Η εργασία εστιάζει το ενδιαφέρον στη συνάφεια του βασιλιά Αρθούρου με την υπόθεση του Ιερού Δισκοπότηρου. Πώς συνδέονται οι δύο μύθοι; Εμπλέκεται τελικά ο εκχριστιανισμός της Αγγλίας, Ουαλίας και Σκωτίας με τους μύθους αυτούς; Μαγεία, μύθος, ιστορία συμπλέκονται σε ένα κουβάρι σκοτεινό και γοητευτικό.

2. Ο κύκλος των μύθων της Στρογγυλής
Τραπέζης έχει τις ρίζες του σε έναν πολύ
μακρινό παρελθόν, στους προπάτορες του
ανθρώπινου γένους, τον Αδάμ και την Εύα. Ο
μύθος αρχίζει από τη στιγμή που η Εύα κόβει
τον απαγορευμένο καρπό. Χωρίς όμως να το
καταλάβει, μαζί με τον καρπό κόβει και ένα
κλαδάκι από το Δέντρο της Γνώσης του καλού
και του κακού, ένα κλαδάκι που ασυναίσθητα
κρατάει στο χέρι της όταν απομακρύνεται με
το σύντροφό της από τον Παράδεισο. Όταν
διαπιστώνει την ύπαρξη του κλαδιού,
συνειδητοποιώντας ότι αυτό αποτελεί το
μοναδικό τους ενθύμιο από τον Παράδεισο, το
φυτεύει.
Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ

3. Από αυτό το κλαδάκι φυτρώνει ένα
ολόλευκο δέντρο, κάτω από το οποίο
μάλιστα ενώνονται για πρώτη φορά οι
πρωτόπλαστοι, για να γεννηθεί ο 'Aβελ,
σύμφωνα με την εντολή που τους είχε
δώσει ο Θεός. Με την πραγματοποίηση
αυτής της ένωσης, το λευκό δέντρο
γίνεται πράσινο, συμβολίζοντας έτσι τη
γείωση της αγνής θεϊκής δύναμης. Το
δέντρο αποδεικνύεται πολύ καρποφόρο
και αρχίζει να βλασταίνει όλη η πλάση.
Αργότερα, όμως, κάτω από το ίδιο
δέντρο φονεύεται ο 'Aβελ και το αίμα
που χύνεται, αλλάζει το χρώμα του
δέντρου και το κάνει κόκκινο και στείρο.

4. O μύθος συνεχίζεται με το σοφό γιο του Δαβίδ, το Σολομώντα. Μια μέρα, ενώ
στέκει θλιμμένος, ακούει μια εσωτερική φωνή να του λέει πως δεν πρέπει να
νιώθει λύπη, γιατί από τη γενιά του, ύστερα από πολλούς-πολλούς αιώνες, θα
γεννηθεί μια αγνή γυναίκα που με τη σειρά της θα φέρει στον κόσμο τον
αγνότερο και γενναιότερο πολεμιστή που υπήρξε ποτέ.
Ο Σολομώντας, θέλοντας να αφήσει σε εκείνον τον απόγονό του ένα σημάδι που
να φανερώνει ότι γνώριζε από τότε το μελλοντικό ερχομό του, κατασκευάζει
ένα καράβι από άφθαρτο ξύλο.
Μέσα στο καράβι βάζει ένα κρεβάτι και στα πόδια του κρεβατιού τοποθετεί το
πατρικό του ξίφος, το ξίφος του Δαβίδ. Η βασίλισσα και γυναίκα του νιώθοντας
ότι το ξίφος δεν αρκεί, διατάζει να κόψουν τρία κλαριά, που τα τοποθετεί σε
σχήμα Π πάνω στο κρεβάτι ένα κλαδί κόκκινο, ένα πράσινο και ένα λευκό.

5. Το δώρο του απόγονού τους είναι έτοιμο και το μόνο που
λείπει είναι η θεϊκή επιβεβαίωση, που έρχεται λίγες μέρες
αργότερα, όποτε και ο Σολομώντας βρίσκει μια θεϊκά
φανερωμένη επιγραφή πάνω στο πλοίο να λέει :
«Όποιος νοιώθει ανάξιος, δεν πρέπει να ανέβει στο καράβι
και κανείς δεν πρέπει να πιάσει το ξίφος ή να ξαπλώσει στο
κρεβάτι, αν δεν είναι ο πιο αγνός πολεμιστής του κόσμου».
Το πλοίο αυτό θα παρουσιαστεί ξανά ύστερα από χιλιάδες
χρόνια σε έναν από τους Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης.

6. ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ
Μετά το Μυστικό Δείπνο και τη μετάληψη του σώματος και του αίματος του Θεού από
το Κύπελλο του Κρασιού και το Δισκίο του Ψωμιού, ο Ιούδας παίρνει το Κύπελλο και
το παραδίδει στον Πιλάτο, επειδή φοβόταν να το κρατήσει μιας και ήταν πολύ ισχυρό.
Αλλά και στον Πιλάτο άρχισαν να δημιουργούνται προβλήματα εξαιτίας του
Δισκοπότηρου, για αυτό, όταν έρχεται ο Ιωσήφ της Αριμαθαίας να του ζητήσει το
νεκρό σώμα του Χριστού, ο Πιλάτος του δίνει και το Δισκοπότηρο.
Το Δισκοπότηρο στην πραγματικότητα αποτελείται από μια σειρά αντικείμενων,
κυριότερα από τα οποία είναι το Κύπελλο του Κρασιού και το Δισκίο του Ψωμιού, τα
οποία χρησιμοποιήθηκαν στο Μυστικό Δείπνο, καθώς και η Λόγχη, με την οποία
τρυπήθηκε το πλευρό του Χριστού.

7.  Έτσι ο Ιωσήφ της Αριμαθαίας θεωρείται ο πρώτος Φύλακας του Δισκοπότηρου. Κατά την
Αποκαθήλωση, ο Ιωσήφ χρησιμοποίησε το Δισκοπότηρο για να συγκεντρώσει το αίμα και το
νερό που έτρεχε από το πλευρό του Χριστού, όταν τον τρύπησαν οι Ρωμαίοι για να δουν αν είχε
πεθάνει.
 Λίγο αργότερα, ο Ιωσήφ, με προτροπή των Εβραίων, συλλαμβάνεται και φυλακίζεται από τους
Ρωμαίους. Ενώ όμως βρισκόταν στη φυλακή, κατά μυστηριώδη τρόπο ανυψώνονται οι τέσσερις
τοίχοι του κελιού και ο Ιωσήφ ελευθερώνεται. Επειδή οι Ρωμαίοι δεν έχουν καμιά ουσιαστική
κατηγορία εναντίον του, δεν ασχολούνται μαζί του και έτσι αναλαμβάνουν οι ίδιοι οι Εβραίοι να
τον τιμωρήσουν.
 Τον κλείνουν λοιπόν σε έναν πύργο χωρίς παράθυρα, χωρίς πόρτες και τον αφήνουν δίχως τροφή
και νερό. Σαράντα ολόκληρα χρόνια ζει εκεί, μας λέει ο μύθος, τρεφόμενος από την πνευματική
Δύναμη του Δισκοπότηρου.
 Όταν αποφυλακίζεται με απόφαση του Βεσπασιανού, του δίνεται θεϊκή εντολή να πάρει το
Κύπελλο και τους άλλους θησαυρούς και να ταξιδέψει από την Ανατολή στην Δύση.

8.  Με μια ακολουθία συγγενών και χριστιανών προσκυνητών (78 συνολικά άτομα) ο Ιωσήφ ξεκινάει το
ταξίδι για τη Δύση. Αρχικά διασχίζουν μια ερημική περιοχή. Ο ίδιος και δυο συγγενείς του έχουν το
δικαίωμα να τρέφονται από το Δισκοπότηρο. Οι υπόλοιποι, όμως, που είναι λιγότερο αγνοί και δεν
τους επιτρέπεται να συμμετάσχουν σε αυτή τη θεία μετάληψη, υποφέρουν από πείνα.
 Έτσι ο Ιωσήφ συμβουλεύει τον Μπρονς τον γαμπρό του να πιάσει ένα ψάρι από το ποτάμι. Το ψάρι
αυτό, σαν από θαύμα, αποδεικνύεται αρκετό για να χορτάσουν όλοι. Περνώντας την έρημο, φτάνουν
στην πόλη Σαράς και από το λιμάνι ο Ιωσήφ και οι συγγενείς του, παίρνουν τα άγια αντικείμενα και
μεταφέρονται στη Δύση ταξιδεύοντας πάνω στο μανδύα του γιου του Ιωσήφ, που απλώνεται στον
αέρα και τους μεταφέρει.
 Οι υπόλοιποι προσκυνητές ακολουθούν από τη θάλασσα. Πριν όμως ξεκινήσουν για αυτό το
τελευταίο ταξίδι, ο Ιωσήφ χρίζει τον Μπρονς Φύλακα του Δισκοπότηρου και του μεταβιβάζει
ορισμένες λέξεις, που του είχε πει ο Χριστός τον καιρό που βρισκόταν στη φυλακή και τις οποίες
έπρεπε να γνωρίζει πάντα μόνο ένα πρόσωπο, ο εκάστοτε Φύλακας του Δισκοπότηρου. Επειδή ο
Μπρονς ήταν εκείνος που προμήθευε το θαυματουργό ψάρι, ονομάστηκε Φύλακας-Ψαράς ή
Βασιλιάς-Ψαράς, τίτλο που φέρουν και όλοι οι διάδοχοί του.

