2. WSB
Położona na południu Polski, Dąbrowa Górnicza jest najbardziej rozległym pod
względem powierzchni (liczy 188 km2) miastem województwa śląskiego; to dziewiąte
pod względem wielkości miasto w Polsce. Stanowi część Górnośląsko - Zagłębiowskiej
Metropolii "Silesia", skupiającej czternaście miast regionu.
W Dąbrowie mieszka obecnie około 125 tys. ludzi. Dąbrowa Górnicza obejmuje tereny od
Czarnej Przemszy do środkowej części Pustyni Błędowskiej. Centrum miasta jest mocno
zurbanizowane - oprócz budynków mieszkalnych znajdują się tu także liczne budynki
użyteczności publicznej. Dąbrowa Górnicza jest miastem o bardzo zróżnicowanym
krajobrazie. Z jednej strony w miejskim pejzażu dominują zakłady przemysłowe, z drugiej
malownicze krajobrazy.
4. WSB
Jak dojechać z Krakowa do
Dąbrowy Górniczej
Aby dojechać z Krakowa do Dąbrowy Górniczej
należy wsiąść o godz. 7:20
w przewóz KAYATRANS z dworca MDA
5. WSB
Biskup krakowski Andrzej Trzebnicki zbudował w latach 1673-1678 kościół na Górze Gołonoskiej. 8-go lipca 1675 roku założył również parafię w Gołonogu.
Był to kościół jednonawowy z prezbiterium, zakończony drewnianą wieżyczką, w stylu romańskim.
Został konsekrowany 18 września 1678 roku przez w/w biskupa pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny i św. Andrzeja Apostoła.
W 1753 roku, biskup krakowski Andrzej Załuski, ufundował dobudowę murowanej wieży kościelnej. Wieża ta posiada podstawę kwadratu przechodzącą w ośmiobok. Zakończona od góry barokowym hełmem z
latarnią. Kopuła została pokryta blachą cynkową.
Dalsza rozbudowa miała miejsce w 1850 roku. Rozbudowano prezbiterium, otrzymując koncepcję barokowej bazyliki z elementami neorenesansowymi.
Od XVII wieku w bocznej nawie kościoła, znajduje się cudowna figura św. Antoniego Padewskiego, która stała się miejscem do którego przybywały liczne pielgrzymki z terenów całego Zagłębia i Śląska.
Biskup krakowski Andrzej Załuski, w 1756 roku erygował przy kościele bractwo Świętej Trójcy.
W latach 1889-1892 kościół odrestaurowano i dobudowano skarbiec, zakrystię z obejściem i nawy boczne (kaplice św. Barbary i św. Antoniego). Od tej pory kościół jest murowany, trzynawowy utrzymany w koncepcji
renesansowej. Urządzanie wnętrza kościoła trwało do roku 1894-go.
Powtórnie konsekrowany 26.05.1892 roku przez biskupa kieleckiego Tomasza Kulińskiego pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny i zamiast św. Andrzeja Apostoła - św. Antoniego Padewskiego.
Kościół ma drewnianą więźbę dachową i drewniany strop w nawie głównej. Dach posiada barokową sygnaturkę i jest pokryty blachą cynkową. Polichromie we wnętrzu kościoła, są autorstwa krakowskiego malarza
Piotra Nizińskiego i zostały wykonane w 1896 roku. Ołtarze, ambona i ławki pochodzą z końca XIX wieku.
Podczas działań wojennych w 1945 roku, zostały zniszczone dach, sklepienia, okna i ozdobna polichromia. Wszystkie uszkodzenia zostały usunięte zaraz po zakończeniu działań wojennych.
Do kościoła można się dostać dwiema drogami. Jedna jest położona po południowej, a druga po północnej stronie wzgórza. Przy wyjściu z krytych schodów, znajduje się zabytkowa XIX wieczna plebania.
Plac kościelny otoczony jest dawnym murem obronnym, wykonanym z kamienia wapiennego.
Od 9-go sierpnia 1951 roku kościołem administruje
zakon oo. Franciszkanów Konwentualnych.
W latach 1952-53 została odnowiona polichromia wewnątrz kościoła.
Od roku 1976-go na dzwonnicy kościelnej znajdują się trzy dzwony, zamówione i odlane w przemyskiej odlewni dzwonów J. Felczyńskiego.
Letnią porą 1980 roku rozpoczęto budowę nowego budynku mieszkalnego, położonego nieopodal placu kościelnego.
7. WSB
Herb, zatwierdzony przez Radę Miejską
30 września 1916 roku,
zawiera elementy nawiązujące do polskości miasta i zajęć jego mieszkańców.
Nazwa miasta "DĄBROWA GÓRNICZA"
potwierdzona przez Radę Miejską 24 lipca 1919 roku, tłumaczy się samoistnie.
8. WSB
Dawno, dawno temu mała wieś położona pomiędzy dąbrowami (lasy dębowe), była własnoscią
rodziny Koniecpolskich. Zmienili oni zwyczajową nazwę Dąbrowa na Koniecpolskie. Majątkim
zawiadował bardzo złosliwy zarządca, którego ulubionym powiedzeniem było "niech cię diabli
wezmą". Bardzo to złościło władze piekielne, lecz nie wiedzieli jak podejść tego człowika, by dusza
jego wylądowała w kotle ze smołą, bo był człowiekiem religijnym. Pewnego dnia zaproponował dla
żartu poczciwemu drwalowi, by ten wyrąbał duży dębowy las, a zapłatę dostanie dopiero po
wykonaniu tej pracy. Doskonale zdawał sobie sprawę, ze jest to zajęcie na co najmniej miesiąc
ciężkiej całodziennej pracy. Jeden z czartów przybrał postać ludzką i zatrudnił się u drwala jako
rębacz. Przez noc wycioł w pień cały las, a rano poszedł do zarządcy po zapłatę. Ten zaskoczony taką
sytuacją, nie wypłacił całości wynagrodzenia, tak mieszając pieniądze, by kwota była mniejsza.
Diabeł wrócił do piekła i opowiedział o całym zdarzeniu. Na to tylko czekała diabelska rada. Czart
wrócił do zarządcy i powiedział mu o "pomyłce". Ten oczywiście zacytował swe ulubione
powiedzenie " niech mnie diabli wezmą, jeżelim Was oszukał". Natychmiast zjawili się piekielnicy i
zabrali jego duszę do piekła. Koniecpolski jak się dowiedział o diabelskich mocach, jakie opanowały
to miejsce, postanowił się go pozbyć, sprzedając włości Rządowi. Powrócono do dawnej nazwy, czyli
Dąbrowy, a ponieważ w niedługim czasaie odkryto tu węgiel i powstały kopalnie, dodano
przydomek Górnicza.
9. WSB
1.GDZIE LEŻY DĄBROWA GÓRNICZA?
2.Z czego była zbudowana wieżyczka kościoła w Dąbrowie Górniczej?
3.Jak dojechać z Krakowa do Dąbrowy ?
ODPOWIEDZ AD.1.
ODPOWIEDZ AD.2.
ODPOWIEDZ AD.3.