Në takimin e tridhjet e gjashtë të Vatrës Biblike, ishin të pranishëm 30 pjesëmarrës. Nën drejtimin e Atë Flavios komentuam Mt 12, 1-21.

1. JETA E VATRËS
B U L E T I N I I N F O R M A T I V I V A T R Ë S B I B L I K E K A T O L I K E
2 7 Q E R S H O R 2 0 1 8 N R . 3 8
Në takimin e tridhjet e tetë të Vatrës Biblike, ishin
të pranishëm 32 pjesëmarrës.
Nën drejtimin e Atë Flavios komentuam Mt 12, 22
-49.
Nga shenjat, shërimi, dëbimi i djallit, populli injo-
rant thotë, “ A mos është ky i biri i Davidit?”.
Farisejtë e ditur kur e dëgjuan, e shpjegojnë
fuqinë e Jezusit me ndihmën e Beelzebulit. Jezusi
përgjigjet me një shëmbëlltyrë. a) Nëse familja e
ferrit është e përçarë, a ka të ardhme? Jo. Mirëpo qëndron mjaft në këmbë.b) Po bijtë
(nxënësit e Farisejve) tuaj ekzorcistë me ndihmën e kujt i dëbojnë djajt? Më pas pohon,
por nëqoftëse unë i dëboj djajtë nëpërmjet Shpirtit të Hyjit, mbërriti ndër ju Mbretëria e
Hyjit. Çfarë është kjo blasfemia kundër Shpirtit të Shenjtë, që nuk ka mundësi të falet?
Vepra e parë e Shpirtit të Shenjtë është pendimi për mëkatet, kthimi. Pa kthim nuk ka
shpëtim. Kundërshtimi i këtij proçesi sjell atë që ne në Kishë e quajmë sklerokardia
(ngurtësia e zemrës). Krishti shkon në kryq për të gjithë, edhe për ata që e kanë zemrën
gur. Por ata nuk i bind gjaku i Krishtit.
Nëse nuk besoni në pemën, besoni në prodhimin e pemës. Nuk shikoni frytet e veprës
time dhe fjalët që ju thoni tregojnë të keqen që keni brenda.
I jep vetëm shenjën e Jonës. Pra misteri i Pashkëve dhe Kisha që predikon mbi këtë
çështje. Nuk ka urti më të madhe se urtia që vjen prej Misterit të Pashkëve, kjo është ur-
tia që shpëton, Fjala dhe vepra e Krishtit.
Kthimi i djallit. Ju mund të pranoni veprën e Zotit, por nuk veproni si do Zoti, sepse nda-
loni proçesin e kthimit në gjysëm të rrugës. Është e vërtetë që pagëzimi na ka shkëputur
nga Mbretëria e djallit. Por kujdes se natyra jonë mbetet e plagosur nga mëkati. Po pse
djalli ka mundësi të veprojë prap? Shpirti i Shen-
jtë është penguar që të marr në zotërim shtëpinë.
Dhe djalli e gjen shtëpinë bosh.
Nëna dhe vëllezërit. Tani në fund janë familjarët, që
bëjnë interpretime devijuese mbi veprimtarinë e
Jezusit. Por Krishti ka krijuar familjen e re. Për të
nuk është më dominuese lidhja e gjakut por lidhja
e Fjalës.
Vatra Biblike takimi nr. 38
Mos harroni të
merrni Biblën
me vete!
“Preferoj të jem një ëndërrimtar midis të përulurve, duke imagjinuar atë që do të
ndodhi sesa të jem zotëri midis atyre që nuk kanë ëndrra dhe dëshira.”
K. Gibran
INFORMACION
TAKIMET
ÇDO TË ENJTE
Ora 19.00—20.30
Famullia
“Zoja Ndihmëtare”
Rruga “Don Bosko”
Lutja e Mbrëmjes
(tek kapela)
Mësimi:
(tek salla)
Padre
Flavio Cavallini

2. F A Q J A 2
J E T A E V A T R Ë S N R . 3 8
JEZUSI I NAZARETIT
Qendra e universit dhe hi-
storisë.
nga
Giacomo Biffi
LECTIO DIVINA
Leximi Shpirtëror i Shkrimit
Shenjtë
nga
Flavio Cavallini
BOTIMET E VATRËS
MËSOJMË TË LUTEMI
Letër për Probën
nga
Shën Augustini i Iponës
Në: Seminarin e Tempullit të Zotit,
me temë “Duhet të lindni përsëri
prej së Larti” 4-8 Qershor 2018 në
Shna Ndou, Tiranë.
