2. Ոսկին մարդկությանն ամենավաղ հայտնի մետաղներից է:
Բնության մեջ ոսկին հանդիպում է և՜ բնածին, և՜ քիմիական
միացությունների ձևով: Բնածին ոսկու խոշոր կտորներին
տրվում են հատուկ անուններ, և պահվում են
թանգարաններում: Ավստրալիայում հայտնաբերված
ամենախոշոր կտորները՝ «Հոլտերմանի սալը» (93,5 կգ) և
«Ցանկալի անծանոթը» (71 կգ) չեն պահպանվել:
Ռուսաստանում բնածին ոսկու ամենախոշոր (36 կգ) կտորը
գտնվել է Ուրալում 1842 թ-ին և կոչվել է «Մեծ եռանկյուն»:
Աշխարհում ոսկու հիմնական պաշարները գտնվում են
Ռուսաստանում, Հարավաֆրիկյան Հանրապետությունում,
Կանադայում: Կենսոլորտում ոսկին տեղաշարժվում է
օրգանական միացությունների և գետաջրերի հետ: Որոշ
բույսեր, օրինակ՝ ձիաձետը և եգիպտացորենը, կուտակում
են ոսկի:
3. Ոսկերչության մեջ ոսկուց` թանկարժեք մետաղների և
քարերի համադրությամբ, պատրաստում են զարդեր:
Մաքուր ոսկին կիրառվում է էլեկտրատեխնիկայում և
արվեստում, ոսկու նրբաթիթեղներն օգտագործվել են
հայկական միջնադարյան մանրանկարչության մեջ:
Ոսկին օգտագործվում է նաև ժամացույցները,
զարդարանքի և սպասքի առարկաները ոսկեզօծելու,
ոսկու համաձուլվածքները՝ դրամ, մեդալներ հատելու,
ատամնապրոթեզային սկավառակներ պատրաստելու
համար, իսկ միացությունները՝ լուսանկարչության և
բժշկության մեջ:
4. Ոսկու տնտեսական նշանակությունը
Ապրանքային արտադրության պայմաններում
ոսկին կատարում է համընդհանուր համարժեքի
գործառույթ, որով ձեռք է բերում հատուկ
սպառողական արժեք ու վերածվում դրամի: Որպես
դրամ` ոսկու առանձնացումը պայմանավորված է նրա
ֆիզիկական և քիմիական կայուն հատկություններով:
Ոսկու զգալի մասն օգտագործվում է դրամ հատելու
համար կամ ձուլակտորներով պահվում է
պետությունների կենտրոնական բանկերում ու
գանձատներում: Ոսկու պաշարները պետության
հարստության որոշակի արտահայտությունն են:
5. Հայաստանում և ԼՂՀ-ում նույնպես կան ոսկու
հանքեր, և գործում են հանքանյութի
հարստացման գործարաններ: Հայտնի են Սոթքի
(Գեղարքունիքի մարզ), Լիճքվազ-Թեյի (Սյունիքի
մարզ), Մեղրաձորի (Կոտայքի մարզ),
Ղարաբաղում՝ Դրմբոնի (Մարտակերտի շրջան)
ոսկու հանքավայրերը: