prezentacja o autyźmie

1. AUTYZM
Autos (gr.) – sam
• zamknięcie we własnym świecie,
• izolowanie się od innych osób,
• brak dążenia do przebywania z nimi,
• niezdolność do tworzenia więzi emocjonalnych,
• dobry potencjał intelektualny (?) (Leo Kanner)

2. Współczesna definicja autyzmu
oraz kryteria diagnostyczne
odnoszą się do wskaźników
behawioralnych

3. Autyzm to zaburzenie
neurobiologiczne o złożonej,
wieloczynnikowej etiologii.

4. Przyczyny autyzmu
Od wielu lat trwają poszukiwania
przyczyn autyzmu. Prawdopodobnie
nie istnieje jeden uniwersalny (tzn.
występujący we wszystkich
przypadkach autyzmu) czynnik oraz w
przypadku różnych osób ten czynniki
może być odmienny.

5. Obecnie genezy zaburzenia poszukuje się
wśród licznych czynników, do których
zaliczyć można:
 Komplikacje w przebiegu ciąży, porodu, wczesnego
dzieciństwa
 Uszkodzenia struktur mózgu ( m. in. pnia mózgu,
płatów skroniowych i czołowych, móżdżku, ciała
migdałowego, hipokampa)
 Zaburzenia biochemiczne (np. podwyższony poziom
serotoniny)
 Czynniki genetyczne (np. „łagodny autyzm” u
krewnych występujący w postaci deficytów
poznawczych, zaburzeń o charakterze społecznym)
 Zanieczyszczenie środowiska
 Szczepionki (?)
 Wzrost zastosowania antybiotyków, którego ubocznym
skutkiem jest rozwój drożdżaków uszkadzających CUN

6. Prawdopodobnie można przyjąć,
że autyzm jest behawioralną
ekspresją różnych defektów
neurologicznych leżących u
podstaw wielu zaburzeń. Z drugiej
strony jest on zapewne rezultatem
działania wielu czynników
patogennych i różnych dróg
patogenezy.

7. Objawy autyzmu
- trudności w kontaktach z innymi dziećmi,
- dążenie do monotonii, opór przed zmianami,
- śmiech nieodpowiedni do sytuacji,
- brak strachu przed niebezpieczeństwem,
- ciągła dziwaczna zabawa,
- wyraźna niewrażliwość na ból,
- echolalia,
- chęć pozostania na uboczu, społeczna izolacja,
- niechęć do przytulania,
- kręcenie przedmiotami,
- pozorna głuchota, niereagowanie na własne imię,
- niewłaściwe przywiązanie do przedmiotów,
- trudności w wyrażaniu potrzeb, zamiast słów pokazywanie
palcem,
- zauważalna nadmierna lub skrajnie ograniczona aktywność
fizyczna,
- napady złego nastroju, skrajna rozpacz bez wyraźnego
powodu,
- niepodatność na zwykłe metody nauczajnia,
-nierównomierny rozwój zdolności ruchowych,
- brak mowy, mowa dziwaczna, śpiewająca, przekręcanie sylab,
własny szyk zdaniowy,

8. Objawy autyzmu c.d. ...
- słaby kontakt wzrokowy,
- nadmierne porządkowanie zabawek,
- autoagresja, samookaleczenia,
- brak zrozumienia "tak", "nie",
- nie uśmiecha się,
- nagłe machanie rękoma,
- kołysanie,
- tępe spojrzenie,
- radość z wirowania w kółko i zabaw antygrawitacyjnych,
- słaba odporność,
- powtarzanie mechaniczne czynności,
- jedzenie wybranych potraw, odmawianie jedzenia, jedzenie
rzeczy niejadalnych,
- problemy z koncentracją,
- nocne czuwanie,
- nagłe cofnięcie się w rozwoju, mimo, że dziecko wcześniej
rozwijało się normalnie,
- hiperaktywność, agresja,
- trudność w integrowaniu wrażeń zmysłowych.

