1. Update bij Amore Eterno
Heel veel plezier met
lezen, van deze
update...

2. Hoofdstuk 4: Slapeloze nachten
Luciano rent naar zijn kamer. 'Lucia. Lucia Nucci.
Natuurlijk, haar dure japon, glimmende haar, en
haar sieraden. Hij had moeten weten dat ze uit een
rijke familie kwam... Hij drukt zijn handen tegen
zijn slapen als er een onverwachte hoofdpijn op
komt zetten. In de kamer van Falco klinken zachte
geluiden. Luciano laat zijn hoofd los en loopt naar
de slaapkamer van zijn broertje.

3. 'Falco, ik ben het Luciano.' zegt hij wanneer hij de deur
openmaakt. Falco kijkt de jongen voor hem aan.
'Lucio!' brabbelt het jongetje als hij zijn grote broer
aankijkt. 'Kon je niet slapen?' vraagt Luciano
voordat hij zijn kleine broertje voorzichtig uit zijn
wiegje haalt. 'Ik, niet slapen.' zegt Falco. Luciano
glimlacht. 'Kom dan gaan we even kleren
aantrekken.'

4. Snel zet hij het jongetje op de commode en trekt hem
zijn pakje aan. 'Zo jongen, gaan we naar papa en
mama.' Hij tilt hem van de commode en neemt
hem mee naar beneden. Als hij voor de deur van
de eetkamer staat kan hij het gefluister van zijn
vader en stiefmoeder horen. 'Thomasso, er is iets
met hem. Ik weet niet wat, maar het voelt niet
goed.' Hij weet dat zijn vader nu knikt. Dan loopt
hij naar binnen. 'Waarom rende je weg?' vraagt
Silvia voorzichtig. 'Ik hoorde Falco, toen ik boven
was heb ik hem uit bed gehaald. Hij kon niet
slapen.' Thomasso staat op en pakt Falco van hem
over. 'Ga zitten en eet je eten op.' Luciano schud
zijn hoofd. 'Ik heb geen honger.'

5. 'Luciano, kom dan wel even aan tafel zitten.' zegt Silvia
terwijl ze met het linnen servet haar mond afveegt.
Thommaso knikt, en Luciano die gaat toch maar
even zitten. 'Ik vind het fijn dat je zo veel met je
broertje bezig bent.' zegt ze. Thomasso knikt.
'Luciano, je bent veranderd na ons gesprek.'
Luciano knikt. Het enige dat hij nu wil is alleen op
zijn kamer zitten.

6. 'Vader, Silvia, mag ik van tafel?' Thomasso schud zijn
hoofd. 'Nee, pas als wij uitgegeten zijn. Lust je
pudding?' Luciano schud zijn hoofd. 'Nee, ik heb
geen honger.' Een lakei komt de borden opruimen
en zet borden pudding neer. Ook Falco krijgt een
klein bordje. Silvia pakt het zilveren lepeltje en
doet er een beetje pudding op.

7. 'Falco, wil je lekker pudding.' zegt ze. Falco neemt het
lepeltje meteen van haar over en sabbelt er
tevreden op. Luciano kijkt naar zijn broertje, zijn
stiefmoeder en zijn vader. Ze zien er gelukkig uit.
Luciano kijkt tevreden de tafel rond. 'Over twee
maanden gaat die oudste van Nucci toch trouwen?'
vraagt Thomasso. Silvia knikt. 'Ja, met de drukker.'

8. 'Nou, zelf ga ik er niet naartoe, misschien kunnen we
een spion sturen.' mompelt hij. 'Ik ben benieuwd
wat ze zal dragen, hopelijk geen zijde. Dat is
volledig uit de mode.' zucht Silvia. Thomasso kijkt
haar aan. 'Je bent zelf getrouwd in zijde!' Silvia
glimlacht, 'Dat was vijf jaar geleden, liefje.' Luciano
grinnikt.

9. 'In ieder geval, misschien zeggen ze tijdens de dienst
nog iets van belang.' Thomasso kijkt naar Silvia. 'Ik
wil wel gaan.' zegt Luciano dan in een impuls.
'Waarom, wil jij naar het huwelijk van Arianna
Nucci?' vraagt Silvia. 'Lijkt me wel interessant, en ik
wil ook wel als luistervink spelen.' Thomasso lacht.
'Nou ik denk dat jij wel kunt gaan.'

10. 'Met jou weet ik in ieder geval zeker, dat je geen
dubbelspion bent.' vervolgt hij. Luciano lacht.
'Alstublieft.' vraagt hij. Silvia lacht. 'Jij mag naar het
huwelijk, maar je gaat wel vermomd.' Luciano
glimlacht. 'Natuurlijk, ik ga niet als een Rossi naar
het huwelijk van een Nuci.' hij glimlacht en kijkt
zijn vader vrolijk aan. De twinkeling in zijn vaders
ogen voelt goed.