Tema: Kundërshtimi i Shpirtit të
Shenjtë!
Mund t`i themi po ose jo Shpirtit të
Shenjtë. Një çadër që pengon shi-
un. Shiu simbolizon vullnetin që
vjen prej së larti. Çadra simbolizon vullnetin tonë që kundërshton vullnetin
e Hyjit. Prandaj po shikojmë nëpërmjet disa pjesëve të Shkrimit të Shenjtë sesi
shqyrtohet ndërgjegja jonë. Sepse shumë herë themi “sot nuk ka diell”, por
ndoshta kemi harruar që të hapim dritaren apo perden, që drita e Zotit të hyjë
në shtëpinë tonë në jetën tonë.1 Gjn 2, 15
Sepse çdo gjë që është e botës: - lak-
mia e mishit dhe e gjakut, lakmia e syve dhe krenaria e jetës – nuk është prej
Atit, por vjen prej botës. 17
Bota kalon dhe lakmia e saj, kurse mbetet në am-
shim ai që kryen vullnetin e Hyjit.
Kemi shumë çadra pasi kemi shumë mundësi për të larguar veprën e Zotit në
jetën tonë. Shën Gjoni na sqaron shumë mirë për këto çadra. 1 Gjn 2,15 Mos e
doni botën as gjërat që i përkasin botës. Nëse ndokush e do botën, në të nuk
është dashuria e Atit. Dje Dom Dino na ka folur për dashurinë e Atit që vjen
në ne. Ne preferojmë konkretisht, shpesh në jetën tonë dashurinë e botës. Me
fjalën “botë” Shën Pali quan atë pjesë të krijmit që është në rebelim ndaj Zotit,
bota e sunduar nga princi i kësaj bote. Pra kemi një dashuri që kundërshton një
dashuri tjetër, dashuria e ulët kundërshton një dashuri prej së larti, që është
vullneti i Atit për ne. 1 Gjn 2, 16
Sepse çdo gjë që është e botës: - lakmia e mis-
hit dhe e gjakut, lakmia e syve dhe krenaria e jetës – nuk është prej Atit, por
vjen prej botës. 17
Bota kalon dhe lakmia e saj, kurse mbetet në amshim ai që
kryen vullnetin e Hyjit.
Ne jemi në mes të këtyre forcave që jetojnë brenda nesh, jetojnë në botë, janë
forca që drejtojnë njerëzimin që nuk e njeh Zotin, drejtojnë jetën, janë forca të
fuqishme për ata që kërkojnë të rrënjosen në këtë botë, e jo të lartësohen nga
bota. Janë tre forca që nëse ne shqyrtojmë situatat, shqyrtojmë në jetën tonë ku
është mëkati, apo në jetën e shoqërisë ku është korrupsioni, do të gjeni gjith-
monë këto 3 dimensione, në të cilat janë përmbledhur të gjitha mëkatet, të
gjitha veprat që kundërshtojnë vullnetin e Atit. Lakmia në vetëvete është një
fjalë e fuqishme. Mendoni se në 10 urdhërimet kemi dy herë “mos lakmo”,
tregon se problemi fillon nga brenda, nga vullneti jonë që është i devijuar, një
epsh i fuqishëm për diçka që nuk na takon, që nuk është projekti Atit.
KUNDËRSHTIMI I SHPIRTIT TË SHENJTË
Katekeza e Padre Flavio Cavallini 05 Qershor 2018

3. Lakmia e parë është pjesa më instiktive që na përket si qenie që kemi një trup material, lak-
mia e mishit dhe gjakut, domethënë pjesa që përmbledh materialitetin e jetës sonë, pjesa
biologjike e lidhur me instiktet e ndryshme, që krijojnë një dëshirë të ekzagjeruar për sensu-
alitetin. Domethënë jemi të sunduar nga sensualiteti i cili vjen nëpërmjet ndjenjave tona.