9. Autystyczne Spektrum
Zaburzeń (ASD, Autism
Spectrum Disorder)
 szerokie pojęcie, obejmujące różne typy
osób o cechach autystycznych,
wykazujących odmienne mechanizmy lub
przyczyny powodujące trudności rozwojowe
i mające często odrębne wymagania wobec
środowiska. Wszystkie one charakteryzują
się znacznymi zaburzeniami interakcji
społecznych i komunikacji, jak również
znacznie ograniczonymi zainteresowaniami i
bardzo powtarzalnym zachowaniem.

10. Autystyczne spektrum
zaburzeń

11. Triada nieprawidłowości
Jakościowe zaburzenia interakcji społecznych
Jakościowe zaburzenia
w porozumiewaniu się
(komunikacji)
Ograniczony i powtarzający się
wzorzec zachowań,
aktywności
i zainteresowań
Autystyczne
spektrum
zaburzeń

12. Jakościowe zaburzenia
interakcji społecznych
 wyraźne zaburzenie w posługiwaniu się zachowaniami
niewerbalnymi w celu regulowania interakcji
społecznych, takimi jak kontakt wzrokowy, wyraz
twarzy (ekspresja mimiczna), postawa ciała oraz gesty,
 nieumiejętność rozwijania relacji z rówieśnikami,
adekwatnych do poziomu rozwoju,
 brak spontanicznego poszukiwania kontaktów w celu
dzielenia się z innymi radością, zainteresowaniami lub
osiągnięciami (np. poprzez brak pokazywania,
przynoszenia lub wskazywania obiektów
zainteresowania),
 brak społecznego lub emocjonalnego odwzajemniania.

13. Jakościowe zaburzenia w
porozumiewaniu się
(komunikacja)
 opóźnienie lub całkowity brak rozwoju mowy (którym
nie towarzyszą próby kompensowania braków mowy
poprzez alternatywne sposoby komunikacji, takie
jak mimika lub gesty),
 u osób posługujących się mową, wyraźne zaburzenia
zdolności inicjowania lub podtrzymywania rozmowy,
 używanie języka w sposób stereotypowy,
idiosynkratyczny (echolalia, zamiany zaimków, liczne
agramatyzmy, neologizmy, powtarzające się
zadawanie pytań),
 brak zróżnicowanej, spontanicznej zabawy z
udawaniem lub społecznej zabawy z naśladowaniem,
właściwej dla danego poziomu rozwoju.

14. Ograniczony i powtarzający się
wzorzec zachowań, aktywności
i zainteresowań (sztywność
myślenia)
 pochłaniające zaabsorbowanie jednym lub kilkoma
stereotypowymi i ograniczonymi wzorcami
zainteresowań, których intensywność lub przedmiot są
nietypowe,
 dostrzegalnie sztywne przywiązanie do specyficznych,
niefunkcjonalnych czynności rutynowych lub rytuałów,
 stereotypowe i powtarzające się manieryzmy ruchowe
(np. trzepotanie palcami lub kręcenie palcami bądź
rękoma lub złożone ruchy całego ciała),
 uporczywe zaabsorbowanie częściami obiektów.

15. Praca z dzieckiem
autystycznym
(na przykładzie szkoły Doucecroft
w Wielkiej Brytanii)

16. TEACCH (ang. Treatment and Education
of Autistic and Related Communication
Handicapped Children)
Terapia i Edukacja Dzieci
Autystycznych oraz Dzieci z
Zaburzeniami w Komunikacji

17. TEACCH - Kompleksowy
program pomocy osobom
autystycznym
 duży nacisk na zrozumienie istoty autyzmu i indywidualnych
potrzeb danej osoby z autyzmem („kultura autyzmu”)
 korzystanie z szeregu pomocy wizualnych w pracy z
osobami z autyzmem
 dostosowanie środowiska do potrzeb osób z autyzmem
poprzez strukturyzację (organizacja fizycznego otoczenia,
korzystanie z planów zajęć i systemów pracy )
 tworzenie zindywidualizowanych programów nauczania,
które uwzględniają wiek, umiejętności, zainteresowania i
potrzeby osoby z autyzmem
 ścisła współpraca z rodziną dziecka i placówkami
edukacyjnymi do których uczęszcza dziecko

