กลุ่มที่ 8 ชั้น ม.5/2 ปัญหาการศึกษา

1. ปัญหาทางการ
ศึกษา

2. สมมติฐาน
• ไม่มีเงิน
ฐานะทางบ้านค่อนข้างยากจน รายได้ในครอบครัวไม่เพียงพอในการบริหารเงินในครอบครัว
จึงทาให้ไม่มีเงินในการศึกษา
• บุคลากรทางการศึกษาไม่ดี
อย่างเช่น คุณครูมาสาย นักเรียนโดดเรียน ครูจบมาไม่ตรงตามที่สอน นักเรียนไม่ให้ความ
ร่วมมือกับทางโรงเรียน
• ขาดการพัฒนา
บางโรงเรียนที่อยู่ในถิ่นทุรกันดารทางด้านเทคโนโลยี อุปกรณ์การเรียนไม่ทันสมัยหรือไม่
สามารถเข้าถึงทางด้านเทคโนโลยีและการสื่อสาร

3. ออกแบบและวางแผน
• อุปถัมภ์เด็กที่ยากจนโดยจัดให้มีการเรียนฟรี หรือให้ทุนในการศึกษา
• ปลูกจิตสานึกให้นักเรียนและคุณครูรู้จักคุณค่าของเวลา
• สมทบทุนช่วยเหลือโรงเรียนในถิ่นทุรกันดาร
• นาสื่อเทคโนโลยีไปแจกจ่ายในโรงเรียนที่อยู่ในถิ่นทุรกันดาร

4. ศึกษา ค้นคว้า แสวงหาความรู้
ปัจจุบันการศึกษาเป็นสิ่งที่จาเป็นมากในตอนนี้เพราะมีความสาคัญต่อ
การดาเนินชีวิตและกระบวนการเรียนรู้เป็นเครื่องมือสาคัญต่อการดารงชีวิต
การศึกษามี 3 รูปแบบ
1.การศึกษาในระบบ หมายถึง การศึกษาที่กาหนดจุดมุ่งหมาย วิธีการ
หลักสูตร ซึ่งเป็นเงื่อนไขของการสาเร็จการศึกษา
2.การศึกษานอกระบบ เป็นการศึกษาที่มีความยืดหยุ่น เนื้อหาและหลักสูตร
จะต้องมีความเหมาะสมและสอดคล้องกับสภาพปัญหา
3.การศึกษาตามอัธยาศัย เป็นการศึกษาที่ผู้เรียนได้เรียนรู้ด้วยตนเองตาม
ความสนใจ ศักยภาพ ความพร้อม และโอกาส

5. ตรวจสอบความน่าเชื่อถือ
ตามพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 ได้กาหนดไว้
“การศึกษา” หมายความว่า กระบวนการเรียนรู้เพื่อความเจริญงอกงามของบุคคลและสังคม
โดยการถ่ายทอดความรู้ การฝึก การอบรม การสืบสานทางวัฒนธรรม การสร้างสรรค์จรรโลงความ
ก้าวหน้าทางวิชาการ การสร้างองค์ความรู้อันเกิดจากการจัดสภาพแวดล้อม สังคม การเรียนรู้และปัจจัย
เกื้อหนุนให้บุคคลเรียนรู้อย่างต่อเนื่องตลอดชีวิต
"การศึกษาขั้นพื้นฐาน” หมายความว่า การศึกษาก่อนระดับอุดมศึกษา
“การศึกษาตลอดชีวิต” หมายความว่า การศึกษาที่เกิดจากการผสมผสานระหว่างการศึกษาใน
ระบบ การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย เพื่อให้สามารถพัฒนาคุณภาพชีวิตได้อย่าง
ต่อเนื่องตลอดชีวิต
“สถานศึกษา” หมายความว่า สถานพัฒนาเด็กปฐมวัย โรงเรียน ศูนย์การเรียน วิทยาลัย
สถาบัน มหาวิทยาลัย หน่วยงานการศึกษาหรือหน่วยงานอื่นของรัฐหรือของเอกชน ที่มีอานาจหน้าที่
หรือมีวัตถุประสงค์ในการจัดการศึกษา
“สถานศึกษาขั้นพื้นฐาน” หมายความว่า สถานศึกษาที่จัดการศึกษาขั้นพื้นฐาน
“มาตรฐานการศึกษา” หมายความว่า ข้อกาหนดเกี่ยวกับคุณลักษณะ คุณภาพ ที่พึงประสงค์
และมาตรฐานที่ต้องการให้เกิดขึ้นในสถานศึกษาทุกแห่ง และเพื่อใช้เป็นหลักในการเทียบเคียงสาหรับ
การส่งเสริมและกากับดูแล การตรวจสอบ การประเมินผลและการประกันคุณภาพทางการศึกษา

