Descrición e análise da alquimia e simboloxía en Dragal

1. ALQUIMIA E
SIMBOLOXÍA EN
DRAGAL
ALQUIMIA E
SIMBOLOXÍA EN
DRAGAL

2. ALQUIMIA
SÍMBOLOS
CORES
ANIMAIS
DEFINICIÓNS
BIBLIOGRAFÍA
ÍNDICE DE CONTIDOS

3. ALQUIMIA
É unha arte quimérica* anterior á ciencia
química que pretende elaborar o elixir da
vida e alcanzar a mutación dos minerais ata a
súa transformación en ouro. Esta
transformación levaríase a cabo mediante a
pedra filosofal*.
Esta disciplina contiña elementos esotéricos*
e espirituais e desenvolveu técnicas e
aparatos que foron despois empregados e
aplicados á química experimental.

4. As orixes da ALQUIMIA podémolas
rastrexar en moitos lugares e culturas tales
como Mesopotamia, o Antiguo Exipto, Grecia
e incluso en China.
Empregaba un complicado simbolismo e
unha linguaxe enigmática.
Entre os máis lendarios e famosos
alquimistas nomearemos a
HERMES TRIMEXISTO e PARACELSO

5. OS SÍMBOLOS DE
DRAGAL
OS SÍMBOLOS DE
DRAGAL

6. ALFA | OMEGA
Estas dúas letras, a primeira e a derradeira
do alfabeto grego, simbolizan o principio e o
fin de todas as cousas. Aparecen moitas
veces na arte románica.
ΑΩ

7. ALFA (Α, α)
Primeira letra do alfabeto grego.
Representa o principio. O Principio
Primeiro de onde veñen todas as
cousas.
Relaciónase co compás do deus
creador. Hai animais que se asocian a
esa letra como o paxaro e a aguia.
Tamén se asocia ao día.

8. OMEGA (Ω, ω)
Simboliza a fin, a finalidade. É a
derradeira letra do alfabeto grego.
Relaciónase co fogo, á destrución e á
noite. A miúdo é representada pola
imaxe do Ouroboros, o dragón que
morde a cola, pero tamén se asocia ao
peixe e ao moucho.

9. RELOXO DE AREA
Representa a transitoriedade do tempo que
flúe, a morte. As dúas seccións falan do
paso entre a vida e a morte e a súa
secuencia cíclica.
O reloxo de area é o instrumento da
Parca*, da Morte representada como un
esqueleto e a súa gadaña.

11. COR AZUL
Simboliza a verdade, o intelecto, a revelación,
a sabedoría e lealdade, a fidelidade, a
constancia, a castidade, a pureza dos afectos,
a piedade ou a paz entre outros.
O azul é a cor da auga e o ceo. Dos poderes
celestes, como no caso do dragón azul.
Tamén pode ser o baleiro ou o espazo
infinito.
Segundo a variedade do azul pode ter unha
asociación diferente.

12. COR VERMELLA
É a cor do sol e dos deuses da guerra.
Principio activo e masculino, simboliza o
fogo, a realeza, o amor, a alegría, a
festividade, a paixón, o ardor, a enerxía, , a
excitación sexual, o sangue, a sede de
sangue, a cólera, a venganza. Pode ser tamén
a renovación da vida.
En Alquimia é o home, o principio masculino,
o xofre e o Terceiro Estadio da Gran Obra*.

13. COR AMARELA
É ambivalente. O amarelo pálido e o dourado
son símbolos solares, representan a luz do sol,
o intelecto, a intuición, a fe e a bondade.
O amarelo escuro denota falsidade, traizón,
celos, ambición, avaricia, reserva, infidelidade.
A cruz amarela denota peste.

14. COR BRANCA
Simboliza o indiferenciado, a perfección
trascendente, a simplicidade, a luz, o sol, o
ar, a iluminación, a pureza, a inocencia, a
castidade, a santidade, o sagrado.
Asóciase á vida e ao amor, así como tamén á
morte e ao enterro.
En Alquimia representa o principio femenino,
a lúa, a prata, o azougue, a pureza e a
segunda etapa da Gran Obra.