Ndjenat fizike të perceptimit dhe kon-
taktit me realitetin. Nëpërmjet duarve dhe
të gjitha fuqive dhe aftësive fizike me të cilat jemi në kon-
takt me realitetin. Pra ky është një filtër i fuqishëm: sensual-
iteti. Sa veprat dhe dëshirat tona intime janë të nxitura
pikërisht nga sensualiteti? Sa energji konsumojmë për të
plotësuar çfarë ndjenjat na sugjerojnë për shkak të nxitjeve
të jashtme. Është mënyra nëpërmjet të cilës kërkojmë të
dominojmë realitetin material. Është e lidhur me trupin tonë
njerëzor, që ka disa nevoja. Por janë nevoja që kur tejkalo-
hen për shkak të lakmisë, devijojnë edhe projektet tona
dhe na largojnë nga kuptimi dhe nga vepra që Zoti bën
në ne. Pengon si një çadër Shpirtin e Shenjtë që të veproj në
ne dhe të kryejë veprën e tij shenjtëruese. Se Shpirti vjen për të na shenjtëruar dhe jo për të bërë punë tjetër.
Kjo është çadra e parë.
E dyta, lakmia e syve. Ndoshta dikush mendon se kjo është një përsëritje apo e ngjashme me të parën. Jo!
Gjoni si një mjeshtër shpirtëror dhe si një psikolog shumë i mire na flet për këtë dëshirë të fuqishme e tepruar
për t`u dukur, që të gjithë sytë të jenë përqëndruar në mua. Dëshira që të jemi në qendër të vëmendjes së të
tjerëve, ose me dashuri, ose me urrejtje, ose me çdo mënyrë tjetër. Por më tepër jo vetëm që dëshirojmë që të
jemi në qendër të vëmendjes, por që ata të na shikojnë si dëshirojmë ne. Për këtë ndërton fytyrën tënde,
pamjen e jashtme, krijon një personazh, që ndoshta nuk është absolutisht çfarë jemi në të vërtetë, e për më
tepër çfarë Zoti dëshiron që ne të bëhemi. Pra me xhelozi ne dëshirojmë të perceptohemi prej të tjerëve. Nëse e
bëjmë lidhjen me ungjillin kemi gjetur dy nga tre tundimet që Zoti pësoi në shkretëtirë. Jemi gjithmonë në të
njëjtën skemë. Tundimet nuk janë pafund, janë shumë të kanalizuara. Kur ne e kuptojmë funksionim, nuk
është e vështirë të kuptojmë ku jemi, larg apo afër, brenda apo jashtë. Lakmia e syve për Jezusin...bëj një spek-
takël…hidhu nga kulla e tempullit e trego kush je…
Krenaria e jetës. Dmth krenaria, mendjemadhësia, që është ushqyer nga pasuria dhe pushteti. Para dhe
pushtet. Janë dy mjetet me të cilat njeriu kërkon dominimin e botës dhe suksesin në këtë botë. Krenaria vjen
kur njeriu e ndjen veten të fuqishëm. Dhe fuqia nga ana materiale vjen nga paraja dhe pushteti. Atëherë nuk
gabojnë ato që thonë se bota, si botë njerëzore është e dominuar nga tre lakmitë:
1. Seksualiteti,
2. Pamja e jashtme, dëshira për të qenë në qendër të duartrokitjeve,
3. Krenaria e jetës, pushteti dhe paraja.
Kjo është rruga dhe vepra njerëzore që ndalon Shpirtin e Shenjtë, pasi vepra e Shpirtit të Shenjtë është krejt e
ndryshme. Duke e mbyllur Shën Gjoni na thotë mos kërkoni vullnetin e Zotit në këto tre rrugë pasi ato pengoj-
në Shpirtin e Shenjtë. Nuk është prej Atit, por vjen prej botës. E bota kalon e lakmia e saj. Pra janë të gjitha
gjëra të përkohshme. Por ai që kryen vullnetin e Atit mbetet në amëshim dhe kërkon diçka tjetër ndryshe nga
lakmia e mishit dhe gjakut, lakmia e syve dhe krenaria e jetës.

