1. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες από το
χθες στο σήμερα.
Ομάδα : Βογιατζής Ιωάννης,
Καραγαλίδου Ζωή, Κυριατζής
Δημήτριος, Τουλίκας Θεοφάνης.
Υπεύθυνοι Καθηγητές :
κ.Κατσαουνίδου, κ.Σουφλερού.

2. Σκοπός της Έρευνας
• Σκοπός της έρευνας αυτής είναι βέβαια η
ανάδειξη της σημασίας των ολυμπιακών
αγώνων. Η καταγραφή των διαφορών αλλά και η
ουσιαστική γνώση πάνω σε θέματα άσκησης,
εξοπλισμού αλλά και διατροφής.
• Από την άλλη υπάρχουν βέβαια πολλοί
περιορισμοί της έρευνας. Όπως η περιορισμένη
διάρκεια και βέβαια οι μηδενικοί πόροι με τους
οποίους αυτή διεξάχθηκε.

3. Θεωρητικά Στοιχειά
Αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες
• Ο αθλητισμός και οι αγώνες ήταν πραγματικός παλμός και πνοή ζωής για
τους αρχαίους Έλληνες.
• Η αγάπη των Ελλήνων για την άθληση και τον ανταγωνισμό δημιούργησε
πολλούς αγώνες, περίχωρους ( τοπικούς ) και πανελλήνιους. Οι
τελευταίοι λέγονταν και κοινοί, γιατί αφορούσαν όλους τους Έλληνες ,
στεφανίτες γιατί το έπαθλο ήταν ένα απλό στεφάνι και εισελαστικοί ( από
το εισελαύνω = εισέρχομαι), γιατί οι νικητές κατά την επιστροφή τους
έμπαιναν στην πόλη τους από ένα τμήμα του τείχους, που οι συμπολίτες
τους γκρέμιζαν συμβολικά, γιατί η πόλη που είχε τέτοιο παλικάρι δεν
χρειάζονταν τείχη.
• Η σημαντικότερη και αρχαιότερη πανελλήνια διοργάνωση ήταν οι
Ολυμπιακοί Αγώνες. Οι αθλητές συναγωνίζονταν ακόμη στα Πύθια,
Ίσθμια και τα Νέμεα. Οργανωτικό πρότυπο υπήρξαν οι Ολυμπιάδες που
τελούνταν στα πλαίσια λατρευτικών τελετών κάποιου θεού.

4. Θεωρητικά Στοιχειά
Αναβίωση των Αγώνων
• Ο βαρώνος Πιέρ ντε Κουμπερτέν, ο οποίος ήταν
Γενικός Γραμματέας των γαλλικών αθλητικών
σωματείων, παρουσίασε τις ιδέες του σε ένα
διεθνές ακροατήριο στο συνέδριο στο
πανεπιστήμιο της Σορβόνης στο Παρίσι που
έγινε από τις 16 μέχρι τις 23 Ιουνίου, το 1894.
• Έτσι, αποφασίστηκε να διεξαχθούν οι πρώτοι
μοντέρνοι Ολυμπιακοί αγώνες το 1896 στην
Αθήνα και συμμετείχαν 250 αθλητές.

5. Άσκηση-Εξοπλισμός-Διατροφή
για κάθε είδους αθλητή ανάλογα με το αγώνισμά του.
Ο Δρόμος (στους αγώνες οι δρομείς έτρεχαν με γυμνά πόδια).
Χωρίζονταν στις εξής κατηγορίες :
• Το στάδιο: δρόμος ταχύτητας ενός σταδίου, δηλαδή 600 ποδιών (αντιστοιχεί
στο σημερινό δρόμο των 200 μ.).
• Ο δίαυλος: επίσης δρόμος ταχύτητας, με διπλή διαδρομή του σταδίου,
απόσταση δηλαδή 1200 ποδιών. Αντιστοιχεί με το σημερινό δρόμο των 400 μ.
Ο δίαυλος εισήχθη στους Ολυμπιακούς Αγώνες στη 14η Ολυμπιάδα (724
π.Χ.).
• Ο δόλιχος: (= μακρός). Δρόμος αντοχής 7 έως 24 σταδίων. Τις περισσότερες
φορές η απόσταση ήταν καθορισμένη στα 20 στάδια, δηλαδή 3550-3800 μ. Το
αγώνισμα εισήχθη στην 15η Ολυμπιάδα (720 π.Χ).
• Ο οπλίτης: Εισάγεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 520 π.Χ., δηλαδή στην
65η Ολυμπιάδα. Πρόκειται για δρόμο ταχύτητας, όπου ο δρομέας έτρεχε
φορώντας χάλκινη αμυντική πανοπλία (κράνος, κνημίδες, ασπίδα). Η
διαδρομή του οπλίτη δρόμου ήταν 2 έως 4 στάδια (συνήθως 2 στάδια, όπως ο
δίαυλος).

