mapa del tiempo, diversidade climática

1. COMENTARIO DO
MAPA DO TEMPO
23/10/2008)

2. 1COMENTARIO
UN FACER PARA º ENUMERA E SITÚA OS
3º PREVISIÓN DO TIEMPO PROCESO ELEMENTOS MÁIS IMPORTANTES DO MAPA
2º ANALIZA OS DATOS QUE
APORTA A DISPOSICIÓN
DOS ELEMENTOS NO MAPA

3. DATA DO MAPA
Antes de iniciar a previsión meteorolóxica dun mapa do
tempo é importante que busques a data do mesmo, xa que
adoita estar escrita xunto a el. Saber a data pódeche dar
moitas pistas sobre como será o tempo representado no
mapa.

4. 1º IDENTIFICACIÓN DOS
ELEMENTOS VISIBLES DO MAPA
ISÓBARAS
CENTROS DE ACCIÓN
FRONTES

5. ELEMENTOS VISIBLES DUN MAPA D0 TEMPO:
ISÓBARAS
Isobaras
Indicación da
dirección do
vento
•Localizar o valor de
cada isóbara
•Indicar a dirección do
vento
•Sinalar donde hai máis
isóbaras e están máis xuntas

6. ELEMENTOS VISIBLES DN MAPA DO TEMPO:
CENTROS DE ACCIÓN
Centros de acción
A: Alta presión
(anticiclón)
B: Baixa presión
(borrasca)
Indicación numérica
da presión
•Localizar os centros de Altas
(maior de 1013 mb) e Baixas
presións (menor de 1013 mb)
•Sinalar a presión do centro

7. ELEMENTOS VISIBLES DUN MAPA DO TEMPO:
FRONTES
Frontes
* Frio
* Cálido
* Ocluido
* Estacionario
•Localizar as frontes no
mapa
•Indicar o tipo de fronte que
é: frío, cálido, ocluido ou
estacionario
•Indicar a dirección da fronte

8. 2º ANÁLISE DOS DATOS QUE
APORTA A DISPOSICIÓN
DOS ELEMENTOS NO MAPA
ISÓBARAS
CENTROS DE ACCIÓN
FRONTES

9. ISÓBARAS
Son as liñas que unen sobre o mapa puntos con
igual presión.

10. ISÓBARAS:
Dirección do vento
•As isóbaras son útiles para deducir a dirección e intensidade do vento
• O vento segue a dirección das isóbaras
desde as zonas de alta presión
(anticiclones) hacia as zonas de baixa
presión (borrascas). No hemisferio norte el
vento circula nos anticiclóns seguindo o
sentido das agullas do reloxo e nas
borrascas en sentido contrario (efecto
Coriolis).
• Nalgúns mapas a dirección
do viento ademais ven
indicada cunha frecha

11. ISÓBARAS:
Intensidade do vento
Cuanto máis isobaras haxa nunha zona e cuanto máis xuntas estean
éstas quererá dicir que a diferenza de presión será maior e polo tanto o
vento máis forte.
Zonas con
fortes ventos
Zonas con ventos
en calma

12. ISOBARAS:
Deduccións a partir delas.
•Estudando a dirección do vento podemos obter información acerca das
características das masas de aire que afectan a un lugar:
- Si o vento ven do norte: aire frío
- Si o vento ven do sur: aire cálido
- Si o vento ven do mar: aire húmido
- Si o vento ven do continente: aire seco.
En España entra aire procedente do
oeste, é dicir do océano, poo tanto
aire húmido.

