1. ABESTIA: “MARITXU NORA ZOAZ” EGILEAK: KEPA ATRISTAIN ETA ITZIAR ARAUKO

2. Sarrera…………………………………….3 Aurrekarriak……………………………4 Abestia……………………………………..5 Partitura………………………………….6-7 Abestiarenezaugarriak…………….8-9 Aurkibidea

3. SARRERA Kepak eta biok, ez genekien nondik nora jo, eta azken mementoan interneten begiratuz eta murgilduz eta Joxerraren erreferentziak kontuan hartuta, Aita Donostiaren abesti bat lantzea erabaki genuen. Aita Donostiaren errepertoriotik abesti ezagunenetariko bat aukeratu eta horri buruz ikerketa eta lana egin dugu. Abestiaren izena “Maritxu nora zoaz”da, doinu herrikoi baten oinarrituta. Beraz, hona hemen guk egindako lana.

4. AURREKARIAK Aita Donostiak euskal musika herrikoiaren murgildu eta sakondu egin zuen. Musikaren transmisio zehatza eta dotorea egin zuen, alde batetik musikaren ezaugarri herrikoiak eta bestetik garai hartako musikaren eragina, batez ere inpresionistena, orekatuz. Aita Donostiak idatzitako “PreludiosVascos” lau koadernoko lanetik ateratako bat da “ Maritxu nora zoaz”. Abesti horren ezaugarri nagusienetariko bat doinuak herrikoiak izatea da. Doinu horren gainean eraikitzen da testua deskribatzeko asmo garbia duen hizkuntza adierazkorra, antzinako erromerietako musika eta dantzatzeko ohiturak gogoraraziz. Denak sotiltasun eta herrimin poetikoz janzten ditu.

5. ABESTIA

6. PARTITURA

8. ABESTIAREN EZAUGARRIAK “Maritxu nora zoaz” abestia doinu herrikoian oinarrituta dago eta ondoren bere ezaugarri nagusiak aztertuko ditugu: METRIKA: Letrari dagokionez esan dezakegu zortziko txiki bat dela, hau da, zortzi lerroz osatuta dago eta lau oinekin; lerro bakoitiak zazpi silaba dituzte eta lerro bikoitiak sei. Azken honen amaierak errima berdina dituztela. Baita aipatu beharra dago, abesti honen erritmoa tetikoa dela, alegia, lehenengo silaban du indarra. ESTILOA: Testuaren trataera silabikoa da eta istorio bat kontatzen digunez, esan dezakegu estilo zuzena erabiltzen dela, ze nahiko argi geratzen baita abesti honen mezua. EUSKALKIA: Nahiz eta gaur egun kanta hau abesterakoan euskara batuarekin identifikatzen dugun, gure ikerketan 1903an Pepe Artolak idatzitako bertsoak kontuan hartuta, esan dezakegu gipuzkera dutela euren jatorria. FORMA: Egitura aldetik honela banatu dezakegu: A-B-A-B Baita esan behar da kadentzia perfektua duela, amaiera bukatua duelako. KONPASA: 2/4 da erabiltzen den konpasa bertso hauetan.Konpas binarioa denez lineala dela esan dezakegu. Beraz, martxa baten erritmoa da musika honek adierazten diguna. TEMPOA: Konpasean adierazi dugunez martxa bati dagokio musika hau. Baina tempoari dagokionez, gaur egungo biribilketa baino geldoagoa da. Ziur aski abesti batekin lotuta dagoelako eta kantatzeko Orduña abiadura jaitsi behar delako. FREKUENTZIAREN DIAGRAMA Frekuentziaren diagrama: ”La menor” da agertzen zaigun notarik baxuena eta “si” altuena. Nahiz eta diagramaren frekuentzia ez izan oso altua, pentagraman dauden notarik baxuenak, abestiaren nolabaiteko tristezia adierazten digu. DINAMIKA: Nesken eta mutilen arteko elkarrizketa baten oinarritutako bertsoak dira. Beraz, intentsitatea eta sentsazioa aldatzen da neskak bakarrik, mutilak bakarrik edo denak batera kantatzen dutenean.