9. Σύμφωνα με τη θεϊκή εντολή, η ομάδα των προσκυνητών
έπρεπε να φτάσει στο κέντρο της γης, στο νησί Άβαλον.
Πιθανόν ένα νησί κοντά στην Αγγλία ή η ίδια η Αγγλία και όπου
λέγεται ότι έχει ταφή και ο βασιλιάς Αρθούρος.
Ο μύθος συνεχίζοντας αναφέρει ότι κάποιος ντόπιος
δρυΐδης, προικισμένος με υπερφυσικές δυνάμεις, βλέπει
τη συνοδεία του Ιωσήφ και εντυπωσιάζεται τόσο πολύ,
ώστε καταγράφει το συμβάν στο μαγικό του βιβλίο.
Μέσα στο χιονισμένο τοπίο μια ομάδα ανθρώπων κάθεται
γύρω από ένα τραπέζι τόσο λαμπερό, που δεν μπορούν να
το αντικρύσουν ανθρώπινα μάτια, στο κέντρο του υπάρχει
ένα κύπελλο δύναμης, σκεπασμένο με ένα αραχνοΰφαντο
κάλυμμα. Κάποιος από τη συνοδεία φέρνει ένα ψάρι και
ακολουθεί ένας περίεργος γιορταστικός δείπνος, ο πιο
παράξενος που είχε δει ποτέ του ο δρυΐδης.

10. Σε αυτό το σημείο χάνονται και τα
ίχνη του Δισκοπότηρου. Λέγεται ότι
από τότε φυλάγεται σε ένα
μυστηριώδες κάστρο, που την
ακριβή του θέση κανένας δε γνωρίζει
και αν το βρει για να πλησιάσει,
πρέπει να είναι πολύ αγνός.
Οι άνθρωποι της Δύσης δεν ήταν
τότε έτοιμοι για ένα τόσο τολμηρό
εγχείρημα. Αυτό το εγχείρημα
αναλαμβάνει, ύστερα από αιώνες, η
συντροφιά του Αρθούρου, οι Ιππότες
της Στρογγυλής Τραπέζης.

11. Ο Αρθούρος, σύμφωνα με το μύθο, ήταν γιος της Υγιέρνης και του Άθερ Πέντραγκον, ενός
Βρετανού ηγεμόνα. Ο γάμος και η ζωη των γονιών του Αρθούρου συνάντησαν πολλές
δυσκολίες, οι οποίες ξεπεράστηκαν χάρη στη μαγική δύναμη του Μέρλιν.

12.  Ο μύθος, ιστορεί ότι οι σκοτεινές
δυνάμεις του κακού θέλησαν να φέρουν
στον κόσμο το σκοτεινό αντίστοιχο του
Χριστού. Με αυτό το σκοπό, απομόνωσαν
μια παρθένα, η οποία τελικά γέννησε ένα
παιδί. Η επιρροή, όμως, των αρνητικών
στοιχειακών δυνάμεων πάνω στη μάνα
και στο παιδί χάθηκε, όταν η γυναίκα
βάφτισε το παιδί χριστιανό. Έτσι, εκείνο
το πλάσμα που προοριζόταν να
υπηρετήσει το σκοτάδι, στράφηκε
τελειωτικά προς το φως. Ο Μέρλιν είναι
μάντης, δρυΐδης, θεραπευτής, μάγος.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΡΛΙΝ

13. Στο μύθο, λοιπόν, βλέπουμε το Μέρλιν να βοηθάει τον ΄Αθερ Πέντραγκον, να παντρευτεί
την Υγιέρνη, με τον όρο να του παραδώσει το πρώτο τους παιδί. Το παιδί αυτό, ο
Αρθούρος, μεγαλώνει μακριά από τους φυσικούς του γονείς, αγνοώντας την καταγωγή
του.
Περνά τα παιδικά και τα πρώτα εφηβικά του χρόνια κοντά στον ευγενή ηγεμόνα σερ
Έκτορα, στον οποίο και τον παρέδωσε ο Μέρλιν. Έτσι αποκτά όλη τη γνώση και
μόρφωση των ευγενών της εποχής του, καθώς και τη γνώση του χειρισμού των όπλων.
Ο σερ Έκτορας είχε κι ένα γιο λίγο μεγαλύτερο από τον Αρθούρο, το σερ Κέυ, αλλά
μεγάλωσε και τα δύο παιδιά με την ίδια φροντίδα και αγάπη, παρόλο που προσωπικά
αγνοούσε την αληθινή καταγωγή του θετού γιού του.

