2. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ
Η πετοσφαίριση επινοήθηκε το 1895 από τον
Αμερικάνο καθηγητή Γουίλιαμ Μόργκαν, που
εργαζόταν στο παράρτημα της ΧΑΝ (YMCA) στο
Χόλιοκ στην πολιτεία Μασαχουσέτη. Προσπαθώντας
να δημιουργήσει ένα ομαδικό παιχνίδι κλειστού
χώρου, χωρίς τον κίνδυνο τραυματισμών, επινόησε το
βόλεϊ. Αρχικά ονόμασε το παιχνίδι μιντονέτ. Το όνομα
βόλεϊ δόθηκε λίγο αργότερα, έπειτα από έναν αγώνα
επίδειξης, μάλλον από τον Άλφρεντ Χάλστιντ.
2
3. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ
Το νέο άθλημα διαδόθηκε πολύ γρήγορα, κυρίως μέσω
των παραρτημάτων της Χ.Α.Ν. στις πολιτείες των ΗΠΑ
και σε όλο τον κόσμο. Στην Ευρώπη μεταφέρθηκε κατά
τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου από τους
Αμερικανούς στρατιώτες.
3
4. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ
Δείτε ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο που
κοινοποίησε στα social media η Κυπριακή
Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης, στο οποίο
παρουσιάζεται η εξέλιξη του αθλήματος
από την δεκαετία του 1940 μέχρι και
σήμερα.
https://athlitikapress.com/2018/12/26/%
CE%B7-
%CE%B5%CE%BE%CE%AD%CE%BB%CE
%B9%CE%BE%CE%B7-
%CF%84%CE%BF%CF%85-
%CE%B2%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF
%8A-video/
4
5. ΠΟΤΕ ΗΡΘΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Το 1922 ήρθε το βόλλευ στην Ελλάδα. Το εισήγαγε ο
σύλλογος Πανιώνιος και το δίδαξε πρώτος ο καθηγητής
Φυσικής Αγωγής Αθανάσιος Λευκαδίτης.
Το 1949 Η Ελλάδα γίνεται μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας.
Το 1952 δημιουργήθηκε η πρώτη Εθνική ομάδα Ανδρών.
1970 ιδρύεται η Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης
1986 η εθνική μας προκρίνεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα
και το 1987 στο πανευρωπαϊκό της Γάνδης, όπου κατακτά
το χάλκινο μετάλλιο
5
6. ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Δημιουργήθηκε το 1966
Το 1985 προκρίθηκε στα τελικά του
Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος
1991 κατέκτησε χάλκινο και χρυσό
μετάλλιο στο Κύπελλο Άνοιξης
6
7. Ο ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Το γήπεδο του βόλεϊ έχει σχήμα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο με
διαστάσεις: 9x18 μ. Συνήθως το γήπεδο του βόλεϊ είναι σε κλειστό
χώρο αλλά μπορεί να διεξαχθεί και σε ανοιχτό, κυρίως σε
διοργανώσεις μικρού επιπέδου (σχολικές κλπ).
Το ορθογώνιο γήπεδο διαιρείται σε δύο ίσα τετράγωνα μέρη (9x9
μ.) από ΠΕ, στην κεντρική γραμμή, πάνω από την οποία
τοποθετείται κάθετα ένα τεντωμένο δίχτυ (φιλέ) . Σε κάθε ένα από
τα δύο μέρη του γηπέδου, και σε απόσταση 3 μ. από την κεντρική
γραμμή, υπάρχει η επιθετική γραμμή, που χωρίζει το κάθε μέρος σε
δύο ζώνες: την επιθετική ή μπροστινή ζώνη (3x9 μ.) και την
αμυντική ή πίσω ζώνη (6x9 μ.).
7
8. ΤΟ ΔΙΧΤΥ
Το δίχτυ βρίσκεται πάνω από την κεντρική γραμμή,
έχει μήκος 9,5 μ., πλάτος 1μ. και ύψος 2,43 για τους
άνδρες και 2,24 για τις γυναίκες.
