!! ! !!!! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !!!! !!!!!!!!!!!!!!! ! !!!! ! ! ! !! ! ! !! !! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! !!!! ! ! ! !! ! !! !! !! !! ! ! !!!!!!!!!! ! ! ! ! ! !! ! !! ! ! ! ! !! ! ! ! !! !! !!!!!!! !! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! !!!!!!!!! !!! !! !! !!!!!!!!!!! !!!!!!! !!!!!!!!! !!!!!!!!! !!!!!! !!!!!!!!!! ! ! ! ! !!! ! !! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!! ! ! !! !!!! ! !! ! ! !! ! ! ! ! ! !! ! ! !! !! !! ! !!! ! ! ! ! !!!! ! !! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !!!!!! !! ! ! ! ! ! ! !! ! !!! !!!!! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !!!! ! !! ! ! ! ! !!!!!! ! ! !! !! ! !! ! ! ! ! !! !!! ! ! ! ! ! !!!!!!!! ! ! ! !!!! !!! !!! !!!! !!!!! ! !!! ! ! ! ! !! !!!! !! ! ! ! ! ! !!!!!!! !! !!!!!! !! !! ! !!!!! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !! !! ! ! !! !! !!!!! ! ! ! ! !! !!! !!!! ! !! !! ! ! ! !!!! !!! !!!! !! ! ! ! !! ! !! ! !!!! !! !! !!!!! !! ! ! !! ! ! ! ! !! ! ! !!!!! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !!!!!!! ! ! !! !!!!! !! ! !! ! !!!!! ! !!!! !! !!!! ! !! ! ! ! ! !! ! !! ! !! !! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! !!! !! ! !! ! !! ! !! !! ! ! !! ! !!!! ! ! ! ! ! ! !! !!!!! ! !! ! ! !! !! !!!!!! !!! ! !! ! ! ! ! !! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! !! ! ! !! ! ! ! ! ! !! !!! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! !! ! !!! ! ! !! ! ! !!! ! !! !! ! ! !! ! !!!!!!! ! !!! ! !! !!! ! !! !! !!! ! !!!!! ! ! !!!! ! !! !! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! !! !! !!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!! !! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! !! ! !! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !!! !! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! !! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !!! !!! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! !! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! !! ! ! ! !! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !! !! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !! ! !!! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! !! ! ! ! ! ! ! !! !! !! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! !! ! ! ! !! ! !!!!! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !!!!! ! !! ! ! ! ! !!! ! !! ! ! ! ! !!! !!!!! !!! !!! ! !!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!! !!!!! ! ! !! ! ! ! !!!! ! !!!!!!!!!! !! ! !!!!! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! ! !!!!!!!! !!!! ! ! !!!! ! ! ! ! !! ! !!!! !! ! ! ! ! ! !! ! !!! ! ! ! ! ! !!! ! ! !! !! ! !!!!!! ! !! ! !! !! ! !! !!!!!!!!!!! ! !!!!! ! !! !! ! ! !!! ! ! ! ! !!! ! !!!! ! !!!! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! !!!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!!!!!!! ! !!! ! ! ! ! !! ! !! !!!!!!!!! ! !!!!!!!!!!!!!!! ! !!!!! ! ! ! !! ! ! ! !!! !!!! ! ! ! ! ! ! !! !! !!! ! ! ! !! !!!! ! !! ! ! ! ! ! !!!! ! !!!!!!!!!!!! ! !!!!!!!!!!! ! !! ! !! !!! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! !! ! ! !! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! !!!!!!!!!!! ! !! !! !!!!!!!!!! !! !! !!!!! !! !! !!!! !!!!!! !! !! !!!!!! ! !! ! !! !! !! !! !! !!!! !! !! !! !!!!!!! ! !! !! !! ! !!!! !! !!! !! !!!!!! !! !! !! !! !! !!!! !! !!!! !!! !! !! !! !! !! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !! !! !! !! !! !!! !! !!! !!!! !!!!!!!!!! ! !! !! !! !! !! !! !! !! !! !! !! !! !!!! !! !! !! !!!! !! !!!! !!! !! !!!! !!! !! !!