1. ΔΙΑΣΧΟΛΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣΔΙΑΣΧΟΛΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ
77ΟΥΟΥ
ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ – ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ – ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑΤΗΣ ΓΛΩΣΣΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ Γ’ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑΤΗΣ ΓΛΩΣΣΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ Γ’ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Θεματική ενότητα 2Θεματική ενότητα 2ηη
: Γλώσσα – Γλώσσες και πολιτισμοί του κόσμου: Γλώσσα – Γλώσσες και πολιτισμοί του κόσμου
Συνεργαζόμενα τμήματα: Γ3 του 7Συνεργαζόμενα τμήματα: Γ3 του 7ουου
ΓυμνασίουΓυμνασίου
Γ3 του Πειραματικού ΓυμνασίουΓ3 του Πειραματικού Γυμνασίου
«Τα όρια της γλώσσας είναι τα όρια του ανθρώπινου μυαλού.Όσα ξέρω είναι
αυτά για τα οποία έχω λέξεις».
Ludwig Wittgenstein, 1889-1951, αυστριακός φιλόσοφος
2. Είπαν για τη γλώσσα μας …Είπαν για τη γλώσσα μας …
Heisenberg Werner (Γερμανός φυσικομαθηματικός-φιλόσοφος):
“Η θητεία μου στην Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκησις.
Στη γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία μεταξύ της λέξεως και του
εννοιολογικού της περιεχόμενου”.
Schliemann Heinrich (Διάσημος αρχαιολόγος, 1822-1890)
«Επιθυμούσα πάντα με πάθος να μάθω Ελληνικά. Δεν το είχα κάνει γιατί φοβόμουν πως η
βαθειά γοητεία αυτής της υπέροχης γλώσσας θα με απορροφούσε τόσο πολύ που θα με
απομάκρυνε από τις άλλες μου δραστηριότητες». (Ο Σλήμαν μιλούσε άψογα 18 γλώσσες.
Για 2 χρόνια δεν έκανε τίποτα άλλο από το να μελετάει τα 2 έπη του Ομήρου).
Shelley Mary (Αγγλίδα συγγραφέας και σύζυγος του ρομαντικού ποιητή Πέρσι Σέλλεϋ,
γνωστή για το μυθιστόρημά της «Φρανκενστάιν ή ο Σύγχρονος Προμηθέας»):
“Η γλώσσα των Ελλήνων σε ποικιλία, απλότητα, ευλυγισία και πιστότητα ξεπερνά κάθε
άλλη”.
H.D.F. Kitto (Βρετανός πανεπιστημιακός):
«Είναι στη φύση της Ελληνικής γλώσσας να είναι ακριβής, καθαρή και περίπλοκη. Η
ασάφεια και η έλλειψη ενόρασης, που χαρακτηρίζει μερικές φορές τα Αγγλικά, καθώς και
τα Γερμανικά, είναι εντελώς ξένες προς την Ελληνική γλώσσα».
3. Κάρολος Φωριέλ (καθηγητής του Πανεπιστημίου της Σορβόνης) : «Η Ελληνική
Γλώσσα έχει ομοιογένεια σαν τη Γερμανική, είναι όμως πιο πλούσια από αυτήν. Έχει
τη σαφήνεια της Γαλλικής, έχει όμως μεγαλύτερη ακριβολογία. Είναι πιο ευλύγιστη
από την Ιταλική και πολύ πιο αρμονική από την Ισπανική. Έχει ,δηλαδή, ό,τι
χρειάζεται για να θεωρηθεί η ωραιότερη γλώσσα της Ευρώπης».
Tελετή απονομής των βραβείων Νόμπελ 10 Δεκεμβρίου 1963 στη Στοκχόλμη ,
ομιλία Γιώργου Σεφέρη
[…]Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο
αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα, και το φως του ήλιου. Είναι
μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που τη
χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν
έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό,
αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα. Άλλο χαρακτηριστικό αυτής της παράδοσης
είναι η αγάπη της για την ανθρωπιά· κανόνας της είναι η δικαιοσύνη. […]
4. Οδυσσέας Ελύτης: Λόγος στην Ακαδηµία τής Στοκχόλµης
«Μου δόθηκε να γράφω σε µια γλώσσα που µιλιέται µόνον από µερικά
εκατοµµύρια ανθρώπων. Παρ' όλα αυτά, µια γλώσσα που µιλιέται επί δυόµισι
χιλιάδες χρόνια χωρίς διακοπή και µε ελάχιστες διαφορές. Η παράλογη αυτή,
φαινοµενικά, διάσταση αντιστοιχεί και στην υλικοπνευµατική οντότητα της
χώρας µου. Που είναι µικρή σε έκταση χώρου και απέραντη σε έκταση χρόνου.