14. Έτσι, όταν ο Άθερ Πέντραγκον πεθαίνει δίχως να αφήσει απόγονους, αρχίζει μια διαμάχη ανάμεσα
στους ισχυρότερους ηγεμόνες για τη διαδοχή στην εξουσία.
Ωστόσο στα περίχωρα του Λονδίνου υπήρχε ένα ξίφος σφηνωμένο σε ένα βράχο και μία επιγραφή, που
πληροφορούσε τον κόσμο ότι εκείνος που θα κατόρθωνε να τραβήξει από την πέτρα το ξίφος, θα ήταν
και ο νόμιμος διάδοχος του θρόνου.
Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες διαφόρων γενναίων ηγεμόνων, κανένας δεν κατόρθωνε να
τραβήξει το ξίφος.

15. Πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτό το ξίφος είναι το Εξκάλιμπερ, το οποίο είχε δοθεί
παλιότερα στον ΄Αθερ Πέντραγκον από τη μυστηριώδη Κυρά της Λίμνης, σαν
σύμβολο της εξουσίας του και της ενότητας της Αγγλίας.

16. Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, στους
ιππικούς αγώνες που διοργανώνονταν τέτοια
εποχή κάθε χρόνο, ήρθαν να συμμετάσχουν ο
σερ Έκτορ και ο σερ Κέυ, που ήταν ιππότες. Ο
Αρθούρος είναι πολύ νέος ακόμη για να πάρει
μέρος, αλλά κατέχει το χρίσμα του ιπποκόμου
του αδελφού του και ανάμεσα στα καθήκοντά
του είναι να κουβαλάει τα όπλα του.Εκείνη τη
μέρα ο Αρθούρος ξέχασε να πάρει το ξίφος του
σερ Κέυ και μη βρίσκοντας άλλο πρόχειρο στο
χώρο των αγώνων, τραβάει το παράξενο σπαθί
που ήταν σφηνωμένο στο βράχο και το δίνει
στον αδελφό του.

17. Αρχικά ο σερ Κέυ ισχυρίστηκε ότι αυτός τράβηξε
το ξίφος και επομένως αυτός είναι ο νόμιμος
διάδοχος, αλλά ο πατέρας του, αντιλαμβανόμενος
ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, ανατοποθετεί το σπαθί
στο βράχο και προκαλεί τα αγόρια να
ξαναδοκιμάσουν. Ο σερ Κέυ δεν τα καταφέρνει,
αλλά ο Αρθούρος τραβάει με ευκολία για δεύτερη
φορά το σπαθί και αναγνωρίζεται βασιλιάς της
Αγγλίας.
Όταν εγκαθιδρύει την εξουσία του, ο Λεόντογκραν,
γειτονικός ηγεμόνας, που απειλείται από εχθρούς,
ζητά την βοήθεια του, αφού είχε ήδη αποδεδειχθεί
η στρατιωτική του ικανότητα. Ο Αρθούρος τον
υποστηρίζει και έτσι γνωρίζει τη μελλοντική
βασίλισσά του, τη Γκουίνιβερ, κόρη του
Λεόντογκραν. Την ερωτεύεται και την παντρεύεται.

18. Απορροφημένος όμως από τα διοικητικά του καθήκοντα, φαίνεται
εντελώς αποσπασμένος από συναισθηματικές δεσμεύσεις
οποιασδήποτε φύσης.
Οι κοινωνικοί κανόνες της εποχής, όμως, αναγκάζουν τον Αρθούρο
να δώσει διαστάσεις στο θέμα της μοιχείας που διέπραττε η
βασίλισσα με τον Λάνσελοτ και διατάζει να καεί στην πυρά. Ο
Λάνσελοτ όμως τη σώζει και αρχίζει ένας πόλεμος, ο οποίος
σύντομα τελειώνει χάρη στην καλή θέληση και την αγάπη που
ενώνει τους δυο φίλους. Ο Λάνσελοτ δίνει πίσω στον Αρθούρο τη
Γκουίνιβερ και αποσύρεται στις δικές του περιοχές.
Νέος εχθρός παρουσιάζεται, όμως, με τη μορφή του Μόρντρεντ,
ανιψιό και γιό του Αρθούρου, ο οποίος, όσο έλειπε ο βασιλιάς, είχε
οικειοποιηθεί το θρόνο .Ο Αρθούρος αναγκάζεται να τον
πολεμήσει και η χώρα διχάζεται σε δυο στρατόπεδα. Στη μάχη ο
Μόρντρεντ νικιέται και σκοτώνεται, όπως και ο Αρθούρος, ενώ η
Γκουίνιβερ κλείνεται σε μοναστήρι.

