1. KBC 3023
PERKEMBANGAN FIZIKAL, SOSIAL DAN EMOSI KANAK-KANAK
PINTAR CERDAS
TAJUK:
STRATEGI PENGAJARAN DAN PEMBELAJARAN KANAK-KANAK
PINTAR CERDAS DAN BERBAKAT
NAMA NO. MATRIK
NURUL ASYIKIN BINTI ABU BAKAR D20091034743
MASAZIATIE BINTI AZIZ D20091034757
KUMPULAN :A
PENSYARAH : DR. MD. NASIR BIN MASRAN

2. STRATEGI PENGAJARAN DAN PEMBELAJARAN KANAK-KANAK PINTAR
CERDAS DAN BERBAKAT
1.0 Pengenalan
Definisi pembelajaran secara umumnya, “learning is about how we perceive and understand the
world, about making meaning” (Marton & Booth, 1997; dirujuk oleh Fry et al., 2003) dan oleh
itu pembelajaran merupakan prinsip abstrak, maklumat fakta, pemerolehan kaedah, teknik dan
pendekatan melakukan sesuatu, idea, perlakuan yang bersesuaian bagi situasi tertentu, mengenali
sesuatu, dan penaakulan (reasoning) (Fry et al., 2003). Pembelajaran dikatakan berlaku apabila
terdapat perubahan dalam perlakuan pelajar hasil daripada penglibatannya dalam suatu
pengalaman pendidikan (Nicholls, 2002).
Strategi merujuk kepada kebolehan guru dalam memilih, menyusun dan mengurus
sesuatu rancangan dengan tujuan menghasilkan pencapaian yang optimum. Memahami
pendekatan dan gaya pembelajaran pelajar dapat membantu para guru ke arah menghasilkan
pengajaran berkesan. Kajian tentang kaitan antara pelajar dan tugasan pembelajaran yang
diberikan (Morton, 1975; Morton & Saljo, 1984, dalam Fry et al., 2003) mendapati bahawa
pendekatan pelajar terhadap tugasan mereka ditentukan oleh tahap penglibatan mereka dalam
subjek berkenaan iaitu menjurus kepada pendekatan pembelajaran yang dipilih oleh pelajar.
Dalam pengajaran dan pembelajaran kanak-kanak pintar cerdas dan berbakat, guru perlu
memainkan peranan yang penting dalam menentukan kaedah dan strategi pengajaran yang
efektif untuk memaksimakan pencapaian kanak-kanak mereka. Terdapat pelbagai kaedah yang
dapat digunakan antaranya kaedah pecutan, penggayaan, pengelompokan dan pembelajaran
koperatif. Oleh itu, setiap pendidik memerlukan pengetahuan dan kemahiran dalam
menyampaikan sesuatu isi pelajaran kepada anak didiknya melalui strategi berkesan.

3. 2.0 Kurikulum Pelajar Pintar Cerdas
Mulai tahun 1999, satu kurikulum bestari dibentuk dan dilaksanakan secara berperingkat-
peringkat. Kurikulum bagi pelajar pintar cerdas adalah sama dengan kurikulum bagi pelajar
biasa. Perkara yang membezakan program pelajar pintar cerdas dengan pelajar biasa ialah
pengayaan kurikulum atau asas kaedah pengayaan yang merentas kurikulum dan yang berfokus
kepada bidang yang diminati pelajar.
Tahap kecerdasan pelajar amat berperanan dalam menentukan keberhasilan pembelajaran
seseorang itu. Di dalam kelas mungkin terdapat satu atau dua orang pelajar yang tergolong dalam
kategori pelajar pintar atau pintar cerdas dan ada juga golongan pelajar yang tergolong dalam
kategori lemah.
Dalam keadaan begini, pelajar yang cerdas akan merasa mereka tidak diberi perhatian
yang sewajarnya kerana guru mengajar pelajaran yang senang bagi mereka. Manakala pelajar
lemah pula akan merasa tertekan kerana sukar memahami apa yang diajar. Akibatnya, kedua-dua
golongan ini akan merasa bosan. Guru perlu peka dalam menangani masalah pelajar seperti ini
sama ada berusaha memberi pengayaan kepada pelajar pintar cerdas atau pemulihan kepada
pelajar lemah.
2.1 Ciri dan Keperluan Kanak-Kanak Pintar
Sally (2007) menyenaraikan tiga kaedah mengajar pelajar-pelajar pintar iaitu yang pertama
menyediakan bahan-bahan kandungan pengajaran yang sesuai dan memberi tugasan yang
mencabar, yang kedua memulakan unit pelajaran dengan memilih konsep dalam kurikulum atau
disiplin teras, mengenal pasti satu atau lebih generalisasi yang sesuai, dan mereka bentuk tingkat
pelajaran yang berkaitan dengan generalisasi tersebut. Tingkat pelajaran adalah strategi pelajaran
di mana guru-guru mentaksir tahap kesediaan minat, pengetahuan sedia ada dan tahap kemahiran
pelajar-pelajar dan mengumpulkan mereka mengikut pengajaran dan penghasilan yang
sewajarnya.
Keperluan yang ketiga pula ialah, bagi pelajaran atau unit yang diberi, guru boleh
merancang dari tiga hingga enam latihan yang berlainan yang memfokuskan kepada konsep dan
generalisasi yang sama tetapi menggunakan bahan-bahan dan aktiviti-aktiviti pelajaran yang aras

