2. მან ქვეყნის მართვას ჩამოაცილა ერეკლე I-ის მიერ
დანიშნული მოხელეები და მათ ნაცვლად თავისი ერთგული
პირები დანიშნა;
1705 წელს მოწვეულ საეკლესიო კრებაზე კათოლიკოს-
პატრიარქად აირჩიეს ვახტანგის ძმა დომენტი, რამაც
ეკლეესიის მხარდაჭერა მოუტანა მეფეს;
შექმნა მცველთა ჯარი, რომელიც ძირითადად თავადების
ურჩობის აღსაკვეთად იყო შექმნილი; ( ჯამაგირი სახელმწიფო
ხაზინიდან ერიცხებოდათ).
3. მეფის ბრძანებით შეაგროვეს
სხვადასხვა სახის
სასამართლო
გადაწყვეტილებები,
სიგელები, საბუთები და მათი
გათვალისწინებით შეიქმნა
,,დასტურლამალი“.
თვითონ ვახტანგმა შეადგიანა
კანონთა კრებული -,,
სამართალი ბატონიშვილის
ვახტანგისა, რომელიც მთელს
საქართველოში მოქმედებდა.
4. 1709 წელს თბილისში დააარსა სტამბა. ვახტანგს დიდი
დახმარება გაუწია ვლახეთში მოღვაწე ანთიმოზ ივერილემა,
რომელმაც საქართველოში გამოგზავნა თავისი მოსწავლე მიხაი
იშტვანოვიჩი. სტამბაში პირველად დაიბეჭდა სახარება, 1712
წელს კი ვეფხისტყაოსანი.
5. ბერი ეგნატაშვილის თაოსნობით შექმნილ სწავლულ კაცთა
კომისას დაევალა ძველი ქართლის ცხოვრების გადაწერა და
ახალი ქართლის ცხოვრების შექმნა.
6. 1709 წელს ავღანეთში დაიღუპა ვახტანგის ბიძა, ქართლის მეფე
გიორგი XI. შაჰმა ვახტანგის ძმა ქაიხოსრო დანიშნა ქართლის
მეფედ და ისიც ავღანელების წინააღმდეგ გააგზავნა. ქართლში
ჯანიშინად კვლავ ვახტანგი დარჩა.
1711 წელს ავღანელებთან ბრძოლაში ქაიხოსროც დაიღუპა.
ამჯერად შაჰმა თავისთან ვახტანგი დაიბარა.1712 წელს
ვახტანგი თავის ამალასთან ერთად ირანში გაემგზავრა.
ქართლის მეფედ დანიშვნის მთავარი წინაპირობა
გამაჰმადიანება იყო, რაზეც ვახტანგმა უარი დანაცხადა, შაჰმა
იგი დაატყვევა და ქართლი ვახტანგის გამაჰმადიანებულს ძმას.
იესეს გადასცა.
8. სულხან-საბამ დახმარება
რომის პაპს და საფრანგეთის
მონარქს სთხოვა, თუმცა
ევროპის სახელმწიფოები
ირანს ოსმალეთთან ბრძოლაში
მოკავშირედ განიხილავდნენ
და შესაბამისად ქართლის გამო
ირანთან ურთიერთობის
გაფუჭებას მოერიდნენ.
9. ვახტანგი მიხვდა, რომ დახმარებას ევროპისაგან ამაოდ ელოდა,
მოჩვენებით გამაჰმადიანდა, ვახტანგს მაჰმადიანური სახელი
ჰუსეინ ყული ხანი დარქვეს.
1719 წელს ქართლში დაბრუნდა და კვლავ გაქრისტიანდა.
ქვეყანა მძიმე მდგომარეობაში დახვდა, მთავარ პრობლემას
დაღესტნელთა თავდასხმები წარმოადგენდა.
10. 1722 წელს ავღანელებმა ისპაჰანი აიღეს და სეფიანთა ირანის
ძლიერებას ბოლო მოეღო.
ვახტანგს საშუალება მიეცა ქვეყანაში არსებული სიტუაციის
გამოსასწორებლად აქტიურად ემოქმედა. მის ღონისძიებებს
შორის განსაკუთრებით აღსანიშნავია ე.წ. ,,მყრელობა“ -
ომიანობის შედეგად გახიზნული ხალხის დაბრუნება, რასაც
ძალიან დიდი მნიშვნელობა ჰქონდა ქვეყნის ეკონომიკური
აღორძინებისათვის.
11. ევროპასთან კავშირის დამყარების წარუმატებელი
ცდის შემდეგ ვახტანგ VI-მ არჩევანი რუსეთზე
გააკეთა. რუსეთის იმპერატორმა პეტრე I-მა
კასპიისზღვისპირეთზე გავლენის მოსაპოვებლად
სამხედრო კამპანია დაიწყო 1722 წელს და ამის
შესახებ ვახტანგს აცნობა. მეფემ დარბაზი მოიწვია,
დიდებულთა უმრავლესობამ ირანის წინააღმდეგ
ბრძოლას მხარი არ დაუჭირა. მეფემ დარბაზის
აზრი არ გაითვალისწინა, შეკრიბა ჯარი და
განჯასთან დაბანაკდა.
12. ?
იმავე წელს ოსმალეთმა ვახტანგს ირანის წინააღმდეგ ერთიანი
ძალებით გალაშქრება შესთავაზა და სანაცვლოდ მთლიან
საქართველოს დაპირდა.
განჯასთან ჯარით მდგარმა ვახტანგმა, რომელის პეტრეს
ელოდებოდა, უარყო ეს წინადადება და ყველაფერი რუსეთის
იმპერატორს აცნობა. მეფემ რუსეთსა და ოსმალეთს შორის
არჩევანი რუსეთის სასარგებლოდ გააკეთა.
13. კონსტანტინე მეფის მიერ თბილისის
აღება
რუსეთი მხოლოდ საკუთარი ინტერესებისათვის იბრძოდა, მათ
ინტერესებში ქართლის დახმარება არ შედიოდა. მათ მხოლოდ
დარუბანდი აიღეს და ლაშქრობა აღარ გააგრძელეს.
1723 წელს ირანის შაჰის ბრძანებით კონსტანტინე კახთა მეფემ
თბილისი აიღო.
ოსმალეთმა კვალვ დახმარება შესთავაზა, სანაცვლოდ კი
ვახტანგს სულთნის ძალაუფლება უნდა ეცნო. ვახტანგი
რუსეთის იმედად დროს აჭიანურებდა, რის გამოც ოსმალებმა
1724 წელს ქართლი დაიკავეს.
14. მეფე იძულებული გახდა 1200 კაციან ამალასთან ერთად
რუსეთში გადახვეწილიყო.
1737 წელს გარდაიცვალა ასტრახანში.