19. Ο Αρθούρος νιώθοντας πως ξεψυχάει, ζητάει
να τον μεταφέρουν κοντά στις όχθες της
λίμνης και στέλνει τον Ιππότη Γκίρφλετ, έναν
από τους πιο στενούς του φίλους, να ρίξει το
Εξκάλιμπερ στο νερό και επιστρέφοντας να
του πει τι είδε. Όταν το σπαθί εκτοξεύετε προς
της λίμνη ένα χέρι υψώνεται από τα σκοτεινά
νερά και το αρπάζει στον αέρα, για να το
βυθίσει μετά μαλακά μαζί του.
Τότε ο Αρθούρος ξεψυχάει γαλήνια και μια
βάρκα με πανιά και επιβάτες τρείς γυναίκες,
πλησιάζει στις όχθες και παίρνει το σώμα του
βασιλιά. Η βάρκα χάνεται στα βάθη του
ορίζοντα και φτάνει στην Άβαλον.

21. Πρόκειται για την τράπεζα που κατασκεύασε μαγικά ο ίδιος ο
Μέρλιν, έχοντας σαν πρότυπο την Τράπεζα του Μυστικού Δείπνου
και την Τράπεζα του Ιωσήφ της Αριμαθαίας. Στην Τράπεζα
κάθονται οι πιο άξιοι Ιππότες. Εκείνοι που κατέχουν όχι μόνο τη
γνώση των όπλων, μα και όλη τη γνώση της εποχή τους. Ήταν
ηγεμόνες που βρίσκονται κάτω από τη βασιλεία του Αρθούρου και
τους δινόταν η ευκαιρία να συναντηθούν όλοι μαζί και να πάρουν
σημαντικές αποφάσεις.
Τα πάντα ξεκινούν και καταλήγουν σε αυτήν, μιας και οι Ιππότες
που έχουν το δικαίωμα να συμμετάσχουν είναι οι πιο γενναίοι
ηγέτες και συχνά βρίσκονται διασκορπισμένοι σε όλη τη χώρα και
δεν έχουν τακτικά την ευκαιρία να παρακάθονται στην Τράπεζα.
Σαν σημαντικότερη μέρα συνάντησης είχε οριστεί η γιορτή της Πεντηκοστής.

22. Μια θέση της Τράπεζας μένει πάντα κενή, ονομάζεται
«Επικίνδυνη Θέση» και θα καταληφθεί από τον Τέλειο
Ιππότη. Κανείς δεν τολμάει να καθίσει εκεί. Ο σκοπός
της ύπαρξης της Τράπεζας θα εκπληρωθεί μόνο όταν
συμπληρωθεί η Επικίνδυνη Θέση. Κάποια
Πεντηκοστή, τα χαραγμένα στην Επικίνδυνη Θέση
γράμματα αλλάζουν αναγγέλλοντας τον ερχομό του
Τέλειου Ιππότη, τον Γκάλαχαντ, αυτόν που έμελλε να
βρει το Δισκοπότηρο.
Ο Γκάλαχαντ κάθεται στη θέση του και την ίδια
στιγμή, στο ποτάμι που κυλάει δίπλα στο παλάτι,
εμφανίζεται ξανά μια πέτρα, με ένα ξίφος σφηνωμένο
πάνω της. Όλοι βγαίνουν έξω και δοκιμάζουν να το
τραβήξουν, αλλά μόνο ο Γκάλαχαντ το κατορθώνει.

23. Ξαναγυρίζουν στη Στρογγυλή
Τράπεζα και όταν κάθονται, η
προφητεία του Μέρλιν
πραγματοποιείται: μέσα σε
εξωπραγματική ατμόσφαιρα,
εμφανίζεται μια συνοδεία πνευμάτων
που μεταφέρουν τη Λόγχη του
Λογγίνου και το Άγιο Δισκοπότηρο.
Το όραμα σβήνει γρήγορα μπροστά
από τα μάτια τους και οι Ιππότες της
Στρογγυλής Τραπέζης ορκίζονται να
αναζητήσουν και να βρουν το Άγιο
Δισκοπότηρο.

24. Το Δισκοπότηρο και τα άλλα Άγια Αντικείμενα
φυλάσσονταν στο Κάστρο του Δισκοπότηρου από το
Βασιλιά-Ψαρά.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Βασιλιάς-Ψαράς είχε
μια βαθιά πληγή, μια αναπηρία, που θα θεραπευόταν
μόνο με την εμφάνιση του Τέλειου Ιππότη και την
Ανάληψη του Δισκοπότηρου.
Η θέση του Κάστρου δεν ήταν σε κανέναν γνωστή,
εμφανιζόταν ξαφνικά μπροστά στον Ιππότη που ήταν
έτοιμος να μπει σε αυτό, για να εξαφανιστεί
αργότερα με μυστηριώδη τρόπο αν ο Ιππότης δε
στεκόταν άξιος της τιμής που του έγινε.