Στις άκρες του και σε 9μ. απόσταση μεταξύ τους
βρίσκονται οι αντένες, μήκους 1,80μ. (προεξέχουν
0.80 μ. πάνω από το δίχτυ) και ορίζουν τα όρια του
γηπέδου στον αέρα.
Δεν επιτρέπεται στους παίκτες να ακουμπήσουν το
δίχτυ κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής φάσης. Το
ύψος του διχτυού διαφέρει ανάλογα με την
κατηγορία.
8
9. Η ΜΠΑΛΑ ΤΟΥ ΒΟΛΛΕΥ
Η μπάλα είναι κατασκευασμένη από μαλακό πλαστικό ή δέρμα.
Μετά το 1996 η μπάλα είναι πολύχρωμη για χάρη της
θεαματικότητας και αποτελείται από 12 ομοιόμορφα κομμάτια, σε
συνδυασμό τριών χρωμάτων (κίτρινο, άσπρο, μπλε). Έχει
περιφέρεια 65-67 εκ. και βάρος 260-280 γραμμάρια.
Το 2009 όμως αλλάζει. Παραμένουν το μπλε και το κίτρινο(το
άσπρο φεύγει) και η κατανομή τους αλλάζει. Η μπάλα τώρα έχει
πολύ περισσότερους πόρους με αποτέλεσμα να είναι πολύ πιο
μαλακή από την προηγούμενη.
9
10. ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ
Σκοπός του παιχνιδιού είναι να περάσει η μπάλα πάνω από το φιλέ και να ακουμπήσει στο
γήπεδο του αντιπάλου ή να αναγκαστεί ο αντίπαλος να την πετάξει εκτός γηπέδου (γήπεδο
θεωρείται ο αγωνιστικός χώρος και η γραμμή που τον χωρίζει από την ελεύθερη ζώνη). Για να
πετύχει το σκοπό αυτό η κάθε ομάδα έχει δικαίωμα να κάνει τρεις μπαλιές με οποιοδήποτε
μέρος του χεριού.
Το μπλοκ δεν υπολογίζεται στις επαφές με τη μπάλα της ομάδας.
Επιτρέπεται η επαφή και το παίξιμο της μπάλας με οποιοδήποτε μέλος του σώματος ακόμα
και με το πόδι (εκτός από το σερβίς που εκτελείται υποχρεωτικά μόνο με το χέρι).
Ο ίδιος παίκτης δεν έχει δικαίωμα να κάνει δύο συνεχόμενες μπαλιές. Επίσης, μετά από κάθε
χτύπημα η μπάλα πρέπει να αναπηδήσει, δηλαδή δεν μπορεί να κρατηθεί από τον παίκτη
(πιαστό).
10
11. ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ
Η κάθε ομάδα πετοσφαίρισης αποτελείται από έξι παίκτες. Επίσης, μπορεί να
έχει μέχρι έξι αναπληρωματικούς, έναν προπονητή, το βοηθό του και
φυσιοθεραπευτή. Στο ξεκίνημα κάθε σερβίς οι έξι αγωνιζόμενοι παίκτες πρέπει
να βρίσκονται μέσα στο γήπεδο και σε συγκεκριμένες θέσεις. Είναι τρεις στην
επιθετική ζώνη (μπροστά: αριστερά, κέντρο, δεξιά) και τρεις στην αμυντική
ζώνη (πίσω: αριστερά, κέντρο, δεξιά). Εξαιρείται ο παίκτης που εκτελεί το
σερβίς.
Οι παίκτες που βρίσκονται στην αμυντική ζώνη δεν επιτρέπεται να εκδηλώσουν
επιθετικό χτύπημα πατώντας στην μπροστινή ζώνη από ύψος μεγαλύτερο του
φιλέ.
11
12. ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗ
1. Είναι η θέση στα δεξιά στην αμυντική ζώνη. Ο
παίκτης που βρίσκεται σε αυτή εκτελεί το σερβίς.
2. Είναι η θέση στα δεξιά στην επιθετική ζώνη από την
οποία καρφώνει ο διαγώνιος
3. Είναι η κεντρική θέση στην επιθετική ζώνη. 4. Είναι
η αριστερή θέση στην επιθετική ζώνη.