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !! !! !! !!!!!!!!!!!!!!!!!!! !! !!!!!!!!! !! !!!! !! !! !! !!!! ! !! !!! !! !!!! !! !! !! !! !! !!!! !! !! !!!!!!! !! !! !! !!!!!!!!! !! !! !! !! !!!! !!!!!!! !! !!!! !!!!!!!!!!!!! !! !! !! !! !! !!!!!!!!!!!!! !! !!!!! !! !! !!!! !!!!! !! !!!!!! !! !!!! !!!!! !! !! !!!! !!!!! !! !! !!!!!!!!!!!!!!!!! !! !!!!!! !! !! !!!!! !! !!!! !!!!!!! !! !! !!!!!! !! !! !!!!!!! !! !!!! !!!!!!! !! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! !!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! !!! ! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! !! !! ! ! !!!!! ! ! ! !!!!!!!!!!! !!! ! !! !!!!!! !! !!!! !!! !!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!! !!! !!! ! !! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! !! !! !!! ! !!!!!! ! !!!!!!!!! !!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!! !!!!! !!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!! !!! !! !!! ! !!!!!!!! ! !! !! ! !!!!! !!!!!!!!! !!! !! !! !!! ! ! !! !! ! !!! !! !! !!! ! ! ! !!!!!!!!!!!! ! ! ! !! !!!!! !!!!!! !!!!! ! !!! ! ! !!!! !!!!! !! ! ! ! !! ! ! ! !!! !!! !!!!!! ! !! ! ! !!!!!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! !!!!!! ! !!! !!!! ! ! !! ! !!! ! !! ! !! ! !! ! !!! ! !!!!! !! ! ! ! !! ! ! !! ! !! ! ! ! !!! !!!!! !!!! ! ! ! ! !! !! ! ! ! ! ! !! ! ! ! !!! ! ! ! ! !! ! !! ! ! !!! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! !! ! !! ! ! ! ! !! ! !!!!!!!!!!!! !! ! !!!!!!!!!!!!! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! !! !!!!!! ! !!!!! ! ! ! !! ! ! ! !!!!! ! ! !! !!!!!!!!!!! ! !! !! ! !! ! ! ! ! !! ! ! ! !! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! !! !!!! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! !! ! !! ! ! ! ! ! !!!! ! ! !!! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!!!! ! ! ! ! ! ! !! !! !! ! !! ! ! ! !! ! !! ! !!! ! ! ! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !!! ! ! ! ! ! ! !! ! !! !! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !!!!! ! ! ! ! ! ! ! !!!!!!! !!!!! !! ! ! ! ! ! ! !! !! ! !!! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! !! ! ! !! ! ! ! ! ! !!!!!! ! !! ! !! !! ! ! ! ! ! ! ! ! !! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !! บทสรุป WWF Living Planet Report 2016 หน้า 6 หน้า 7 การเฝ้าดูจ�ำนวนประชากร ชนิดพันธุ์ต่างๆ ตามรายงานของ Living Planet Report ที่มีการเก็บข้อมูลอย่างต่อเนื่องพบว่า ดัชนีชี้วัด ความหลากหลายทางชีวภาพมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา โดยล่าสุด ประชากรสัตว์ จ�ำนวน 3,772 กลุ่ม จ�ำนวน 668 ชนิดพันธุ์ ได้รับการบรรจุเพิ่มเข้ามาในฐานข้อมูลดัชนีชี้ วัดความหลากหลายทางชีวภาพ (ภาพประกอบ 2) แม้ว่าข้อมูลปัจจุบันจะจ�ำกัดอยู่เพียง แค่ประชากรสัตว์มีกระดูกสันหลัง แต่ในอนาคตจะมีการพัฒนาวิธีเก็บข้อมูลเพื่อให้ ครอบคลุมถึงสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังและพืชด้วยแต่ขณะนี้อยู่ในระหว่างการด�ำเนินการ พัฒนาวิธีเก็บข้อมูลเพื่อให้ครอบคลุมถึงสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังและพืชด้วย ดัชนีชี้วัดความหลากหลาย ทางชีวภาพของโลก ดัชนีชี้วัดความหลากหลายทางชีวภาพของโลก (Living Planet Index - LPI) เป็นการ ประเมินความหลากหลายทางชีวภาพโดยรวบรวมข้อมูลประชากรสัตว์มีกระดูกสันหลัง หลากหลายชนิดพันธุ์ มาค�ำนวณหาการเปลี่ยนแปลงจ�ำนวนประชากรโดยเฉลี่ยในช่วง ระยะเวลาที่ก�ำหนด ดัชนีชี้วัดความหลากหลายทางชีวภาพสามารถเปรียบเทียบได้กับดัชนี ตลาดหุ้น เพียงแต่ใช้ชี้วัดความหลากหลายในระบบนิเวศของโลกแทนที่การวัดด้าน เศรษฐกิจ โดยดัชนีชี้วัดดังกล่าวได้จากการเก็บข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ของจ�ำนวน ประชากรสัตว์มีกระดูกสันหลังจ�ำนวน 14,152 กลุ่ม จาก 3,706 ชนิดพันธุ์ อันได้แก่ สัตว์ เลี้ยงลูกด้วยนม, นก, ปลา, สัตว์ครึ่งบกครึ่งน�้ำ และสัตว์เลื้อยคลานจากทั่วโลก ทั้งนี้ ดัชนีชี้วัดความหลากหลายทางชีวภาพตั้งแต่ปี 1970 ถึงปี 2012 แสดงให้เห็นจ�ำนวน ประชากรสัตว์มีกระดูกสันหลังที่ลดลงถึงร้อยละ 58 (ภาพประกอบ 1) จ�ำนวนประชากร สัตว์มีกระดูกสันหลังโดยเฉลี่ยลดลงมากกว่าครึ่งหนึ่งเมื่อเทียบกับเมื่อ 