26.  O Γκάγουεν ήταν ανιψιός του Βασιλιά Αρθούρου και ένας από τους πιο
πιστούς ακόλουθούς του: γενναίος, περήφανος, μα και συχνά βίαιος. Ο
Γκάγουεν έχει αναλάβει το καθήκον να βρει τη Ματωμένη Λόγχη. Μια μέρα
συναντά μια μάγισσα που τον αναγκάζει να διασχίσει ένα ποτάμι.
 Αφού το διασχίσει, μπαίνει σε ένα κάστρο και εκεί βρίσκει ένα κρεβάτι με
κουδουνάκια και μεταξωτές κουρτίνες, το οποίο είναι μαγεμένο και όποιος
το χρησιμοποιήσει, δεν μπορεί να ξεφύγει ζωντανός.
 Μόλις κάθεται πάνω του, δέχεται επίθεση από αόρατα όπλα και ορμάει
εναντίον του ένα τεράστιο λιοντάρι. Ο Γκάγουεν το σκοτώνει και έτσι σπάει
τα μάγια του Κάστρου.

27. Τότε εμφανίζεται το Κάστρο του Βασιλιά-Ψαρά και σε μια αίθουσα
βρίσκει ένα φέρετρο, μέσα στο οποίο κείτεται ένας Ιππότης με ένα σταυρό κι
ένα σπασμένο ξίφος. Ο Γκάγουεν στο δείπνο του με τον Βασιλιά, βλέπει το
Δισκοπότηρο να τους δίνει τροφή και μια λόγχη να σταλάζει αίμα μέσα σε ένα
ασημένιο ποτήρι.
Του δίνεται το σπασμένο ξίφος, αλλά δεν μπορεί να το ενώσει.
Ρωτάει για τη Λόγχη, για το Ξίφος και για το φέρετρο. Η Λόγχη, του
λένε, ήταν εκείνη με την οποία τρυπήθηκε το πλευρό του Χριστού και θα
αιμορραγεί ως τη Δευτέρα Παρουσία. Εκείνη τη στιγμή ο Γκάγουεν νικιέται
από τον ύπνο κι όταν ξυπνάει βρίσκεται στη ακτή.

29. Είναι γιος του βασιλιά Μπαν, ο οποίος αναγκάστηκε ύστερα από μακροχρόνιο
πόλεμο να εγκαταλείψει μαζί με την οικογένειά του το κάστρο του και να
καταφύγει στην αυλή του Αρθούρου. Στο δρόμο, όμως, τραυματίζεται θανάσιμα
και η βασίλισσά του σκύβει να φροντίσει τον ετοιμοθάνατο άντρα της, αφήνοντας
το νεογέννητο Λάνσελοτ κατά γης. Λίγα λεπτά αργότερα το βρέφος εξαφανίζεται.
Εκείνη που το παίρνει, είναι η Κυρά της Λίμνης, η οποία μεγαλώνει το παιδί σε
μια πολιτεία στα βάθη της λίμνης. Ο Λάνσελοτ ανατρέφεται από τη θετή του
μητέρα που φροντίζει να τον ανεβάζει στην επιφάνεια, όπου και έρχεται σε επαφή
με τους ανθρώπους και μαθαίνει τη χρήση των όπλων από έναν ξυλοκόπο του
δάσους.

30. Στα πρώτα του εφηβικά χρόνια ο Λάνσελοτ
ανοίγει τα φτερά του και εξελίσσεται στον
πιο γενναίο, καλό και ευγενικό Ιππότη του
κόσμου. Αγαπά το Βασιλιά του, μα πιο
πολύ τη Βασίλισσα.
Τρέφει για τη Γκουίνιβερ μια βαθιά
λατρεία που τον εμποδίζει να εκπληρώσει
το έργο της Αναζήτησης του Δισκοπότηρου
και τελικά, τον φέρνει αντιμέτωπο και με
τον ίδιο τον Αρθούρο. Η φιλία των δύο
αντρών αποδεικνύεται όμως ισχυρότερη
και ο Λάνσελοτ βοηθάει το Βασιλιά του
στον πόλεμο εναντίον του Μόρντρεντ.