18. Organizacja przestrzeni

19. Organizacja przestrzeni -
klasa
 Strefy pracy indywidualnej
 Strefa wspólna
 Strefa wypoczynku/ciszy

20. Komunikacja (PECS)

24. Komunikacja – Makaton
(gest i/lub symbol + mowa)

25. Komunikacja werbalna
 Krótkie jasne polecenia
 Używanie imienia dziecka
 Czas na zarejestrowanie polecenia
 Cierpliwość
 Posiłkowanie się symbolami, gestami,
przedmiotami

26. Organizacja pracy dziecka
 Plan zajęć (następujących po sobie
czynności)
 Rozbicie zadania na poszczególne
etapy
 Jasne komunikaty – co i jak dlugo
będziemy robić, kiedy wiadomo, że
praca jest skończona, co nastąpi dalej
 Nagradzanie po zakończeniu zadania

27. Szkoła i internat
 Jednostka większej organizacji (ciągłość oddziaływań)
 Dzieci w wieku 3-19 lat
 Dzieci ze spektrum autystycznych zaburzeń
 8 pomieszczeń klasowych, w tym 1 edukacji wczesnoszkolnej, 2 klasy dla najstarszej
młodzieży
 4 oddzielne budynki internatu dla różnych grup
 Dodatkowe zaplecze: kuchnia, pralnia, sala muzyczna, 2 pokoje sensoryczne, sala
fitness, sala komputerowa, basen, 2 place zabaw
 Stała współpraca z psychologami i rodzicami, indywidualne zajęcia z logopedą
 Duży nacisk na wykształcenie umiejętności praktycznych: zakupy, sprzątanie,
gotowanie, ogrodnictwo, itp
 Szeroka oferta zajęć pozaszkolnych: kajaki, bieganie, wspinaczka skałkowa, spacery,
aquapark, wyjścia okolicznościowe do kina, teatru, muzeum, kręgle, kluby młodzieżowe
 Przygotowanie do zawodu (college)
 Rozwój indywidualnych zainteresowań (muzyka, literatura)
 Pozytywne podejście – chwalenie, nagradzanie, dyplomy, konkursy, itp
 Zachęcanie do samodzielności – wspieranie i kierowanie zamiast wyręczania
 Szkolenia dla kadry

28. Bibliografia:
 Ducecroft School Prospectus 2006 – 2007 – materiały
promocyjne szkoły
 Feinstein A., A history of autism. Conversations with the
Pioneers, Wiley – Blackwell, United Kingdom, 2010
 Grandin T., Scariano M. M., Byłam dzieckiem autystycznym,
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
 Kruk – Lasocka J., Autyzm czy nie autyzm? Problemy diagnozy i
terapii pedagogicznej małych dzieci, DSWE, Wroclaw 2003
 Maurice C. (red.), Modele zachowań oraz współpraca z dziećmi
autystycznymi. Poradnik dla rodziców i osób profesjonalnie
zajmujących się problemem, Warszawa 2007
 Victor G., Zagadka autyzmu [w:] Kruk – Lasocka J. (red.), Z
problematyki autyzmu, Wydawnictwo Uniwersytetu
Wroclawskiego, Wrocław 1994, s. 13- 29
 Waclaw W., Aldenrud U., Ilstedt S., Dzieci z autyzmem i
zespołem Aspergera. Praktyczne doświadczenia z codziennej
pracy, „Śląsk” Wydawnictwo Naukowe, Katowice 2000

29. Przydatne strony www
 www.forumautyzmu.pl
 www.researchautism.net
 www.domrainmana.pl
 www.kta.lublin.pl
 www.autyzm-gorzow.org
 www.doucecroft.org.uk