6. “การประกันคุณภาพภายใน” หมายความว่า การประเมินผลและการติดตามตรวจสอบคุณภาพ
และมาตรฐานการศึกษาของสถานศึกษาจากภายใน โดยบุคลากรของสถานศึกษานั้นเอง หรือโดยหน่วยงาน
ต้นสังกัดที่มีหน้าที่กากับดูแลสถานศึกษานั้น
“การประกันคุณภาพภายนอก” หมายความว่า การประเมินผลและการติดตามตรวจสอบ
คุณภาพและมาตรฐานการศึกษาของสถานศึกษาจากภายนอก โดยสานักงานรับรองมาตรฐานและ
ประเมินคุณภาพการศึกษาหรือบุคคลหรือหน่วยงานภายนอกที่สานักงานดังกล่าวรับรอง เพื่อเป็นการ
ประกันคุณภาพและให้มีการพัฒนาคุณภาพและมาตรฐานการศึกษาของสถานศึกษา
“ผู้สอน” หมายความว่า ครูและคณาจารย์ในสถานศึกษาระดับต่าง ๆ
"ครู" หมายความว่า บุคลากรวิชาชีพซึ่งทาหน้าที่หลักทางด้านการเรียนการสอนและการส่งเสริม
การเรียนรู้ของผู้เรียนด้วยวิธีการต่าง ๆ ในสถานศึกษาของทั้งของรัฐและเอกชน
"คณาจารย์" หมายความว่า บุคลากรซึ่งทาหน้าที่หลักทางด้านการสอนและการวิจัยในสถานศึกษา
ระดับอุดมศึกษาระดับปริญญาของรัฐและเอกชน
“ผู้บริหารสถานศึกษา” หมายความว่า บุคลากรวิชาชีพที่รับผิดชอบการบริหารสถานศึกษา
แต่ละแห่งของรัฐและเอกชน
“ผู้บริหารการศึกษา” หมายความว่า บุคลากรวิชาชีพที่รับผิดชอบการบริหารการศึกษา
นอกสถานศึกษาตั้งแต่ระดับเขตพื้นที่การศึกษาขึ้นไป
“บุคลากรทางการศึกษา” หมายความว่า ผู้บริหารสถานศึกษา ผู้บริหารการศึกษา รวมทั้ง
ผู้สนับสนุนการศึกษาซึ่งเป็นผู้ทาหน้าที่ให้บริการ หรือปฏิบัติงานเกี่ยวเนื่องกับการจัดกระบวนการเรียน
การสอน การนิเทศ และการบริหารการศึกษาในหน่วยงานการศึกษาต่าง ๆ
“กระทรวง” หมายความว่า กระทรวงการศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม
“รัฐมนตรี” หมายความว่า รัฐมนตรีผู้รักษาการตามพระราชบัญญัตินี้
มาตรา ๕ ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม รักษาการตาม
พระราบัญญัตินี้และมีอานาจออกกฎกระทรวง ระเบียบ และประกาศเพื่อปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้
กฎกระทรวง ระเบียบ และประกาศนั้น เมื่อได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษาแล้ว ให้ใช้บังคับได้

7. สถิติ

8. สังค์เคราะห์ สรุปองค์ความรู้
การศึกษาไทยที่ผ่านมายังคงประสบปัญหาการศึกษาหลายประการ
แต่ก็ได้มีการพัฒนาและปรับปรุงแก้ไขมาโดยตลอดจึงได้แก้ปัญหาดังกล่าว
จาต้องอาศัยปัจจัยแห่งความสาเร็จของการปฏิรูปการศึกษาตาม พ.ร.บ.
การศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 เป็นก้าวย่างสาคัญในการปฏิรูปเพื่อขจัดปัญหา
และวิกฤตต่างๆนับเป็น พ.ร.บ. การศึกษาแห่งชาติฉบับแรกที่มีวาระเป็น
กฎหมายและมีกระบวนการพัฒนาสอดคล้องกับการออกกฎหมายการที่จะ
แก้ปัญหาได้นั้นทุกฝ่ายจะต้องร่วมมือกันอย่างจริงจังเพื่อจะพัฒนาการศึกษา
ได้อย่างดี

9. แนวทางการแก้ไข
1.การประเมิน ตรวจสอบสถานการศึกษาหรือบุคลากรทางการศึกษา
2.การกระจายอานาจการจัดการศึกษาไปยังส่วนภูมิภาคอย่างแท้จริง
3.ปรับหลักสูตรการศึกษา
4.ทบทวนรูปแบบการเลื่อนวิทยฐานะของบุคลากร
5.ประเมินบุคลากรทางการศึกษา

10. รายชื่อสมาชิก
1.นางสาวณัชชา พรมมา เลขที่ 25
2.นางสาวประภาศิริ ปุริสพันธุ์ เลขที่
16
3.นางสาวศุภมณ รอดขา เลขที่ 16
4.นางสาวกันยา เปล่งคา เลขที่ 29
5.นางสาวชนกชนม์ สุชลธาดา เลขที่
30
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5/2