31. Οι περιπέτειές του είναι αμέτρητες. Αξίζει να
αναφέρουμε εκείνη που αφορά την ένωσή του με
την Ελέιν την κόρη του Βασιλιά Ψαρά.
Το κορίτσι είδε σε ένα όραμά του πως
προοριζόταν να γεννήσει έναν Τέλειο Ιππότη.
Ένα παιχνίδι της μοίρας οδηγεί τον Λάνσελοτ
στο Κάστρο της Ελέιν. Κοιμάται μαζί της
νομίζοντας ότι ήταν η Γκουίνιβερ και αγνοεί ότι
από την ένωσή τους γεννιέται ένα παιδί: ο
Πρίγκιπας Γκάλαχαντ. Έτσι και ο Λάνσελοτ
φτάνει στο Κάστρο του Δισκοπότηρου, αλλά δεν
πετυχαίνει ούτε αυτός την Ύψιστη Επίτευξη.

32. Ο Γκάλαχαντ μεγάλωσε σε μοναστήρι και έμεινε αγνός στο σώμα και την ψυχή σε όλη
τη διάρκεια της ζωής του. Παρουσιάζεται στην αυλή του Αρθούρου μια σημαδιακή
Πεντηκοστή και συμπληρώνει την Επικίνδυνη Θέση της Τράπεζας.
Παίρνει κι αυτός μέρος στην Αναζήτηση του Δισκοπότηρου μαζί με τον Πέρσιβαλ και
το σερ Μπορς. Οι τρεις Ιππότες οδηγούνται με τη βοήθεια μιας γυναίκας σε ένα νησί,
όπου βρίσκεται αραγμένο ένα παράξενο καράβι. Η ίδια γυναικεία μορφή τούς εξηγεί ότι
πρόκειται για το πλοίο του Σολομώντα. Μέσα βρίσκουν το κρεβάτι και το ξίφος που είχε
τοποθετηθεί στα πόδια του, το ξίφος αυτό δίνεται τελικά στον Γκάλαχαντ, το μόνο άξιο
να το κρατήσει, τον τελευταίο απόγονο του Σολομώντα.

33.  Σε μια άλλη περιπέτειά τους, η γυναίκα αυτή, που είναι αδελφή του
Πέρσιβαλ, θυσιάζεται για να σώσει τη ζωή μιας βασίλισσας και πριν
ξεψυχήσει ζητάει να σταλθεί με αυτό το πλοίο στην πόλη Σαράς, την
πόλη που είχε σώσει από την πολιορκία των Αιγύπτιων ο Ιωσήφ, όπου θα
ταφούν αργότερα ο Γκάλαχαντ και ο Πέρσιβαλ.

34.  Προτού, όμως, ολοκληρώσουν τον κύκλο των εμπειριών τους και καταλήξουν στη
μυστήρια πόλη Σαράς, οι τρεις Ιππότες φτάνουν στο Κάστρο του Δισκοπότηρου, όπου
τους υποδέχεται ο Βασιλιάς-Ψαράς. Ο Γκάλαχαντ θεραπεύει τον ιππότη που είχε δει ο
Γκάγουεν μέσα στο φέρετρο και τότε παρουσιάζεται ανάμεσα σε αγγελικές μορφές ο
Ιωσήφ και βάζει, μπροστά στον Γκάλαχαν, στο κέντρο της Τράπεζας το Άγιο
Δισκοπότηρο.
 Μετά πηγαίνουν στην πόλη Σαράς και αφού βασίλεψε για ένα χρόνο, ο Γκάλαχαντ
αναλήφθηκε στους ουρανούς μαζί με το Δισκοπότηρο, που δεν ξαναφάνηκε ποτέ στη γη.

35.  Σύμφωνα με την παραπάνω ιστορία ο Πέρσιβαλ έγινε ερημίτης, υπηρετώντας το Θεό. Ωστόσο
υπάρχει και μια δεύτερη εκδοχή των γεγονότων. Η χήρα μητέρα του Πέρσιβαλ προσπάθησε να τον
κρατήσει μακριά από τους πολέμους και το θάνατο, για αυτό και ποτέ δεν του είχε μιλήσει για την
ιπποσύνη.
 Μια μέρα, όμως, ο Πέρσιβαλ συναντάει στο δάσος Ιππότες του Βασιλιά Αρθούρου και εκστασιασμένος
από τις περιγραφές τους για την Αυλή και τις ιπποτικές περιπέτειες, ξεκινάει μια τολμηρή περιπέτεια.
 Μετά πηγαίνει στην αυλή του Αρθούρου και ζητάει να γίνει ιππότης. Οι άλλοι Ιππότες τον περιγελούν,
μα εκείνος σκοτώνει τον Κόκκινο Ιππότη (εχθρό του Αρθούρου) και έτσι γίνεται αποδεκτός.
 Πηγαίνει στη συνέχεια στο κάστρο του άρχοντα Γκόρνεμαν, που του διδάσκει τη χρήση των όπλων και
τους τρόπους συμπεριφοράς στην αυλή, προειδοποιώντας τον να μη μιλάει πολύ και να μην κάνει
πολλές ερωτήσεις.