5. Είναι η αριστερή θέση στην αμυντική ζώνη.
6. Είναι η κεντρική θέση στην αμυντική ζώνη.
12
13. ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ
Κάθε φορά που η ομάδα τους κερδίζει το σερβίς, οι
παίκτες μετακινούνται κατά μία θέση προς τα δεξιά,
κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού. Έτσι σταδιακά
όλοι οι παίκτες παίζουν σε όλες τις θέσεις. Σε
περίπτωση αλλαγής, ο παίκτης που βγήκε μπορεί να
μπει μόνο στη θέση του παίκτη που μπήκε ώστε να μην
αλλάζει θέσεις στο γήπεδο.
13
14. ΠΩΣ ΜΕΤΡΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΟΝΤΟΙ
Μια ομάδα κερδίζει έναν πόντο, όταν καταφέρει να στείλει τη μπάλα στο έδαφος
της αντίπαλης ομάδας (μέσα) ή όταν η αντίπαλη ομάδα στείλει τη μπάλα εκτός
γηπέδου (άουτ). Η ομάδα που κερδίζει πόντο εκτελεί και σερβίς. Όσο συνεχίζει να
κερδίζει πόντους το σερβίς εκτελεί ο ίδιος παίκτης.
Όταν χάσει πόντο, παίρνει το σερβίς η άλλη ομάδα, οι παίκτες της οποίας
μετακινούνται μια θέση προς τα δεξιά, κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού.
Παλιότερα μια ομάδα κέρδιζε πόντο μόνο όταν εκτελούσε σερβίς. Δηλαδή, πρώτα
έπρεπε να κερδίσει την αλλαγή του σερβίς και στη συνέχεια τον πόντο. Με το παλιό
σύστημα, σε ένα παιχνίδι μπορούσαν να γίνονται συνεχείς αλλαγές και να μην
κερδίζονται πόντοι, με αποτέλεσμα να είναι απροσδιόριστη η διάρκειά του. Αυτός
ήταν ο λόγος που καταργήθηκε.
14
15. ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΕΝΟΣ ΣΕΤ
Το κάθε σετ τελειώνει όταν μια ομάδα φτάσει τους 25 πόντους και έχει
τουλάχιστον δύο πόντους προβάδισμα (δηλαδή τουλάχιστον: 25-23).
Αλλιώς το σετ συνεχίζεται μέχρι να επιτευχθεί προβάδισμα δύο πόντων από
μια ομάδα (26-24,32-30 κλπ) χωρίς όριο.
Μετά από κάθε σετ οι ομάδες αλλάζουν πλευρά στο γήπεδο.
15
16. ΈΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ
Στην αρχή του παιχνιδιού γίνεται κλήρωση και η ομάδα που θα κερδίσει, έχει
δικαίωμα να επιλέξει το σερβίς ή την υποδοχή του σερβίς
Το τι επιλέγει η κάθε ομάδα εξαρτάται από το επίπεδό της ή τις ικανότητες των
παικτών της
Συνήθως οι μεγάλες ομάδες επιλέγουν την υποδοχή γιατί βασίζονται στην καλή
υποδοχή και στη επίθεσή τους, για να κερδίσουν τον πρώτο πόντο και
δικαίωμα για σερβίς
16
17. ΤΟ ΣΕΡΒΙΣ
Δικαίωμα μόνο για μια προσπάθεια
Μπορεί να εκτελεστεί από οποιοδήποτε
σημείο της τελικής γραμμής
Ο χρόνος κατοχής της μπάλας στο
σερβίς είναι 8’’
Επιτρέπεται η μπάλα στο σερβίς να
ακουμπήσει το δίχτυ
Επιτρέπεται η πιαστή μπαλιά στην
πρώτη επαφή της μπάλας (υποδοχή και
άμυνα)
17
18. ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑ
Νικήτρια αναδεικνύεται η ομάδα που κερδίζει τρία σετ.