40 ปีก่อน ข้อมูลนี้ ยังแสดงให้เห็นจ�ำนวนที่ลดลงโดยเฉลี่ยร้อยละ 2 ในทุกๆ ปี และแนวโน้มนี้ไม่มีทีท่าว่าจะ ดีขึ้นแต่อย่างใด ในช่วงระหว่างปี 1970 ถึงปี 2012 ดัชนีชี้วัดความ หลากหลายทางชีวภาพของโลกแสดงให้เห็นจ�ำนวน ประชากรสัตว์มีกระดูกสันหลังที่ลดลงถึงร้อยละ 58 ดัชนีชี้วัดความหลากหลายทาง ชีวภาพของโลก ขีดจ�ำกัดความเชื่อมั่น หลักส�ำคัญ ค่าดัชนี ภาพประกอบ 1: ดัชนีชี้วัดความ หลากหลายทางชีวภาพของโลก แสดงให้เห็นการลดลงถึงร้อยละ 58 (พิสัย: ร้อยละ -48 ถึง -66) รวมถึงแนวโน้มจ�ำนวนประชากร สัตว์มีกระดูกสันหลัง 14,152 กลุ่ม จาก 3,706 ชนิดพันธุ์ทั่วโลกในช่วง ระหว่างปี 1970 ถึงปี 2012 เส้นสี ขาวแสดงถึงค่าดัชนี ส่วนพื้นที่ แรเงาแสดงถึงขีดจ�ำกัดความเชื่อ มั่น (confidence interval) ร้อยละ 95 (WWF/ZSL, 2016) ภาพประกอบ 2: ภาพสถานที่ตั้ง พื้นที่ในการเก็บข้อมูล จากแผนที่ แสดงถึงพื้นที่เก็บข้อมูลประชากร สิ่งมีชีวิตใน Living Planet Report ส่วนที่แรเงาสีส้มคือ จ�ำนวนประชากรสัตว์ที่ค้นพบเพิ่ม เติม ตามที่ปรากฏในรายงานฉบับ ใหม่ (WWF/ZSL, 2016)
- 5. ภาพประกอบ 5: ความถี่ของการ เกิดภัยคุกคามแต่ละประเภทที่มีต่อ ประชากรสัตว์ทะเลทั้ง 829 ชนิด พันธุ์ ในฐานข้อมูลดัชนีชี้วัดความ หลากหลายทางชีวภาพแสดงให้ เห็นภัยคุกคามที่บันทึกไว้ทั้งหมด 1,155 ประเภท ทั้งนี้ มีภัยคุกคาม 3 ประเภทใหญ่ ๆ ที่ประชากรสัตว์แต่ละชนิดต้อง เผชิญ ซึ่งภัยคุกคามเหล่านี้ล้วนเพิ่ม ความเสี่ยงต่อการสูญพันธ์ุของสัตว์ แต่ละชนิดพันธุ์ (WWF/ZSL, 2016) ภาพประกอบ 3: ความถี่ของ ประเภทภัยคุกคามต่อประชากร สัตว์บกทั้ง 703 ชนิดพันธุ์ ในฐาน ข้อมูลดัชนีชี้วัดความหลากหลาย ทางชีวภาพแสดงให้เห็นภัย คุกคามที่บันทึกไว้ 1,281 ประเภท ทั้งนี้ มีภัยคุกคาม 3 ประเภทใหญ่ๆ ที่ประชากรสัตว์แต่ละชนิดต้อง เผชิญ ซึ่งภัยคุกคามเหล่านี้ล้วนเพิ่ม ความเสี่ยงต่อการสูญพันธ์ุของสัตว์ แต่ละชนิดพันธุ์ (WWF/ZSL, 2016) การจับสัตว์มากเกินกว่าระดับที่ เหมาะสม การสูญเสีย / ความเสียหาย ของที่อยู่อาศัย สัตว์ที่รุกรานและโรคภัย มลภาวะ การเปลี่ยนแปลงสภาพ ภูมิอากาศ ค�ำส�ำคัญ 0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70% 80% 90% 100% 0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70% 80% 90% 100% บทสรุป WWF Living Planet Report 2016 หน้า 8 หน้า 9 ภัยคุกคามที่มีผลต่อการลดลงของ ประชากรสัตว์ ปัจจัยที่มีผลต่อการสูญพันธ์ของประชากรสัตว์ขึ้นอยู่กับความสามารถในการปรับตัวของสัตว์ในแต่ละสายพันธุ์ ถิ่นที่อยู่ อาศัย และภัยคุกคามตามธรรมชาติ ทั้งนี้ ในรายงาน Living Planet Report แสดงให้เห็นถึงข้อมูลหนึ่งในสามของภัย คุกคามที่จะเกิดขึ้นกับประชากรสัตว์ 3,776 กลุ่ม โดยประชากรสัตว์จ�ำนวนมากกว่าครึ่งหนึ่ง หรือคิดเป็น 1,981 กลุ่ม ก�ำลังมีจ�ำนวนน้อยลงเรื่อยๆ ซึ่งภัยคุกคามอันดับหนึ่งมาจากการบุกรุกพื้นที่ป่าและการสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัย ฐานข้อมูลดัชนีชี้วัดความหลากหลายทางชีวภาพ ประกอบด้วยข้อมูลภัยคุกคามที่มีผล ท�ำให้จ�ำนวนประชากรสัตว์บกลดลงร้อยละ 33 (n=703) การถูกรุกรานและความเสีย หายของถิ่นที่อยู่อาศัยเป็นภัยคุกคามอันดับหนึ่งของประชากรสัตว์บก (ภาพประกอบ 3) รองลงมาคือการจับสัตว์มากเกินกว่าระดับที่เหมาะสม ฐานข้อมูลดัชนีชี้วัดความหลากหลายทางชีวภาพ ประกอบด้วยข้อมูลภัยคุกคามที่มีผล ท�ำให้จ�ำนวนประชากรสัตว์น�้ำจืดลดลงร้อยละ 31 (n=449) จากข้อมูลนี้ ภัยคุกคามอันดับ หนึ่งคือการถูกรุกรานและความเสียหายของถิ่นที่อยู่อาศัย จากการศึกษาวิเคราะห์จ�ำนวน ประชากรสัตว์น�้ำจืดร้อยละ 48 (ภาพประกอบ 4) ภัยคุกคามมีผลท�ำให้จ�ำนวนประชากรสัตว์ทะเลลดลงคิดเป็นจ�ำนวนร้อยละ 29 (n=829) จากข้อมูลแสดงให้เห็นว่าภัยคุกคามอันดับหนึ่งต่อสัตว์ทะเลคือการจับสัตว์มากเกินกว่า ระดับที่เหมาะสม รองลงมาคือ การรุกรานถิ่นที่อยู่อาศัยของสัตว์และท�ำลายระบบนิเวศ ทางทะเล (ภาพประกอบ 5) ภัยคุกคามอันดับหนึ่งต่อจำ�นวนประชากรสัตว์ทะเล คือการถูกรุกรานและความเสียหายของถิ่นที่อยู่ อาศัย ภาพประกอบ 4: ความถี่ของการ เกิดภัยคุกคามแต่ละประเภทที่มีต่อ ประชากรสัตว์น�้ำจืดทั้ง 449 ชนิด พันธุ์ ในฐานข้อมูลดัชนีชี้วัดความ หลากหลายทางชีวภาพแสดงให้ เห็นภัยคุกคามที่บันทึกไว้ทั้งหมด 781 ประเภท ทั้งนี้ มีภัยคุกคาม 3 ประเภทใหญ่ ๆ ที่ประชากรสัตว์แต่ละชนิดต้อง เผชิญ ซึ่งภัยคุกคามเหล่านี้ล้วนเพิ่ม