Eén van de doelen van dit project is bijdragen tot de bescherming van het wo1-erfgoed.
Voor het Unesco dossier is het belangrijk aan te tonen dat de indienende landen alle mogelijke middelen hebben ingezet om het erfgoed waarvoor een erkenning wordt aangevraagd, te beschermen.
Voor de bescherming van wo1-erfgoed zijn er twee hefbomen of manieren om dat doel te bereiken, met name
De klassieke beschermingen, zoals geïnitieerd door het agentschap R-O: bescherming op basis van het decreet van 1976 tot bescherming van monumenten, stads- en dorpsgezichten.
Sinds 2004 bestaat de mogelijkheid om erfgoedlandschappen aan te duiden via een RUP.
Voor het Unesco dossier zetten we in op de beide pistes.
Het agentschap beslist welke bescherming het meest adequaat is.
Presentatie 2, gegeven op de studiedag over archeologisch syntheseonderzoek o...
Van trench map tot RUP (Hilde Verboven)
1. Een huisstijl voor het VIOE PRESENTATIE 4.12.2009 Van ‘trench map’ tot RUP (1914-2014) VIOE-onderzoeksproject inventaris WO I-erfgoed Infosessie 4 december 2009 — Hilde Verboven VIOE
Eén van de doelen van dit project is bijdragen tot de bescherming van het wo1-erfgoed. Voor het Unesco dossier is het belangrijk aan te tonen dat de indienende landen alle mogelijke middelen hebben ingezet om het erfgoed waarvoor een erkenning wordt aangevraagd, te beschermen. Voor de bescherming van wo1-erfgoed zijn er twee hefbomen of manieren om dat doel te bereiken, met name De klassieke beschermingen, zoals geïnitieerd door agentschap RO: bescherming op basis van het decreet van 1976 tot bescherming van monumenten, stads- en dorpsgezichten. Sinds 2004 bestaat de mogelijkheid om erfgoedlandschappen aan te duiden via een RUP. Voor het Unesco dossier zetten we in op de beide pistes. Het agentschap beslist welke bescherming het meest adequaat is. Dit vergt een goed samenspel van verschillende betrokken partijen met respect voor ieders rol en expertise Agentschap voor alles wat te maken heeft met beschermingen en Unesco. Het agentschap beslist welke beschermingsmaatregel de meest geschikte is. Het Vioe levert informatie toe die voor beide geschikt is. Departement: Uitvoering beleidsinitiatief + Afdeling Ruimtelijke planning voor de opmaak van het RUP VIOE voor onderzoek, input leveren voor beschermingen, RUP en Unesco. Dit impliceert overleg tussen alle partners, afspraken over timing, over wie doet wat, expliciteren van verwachtingen… Onze rol onderzoek dat beschermingen inhoudelijk onderbouwt
2009-06-09 Westhoek_30_graanveld naast 1ste Duitse linie front Bellewaerde (getuigelandschap 8)
Ramskapelle – ruïnes – 1914-18 Duckboard pad over de voormalig overstroomde vlakte – spoorwegbedding op de voorgrond Nieuwpoort-Diksmuide: spoorwegbedding: station Ramskapelle Het stationsgebouw van Ramskapelle werd tijdens de Eerste Wereldoorlog versterkt en uitgebouwd tot een mitrailleurs- en observatiepost. Vanaf de opening op de tweede verdieping hadden verkenners een uitstekend vergezicht over de onderwater gezette Ijzervlakte. Langs de voormalige spoorwegbedding Nieuwpoort-Diksmuide liep lijn 74, de spoorverbinding tussen Diksmuide (waar ze aftakte van de lijn Adinkerke – Gent) en Nieuwpoort. Ze werd in gebruik genomen in 1868 en in 1974 buiten dienst gesteld. Tijdens WOI speelde de spoorlijn een belangrijke strategische rol als verdedigingslinie tegen het Duitse leger. Door de onderwaterzetting van de Ijzervlakte in 1914, waarbij de spoorwegdijk als waterkering fungeerde, kon de opmars van de Duitsers gestopt worden. Het gebied tussen de Ijzer en de spoorwegbedding werd herschapen in een zompig gebied, met een aantal daarboven uitstekende eilandjes, die door de Belgen en de Duitsers ingericht worden als voorposten in het niemandsland. Achter en in de spoorwegberm werd de Belgische eerste linie aangelegd. O.m. dankzij de nabijgelegen steenbakkerij van Wulpen konden schuilplaatsen uit baksteen opgetrokken worden, die beschermd werden met zandzakjes. Afhankelijk van de toestand van de grond konden de loopgraven ondergronds of half bovengronds aangelegd worden. Vanaf de spoorwegbedding liepen houten loopbruggen (passerellen) naar de voorposten in het onderwater gezette gebied. De meeste bakstenen constructies, waarvan vandaag de dag de structuren en/of (delen van) de muren nog te zien zijn, fungeerden als schuilplaatsen voor de manschappen die hier de wacht hielden. 2 vierkante bakstenen constructies fungeerden waarschijnlijk als schietpostje. 1 bakstenen gebouwtje was een keuken, getuige hiervan de ovens en schoorstenen die nog deels aanwezig zijn. 1 betonnen constructie verraadt haar functie dankzij een medaillon: het gaat om een Rode Kruispost. Er zijn sporen van minimum 2 constructies uit WOII, nl. 2 Tobrukstellingen in Ramskapelle en Nieuwpoort. Mogelijks zijn enkele andere betonnen constructies eveneens afkomstig uit WOII. Merkwaardig is eveneens het voormalige station van Ramskapelle dat met beton werd versterkt tot een mitrailleurs- en observatiepost. De voormalige spoorwegbedding werd op initiatief van de Provincie West-Vlaanderen beschermd in 1999, die de spoorwegbedding inrichtte als fiets- en wandelpad (de "Frontzate"). In samenwerking met de VLM zullen enkele constructies gereconstrueerd / gerestaureerd worden.
