2. Πλούσιος ρυθμός (430 - 410 π.Χ.)
Οι συνέπειες του Πελοποννησιακού πολέμου
[431-404 π.Χ.] φάνηκαν όχι μόνο στην αθηναϊκή
κοινωνία αλλά και στην τέχνη, τη γλυπτική. Ο
κόσμος της αρμονίας ξεφεύγει από τον έλεγχο
και γύρω στο 420 π.Χ. διαμορφώνεται στην
Αθήνα ένα νέο καλλιτεχνικό ρεύμα,
ο πλούσιος ή ελεύθερος ρυθμός [420-380 π.Χ.].
3. Τα χαρακτηριστικά του πλούσιου
ρυθμού είναι: Η αποτύπωση της
εσωτερικής ζωής των μορφών όχι
μόνο με έντονη κίνηση του
σώματος και συσπάσεις των
προσώπων αλλά και με η
απόδοση του ενδύματος που
άλλοτε με πλούσιες πτυχές
κυματίζει και άλλοτε κολλά
διάφανο στο σώμα εκφράζοντας
έναν αισθησιασμό.
4. Τα στοιχεία αυτά διαδόθηκαν ακόμα
περισσότερο κατά τον 4ο αι. π.Χ., όταν η
γλυπτική έδειξε να γοητεύεται από την
εξερεύνηση της ανθρώπινης εμπειρίας
αποδίδοντας τη συγκίνηση, τη χάρη, τη μανία,
τον πόθο ή τον αισθησιασμό στα όρια του
ερωτισμού. Ο πλούσιος ρυθμός εμφανίζεται
κυρίως στα έργα των μαθητών του Φειδία.
5. Μαθητές του Φειδία
Ο Αλκαμένης ο Αθηναίος υπήρξε
μαθητής του Φειδία και
προσγράφονται σ' αυτόν το άγαλμα
της "Αφροδίτης της εν κήποις", το
άγαλμα Τριπλής Εκάτης, το άγαλμα
της Πρόκνης και του Ίτυ, καθώς και
αγάλματα του Ηφαίστου και της
Αθηνάς για το Ηφαιστείο της Αγοράς.
Ιδιαίτερα δημοφιλής ήταν ένας
τύπος ερμαϊκής στήλης που είχε
κατασκευάσει για τα Προπύλαια.
Το άγαλμα της Πρόκνης και του Ίτυ
6. Το ύφος των έργων του Αγοράκριτου του Πάριου είναι
ανάλαφρο, γεμάτο χάρη και αισθησιασμό. Σ' αυτόν αποδίδεται
το σύμπλεγμα Αφροδίτης-Διώνης από το ανατολικό αέτωμα του
Παρθενώνα, καθώς και μία ομάδα θεών από τη ζωφόρο. Από το
λατρευτικό άγαλμα της Νέμεσης που κατασκεύασε για το
Ραμνούντα σώζονται μόνο τμήματα, ενώ το καλύτερα
διατηρημένο άγαλμα της Δήμητρας από την Ελευσίνα
προσγράφεται συνήθως σε μαθητή του.
Το σύμπλεγμα
Αφροδίτης-Διώνης
9. Οι Αχαρνείς ( χαρν ςἈ ῆ στην Αττική διάλεκτο) είναι η
τρίτη κωμωδία που έγραψε ο Αριστοφάνης. Διδάχθηκε
στα Λήναια του 425 π.Χ., όταν ο Αριστοφάνης ήταν περίπου 20 ετών
και πήρε το πρώτο βραβείο.
Η Ειρήνη είναι κωμωδία του Αριστοφάνη. Παίχτηκε πρώτη φορά
το 421 π.Χ., στα Μεγάλα Διονύσια και κέρδισε το δεύτερο βραβείο. Το
θέμα του πολέμου είναι ενάντια στον Πελοποννησιακό πόλεμο που
μάστιζε τις ελληνικές πόλεις και θεωρείται ένα από τα πιο
αντιπολεμικά έργα όλων των εποχών.
Η Λυσιστράτη είναι κωμωδία του Αριστοφάνη που γράφτηκε και
διδάχθηκε το 411 π.Χ.. Θεωρείται ένα από τα παλιότερα και
χαρακτηριστικότερα αντιπολεμικά έργα. Η υπόθεση έχει να κάνει με
τη σεξουαλική απεργία που κηρύσσουν οι γυναίκες της Αθήνας και
της Σπάρτης, προσπαθώντας έτσι να πείσουν τους άντρες τους να
σταματήσουν τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.
10. Ιστορία του Θουκυδίδη
Ο Θουκυδίδης (περίπου 460-περίπου 398 π.Χ.)
ήταν αρχαίος Έλληνας ιστορικός, γνωστός για τη
συγγραφή της Ιστορίας του Πελοποννησιακού
Πολέμου. Ο Θουκυδίδης γενικά αναγνωρίζεται ως
ένας από τους πρώτους αληθινούς ιστορικούς. Με
την εισαγωγή της μεθόδου της ιστορικής
αιτιότητας, δηλαδή της αναζήτησης των
βαθύτερων αιτιών ενός γεγονότος, υπήρξε ο
πρώτος που προσέγγισε με επιστημονικό τρόπο
την ιστορία. Αντίθετα με τον προγενέστερό
του Ηρόδοτο, τον αποκαλούμενο από
τον Κικέρωνα «πατέρα της Ιστορίας», ο οποίος
περιελάμβανε στην ιστορία του φήμες και
αναφορές στην μυθολογία και στους θεούς, ο
Θουκυδίδης συμβουλευόταν σε μεγάλο βαθμό
γραπτά ντοκουμέντα και συνομιλούσε με
ανθρώπους που συμμετείχαν ή και
πρωταγωνίστησαν στα γεγονότα τα οποία
περιέγραφε.