ความเสี่ยงต่อการสูญพันธ์ุของสัตว์ แต่ละชนิดพันธุ์ (WWF/ZSL, 2016) ภัยคุกคาม การถูกรุกรานและการสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัย การถูกรุกรานและการสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัย หมายถึง สิ่งแวดล้อมที่สัตว์อาศัยอยู่นั้นเกิดการ เปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะเป็นการสูญเสียพื้นที่ทั้งหมด พื้นที่บางส่วน หรือถิ่นที่อยู่อาศัยมีสภาพ เสื่อมโทรมลง ซึ่งสาเหตุหลักเกิดจากการเกษตร การตัดไม้ท�ำลายป่า การขนส่ง การพัฒนาพื้นที่ เพื่อใช้เป็นที่อยู่อาศัยหรือย่านการค้า การผลิตพลังงาน และการท�ำเหมืองแร่ ส่วนภัยคุกคามหลัก ต่อแหล่งน�้ำจืดซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์น�้ำ ได้แก่ การแบ่งส่วนแม่น�้ำล�ำธารและการสร้างสิ่ง กีดขวางทางไหลของน�้ำ การจับสัตว์มากเกินกว่าระดับที่เหมาะสม การจับสัตว์มากเกินกว่าระดับที่เหมาะสมเกิดได้ทั้งทางตรงและทางอ้อม การจับสัตว์มากเกินกว่า ระดับที่เหมาะสมทางตรงคือการบุกรุกถิ่นที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าและล่าสัตว์ ไม่ว่าเพื่อการด�ำรงชีพ หรือการค้า ส่วนการจับสัตว์มากเกินกว่าระดับที่เหมาะสมทางอ้อมคือ การฆ่าสัตว์ที่ไม่ใช่เป้าหมาย โดยไม่ตั้งใจ เช่น การท�ำประมง มลภาวะ มลภาวะสามารถส่งผลกระทบต่อสัตว์โดยตรง เพราะก่อให้เกิดสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะสมในการ ด�ำรงชีวิต เช่น การเกิดน�้ำมันรั่ว อีกทั้งส่งผลกระทบต่อแหล่งอาหารและวงจรการสืบพันธุ์ของสัตว์ น�้ำ และมีผลต่อเนื่องให้จ�ำนวนประชากรสัตว์น�้ำลดลง สัตว์ต่างถิ่นและโรคภัย การแพร่กระจายของสัตว์ต่างถิ่นส่งผลกระทบต่อสัตว์สายพันธุ์พื้นเมืองในด้านต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น เรื่องถิ่นที่อยู่ อาหาร และการใช้ทรัพยากรธรรมชาติ นอกจากนี้สัตว์ต่างถิ่นอาจกลายเป็นผู้ล่าสัตว์ พื้นเมืองและแพร่เชื้อโรคสายพันธุ์ใหม่ที่ไม่เคยพบในระบบนิเวศนั้นให้กับสัตว์สายพันธุ์พื้นเมือง ทั้งนี้ มนุษย์เองก็สามารถเป็นพาหะน�ำโรคภัยใหม่ๆ จากพื้นที่หนึ่งไปยังอีกพื้นที่หนึ่งได้เช่นกัน การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ เมื่ออุณหภูมิเปลี่ยนแปลง สัตว์บางชนิดจ�ำเป็นต้องปรับตัวให้เข้ากับสภาพภูมิอากาศ ผลกระทบ ทางอ้อมจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่เกิดขึ้นกับสัตว์ ได้แก่ การสืบพันธุ์นอกฤดูผสม พันธุ์ และช่วงระยะเวลาความสมบูรณ์ของอาหารในถิ่นที่อยู่ลดน้อยลง กล่าวคืออุณหภูมิที่ เปลี่ยนแปลงจะส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมตามฤดูกาลนั่นเอง 0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70% 80% 90% 100%
- 6. การรื้อเขื่อนเพื่อฟื้นฟูแม่น�้ำ: แม่น�้ำเอลวา กระแสน�้ำที่ไหลอย่างอิสระถือเป็นแหล่งทรัพยากรที่มีความส�ำคัญเท่าเทียมกับพื้นที่ป่าไม้ การไหลของแม่น�้ำตามธรรมชาติก่อให้เกิดลักษณะทางภูมิศาสตร์ด้านพื้นที่ที่หลากหลาย ทั้งต่อบริเวณที่อยู่อาศัยริมฝั่งน�้ำและที่อยู่ห่างออกไป แม่น�้ำหลายสายที่เชื่อมต่อกันมีความ ส�ำคัญเพราะน�ำพาดินตะกอนสะสมมาตามกระแสน�้ำ ซึ่งดินตะกอนเหล่านี้จะน�ำพาสาร อาหารมาสู่พื้นที่ราบน�้ำท่วมถึงและพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น�้ำ ช่วยป้องกันผลกระทบจาก ภัยธรรมชาติ รวมทั้งยังช่วยเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ของระบบนิเวศให้เหมาะกับการเป็น แหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์น�้ำจืดและรักษาความหลากหลายทางชีวภาพให้คงอยู่ หากแต่ การก่อสร้างเขื่อนและสิ่งก่อสร้างอื่นๆ ส่งผลกระทบต่อแหล่งน�้ำธรรมชาติ เพราะไป กีดขวางการไหลของน�้ำ การกระจาย และการเปลี่ยนแปลงรูปแบบการไหลของน�้ำตาม ธรรมชาติ เขื่อนยังกีดขวางเส้นทางการอพยพตามฤดูของปลาและวงจรวัฏจักรของสัตว์น�้ำ แม่น�้ำเอลวาตั้งอยู่บริเวณตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นที่ตั้งของเขื่อน ไฟฟ้าพลังน�้ำสองแห่ง ได้แก่ เขื่อนเอลวา (Elwha Dam) ที่สร้างในปี 1914 และเขื่อน ไกลนส์แคนยอน (Glines Canyon Dam) ที่สร้างในปี 1927 เขื่อนทั้งสองแห่งนี้กีดขวาง เส้นทางการอพยพของปลาแซลมอน มีรายงานจากผู้คนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ว่าหลังการสร้าง เขื่อนเอลวา จ�ำนวนปลาแซลมอนที่โตเต็มที่อพยพกลับมาสู่แม่น�้ำลดลงอย่างชัดเจน ส่ง ผลกระทบต่อชนเผ่าเอลวา คลาลัม (Elwha