Geïntegreerd slaat op twee aspecten: Aandacht voor verschillende soorten relicten: bouwkundig, landschappelijk, archeologisch, die we bekijken in hun onderlinge samenhang Samenhang slaat ook op het geheel terug. Het gaat over een groot, omvangrijk geheel, met name een gebied dat getroffen is door de oorlogsvoering in 1914-15 en dat die hele zone met elkaar verbindt. Dat is wat het oorlogserfgoed bindt en typisch is voor die frontstreek. = contextuele samenhang = verhaal van de eerste wereldoorlog. Geïsoleerde beschermingen voldoen daarom op één of andere manier niet. “ Een selectieve bescherming doet afbreuk aan de samenhang van alle oorlogsrelicten in de Westhoek, aan het verhaal dat dit erfgoed met elkaar verbindt” Schuilplaatsen Kemmel tegen de flank van de Lettenberg. Oorspronkelijk Brits, maar omdat de oorlog in het Zuidelijke front wel wat beweging heeft gekend hebben de Duitsers deze schuilplaatsen in 191. ingenomen en heringericht tot medische post. Zillebeke Hill 60 pokdalig landschap Zonnebeke ondergrondse slaapplaats van soldaten.
In november 2002 ging het project ‘Inventarisatie van relicten uit de eerste wereldoorlog’ van start, dankzij een samenwerking tussen de Provincie Wet-Vlaanderen en de Vlaamse gemeenschap: materiële relicten inventariseren. Toen al was de erkenning van het oorlogserfgoed in de Westhoek als Unesco werelderfgoed het uitgangspunt. (M&L 2007) Het inventarisatieproject is uitgevoerd door Nele Bogaert en Hannelore Decoodt, met steun van vrijwilligers, verenigingen… Stuurgroep met o.a. Monumenten en landschappen, VIOE, Provincie West-Vl, IFF. Archeologie: aanpak is anders dan de gebruikelijke: gegraven wordt naar aanleiding van bouwproject, daarna is de site vernietigd. In dit onderzoek willen we een idee krijgen van de bewaartoestand van mogelijk bewaard gebleven relicten in de bodem. Dus niet vlakdekkend graven, maar gericht aan de hand van smalle sleuven. Door eerst potentieel interessante plaatsen te lokaliseren aan de hand van historische kaartmateriaal.
De resultaten uit de verschillende deelonderzoeken moeten samengevoegd: verschillende GIS-lagen uit eigen onderzoek, maar ook uit ander onderzoek. Beschrijvingen aan gekoppeld Waarderingskaders uitwerken: Historische betekenis bv. plaats waar voor het eerst gifgas is gebruikt (22 april 1915) tweede slag rond Ieper. Concentratie van relicten, die elkaar versterken, bv. bunkercomplex – goed bewaard gebleven loopgravenstructuren, ondergrondse schuilplaats… Belevingsmogelijkheden Ruimtelijke vertaling - inrichtingsmogelijkheden: bv. voor landschap aanknopingspunten voor herstel van landschap voor 1914 – open landschap dat in de oorlog de rol van een vista vervulde, baken, Synthese: onderzoeksresultaten: methode, bronnenmateriaal, GIS-laag met onderzochte zones en in kaart gebrachte structuren, … Input voor beschermingsdossier, of dat nu de vorm aanneemt van een klassieke bescherming monumenten, landschappen en dorpsgezichten, of de vorm van een ankerplaats-erfgoedlandschap-RUP. Geen keuze naar welk beschermingsinstrument