Και το αναφέρω όχι διόλου για να υπερηφανευθώ αλλά για να δείξω τις
δυσκολίες που αντιµετωπίζει ένας ποιητής όταν χρησιµοποιεί για τα πιο
αγαπηµένα πράγµατα, τις ίδιες λέξεις που χρησιµοποιούσαν µια Σαπφώ ή ένας
Πίνδαρος π.χ. [...] Χωρίς να λησµονεί κανείς ότι στο µάκρος τόσων αιώνων δεν
υπήρξε ούτε ένας, επαναλαµβάνω ούτε ένας, που να µη γράφτηκε ποίηση στην
ελληνική γλώσσα. Να τι είναι το µεγάλο βάρος παράδοσης που το όργανο αυτό
σηκώνει. Το παρουσιάζει ανάγλυφα η νέα ελληνική ποίηση».
5.
Γ. Σεφέρης: Δοκιµές Α'
«Η ελληνική γλώσσα, o άνθρωπος, η θάλασσα... Για κοιτάξετε πόσο θαυµάσιο
πράγµα είναι να λογαριάζει κανείς πως, από την εποχή που µίλησε o Όµηρος
ως τα σήµερα, µιλούµε, ανασαίνουµε, και τραγουδούµε µε την ίδια γλώσσα.
Κι αυτό δε σταµάτησε ποτέ, είτε σκεφτούµε την Κλυταιµνήστρα που µιλά
στον Αγαµέµνονα, είτε την Καινή Διαθήκη, είτε τους ύµνους του Ρωµανού και
τον Διγενή Ακρίτα, είτε το Κρητικό Θέατρο και τον Ερωτόκριτο, είτε το
δηµοτικό τραγούδι. Και όλοι αυτοί, oι µεγάλοι και oι µικροί, που σκέφτηκαν,
µίλησαν, µέτρησαν ελληνικά, δεν πρέπει να νοµίσετε πως είναι σαν ένας
δρόµος, µια σειρά ιστορική, που χάνεται στη νύχτα των περασµένων και
βρίσκεται έξω από σας. Πρέπει να σκεφτείτε πως όλα αυτά βρίσκουνται µέσα
σας, τώρα, βρίσκουνται µέσα σας όλα µαζί, πως είναι το µεδούλι των κοκάλων
σας, και πως θα τα βρείτε αν σκάψετε αρκετά βαθιά τον εαυτό σας».
6. Τα χαρακτηριστικά της γλώσσας μαςΤα χαρακτηριστικά της γλώσσας μας
είναι ο λεξιλογικός της πλούτος. «Ο πλούτος της ελληνικής γλώσσας είναι ότι έχει μια
προφορική συνέχεια 40 αιώνων, μια γραμματική συνέχεια 3.500 χρόνων και μια οπτική
συνέχεια 2.800 χρόνων» λέει χαρακτηριστικά ο καθηγητής Γλωσσολογίας του
Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Μπαμπινιώτης.
η απεριόριστη αφομοιωτική της δύναμη. «Διά μέσου των αιώνων δέχτηκε επιδράσεις
από ποικιλώνυμους κατακτητές και άντεξε Λατινοκρατία, Φραγκοκρατία και
Τουρκοκρατία και κράτησε ζωντανές τις μήτρες της και αφομοίωσε τους ξενόφερτους
τύπους προσαρμόζοντάς τους στους φωνητικούς και γραμματικούς κανόνες της» γράφει ο
Αθανάσιος Δέμος.
η πρώιμη έκφραση προηγμένων μορφών σκέψης
το ότι αποτελεί εργαλείο αναντικατάστατο του σύγχρονου πολιτικού και
επιστημονικού λόγου διεθνώς
η επεξεργασία της οργάνωσης και έκφρασής της από τους κορυφαίους διανοητές που
την χρησιμοποίησαν
η ετυμολογική της διαφάνεια και η πλήρης αντιστοιχία γλωσσικού συμβόλου και
εννοιολογικού περιεχομένου: «οι Έλληνες έχουν μια λέξη γι’ αυτό».