Klallam) ซึ่งอาศัยอยู่บริเวณริมแม่น�้ำทาง ตอนล่างของเขื่อน เพราะต้องพึ่งพาปลาแซลมอนและสัตว์น�้ำอื่นๆ เพื่อการด�ำรงชีวิตและ สืบสานวัฒนธรรมท้องถิ่น ปลาแซลมอนเป็นสัตว์น�้ำที่มีความส�ำคัญอย่างยิ่ง เพราะการ อพยพของปลาแซลมอนเปรียบเสมือนการน�ำพาแหล่งอาหารจากพื้นที่ชายฝั่งทะเลเข้าสู่ แม่น�้ำ ท�ำให้ทั้งสัตว์บกและสัตว์น�้ำได้รับประโยชน์จากแหล่งอาหารนี้ ในช่วงกลางทศวรรษ 1980 ชนเผ่าเอลวาคลาลัมและกลุ่มนักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมเริ่มเรียก ร้องให้รื้อเขื่อนเอลวาและเขื่อนไกลน์สแคนยอน จนกระทั่งในปี 1992 มีการออกกฎหมาย ฟื้นฟูการประมงและระบบนิเวศของแม่น�้ำเอลวา โดยก�ำหนดให้มี ‘การฟื้นฟูการประมง และระบบนิเวศ’ หลังจากวางแผนเป็นเวลา 20 ปี การรื้อเขื่อนเอลวาก็เริ่มขึ้นในปี 2011 นับเป็นการรื้อเขื่อนขนาดใหญ่ที่สุดที่เคยเกิดขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกา ในปี 2012 ปลา ชินุกแซลมอนก็กลับมาหลังจากเขื่อนเอลวาถูกท�ำลายลง ส่วนการรื้อเขื่อนไกลน์สแคน ยอนเสร็จสิ้นในเดือนสิงหาคม ปี 2014 โดยคาดว่าประชากรปลาจะหวนกลับคืนสู่แม่น�้ำ ดังเดิมเช่นกัน ©JoelW.Rogers
- 7. บทสรุป WWF Living Planet Report 2016 หน้า 12 หน้า 13 ระบบนิเวศ: การเชื่อมโยง ธรรมชาติและมนุษย์ การลดลงของประชากรสัตว์สายพันธุ์ต่างๆ มีความเชื่อมโยงกับระบบนิเวศที่ถูกท�ำลายลง เพราะไม่เพียงส่งผลกระทบโดยตรงกับพืชและสัตว์ป่า แต่ยังส่งผลต่อเนื่องมาถึงมนุษย์ด้วย เนื่องจากระบบนิเวศเป็นแหล่งก�ำเนิดของอาหาร น�้ำจืด อากาศบริสุทธิ์ ยารักษาโรค และ ยังเป็นแหล่งพักผ่อนหย่อนใจ มนุษย์ไม่สามารถด�ำรงชีวิตอยู่ได้ หากปราศจากปัจจัยต่าง ๆ เหล่านี้ เช่น น�้ำและอากาศที่บริสุทธิ์ สภาพภูมิอากาศที่เหมาะสมกับการถ่ายละอองเรณู ของพืช และช่วยควบคุมการแพร่กระจายของศัตรูพืชและโรคภัยไข้เจ็บต่าง ๆ (ภาพประกอบ 6) ทรัพยากรธรรมชาติที่ใช้ได้ไม่หมดสิ้น เช่น พืช สัตว์ อากาศ น�้ำ ดิน และ ทรัพยากรธรรมชาติที่ใช้แล้วหมดไป เช่น แร่ธาตุ เหล่านี้ล้วนถือเป็น ‘ต้นทุนธรรมชาติ’ ซึ่งสร้างประโยชน์อย่างมากมายมหาศาลให้แก่ผู้คนในท้องถิ่น รวมทั้งพื้นที่อื่นๆ ทั่วโลก ประโยชน์เหล่านี้ถือเป็น ‘นิเวศบริการ’ ต้นทุนธรรมชาติสามารถด�ำรงอยู่และเติบโตได้อย่างยั่งยืนด้วยตนเอง แต่จากกิจกรรม ต่างๆ ของมนุษย์ที่นับวันจะยิ่งสร้างความเสียหายให้กับโลกมากขึ้น เช่น การเปลี่ยนแปลง พื้นที่ป่าให้เป็นพื้นที่เกษตรกรรม การท�ำประมงที่มากเกินกว่าระดับที่เหมาะสม โรงงาน อุตสาหกรรมปล่อยมลภาวะลงในแหล่งน�้ำจืด การเติบโตของเมือง รวมทั้งวิธีการเกษตร และการประมงที่ไม่ยั่งยืน ทุกอย่างล้วนส่งผลให้ต้นทุนธรรมชาติลดลงอย่างรวดเร็วเพราะ ไม่สามารถผลิตทดแทนได้ทัน เราจึงประสบกับภาวะขาดแคลนทรัพยากรธรรมชาติซึ่งทวี ความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งการขาดแคลนแหล่งอาหารและน�้ำสะอาด ส่งผลให้สินค้า จ�ำนวนมากมีราคาแพงขึ้น เกิดการแก่งแย่งที่ดินและน�้ำเพื่อการด�ำรงชีวิต การแก่งแย่งต้นทุนทางธรรมชาติก่อให้เกิดความขัดแย้ง การอพยพย้ายถิ่น การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และเพิ่มความเสี่ยงต่อภัยธรรมชาติ เช่น อุทกภัยและ ความแห้งแล้ง รวมไปถึงส่งผลกระทบด้านสุขภาพกายและสุขภาพใจ และสภาพความเป็น อยู่ที่เต็มไปด้วยความยากล�ำบากและขัดแย้งมากขึ้น ระบบนิเวศที่ดีมีความส�ำคัญต่อการมีชีวิต การมีสุขภาพที่ดี และการเจริญเติบโตของทั้งมนุษย์ และสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ในระบบนิเวศ ภาพประกอบ 6: นิเวศบริการ จากเอกสารของ Millennium Ecosystem Assessment 2005 แบ่งนิเวศบริการออกเป็น 4 ด้าน คือ บริการด้านการผลิต หมายถึง ประโยชน์ที่ได้จากการผลิตของ ระบบนิเวศ บริการด้านการควบคุม หมายถึงการควบคุมปรากฏการณ์ และกระบวนการทางธรรมชาติของ ระบบนิเวศ บริการด้านวัฒนธรรม หมายถึงประโยชน์ต่างๆ ที่ได้รับ จากระบบนิเวศซึ่งไม่ครอบคลุมถึง วัฒนธรรมทางด้านวัตถุ และ สุดท้ายบริการด้านการสนับสนุน หมายถึงกระบวนการทางธรรมชาติ ที่สนับสนุนบริการอื่นๆ ความกดดันที่มนุษย์กำ�ลังสร้างให้แก่โลกมากขึ้น เรื่อยๆ กำ�ลังส่งผลให้ต้นทุนทางธรรมชาติลดลง รวดเร็วกว่าการสร้างทดแทน