13. CENTROS DE ACCIÓN
• A media de presión a nivel do mar é de 1013 mb.
-Si a medida é maior de 1013 mb estaríamos ante un centro de alta presión
ou Anticiclón, representado cun A nos mapas do tempo.
-Si a medida é menor de 1013 mb estaríamos ante un centro de baixa
presión ou Borrasca, representado cun B nos mapas do tempo.
* Os anticiclones indican estabilidade, e, ademáis, alonxan as frontes. As Baixas
presións indican inestabilidade, choiva ou neve, e van acompañadas de frontes.
1024 mb

14. CENTROS DE ACCIÓN
Centros de presión que afectan a España
Borrascas
de Islandia
Frente Polar
Anticiclón de
las Azores Anticiclón/Borrasca
Fuente: http://geografia.laguia2000.com/
Anticiclón
Siberiano
Depresión de
Liguria
Térmica
Borrasca
Subsahariana

15. FRONTES
As frontes son zonas onde se unen dúas masas de aire de diferentes
características térmicas, de tal maneira que a masa de aire cálido (máis
lixiera) acaba elevándose sobre a de frío. Tal elevación produce
condensación de vapor de agua y precipitacións.
Fronte fría
Fronte ocluida
Fronte cálida

16. FRONTES
Tipos
• Existen cuatro tipos de frontes, a fronte fría (unha masa de aire fría
avanza sobre unha de aire cálido), a frente cálida (unha masa de aire
cálido avanza sobre unha de aire frío), a fronte ocluida (unha fronte fría
alcanza a unha cálida) e a estacinaria (dúas masas de aire están en
contacto pero non avanza ninguna sobre a outra).
• Nos mapas represéntanse cos seguientes símbolos, indicando a
dirección do símbolo, a dirección da fronte:
FRONTE FRÍA
FRONTE CÁLIDA
FRONTE OCLUIDA
FRONTE ESTACIONARIA

17. FRONTES
Comparación con imaxes de satélite
Comparación entre o mapa isobárico e a imaxe de satélite. Observade
como as frontes do mapa correspóndense coas masas de nubes. Esas
nubes indican o lugar onde a masa de aire cálido ascende e o vapor de
auga condénsase formando nubes e producindo as precipitacións.

18. FRONTES
A fronte polar
Sucesión de frontes en latitudes medias-altas, separando o aire polar,
relativamente frío, do subtropical, relativamente cálido. Xunto a el, sempre
en dirección hacia o leste, veñen asociadas borrascas que deixan
grandes precipitacións.
A lonxitude da fronte polar varía ao longo do ano, localizándose máis ao
norte en verán (afecta só ao tercio norte peninsular) e máis ao sur en
inverno (afecta máis a toda a península)

19. 3. PREVISIÓN DO TEMPO
¿En qué estación estamos?
Precipitacións
Onde haberá precipitaciones?
Serán intensas?
Chuvia, neve, granizo?
Temperaturas
Altas ou baixas?
Ónde?
Humidade
Aire seco ou húmido?
Viento
¿Dirección?
¿Intensidad?
Nubosidade e Insolación
¿Tipos de nubes?
Etcétera...

20. SITUACIÓNS METEOROLÓXICAS TÍPICAS EN ESPAÑA
Situación de verán
Dominan os tipos anticiclónicos secos y calurosos, causados principalmente polo anticiclón
das Azores, que ascende en latitude en esa época do ano, e secundariamente polo anticiclón
continental do norte de África. Ocasionalmente poden producirse tormentas polo
quentamento do solo, ou pola irrupción de masas de aire frías en altura, que desencadenan
gran inestabilidade
Situación de inverno
O descenso en latitude das frontes polares e do anticiclón das Azores permite unha maior
incidencia da fronte polar e das borrascas atlánticas. Non obstante predomina o tempo
anticiclónico causado polos anticiclóns térmicos do interior peninsular y de Centroeuropa e
polos anticiclóns polares atlánticos. Poden chegar masas de aire secas e moi frías.
Situaciones de outono e primavera
Son estacións de tránsito entre o verán e o inverno o que produce certa inestabilidade e
alternancia entre situacións similares ás do inverno e ás do verán, con precipitacións
derivadas do paso de borrascas atlánticas e producidas pola gota fría no mediterráneo.