11. Ondertussen, heeft iedereen zijn pudding op. Falco
heeft het zelfs voor elkaar gekregen om zijn hele
gezicht onder te smeren. 'Ik maak hem wel even
schoon.' zegt Luciano. Silvia glimlacht. 'Doe hem
maar even in bad. Wil je dat doen?' Luciano knikt
en haalt Falco uit zijn stoel. 'Kom, dan gaan we
lekker in bad.' zegt hij tegen zijn broertje.

12. Luciano loopt met Falco op zijn arm de trap op. Hij zal
blij zijn als de verbouwing rond is. Nu is het huis
klein, en als er nog een kleintje bijkomt, iets wat
Silvia heel graag wil wordt het veel en veel te klein.
Hij maakt de deur van de badkamer open en laat
wat water in het bad stromen. Hij voelt met zijn
hand of het water niet te warm is en doet de
kleren van Falco uit.

13. Als Falco in bad zit spettert hij vrolijk met het water en
spat alles nat. Luciano glimlacht naar zijn broertje,
en wast zijn gezicht met een beetje zeep. Falco
kijkt hem aan en haalt met zijn kleine vinger een
achtergebleven restje pudding van zijn gezicht, dan
steekt hij het vingertje in zijn mond. 'Lekker.'
mompelt hij terwijl hij zijn vinger gulzig aflikt.

14. Luciano lacht en haalt hem uit bad. Hij trekt hem zijn
kleertjes weer aan en neemt hem nog even mee
naar beneden. Als hij voor de deur van de
woonkamer staat hoort hij zijn vader en Silvia
fluisteren. 'Silvia, we kunnen pas weer een kindje
nemen als het huis helemaal verbouwd is. Nu
hebben we amper genoeg slaapkamers, en een
nieuw Rossi kindje verdient beter.'

15. Luciano weet dat Silvia nu knikt. Dan klopt hij op de
deur. 'Ik ga naar mijn kamer, Falco kan wel een
tijdje bij jullie blijven.' Thomasso knikt en Luciano
loopt de woonkamer uit. Hij blijft even op de trap
staan en kijkt naar de hal. Dus als het huis
verbouwd is krijg ik nog een broertje of zusje. Hij
glimlacht en loopt de trap verder op.

16. In zijn slaapkamer gaat hij op bed liggen. Hij gaat bij het
huwelijk van de zus van Lucia zijn, hij krijgt nog een
gelegenheid om Lucia te zien, alleen weet zijn
vader niet dat hij alleen naar het huwelijk gaat om
bij Lucia te zijn. Maar daar zal hij ook niet achter
komen. Denkt Luciano erachter aan. Met een
glimlach gaat hij beter liggen.

17. Hij blijft nog even liggen en fluit een vrolijk liedje. Door
het open raam hoort hij hoort hoe een paar late
vogels door de late avondlucht fluiten en krekels
tjirpen in de grasvelden naast de stad, het heeft
alle ingrediënten van een heerlijke warme, zoete
zomeravond. Er hangt romantiek in de lucht. Het
enige wat hij nu zou willen is Lucia zien. Haar naam
gonst door zijn hoofd.

18. Even later staat hij op van het bed, en trekt zijn
nachtkleding aan. Dan kruipt hij in bed. Hij wil
Lucia, hij haar lippen de zijne raken. En dat haar
lichaam tegen het zijne aanligt. Hij wil haar haren
strelen en een blos op haar mooie wangen
toveren. Hij wil haar zien, hij wel met haar in het
gras liggen en lange gesprekken voeren.

19. Maar hij weet bijna zeker, dat ze hem niet wil. Ze is een
Nucci, ze weet vast al met wie ze moet trouwen,
haar hele toekomst is al uitgestippeld, en in die
toekomst zal hij geen rol spelen. Hij draait zich om
maar kan de slaap niet vatten. Luciano en Lucia,
het klinkt alsof het zou zou moeten. Luciano en
Lucia Rossi.

20. Hij zucht. 'Lucia, ik hou van je.' fluistert. Nog steeds
tjirpen de krekels en fluiten de vogels. De
avondlucht die door het open raam binnenkomt is
heerlijk. Er waait buiten een koel briesje dat door
zijn raam naar binnen komt. En terwijl Luciano nog
steeds aan Lucia ligt te denken weet hij dat hij
voorlopig de slaap niet zal vatten.

21. Dankjewel voor het lezen!
Hopelijk vonden jullie de
update leuk! Binnenkort
meer.