2. Wojciech Zamecznik
urodził się w Warszawie 13.01.1923 r.
Z wykształcenia był architektem, jednak
interesował się i tworzył sztukę na znacznie
szerszej płaszczyźnie.
3. Zajmował się fotografią, filmem, grafiką użytkową,
typografią, wystawiennictwem i scenografią. Znany jest z
eksperymentalnego wykorzystania fotografii w tworzeniu
plakatu.
4. W latach 1940–42 studiował na Wydziale Architektury Wnętrza w Wyższej Szkole Budownictwa w Warszawie, w czasie II
wojny światowej uczestniczył w tajnych kompletach Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Był więźniem
Auschwitz-Birkenau. Po wojnie kontynuował naukę na tym samym wydziale Politechniki Warszawskiej.W latach 1945–1947
pracował jako grafik w Biurze Odbudowy Stolicy.
5. Jan Lenica pisał o jego plakatach:
"Jego ascetyczna wstrzemięźliwość była odosobniona w czasie, w którym plakat polski skłaniał się chętnie ku barokowej obfitości. Dla
Wojciecha Zamecznika plakat był działaniem matematycznym, jego dążeniem było sprowadzenie skomplikowanych wzorów do
najprostszych równań, do sumy dwóch, trzech elementów. Chętnie 'zderzał' ze sobą fotografię i znak graficzny, często organizował całą
przestrzeń plakatu (jak w 'Titanicu') jednym tylko elementem, niekiedy poprzestawał na sprowadzeniu działania do znaku, ale z najwyższą
lubością alchemika preparował fotografię: wyżerał ją kwasami, odwracał, maltretował w kuwetach, moczył w wannie, kadrował, ciął,
wyżymał, aż wreszcie wydobywał z niej sam ekstrakt, działanie spotęgowane, dźwięk mocny i czysty."
6. Debiutanckie prace wystawiennicze wykonał dla Wydziału Propagandy. W 1945
roku uczestniczył w realizacji pierwszej powojennej wystawy warszawskiego
Muzeum Narodowego "Warszawa Oskarża". Kolejne wystawy, w realizacjach
których brał udział Zamecznik, to "Odrodzenie w Polsce" oraz niezwykle ważna,
retrospektywna wystawa plakatu "Od Młodej Polski do naszych dni" (1966). Była
to pierwsza retrospektywna wystawa plakatu w Polsce.
7. W 1952 roku Zamecznik otrzymał nagrodę za opracowanie
plastyczne Pawilonu Czterech Kopuł na "Wystawie Ziem
Odzyskanych". Współpracował z Muzeum Sportu i Turystyki w
Warszawie. Był melomanem. Projektował też koperty do płyt
gramofonowych Polskich Nagrań, np.: do Trenu pamięci ofiar
Hiroszimy Krzysztofa Pendereckiego, do "Utworów VII
Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej" (okładka
wyróżniona dyplomem oraz Nagrodą Złotego Kasztana w 1964).
Okładki i plakaty często stanowiły całość plastyczną.
8. Styl Wojciecha Zamecznika jest określany jako poważny i surowy, które to cechy potrafiły wybrzmiewać nawet w tak
trywialnym temacie jak plakat cyrkowy (Cyrk, 1963). Jednakże w jego twórczości było też miejsce na anegdotę, jak np. w
plakacie do filmu Nieznośna dziewczyna (1957).
9. Zmarł 12 maja 1967 roku. Jego prace prezentowane były na Biennale Plakatu w Warszawie w 1968 roku. Wówczas też
odbyła się pierwsza retrospektywna wystawa Wojciecha Zamecznika.