2. Max Pinkus (1857-1934)
przedsiębiorca, bibliofil i mecenas sztuki
Był synem prudnickiego przemysłowca Josefa Pinkusa (1829–1909) oraz
spadkobiercą i zarządcą jednego z największych zakładów tekstylnych w Europie
Die Offene Handelsgesellschaft S. Fränkel. Całe swoje życie spędził w Prudniku.
Brał czynny udział w życiu publicznym, był członkiem wielu stowarzyszeń
i organizacji gospodarczych, politycznych i społecznych. Był także uznanym
kolekcjonerem, twórcą Schlesische Bücherei, która mieściła się na drugim
piętrze jego domu przy ulicy Nyskiej.
3. Biblioteka Śląska - Schlesische Bücherei
Za dzieło życia Maxa Pinkusa uważa się dziś zgromadzenie liczącej ok. 25.000
tomów biblioteki, w której znalazły się dotyczące Śląska dzieła ze wszystkich dziedzin:
historii, prawodawstwa, ludoznawstwa, literatury pięknej, przyrody, religii. Dzieliła się
na dwie części: w pierwszej znajdowały się dzieła dotyczące historii i kultury Śląska, w
tym wiele dokumentów historycznych, rękopisów, kronik, monografii, czasopism,
zbiory geograficzne i biologiczne. W drugiej części zgromadzone zostały cenne
wydania i rękopisy śląskiej literatury pięknej m.in. Josepha von Eichendorffa, Angelusa
Silesiusa, Martina Opitza, Hermanna Stehra, Gerharta Hauptmanna i wielu innych. Dział
dotyczący twórczości Gerharta Hauptmanna, należał do najbardziej znanych, zawierał
wszystkie dzieła pisarza, w tym wydania zbiorowe z autografami autora, druki
młodzieńcze, listy, rękopisy, artykuły prasowe o nim i autorstwa samego noblisty.
Po śmierci Maxa Pinkusa “Bibliotekę Śląską” odziedziczył młodszy syn Klaus.
W 1936 r. część zbiorów sprzedana została do Oberschlesische Landesbibliothek
Ratibor, część do Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu. Większość zbiorów zaginęła
podczas II wojny światowej.