Στα πρώτα στάδια ανάπτυξης του αθλήματος η νικήτρια
ομάδα προέκυπτε από δύο νικηφόρα σετ, σύστημα που
εφαρμόζεται ακόμα σε σχολικά ή παιδικά πρωταθλήματα.
Αν μετά από τέσσερα σετ οι ομάδες είναι ισόπαλες 2-2, ο
νικητής αναδεικνύεται σε ένα πέμπτο τελικό σετ (τάι-
μπρέικ) των 15 πόντων, πάντα με προβάδισμα δύο πόντων
για το νικητή (15-13 τουλάχιστον ή 16-14, 17-15 κλπ). Στο
πέμπτο σετ οι ομάδες αλλάζουν τερέν, όταν κάποια φτάσει
τους 8 πόντους.
18
19. ΑΛΛΑΓΕΣ
Κάθε ομάδα δικαιούται να αλλάξει παίκτη, όταν λήξει μια φάση. Ο παίκτης που
βγαίνει ξαναμπαίνει στη θέση του παίκτη που μπήκε. Μπορούν να γίνουν έξι
τέτοιες αλλαγές.
Αν ένας παίχτης μπει να παίξει και μετά ξαναβγεί και αντικατασταθεί από τον
παίχτη που προηγουμένως αντικατέστησε λέμε ότι έκλεισε η αλλαγή.
Σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς σε κάθε ομάδα αγωνίζεται ένας παίκτης
λίμπερο, ο οποίος φορά διαφορετική φανέλα από τους συμπαίκτες του.
19
20. ΛΙΜΠΕΡΟ
Ο λίμπερο παίζει μόνο στην αμυντική γραμμή, αντικαθιστά απεριόριστες φορές τους
συμπαίκτες του στην άμυνα, απαγορεύεται να κάνει σερβίς, να κάνει επίθεση με καρφί
(ψηλότερα από το φιλέ ακόμα και στην αμυντική ζώνη), να κάνει μπλοκ και να αντικαταστήσει
δύο παίκτες συνεχώς χωρίς να μεσολαβήσει σερβίς.
Τέλος,απαγορεύεται να κάνει πάσα μέσα στην επιθετική ζώνη. π.χ. ο παίχτης λίμπερο παίρνει
εντολή από τον προπονητή να αντικαταστήσει τον παίχτη (συνήθως τον κεντρικό) που
βρίσκεται στο 1 αφού χάσει η ομάδα του το δικαίωμα του σερβίς. Συνήθως αμύνεται στην
θέση 5. Μόλις περνά από τη θέση 5 στη θέση 4 βγαίνει από τον αγωνιστικό χώρο αλλάζοντας
θέση με τον παίχτη που είχε βγει προηγουμένως.
20
22. ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ:
Μεταφορά της μπάλας (πιαστό).
Άγγιγμα του φιλέ.
Πέρασμα του σώματος στο αντίπαλο μέρος, με αποτέλεσμα την παρεμπόδιση
του αντιπάλου.
Δύο συνεχόμενες ενέργειες (διπλή μπαλιά). Το χτύπημα σε μπλόκ δεν
υπολογίζεται.
Πέρασμα της μπάλας προς το αντίπαλο μέρος εξω απο την αντένα ή κάτω από
το φιλέ.
22
23. ΛΑΘΟΣ ΘΕΣΕΙΣ
Η οµάδα χρεώνεται λάθος θέσεις, όταν κάποιος παίκτης, τη στιγµή του
χτυπήµατος της
µπάλας στο σερβίς, δεν είναι στη σωστή του θέση. Αν ο παίκτης που σερβίρει
κάνει σφάλµα την στιγµή που χτυπάει την µπάλα στο σερβίς, τοσφάλµα αυτό
προηγείται του σφάλµατος των λάθος θέσεων. Αν το σερβίς καταστεί
λανθασµένο µετά το χτύπηµα του σερβίς, τότε προηγείται το λάθοςτων
θέσεων.
Ένα λάθος θέσεων έχει τις ακόλουθες συνέπειες, η οµάδα χάνει τη φάση και οι
αντίπαλοι κερδίζουν έναν πόντο και το σερβίς, οι θέσεις των παικτών
διορθώνονται
23