15. Simboliza a escuridade primordial, o non manifestado,
o baleiro, o mal, a escuridade da morte, a vergoña, a
desesperación, a destrución e a corrupción; a tristura,
a humillación, a renuncia; a solemnidade, a constancia.
A cor negra tamén representa a dureza do tempo e
asóciase coa faceta escura da Gran Madre.
En Occidente asóciase ao loito e á bruxería e á maxia
negra. En Alquimia representa o estadio inicial, a
primeira etapa da Gran Obra, o sinistro.
COR NEGRACOR NEGRA

17. O MOUCHO
O moucho, a coruxa así como tódalas aves
rapaces nocturnas, reciben o nome xenérico
de aves da morte, por asociárense con ela,
xa que din que a ventean e que os laios que
botan anuncian falecementos próximos.
O moucho común é unha das aves máis
populares de Galicia e aparece como
elemento folclórico en cantigas e refráns.
É tamén considerada a ave da sabedoría así
como das tebras e a morte.

18. OUROBOROS
Dragón ou serpe que morde a cola. É un
símbolo gnóstico*. Representa o tempo e a
continuidade da vida. O eterno retorno.
Moitas veces aparece acompañado dunha
inscrición grega que di: Hen to Pan, que
significa Todo en Un.
Representa a unión de dous principios
diferentes: a serpe, o terreal, e o paxaro, o
celestial.

19. DRAGÓN
É este un símbolo complexo e universal. O dragón
ou a “serpe alada” é a combinación da serpe e a ave
como materia e espíritu.
Na súa orixe era un animal benéfico por ser
manifestación das augas que dan vida (serpe) e o
alento vital (ave), e identificábase cos deuses do
ceo e os seus representantes na terra: os
emperadores e os reis. Máis tarde converteuse nun
símbolo ambivalente.
En Oriente é considerado un poder celestial e
benéfico mentras en Occidente ten una vertente
ctónica*, destrutiva e maligna.

20. No Extremo Oriente simboliza o poder sobrenatural,
a sabedoría, a forza, o coñecemento oculto, o poder
das augas que dan a vida; representa ao emperador
como fillo do ceo e polo tanto home sabio e noble.
Sen embargo as relixións monoteístas polo xeral o
representan como un ser maligno.
O dragón e a serpe son animais intercambiables.
Tamén se asocian ao mar, ás profundidades do
océano así como ás montañas, as nubes e as rexións
solares do este.

21. Contra os dragóns loitan os heroes, os conquistadores,
os creadores, … para conseguiren o dominio e
ocupación da terra. Tamén son gardiáns de tesouros e
das portas do coñecemento esotérico*.
A loita co dragón representa as dificultades que deben
ser superadas para gañar os tesouros do coñecemento
interior.
Dar morte ao dragón representa o conflito entre a luz
e as tebras, a morte das forzas destrutivas do mal ou o
home que supera a súa propia natureza escura para
alcanzaren o autodominio.

22. O rescate da doncela das poutas do dragón
representa a liberación das forzas puras tras
vencer ás forzas do mal.
Na Alquimia o dragón representa o volátil.
Na cultura cristiá o dragón é “a serpe vella”, o
poder do mal, do demo, o tentador, o inimigo
de Deus; representa tamén a morte e as
tebras, o paganismo e a herexía. No Antiguo
Testamento, “o lugar dos dragóns” asociábase
coas “sombras da morte”.

23. QUIMÉRICA*: vén da verba quimera: Idea que un forma de algo ou
cousa que imaxina como posible pero que non ten relación coa realidade
PEDRA FILOSOFAL*: substancia lendaria que segundo os
alquimistas permitía transmutar os metais correntes en ouro.
ESOTÉRICOS*: 1. Que se transmite, unicamente, a un grupo reducido
de iniciados [doutrina, coñecemento]. 2. Que resulta escuro e de difícil
comprensión.
GRAN OBRA*: nome que os alquimistas outorgaban ao proceso de
obteren a Pedra Filosofal.
CTÓNICA*: verba de orixe grega que fai referencia aos deuses e seres do
inframundo fronte aos deuses e seres celestes. Tamén se emprega a palabra
telúrico.
PARCA*: Cada unha das tres divinidades que podían dar ou quitarlles a vida
aos humanos.

24. •Gran Enciclopedia Galega.
•Diccionario de símbolos, de J. C. Cooper, Ed. GG,
Barcelona, 2002.
•Diccionario de símbolos, de J. E. Cirlot, Ed. Siruela,
Barcelona, 1997.
•http://www.realacademiagalega.org/
•http://es.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Portada
(consultadas no meses de abril e maio de 2014).
•Imaxes dos traballos dos alumnos do IES de Mos,
Pontevedra.
BIBLIOGRAFÍA