2. Met een lastig
gevoel stapt
Robbie uit zijn
carpool.
Hij zit er nog
steeds mee
verveeld dat hij
Melissa vanmorgen
alleen moest laten,
maar zijn baas zou
hem anders
gewoon ontslagen
hebben.
3. Wanneer hij
Melissa slapend op
de zetel vindt,
begint hij meteen
– als een soort
van charme-
offensief – de
drieling hun flesje
te geven.
5. “Een drieling nog
wel?”, vraagt die
verwonderd,
“Proficiat dan! En
kan je het een
beetje redden?”
“Best wel…”,
antwoordt Melissa,
“Ik heb al meer
kinderen in huis
gehad…”
6. Net wanneer de
man verder wil
vragen, klinkt
Robbie’s stem
vanuit de
deuropening: “Zo,
jullie kunnen het
blijkbaar goed met
elkaar vinden?”
7. Hij loopt op hen
af: “De baby’s
hebben alle drie
een schone luier en
een flesje gehad.”,
meldt hij Melissa.
8. Daarna wendt hij
zich tot zijn
collega: “Kunnen
mijn schatje en ik
dan nu nog wat
tijd voor ons zelf
krijgen? Als je
begrijpt wat ik
bedoel…”
Zijn collega grijnst
hem even toe, en
verdwijnt dan.
9. Van zodra de man
de deur uit is,
begint Robbie zich
uit te kleden en
schuift naast
Melissa op bed.
10. “Ik weet dat er
vanmorgen wat
problemen
waren…”,
mompelt hij,
terwijl hij haar
mee onder de
dekens trekt,
“Maar laten we nu
de geboorte van
onze drieling gaan
vieren!”
11. Robbie’s ‘feestje’ is
maar van korte
duur… amper
twee uur later
klinkt er al gehuil
vanuit de
babykamer.
“Blijf jij maar
liggen liefje, ik ga
wel!”
12. Maar wanneer hij
de stank uit drie
bedjes ziet
opstijgen, roept hij
toch maar snel om
Melissa’s hulp.
13. “Robbie, ik heb
toch zo’n
honger…”, zucht
Melissa terwijl ze
de laatste luier
verschoont, “Kan
jij niet even iets
voor me
klaarmaken?”
14. Ze zegt het er
maar niet bij,
maar eigenlijk
vroeg ze dat enkel
om verlost te zijn
van Robbie.
Hoewel ze moet
toegeven dat ze
écht wel razende
honger heeft
gekregen…
15. Wanneer ze even
later de keuken
weer binnenkomt,
zit Robbie Al
achter een groot
stuk taart te
wachten: “De
laatste keer dat je
op zo’n manier ‘ik
heb honger’ zei,
was toen je
zwanger was van
de drieling…”
16. Melissa moet zich
bedwingen om
geen hand voor
haar mond te
slaan, waarom
heeft ze zich
daarstraks ook
weer laten
verleiden?!
Om haar beweging
te camoufleren,
stort ze zich snel
op de taart:
“Lekker!”
17. “Niets is goed
genoeg voor de
vrouw van mijn
leven!”, antwoordt
Robbie, en hij
grijnst er zo
slijmend bij dat
Melissa er
ongemakkelijk van
wordt.
18. Maar de volgende
dag moet ze
constateren dat
Robbie wel eens
gelijk zou kunnen
hebben, want ze
hangt alweer
misselijk boven de
wc.
19. “Dat gaat snel hé,
Fem!”, lacht ze
terwijl ze haar
dochtertje een
schone luier geeft,
“Zo meteen word
je peuter, en ook
alweer bijna grote
zus!”
20. Snel kleedt ze zich
aan, en met Fem
op de arm loopt
ze naar de keuken,
waar Robbie al
met Lis bij een
taart staat.
21. “Ik kan niet
wachten om te
weten hoe ze eruit
zullen zien,” zegt
hij, en zonder nog
op iets of iemand
te wachten blaast
hij de kaarsjes uit
voor Lis: “Ik hoop
dat je het knappe
uiterlijk van je
moeder geërfd
hebt…”
22. “Mmm, jij lijkt
toch vooral op mij.
En misschien
kunnen we maar
beter eens iets aan
je haar doen,”
mompelt hij, “Hoe
zit het daar bij
Fem?”
23. “Zij lijkt ook
vooral op jou!”,
antwoordt Melissa,
terwijl ze een
vrolijke peuter
opvangt, “Alleen
heeft zij wel iets
meer haar op haar
hoofd!”
24. Ook voor Mats
worden de
kaarsjes
uitgeblazen.
“Zo, en nog een
blond kopietje van
jou,” lacht Melissa,
“Tijd voor een
make-over?”
25. Maar net wanneer
ze met Mats op
haar arm de
badkamer binnen
komt gelopen,
moet ze de kleine
jongen op de
grond zetten
omdat ze een
hevige steek in
haar buik voelt.
Verschrikt gaat
haar blik naar
beneden: “Nee, het
was dus tóch
waar…”
28. Hij begint
onmiddellijk weer
aan hetzelfde
lijstje bezorgde
vragen als bij de
vorige
zwangerschap:
“Gaat het wel?
Voel je je niet te
moe, heb je geen
honger?”
30. Waarop Robbie in
een veel te
overdreven
schaterlach
uitbarst: “Wat ben
jij toch een
fantastische
vrouw, Melissa! Je
herinnert me er
op ieder moment
van de dag aan
dat jij degene bent
met wie ik de rest
van mijn leven
samen wil blijven!”
31. Even vreest
Melissa dat op
deze vraag een
huwelijksaanzoek
zal volgen, maar
gelukkig wordt
Robbie’s
enthousiasme
onderbroken door
Mats: “Mama?
Boekje leze?”
32. Even later zit het
hele gezin in de
kinderkamer die
Melissa en Robbie
voor de drieling
hebben ingericht.
Mats geniet van
een lekker bordje
fruitpap…
35. Misschien doe ik
gewoon niet goed
genoeg mijn best,
denkt Melissa bij
zichzelf, Stel je
voor dat dit mijn
toekomst is, met
Robbie, onze
drieling en het
kindje dat er nog
aankomt…
37. Maar iedereen die na al die tijd nog weet
wat een QB inhoudt, weet natuurlijk ook al
dat Melissa dat voornemen niet zal kunnen
waarmaken… Ikzelf hoop alleszins dat ik
het zal kunnen waarmaken om opnieuw
wat vaker sims te kunnen spelen, en op z’n
minst één van mijn begonnen uitdagingen
te kunnen voltooien… Tot nog eens, mag ik
hopen??
TOT DE VOLGENDE KEER!!!
