2. • Antrenman fizyolojik açıdan, sporsal verimi en üst düzeye çıkarabilmek
için kendi organizma sistemlerinin ve işlevlerini geliştirmektir (Astrand
ve Rodah,1970., Morehouse ve Meller,1971).
• Sporda üst düzeyde başarı sağlamak, sistemli biçimde ve antrenman
ilkelerine dayalı olarak çalışmadır (Açıkada, Ergen, 1990)
• Antrenman organizmada fonksiyonel ve morfolojik değişmeler sağlayan,
sporda verimin yükseltilmesi amacıyla belirli zaman aralıklarıyla ile
uygulanan yüklenmelerin tümüdür (Hollman,1975).
• Antrenman verimi artırmak için belirli zaman aralıkları ile uygulanan ve
organizmada fonksiyonel morfolojik değişimler(uyumlar) yaratan
uyaranlar zinciridir (Dündar,1994) .
• Antrenman, ruhsal ve organik yönden en üst verimliliği elde etmek için
belirli amaca yönelik, planlı, sistematik faaliyetlerin tümüdür
(Maglischo,1987).
• Beceri ve yeteneklerin eylem planı ve eylem yapılarının optimalleşmesini
sağlayan düzenli ve planlı süreçtir (Ulich,1994).
• Güç yeteneğinin yükseltilmesi ve spor dallarında başarıya ulaşılmasını
sağlamak amacıyla sporcunun bedeni ve psikomatik gelişiminde son
derece etkili yöntemdir (Meller, 1991).
3. • Spor antrenmanı, sporda gelişimi sağlamak için bilimsel, özellikle
pedagojik ilkelere açıktan değer kazanmıştır.
• Bu süreç, planlı ve sistemli biçimde etkilenerek sporcuların bir çok spor
dalında üstün başarıya ulaşmasını amaçlar (Harre, 1984).
• Antrenman, fizik ve moral gücün, teknik ve taktik becerilerin organik ve
psikolojik yüklenmelerle düzeltilmesi ve en üst düzeye getirilmesi
amaçlarına yönelik bir eğitim sürecidir (Sevim, 1994).
• Antrenman,Sporcunun kendi en yüksek verimine ulaşabilmesi için planlı
biçimde yaptığı bedensel ve ruhsal çalışmaların tümüdür (Muratlı,1997).
• Antrenman, özel sporsal verim düzeyinin artırılmasına veya artırılan
düzeyin korunmasına, bazen azaltılmasına yönelik planlı değişikliklerdir
(Yücetürk,1986).
• Sporsal verimin geliştirilmesine, bazen korunmasına, stabil tutulmasına,
bazen azaltılmasına, yönelik bütün önlemleri içeren toplam kavramdır
(Grosser, Zimmerman, 1986).
• Öyleyse antrenman, organik ve psikolojik yüklenmelerle düzeltilmesine,
özel sporsal verim düzeyinin artırılmasına veya artırılan düzeyin
korunmasına, bazen azaltılmasına yönelik planlı sistematik eğitim
sürecidir.
4. Antrenman Kuramı ve Yöntemleri
• SPOR BİLİMLERİ
• Hareket ve Antrenman Bilimi
• Biomekanik
• Kinesiyoloji
• Psikoloji
• Pedagoloji
• İstatistik
• Tarih
• Felsefe
• Sosyoloji
• Beslenme
• Spor tıbbı
5. ANTRENMANIN TEMEL
İLKELERİ
• Tüm spor dallarında olduğu gibi yüzme sporunda da en üst
performansa ulaşabilmek için, çalışmaların sistemli bir
şekilde yürütülmesi ve bu çalışmalar sırasında antrenman
ilkelerine bağlı kalınması gerekmektedir.