- 8. การฟื้นฟูป่าชายเลนใน ประเทศมาดากัสการ์ ป่าชายเลนช่วยปกป้องและรักษาแนวชายฝั่ง โดยเฉพาะผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลง สภาพภูมิอากาศท�ำให้เกิดพายุขนาดใหญ่และคลื่นก�ำลังแรงเพิ่มมากขึ้น ป่าชายเลนยังเป็น แหล่งดูดซับและกักเก็บก๊าซคาร์บอนมากกว่าป่าประเภทอื่นๆ ถึงร้อยละ 3 – 5 เมื่อเทียบ ตามหน่วยพื้นที่ ทว่า ป่าชายเลนก�ำลังถูกรุกรานจากการขยายตัวของชุมชนและ อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว รวมทั้งทรัพยากรภายในพื้นที่ก็ถูกน�ำไปใช้เป็นวัตถุดิบในการ ผลิตเชื้อเพลิงและวัสดุก่อสร้าง ป่าชายเลนมีความส�ำคัญต่อทั้งระบบนิเวศและมนุษย์ การ สร้างเขตอนุรักษ์ชายฝั่งทะเลจะช่วยส่งเสริมให้ชุมชนท้องถิ่นพัฒนาความเป็นอยู่อย่าง ยั่งยืนโดยไม่กระทบต่อสิ่งแวดล้อม ถือเป็นแนวทางหนึ่งในการรักษาพื้นที่ป่า พื้นที่ป่าชายเลนที่มีขนาดใหญ่ที่สุดครอบคลุมพื้นที่ประมาณหนึ่งล้านเฮกตาร์โลก (Global Hectare - GHA) โดยอยู่ติดกับชายฝั่งมหาสมุทรอินเดียตะวันตก บริเวณพื้นที่สามเหลี่ยม ปากแม่น�้ำประเทศเคนยา ประเทศมาดากัสการ์ ประเทศโมซัมบิก และประเทศ แทนซาเนีย เนื่องจากป่าชายเลนเป็นพื้นที่นิเวศระหว่างผืนดินและทะเล จึงเป็นที่อยู่อาศัย ของสิ่งมีชีวิตนานาชนิด ทั้งนก สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่อาศัยอยู่บนบก พะยูน เต่าทะเล 5 สายพันธุ์ และปลาอีกหลากหลายสายพันธุ์ นอกจากนี้อุตสาหกรรมการจับกุ้งตามแนว ชายฝั่งก็ต้องอาศัยป่าชายเลน เพื่อเป็นแหล่งอนุบาลและเพาะพันธุ์ลูกกุ้ง เมืองเมลาคี (Melaky) ตั้งอยู่ในพื้นที่แนวชายฝั่งตะวันตกของมาดากัสการ์ ชุมชนท้องถิ่น ต่างตระหนักถึงความส�ำคัญของป่าชายเลนที่มีต่อการด�ำรงชีวิต โดยนับตั้งแต่เดือน กันยายน ปี 2015 ชาวบ้านในหมู่บ้านมานอมโบ (Manombo) ต่างร่วมแรงร่วมใจกัน อนุรักษ์และฟื้นฟูป่าชายเลน ประโยชน์ที่ชุมชนท้องถิ่นได้รับจากป่าชายเลนคือแหล่ง ประมงที่สร้างรายได้ให้กับชุมชน และช่วยยับยั้งการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ แต่ละหมู่บ้านได้ร่วมรณรงค์ฟื้นฟูสภาพป่า โดยปลูกพันธุ์ไม้ป่าชายเลนจ�ำนวน 9,000 ต้น ขณะที่ชุมชนอื่น ๆ ที่อยู่ใกล้กับหมู่บ้านมานอมโบก็ร่วมกันปลูกพันธุ์ไม้ป่าชายเลนอีก จ�ำนวน 49,000 ต้น ด้วยเช่นกัน ถือเป็นความส�ำเร็จของชุมชนท้องถิ่นและสร้างความหวัง ให้กับอนาคตของป่าชายเลน ©WWF-Madagascar
- 9. บทสรุป WWF Living Planet Report 2016 หน้า 16 ผลกระทบจากกิจกรรมของ มนุษย์ที่มีต่อโลก ตลอดเวลาที่ผ่านมา ธรรมชาติมีขีดจ�ำกัดในการจัดการผลกระทบที่เกิดจากน�้ำมือของ มนุษย์ แต่ในปัจจุบันมนุษย์ได้ก้าวข้ามขีดจ�ำกัดในการฟื้นฟูธรรมชาติในระดับโลกมาแล้ว จากจ�ำนวนประชากรทั่วโลกที่แต่เดิมมีจ�ำนวน 1.6 พันล้านคนในปี 1900 เพิ่มมากขึ้นเป็น 7.3 พันล้านคนในปัจจุบัน ส่งผลมีความต้องการใช้ทรัพยากรธรรมชาติในปริมาณที่มากขึ้น ตามไปด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงต้นศตวรรษ 1900 วงการอุตสาหกรรมพัฒนาวิธีการเปลี่ยน ไนโตรเจนให้เป็นแอมโมเนีย หรือที่ในปัจจุบันรู้จักกันในชื่อปุ๋ยเคมี ซึ่งประชากรครึ่งหนึ่ง ของโลกนิยมใช้กันอย่างแพร่หลาย กระบวนการผลิตปุ๋ยเคมีก่อให้เกิดมลภาวะทางอากาศ น�้ำ และดิน นอกจากนี้ เชื้อเพลิงฟอสซิลแบบพร้อมใช้ซึ่งเป็นแหล่งพลังงานส�ำหรับใช้ ภายในประเทศและอุตสาหกรรมการผลิต ก็มีส่วนท�ำให้เพิ่มปริมาณความหนาแน่นของ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศและมีผลให้โลกร้อนเพิ่มขึ้นตามมา (ภาพ ประกอบ 7) นับตั้งแต่กลางศตวรรษที่ 20 มนุษย์น�ำทรัพยากรธรรมชาติมาใช้เพื่อการผลิตในปริมาณที่ มากขึ้นเรื่อย ๆ จนเกินศักยภาพที่ธรรมชาติจะฟื้นฟูตัวเองได้และผลิตใหม่ให้ทันต่อความ ต้องการ ผลกระทบของการน�ำทรัพยากรมาใช้ที่มากเกินไปคือ ภัยธรรมชาติหลากหลาย รูปแบบที่รุนแรงและยากเกินจะรับมือมากขึ้น การศึกษาภาพรวมของระบบโลกจะช่วยให้ มนุษย์เข้าใจความสัมพันธ์อันซับซ้อนระหว่างกิจกรรมของมนุษย์กับผลกระทบจากการ ท�ำลายล้างธรรมชาติทั่วโลก ที่ก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงทั้งในระดับจุลภาคเรื่อยไปสู่ ระดับมหภาค จนอาจกล่าวได้ว่าทุกการเปลี่ยนแปลงของทุกสรรพสิ่งล้วนส่งผลต่อกันไป เป็นลูกโซ่ กิจกรรมของมนุษย์และการใช้ทรัพยากรที่มากขึ้น เรื่อยๆ ส่งผลต่อความสมบูรณ์และความยั่งยืนของ สภาพแวดล้อม ภาพประกอบ 7: ‘ปฏิกิริยาเร่งครั้งใหญ่’ ภาพประกอบแสดงให้เห็นถึงแนวโน้ม ขนาด และจ�ำนวนเหตุการณ์ที่มี การเปลี่ยนแปลง แหล่งข้อมูล: IGBP, 2016 แผนภาพการวิเคราะห์ อ้างอิงจากงานของ Steffen และคณะ, 2015the analysis of Steffen et al., 2015b. กลุ่มเศรษฐกิจบริกส์ (BRICS) กลุ่มองค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการ พัฒนา (OECD) โลก ส่วนอื่นๆ ของโลก ค�ำส�ำคัญ 1750 1800 1850 1900 1950 2000 0 1 2 3 4 5 6 7 8 partspermillion 1750 1800 1850 1900 1950 2000 270 300 330 360 390 1750 1800 1850 1900 1950 2000 0 20 40 60 80 100 120 140 200 180 160 1750 1800 1850 1900 1950 2000 0 0,5 1 1,5 2 2,5 3 3,5 4,5 4 1750 1800 1850 1900 1950 2000 0 5 10 15 20 25 30 0 10 20 30 40 50 60 70 80 1750 1800 1850 1900 1950 2000 0 200 400 600 800 1000 1200 1400 1750 1800 1850 1900 1950 2000