6. Άσκηση-Εξοπλισμός-Διατροφή
για κάθε είδους αθλητή ανάλογα με το αγώνισμά του.
Το πένταθλο :
• Αποτελείτο από πέντε αγωνίσματα: το άλμα, το
δρόμο, το ακόντιο, το δίσκο και την πάλη. Από τα
αγωνίσματα αυτά τα τρία πρώτα θεωρούντο
ελαφρά και τα δύο τελευταία βαρέα.
• Το άλμα, το ακόντιο και ο δίσκος αποτελούσαν
αγωνίσματα μόνο του πεντάθλου, ενώ ο δρόμος
και η πάλη διεξάγονταν και ξεχωριστά με δικό
τους έπαθλο.

7. Αναβολικά
Ντοπινγκ (doping)
• Η λέξη αυτή χρησιμοποιείται από τον κόσμο του αθλητισμού σαν
περιγραφή της χρήσης συγκεκριμένων απαγορευμένων (από την
Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή) ουσιών και μεθόδων από τους
αθλητές για να αυξήσουν τεχνητά την επίδοση τους.
• Ουσίες όπως οι αμφεταμίνες και η εφεδρίνη (που ανήκουν στην
ομάδα των διεγερτικών ουσιών) έχουν στο σώμα μια δράση
παρόμοια με αυτή της αδρεναλίνης.
• Η μορφίνη, η ηρωίνη και η μεθαδόνη είναι οι πιο γνωστές ουσίες
από την κατηγορία των ναρκωτικών. Έχουν δράση απαλυντική
ενάντια στον πόνο αλλά και ηρεμιστική στο σώμα (πράγμα που
ασπούμε για ένα πρωταθλητή του γκολφ ή της τοξοβολίας μπορεί
να είναι πολύ χρήσιμο!).
• Οι αναβολικές ουσίες προέρχονται από την ανδρική σεξουαλική
ορμόνη τεστοστερόνη και αυξάνουν την ποσότητα μυών στο σώμα
ενώ παράλληλα μειώνουν την ποσότητα λίπους.

8. Μετάγγιση αίματος
Μετά από μια πολύ έντονη παίρνει και τα επιπρόσθετα
προπόνηση, ένας γιατρός ερυθρά αιμοσφαίρια από το
παίρνει μια μεγάλη ποσότητα αίμα που του είχαν πάρει στην
αίματος από τον αθλητή. Ο προπόνηση. Η ποσότητα
λόγος είναι ότι μετά από μια ερυθρών αιμοσφαιρίων στο
τέτοια έντονη προπόνηση στο αίμα αυξάνεται λοιπόν κατά
αίμα υπάρχουν περισσότερο πολύ, έτσι ώστε να υπάρχουν
ερυθρά αιμοσφαίρια, τα οποία περισσότεροι "μεταφορείς
είναι υπεύθυνα για τη οξυγόνου", οι μυς να
μεταφορά οξυγόνου. Το αίμα παρέχονται με περισσότερο
αυτό φυλάσσεται και πριν από οξυγόνο και ο αθλητής να
ένα αγώνα επανεισάγεται στο αντέχει πιο πολύ!
σώμα του αθλητή.
Έτσι ο αθλητής εκτός από τα
ερυθρά αιμοσφαίρια που είχε
εκείνη τη στιγμή στο αίμα του

9. Συμπεράσματα
• Οι αγώνες είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με τη διαφήμιση,
το χρήμα και τον σκληρό ανταγωνισμό . Πολλοί άντρες και
γυναίκες αθλητές προκειμένου να επιβιώσουν στον
ανελέητο κόσμο του θεάματος καταφεύγουν σε αθέμιτα
μέσα όπως είναι τα αναβολικά . Σήμερα ο αθλητής δεν έχει
καθόλου το συναίσθημα ότι δρα στο πλαίσιο άσκησης μιας
θρησκευτικής πίστης ή μιας πολιτικής επιλογής. Αντίθετα,
στην αρχαιότητα, οι αγώνες ήταν παντελώς
ενσωματωμένοι στη θρησκεία και την πολιτική ζωή των
πόλεων». Άλλωστε, γι’ αυτόν τον λόγο «οι αγώνες δεν
μετακινούνταν.
• Παρόλα αυτά οι αγώνες αυτοί αποτελούν μία γιορτή
ολόκληρης της ανθρωπότητας και όχι μία συνηθισμένη
αθλητική διοργάνωση και πάντα θα φέρνει κοντά όλους
τους ανθρώπους του κόσμου ανεξαρτήτως χρώματος και
ηλικίας

10. ΑΘΗΝΑ 2004