4. Tani me ndihmën e shën Palit le të kërkojmë të fokusohemi për çka ndodh në shpirtin
tonë.
Gl 5, 16-22. Jemi në një farë gare. Jemi si një konop (litar) që tërhiqet nga dy duar
(forca). Ne jemi aty në mes dhe pësojmë të gjitha forcat që kërkojnë shkatërrimin tonë në
fund të fundit. Jetoni nën ndikimin e Shpirtit të Shenjtë, e nuk duhet të kryeni dëshirat e
mishit dhe gjakut. Përsëri ato forca që i përmendte më parë Shën Gjoni. Shën Pali na thotë
jetoni nën ndikimin e Shpirtit të Shenjtë. Sepse…..mishi e gjaku që na modifikon vullnetin për të realizuar çka
në fund do ta përjetojmë si të keqe. Atëherë si veprojnë? Sepse mishi e gjaku me dëshirat e veta i
kundërshtojnë Shpirtit që të veprojë dhe të punojë mbi ne. Mishi e gjaku janë në kundërshtim që të mos
bëjmë çka dëshirojmë. E këtu hapet një skenar tjetër,që jo vetëm ata na tërheqin, por krijojnë një turbullirë, si
një stuhi ku përplasen njëri me tjetrin, mishi e gjaku e çfarë ne dëshirojmë, çfarë na sugjerohet nga një zë që
kemi së brendshmi, zëri ndërgjegjes që është sqaruar nga
Fjala e Zotit. Në këtë aspekt lufta shpirtërore Rm, 7 veça-
nërisht pjesa e dytë është shumë interesante e dramatike.
Shën Pali thotë se është në mua një ligj, si ligjet fizike. 7,
21 kur dua të bëj të mirën, më vjen përdoresh e keqja. A ju
ka ndodhur ndonjëherë, apo vetëm mua. I ka ndodhur
Shën Palit, mos kini turp. Nuk jemi ndryshe nga Shën Pa-
li, jemi një racë si ai.22
Në qenien time të brendshme me
kënaqje të plotë përkoj me Ligjin e Hyjit, 23
Të gjithë
kemi thënë po o Zot, jemi pagëzuar, marrim pjesë në Eu-
karistinë e Shenjtë, Amen.
Jemi të gjithë plot me dëshirë për Zotin porse hetoj në
gjymtyrët e mia një ligj tjetër, Në shpirt dhe në mendje ka
një ligj që duket se është i lidhur me Zotin, na shfrytëzon
për gjëra të mira, shpirtërore. Por jam duke kryer vepra që
e kundërshtojnë krejt, sepse ekziton një ligj tjetër në
gjymtyrët e mia. Është pikërisht lakmia e gjakut dhe e
mishit. Ky ligj lufton kundër ligjit të arsyes sime. Jemi si
një pallat 2 katësh, ku janë kati i parë e kati i dytë. Por
ndërtuesi, i zoti i shtëpisë, që jam unë ka harruar të lidhi
dy katet me një shkallë. Jetojnë dy katet pa komunikim
njëri me tjetrin. Ky është realiteti jonë. 24
Oh sa njeri i
mjerë që jam! Thotë Shën Pali dhe jo unë. Kush do të më
çlirojë nga ky trup që i përket vdekjes? Këtu ka një lajm.
Thotë se është kalimtar. Pra kërkojmë kënaqësi që janë kalimtare dhe nuk e vlerësojmë trupin aq sa meriton,
por si diçka absolute. Patjetër që ka rëndësi, por problemi është se na sundon të gjitha mendimet, dëshirat,
orientimet, marrëdhëniet njerëzore, marrëdhëniet e brendshme. Atëherë nuk janë në vendin e vet, janë jashtë
vendi. Ato zënë një vend që nuk i përket atyre. Për këtë arsye thotë shën Pali me njëfarë dëshpërimi, “sepse
jam si ai litari i tërhequr nga të gjitha forcat kundërshtare në mua dhe në trupin tim në mënyrë të veçantë.”
(Vijon në buletinin nr.39, Jeta e Vatrës.)