• Sporcudan daha yüksek düzeyde verim alabilmek
antrenmanın üç temel ilkesine bağlıdır.Bu ilkeler;
1.ANTRENMANIN ÖZEL OLMA İLKESİ
a.Antrenmanın bireye özgülüğü
b.Antrenmanın branşa özgülüğü
2.ARTTIRMALI YÜKLEME İLKESİ
a.Yüklemenin şiddeti
b.Yüklenmenin yoğunluğu(sıklığı)
c.Yüklenmenin kapsamı
d.Yüklenmenin süresi
3.GERİYE DÖNEBİLİRLİK İLKESİ
6. ANTRENMANIN ÖZEL OLMA İLKESİ
Bu ilke iki ana başlık altında incelenir.
a.Antrenmanın Bireye Özgülüğü
b.Antrenmanın Branşa Özgülüğü
Bireye Özgülük İlkesi
Verili bir antrenman Kişinin Özelliklerine bağlıdır.
Diğer bir deyişle, kişinin varolan kondisyon düzeyi,o güne kadar yaptığı
antrenman türü ve doğuştan getirdiği bazı özelliklerle sınırlıdır.
Bu nedenle “olimpiyat ve dünya şampiyonlarının doğuştan yaratılmıştır” sözcüğü
önemli ölçüde gerçektir.
Örneğin, daha öncede belirttiğim gibi, ST liflerinin oranı fazla olan bir
yüzücüden sprinter olması beklenmemelidir. Konu ile ilgili bir diğer örneği de
şöyle verebiliriz; A yüzücüsünün en iyi 100 m derecesi 56 sn, B yüzücüsünün en iyi
derecesi de 1.01 dk olsun.
Bu yüzücülerden 6x100 m yüzmelerini ne her ikisinin de 100 metreleri 1.04 dk da
bitirmelerini isteyelim
Böylece bir antrenman sırasında, toplam 600 metrelik bu çalışmanın iki
yüzücüye de aynı yararı sağlayacağını söylemek yanlış olur. Çünkü, A yüzücüsü
100 metreyi 1.04 dk da tamamlarken % 86 lık bir tempo ile yüzmekte iken, B
yüzücüsü aynı mesafeyi 1.04 dk da tamamlarken %95 lik bir tempo ile
yüzmektedir. Bu da aynı antrenman ünitesinin farklı sporcularda aynı etkiyi
yaratmayabileceğini gösterir.
7. Antrenmanın Branşa Özgüllüğü
• Sporcudan istenilen düzeyde verim alınabilmesi ya da sporcunun kondisyonunun artması
yapılan spor dalının özelliklerine bağlıdır. Kişi yüzüyorsa, yüzme özelliği, halter
yapıyorsa, halter kaldırma, yüksek atlama yapıyorsa sıçrama özelliği gelişecektir.
• Diğer bir deyişle, yapılan antrenman geliştirmeyi istediğimiz spor dalının
özelliklerini yansıtmak zorundadır. Dolayısıyla, yüzmek istiyorsak yüzme antrenmanının
yapılması gerekmektedir.
• Konuya ilişkin bir başka yaklaşım ise şöyle özetlenebilir; genellikle, antrenmanın branşa
özgülüğü ilkesinde bir çok antrenör tarafından yanlış anlaşılan bir nokta vardır.
• Buna göre; antrenmanın branşa özgülüğü ilkesi, sadece yarışmada yüzülecek mesafenin
ve hızın belirlenmesidir.. Örneğin, yarışmada 200 m serbest yüzecek bir sporcuya,
sürekli olarak yarışma temposunda 200 m ler yüzdürmek bu tür yanlış anlamanın
sonucudur.
• Burada bilinmesi gereken; antrenmanların yarış temposunda yapılması, antrenmanın
branşa özgülüğü ilkesine uyan ilkelerden sadece bir tanesi olduğudur. Bu ilkenin
uygulanabileceği daha birçok yol vardır
• Branşa özgülüğün fizyolojik olarak en iyi yorumu, yarışma anında kullanılan
metabolizmaların tümünün antrene edilmesidir. Her üç metabolik süreç kendi içinde en
yüksek verime ulaşacak şekilde antrene edilmelidir.Örneğin; kol ve ayak çalışmalarının
ayrı ayrı yaptırılması ve sonuçta; her ikisinin aynı anda kullanıldığı bir stilin, yarışma
temposunda yüzülmesi ile elde edilecek verim daha fazla olacaktır.Çünkü, kol çekişine
yönelik metabolik süreçlerin en üst performansa ulaştırabilmesi için sadece ayak vuruş
çalışmalarının yapılması gereklidir.