- 10. บทสรุป WWF Living Planet Report 2016 หน้า 18 หน้า 19 ขีดจ�ำกัดความปลอดภัย ของโลก ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเรื่องขีดจ�ำกัดความปลอดภัยของโลก (Planetary Boundaries) เช่น เรื่องระบบโลก (Earth System) ซึ่งพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบต่างๆ ใน สภาพแวดล้อมธรรมชาติ เพื่อให้เข้าใจถึงรูปแบบ ปรากฏการณ์ รวมทั้งแนวโน้มต่างๆ ที่มี ผลต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อม และยังสามารถสะท้อนให้เห็นวิถีการบริโภคและ การผลิตของมนุษย์ ซึ่งเป็นตัวเร่งให้เกิดความเสียหายต่อทั้งธรรมชาติและมนุษย์เอง การละเมิดขีดจ�ำกัดความปลอดภัยของโลก มีด้วยกัน 9 ลักษณะ (ภาพประกอบ 8) ได้แก่ 1.) ความสมบูรณ์ของชีวมณฑล (Biosphere integrity) หมายถึงการท�ำลายระบบนิเวศ และความหลากหลายทางชีวภาพ 2.) การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ 3.) ปรากฏการณ์ ทะเลกรด 4.) การเปลี่ยนแปลงระบบผืนดิน 5.) การใช้น�้ำจืดแบบไม่ยั่งยืน 6.) การไหล ของสารเคมีธรณีชีวภาพหรือการไหลของไนโตรเจนและฟอสฟอรัสสู่ชีวมณฑล 7.) การ เปลี่ยนแปลงของละอองในบรรยากาศ 8.) มลภาวะจากสารเคมีใหม่ และ 9.) การลดลง ของโอโซนในชั้นบรรยากาศสตราโตสเฟียร์ (Stratosphere) กิจกรรมหลายอย่างของ มนุษย์ในปัจจุบันส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงการท�ำงานของระบบโลกและก�ำลังละเมิด ขีดจ�ำกัดความปลอดภัยของโลกมากขึ้นไปทุกที ทั้งนี้กรอบแนวคิดด้านขีดจ�ำกัดความ ปลอดภัยของโลกจะช่วยอธิบายการท�ำงานของระบบย่อยของโลก (Earth subsystems) ที่มีความส�ำคัญ ซึ่งถ้าหากมนุษย์ละเมิดขีดจ�ำกัดด้านความปลอดภัยดังกล่าวหมดทุกข้อ ก็ ยากที่จะฟื้นความสมบูรณ์และความปลอดภัยให้กลับคืนมาได้ แม้ว่าในทางวิทยาศาสตร์ ผลกระทบทางด้านชีวกายภาพและด้านสังคมจากการละเมิดขีด จ�ำกัดความปลอดภัยของโลกจะยังไม่ปรากฏแน่ชัด แต่จากการวิเคราะห์ในปัจจุบันพบว่า มนุษย์ได้กระตุ้นให้เกิดการละเมิดขีดจ�ำกัดความปลอดภัยมาแล้วถึง 4 ข้อ ผลกระทบที่ เกิดขึ้นทั่วโลกจากการกระท�ำของมนุษย์ที่เห็นได้ชัดเจน เช่น การเปลี่ยนแปลงของสภาพ ภูมิอากาศ ความสมบูรณ์ของชีวมณฑลที่ลดน้อยลง การไหลของสารเคมีธรณีชีวภาพ และ การเปลี่ยนแปลงระบบผืนดิน นอกจากนี้ยังพบว่าปริมาณการใช้น�้ำจืดสูงเกินกว่าระดับที่ ปลอดภัย กรอบแนวคิดขีดจ�ำกัดความปลอดภัยของโลก มีประโยชน์ในการสร้างความเข้าใจถึงการ เปลี่ยนแปลงในปัจจุบัน อีกทั้งยังเน้นให้เห็นความส�ำคัญของการบริหารจัดการธรรมชาติ อย่างครบถ้วน มีข้อก�ำหนดและแนวทางการปฏิบัติที่ชัดเจนในการช่วยลดความเสี่ยงในยุค แอนโทรโปซีน ซึ่งเป็นยุคที่คาดการณ์ว่าจะไม่เหมาะสมต่อการด�ำรงชีวิตของมนุษย์ ภาพประกอบ 8: ขีดจ�ำกัดความ ปลอดภัยของโลก พื้นที่สีเขียว คือ บริเวณที่ปลอดภัย คืออยู่ในระดับที่ไม่เกินขีดจ�ำกัด ความปลอดภัยของโลก พื้นที่สี เหลือง คือ บริเวณที่ไม่แน่นอน มี ความเสี่ยงต่อระบบความมั่นคง ของโลกมากขึ้น พื้นที่สีแดง คือ บริเวณที่มีความเสี่ยงสูงสุดที่โลก จะหลุดพ้นจากยุคที่ปลอดภัย ทั้งนี้ ขีดจ�ำกัดความปลอดภัยของโลกคือ พื้นที่ภายในวงกลม (Steffen และคณะ, 2015) เกินขีดจ�ำกัดความปลอดภัย (มีความเสี่ยงสูง) อยู่ในขีดจ�ำกัดความปลอดภัย (มีความเสี่ยง) ต�่ำกว่าขีดจ�ำกัดความปลอดภัย (ปลอดภัย) ค�ำส�ำคัญ สิ่งส�ำคัญคือเราไม่สามารถแก้ไขปัญหาเฉพาะขีดจ�ำกัดความปลอดภัยด้านใดด้านหนึ่ง โดยละเลยการแก้ปัญหาด้านอื่นๆ ร่วมด้วยได้ เพราะทุกปัญหาล้วนมีส่วนเกี่ยวข้องและ สัมพันธ์กัน ยกตัวอย่างเช่น การแก้ไขปัญหาด้านสภาพภูมิอากาศ ด้วยการจ�ำกัดการปล่อย ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สู่ชั้นบรรยากาศ โดยใช้เครื่องมือและเทคโนโลยีสมัยใหม่แต่เพียง อย่างเดียว แต่ละเลยที่จะศึกษาถึงผลกระทบที่มีต่อการเปลี่ยนแปลงระบบผืนดิน การไหล เวียนของชีวเคมีธรณี รวมถึงระบบประกอบย่อยอื่นๆ ก็จะไม่สามารถช่วยให้มนุษย์ สามารถก้าวพ้นความเสี่ยงของยุคแอนโทรโปซีนไปได้ กรอบแนวคิด ขีดจำ�กัดความ ปลอดภัยของ โลกแสดงให้เห็น ถึงความเสี่ยง จากการที่มนุษย์ แทรกแซง ระบบโลก จากการ วิเคราะห์พบ ว่า มนุษย์เรา ได้กระตุ้นให้ เกิดการละเมิด ขีดจำ�กัดความ ปลอดภัยของ โลกมาแล้วถึง 4 ข้อ