37.  Ύστερα από ένα μακρινό ταξίδι, φτάνει σε ένα ποτάμι και βλέπει μια
βάρκα με δύο ψαράδες. Ο ένας, ντυμένος με ρούχα ευγενή, μιλάει στον
Πέρσιβαλ για ένα Κάστρο όπου θα μπορούσε να περάσει τη νύχτα.
Μετά από μια κουραστική αναζήτηση, ο Πέρσιβαλ βλέπει το Κάστρο,
όπου τον υποδέχεται με μεγάλη χαρά ο Βασιλιά-Ψαράς, είναι ο ίδιος
γέροντας που είχε συναντήσει πιο πριν. Ο Βασιλιάς είναι πληγωμένος
και δεν μπορεί να σηκωθεί από τη θέση του. Δίνει στον Πέρσιβαλ ένα
σπαθί, λέγοντάς του πως είναι προορισμένο για εκείνον, αλλά πως θα
σπάσει σε ένα μεγάλο κίνδυνο. Ένας νέος άντρας μπαίνει με τη
ματωμένη Λόγχη, ακολουθούμενος από δύο άλλους με ασημένια
κηροπήγια, που το καθένα τους είχε δέκα αναμμένα κεριά. Από τη
πέφτει μια σταγόνα αίμα και ακολουθεί ένα κορίτσι που φέρνει το
Δισκοπότηρο.

39.  Ο Πέρσιβαλ θυμάται τα λόγια του Γκόρνεμαν, που του είχε
πει να μη ρωτάει πολλά πράγματα και έτσι δε ρωτάει τι
σημαίνουν όλα αυτά, ίσως επειδή είναι και άρρωστος ο
Βασιλιάς-Ψαράς, ενώ όλοι τον κοιτούν με θλίψη.
 Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι η ερώτηση στις διηγήσεις του
Δισκοπότηρου παίζει το σημαντικότερο ρόλο, από αυτήν
εξαρτάται η θεραπεία του ανάπηρου Βασιλιά, η οποία
επιδρά σε όλη τη γύρω χώρα και τους ανθρώπους που ζουν
εκεί.
 Όταν κάποιος Ιππότης θέτει την σωστή ερώτηση, η έρημη
χώρα καρποφορεί. Μη ρωτώντας, ο ήρωας του
Δισκοπότηρου φέρει βαριά ευθύνη και ενοχή.

40.  Ο Πέρσιβαλ λοιπόν βυθίζεται σε ύπνο και ξυπνάει την αυγή μέσα
σε ένα έρημο Κάστρο. Λίγο αργότερα εμφανίζεται ένα κορίτσι η
Αγγελιοφόρος του Δισκοπότηρου. Κατηγορεί πολύ πικρά τον
Πέρσιβαλ, επειδή δεν έθεσε ερωτήσεις και του λέει πως ατιμάζει
με την παρουσία του την αυλή του Αρθούρου.
 Ο Πέρσιβαλ, μετά από αυτό, ορκίζεται να μην ξεκουραστεί ποτέ
αν δεν ξαναβρεί το Κάστρο του Δισκοπότηρου.

42.  Για επτά χρόνια περιπλανιέται και μια μέρα φτάνει ξανά στο
Κάστρο του Δισκοπότηρου. Η Λόγχη και το Δισκοπότηρο
περνάνε μπροστά από το βασιλικό τραπέζι και ο Βασιλιάς-
Ψαράς λέει στον Πέρσιβαλ ότι είναι η Λόγχη που τρύπησε το
πλευρό του Χριστού και το Δισκοπότηρο που συγκεντρώθηκε
το αίμα Του.
 Ο Πέρσιβαλ τότε θεραπεύει τον Βασιλιά-Ψαρά. Ύστερα
αποσύρεται σε ένα ερημητήριο, παίρνοντας το Κύπελλο, τη
Λόγχη και το Άγιο Δισκάριο μαζί του. Υπηρετεί το Θεό για 10
χρόνια και μετά πεθαίνει. Το Δισκοπότηρο και η Λόγχη
χάνονται μαζί του.

44. Αυτός είναι σε γενικές γραμμές ο μύθος του Δισκοπότηρου
και της Αδελφότητας της Στρογγυλής Τράπεζας. Γεμάτος
μαγεία και περιπέτειες. Μέσα από αυτόν, ο καθένας μας
μπορεί να παρακολουθήσει την πορεία του ανθρώπου προς
την επίτευξη. Κι ο άνθρωπος αυτός είναι πάντα ο
αγωνιστής, όποιο κι αν είναι το όνομά του, Πέρσιβαλ,
Γκάλαχαντ ή ανώνυμος.