- 11. บทสรุป WWF Living Planet Report 2016 หน้า 20 รอยเท้านิเวศที่เกิดจากการ บริโภค นับแต่ต้นศตวรรษ 1970 เป็นต้นมา มนุษย์ใช้ทรัพยากรมากเกินกว่าที่โลกสามารถสร้าง ขึ้นทดแทนได้ ในปี 2012 ความต้องการพื้นที่การผลิตทรัพยากรธรรมชาติเพื่อให้มนุษย์ใช้ บริโภค มีขนาดเทียบเท่าขนาดโลกถึง 1.6 ใบ การใช้ทรัพยากรธรรมชาติเกินขีดจ�ำกัดใน การผลิตทางชีวภาพสามารถท�ำได้เฉพาะช่วงสั้นๆ เท่านั้น กล่าวคือ ภายในระยะเวลาสั้นๆ เราสามารถตัดต้นไม้ได้เร็วกว่าการปลูกทดแทน จับปลาในทะเลได้มากกว่าการขยายพันธุ์ หรือปล่อยคาร์บอนในชั้นบรรยากาศได้มากกว่าที่ป่าไม้และมหาสมุทรจะดูดซับได้ ผลของ ‘การใช้ทรัพยากรเกินขีดจ�ำกัด’ ปรากฏให้เห็นชัดเจนทั้งจ�ำนวนสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์ต่างๆ ที่ ลดลง และระดับการสะสมของคาร์บอนในชั้นบรรยากาศมากขึ้น จากข้อมูลรอยเท้านิเวศ (Ecological Footprint) ในช่วง 40 ปีที่ผ่านมา พบว่าในช่วงที่ เศรษฐกิจชะลอตัว รอยเท้านิเวศก็ลดลงตามไปด้วย เช่น ในช่วงวิกฤตน�้ำมันปี 1973 ภาวะ เศรษฐกิจถดถอยในประเทศสหรัฐอเมริกาและกลุ่มประเทศ OECD ในช่วงปี 1980-1982 รวมถึงภาวะเศรษฐกิจถดถอยทั่วโลกในช่วงปี 2008-2009 ซึ่งสวนทางกับเป้าหมายที่ทาง เครือข่าย Global Footprint Network ตั้งไว้ ที่จะเน้นการรณรงค์ลดผลกระทบต่อโลก จากกิจกรรมของมนุษย์ เพราะหลังจากที่เศรษฐกิจฟื้นตัว รอยเท้านิเวศก็กลับมามีปริมาณ เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ พื้นที่ประมง พื้นที่การเกษตร พื้นที่ปลูกสร้าง ผลิตภัณฑ์จากป่าไม้ พื้นที่เลี้ยงสัตว์ คาร์บอน ค�ำส�ำคัญ ภาพประกอบ 9: ส่วนประกอบ ของรอยเท้านิเวศทั่วโลกและ ความสามารถทางชีวภาพของ โลกในช่วงปี 1961-2012 คาร์บอนเป็นส่วนประกอบส�ำคัญ ที่สุดของรอยเท้านิเวศซึ่งสามารถ พบได้ทั่วโลก มีจ�ำนวนเพิ่มขึ้นจาก ร้อยละ 43 ในปี 1961 เป็นร้อยละ 60 ในปี 2012 โดยพบใน 145 ประเทศ จาก 233 ประเทศที่ตรวจ สอบในปี 2012 สาเหตุหลักมาจาก การเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิล เช่น ถ่านหิน น�้ำมัน และก๊าซธรรมชาติ เส้นสีเขียวแสดงถึงขีดความ สามารถของโลกในการผลิต ทรัพยากรและนิเวศบริการ อาทิ เช่น ความสามารถทางชีวภาพซึ่งมี แนวโน้มเพิ่มสูงขึ้นเล็กน้อยจาก ผลผลิตทางการเกษตรที่เพิ่มขึ้น โดยข้อมูลแสดงเป็นหน่วยเฮกตาร์ โลก (GHA) การส�ำรวจรอยเท้านิเวศจากการบริโภค รอยเท้านิเวศ เป็นการค�ำนวณความต้องการของมนุษย์จากขนาดพื้นที่ทรัพยากรธรรมชาติที่มนุษย์ใช้ รวมทั้งการดูดซับของเสียจาก การใช้ทรัพยากรธรรมชาติ ซึ่งในปัจจุบันมีเพียงคาร์บอนไดออกไซด์จากเชื้อเพลิงฟอสซิล การเปลี่ยนแปลงการใช้ผืนดิน และการ ผลิตซีเมนต์ โดยค�ำนึงถึงความต้องการใน 6 ประเภทดังต่อไปนี้: รอยเท้าส�ำหรับพื้นที่การเกษตร หมายถึงความต้องการพื้นที่เพื่อใช้ผลิตอาหารและใยอาหาร เพื่อการบริโภคของมนุษย์ อาหารปศุสัตว์ พืชน�้ำมัน และยางพารา รอยเท้าส�ำหรับพื้นที่เลี้ยงสัตว์ หมายถึงความต้องการทุ่งหญ้าในการเลี้ยงสัตว์เพื่อให้ได้มาซึ่งเนื้อสัตว์ นม หนังสัตว์ และขนสัตว์ รอยเท้าส�ำหรับพื้นที่ประมง หมายถึงความต้องการระบบนิเวศน�้ำจืดและน�้ำเค็ม เพื่อการผลิตที่ส�ำคัญในทุกๆ ปี เช่น แพลงก์ตอนพืช เพื่อเป็นแหล่งอาหารให้สัตว์ทะเล รวมทั้งใช้ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น�้ำ รอยเท้าส�ำหรับผลิตภัณฑ์จากป่าไม้ หมายถึงความต้องการป่าไม้เพื่อให้ได้มาซึ่งเชื้อเพลิงจากไม้ เยื่อไม้ และผลิตภัณฑ์จากไม้ รอยเท้าส�ำหรับพื้นที่ปลูกสร้าง หมายถึงความต้องการพื้นที่ในการสร้างระบบโครงสร้างพื้นฐาน รวมทั้งการขนส่ง ที่อยู่ อาศัย และโครงสร้างอุตสาหกรรม รอยเท้าคาร์บอน หมายถึงความต้องการพื้นที่ป่าไม้อันเป็นระบบนิเวศหลัก เพื่อดูดซับคาร์บอนในระยะยาว ที่มหาสมุทรไม่อาจดูดซับได้ ความสามารถในการดูดซับคาร์บอนในอัตราต่างๆ ขึ้นอยู่กับ ระดับการบริหารจัดการป่าไม้ของมนุษย์ ประเภทและอายุของป่าไม้ รวมทั้งการควบคุม มลภาวะจากไฟป่า การเผาหน้าดิน และการตัดไม้ท�ำลายป่า 1961 1970 1980 1990 2000 2012 0 10 20 Billionsglobalhectares(gha) World biocapacity