4. kesukaran yang meningkat dan semakin kompleks. Disebabkan tahap kesediaan pelajar akan
berbeza bagi setiap topik, kumpulan pelajar dalam kelas akan berbeza bergantung pada
perubahan kurikulum. Tingkat pelajaran menyesuaikan semua pelajar dengan tahap kesediaan
individu dan tahap kandungan, dan menyediakan peluang kepada pelajar untuk mencabar diri
mereka sendiri.
Kanak-kanak pintar cerdas memerlukan pengajaran dan pembelajaran yang berbentuk
pengayaan, pecutan atau lebih terkehadapan berbanding pelajar biasa. Guru kelas perlu
mengetahui apakah keupayaan pelajar pintar cerdas mengenalpasti bentuk kecerdasannya
berdasarkan kepintarannya. Tugasan seperti salin-menyalin, menghafal fakta dan latih tubi tidak
akan dapat memenuhi keperluan pelajar pintar cerdas sebaliknya ia hanya akan melatih
kemahiran motor halus mereka sahaja. Mereka memerlukan cabaran dari segi kualiti bukannya
kuantiti.
Kenal pasti keupayaan kecerdasan pelajar sama ada dari segi akademik, seni ataupun
kecerdasan dari segi lapangan lain seperti pengubahsuaian dari segi isi kandungan pelajaran,
kemahiran dan hasil pembelajaran yang diharapkan. Ini semua sukar untuk didapati dalam
konteks bilik darjah aliran perdana yang mana tidak semua kanak-kanak mempunyai keupayaan
untuk belajar secara pantas dan memahami konsep-konsep yang kompleks. Kanak-kanak yang
lebih pintar perlu diberikan peluang untuk mendapat kurikulum yang lebih laju mengikut tahap
keupayaan mereka berbanding rakan-rakan yang kurang pintar. Pembelajaran kanak-kanak pintar
cerdas perlu mengandungi aktiviti-aktiviti yang lebih mencabar dan lebih ke hadapan.
3.0 Kaedah Pecutan
Kaedah pecutan juga boleh dikenali sebagai acceleration atau memendekkan masa belajar.
Kaedah ini merupakan suatu kaedah di mana kanak-kanak diberi bahan dan tugasan yang
kebiasaanya diesediakan kepada kanak-kanak gred yang lebih tinggi. Kaedah pecutan ini
melibatkan penggunaan kurikulum sekolah yang sedia ada walaupun terdapat penggunaan bahan
tambahan dalam pembelajaran. Program pecutan lebih berkesan sekiranya sekolah mempunyai
kurikulum yang ditetapkan dan penglibatan sekolah berterusan.

5. 3.1 Jenis Kaedah Pecutan
Kaedah pecutan melibatkan kanak-kanak pintar cerdas akedemik akan belajar dengan lebih
banyak dan kehadapan melalui sistem sekolah daripada pelajar lain. Ini bermakna kurikulum
penyesuaian (adapting curriculum) kepada kanak-kanak dinilai daripada penguasaan dan
bukannya menggunakan kurikulum yang seragam yang digunakan oleh semua kanak-kanak di
peringkat yang sama. Ini bermaksud, kanak-kanak yang menguasai tahap mata pelajaran yang
lebih tinggi akan menerima kredit akademik berdasarkan tahap penguasaan mereka dan
bukannya pencapaian dalam kurikulum tahap darjah atau tingkatan di sekolah.
Kaedah ini dapat dicapai dalam beberapa langkah yang berbeza merangkumi mula
bersekolah fasa awal umur dan kelas lompat (grade skipping atau double promotion). Seterusnya
ialah kelas tidak bergred di mana kanak-kanak pelbagai umur dikumpulkan bersama dan
kurikulum yang digunakan adalah berdasarkan penguasaan individu dan bukan diambil kira
berdasarkan umur kanak-kanak. Selain itu, cara menyesuaikan kurikulum di mana bahan atau
topik yang telah dikuasai kanak-kanak dilangkau dan diteruskan dengan bahan atau topik yang
lain. Grade telescoping pula memerlukan kanak-kanak menyelesaikan sesuatu program dalam
masa yang singkat yang sepatutnya memerlukan masa beberapa tahun.
Pecutan subjek (acceleration subject) pula menawarkan kanak-kanak yang menguasai
sesuatu subjek tertentu. Dalam subjek lain, mereka akan ditempatkan sama dengan rakan sekelas
mereka. Perubahan dalam sukatan pelajaran membolehkan pelajar pintar cerdas ini menyiapkan
program pendidikan biasa dalam masa yang singkat. Namun, kaedah ini memerlukan pendidikan
lanjutan yang baik agar kanak-kanak pintar ini dapat mengisi masa dengan produktif.
3.2 Kesan Kaedah Pecutan Terhadap Akademik
Banyak keterangan yang menyatakan bahawa manfaat terhadap akademik daripada kaedah
pecutan. Kemampuan pengelompokan dengan sendirinya telah dijumpai untuk menghasilkan
manfaat yang terhad bagi kanak-kanak berbakat kecuali disertai dengan kurikulum yang
diperkaya atau dipercepat.

6. Karen Rogers pada tahun 1991 dan Kulik pada tahun 1992 mendapati bahawa manfaat
dari kaedah pecutan bagi kanak-kanak tersebut secara keseluruhannya lebih besar daripada
pengayaan: apabila kanak-kanak berkebolehan diletakkan dalam kumpulan dan diberikan
kurikulum standard, mereka mengungguli kawalan bersamaan dengan satu bulan; dengan arahan
yang diubahsuai mereka mengungguli rakan-rakan mereka tiga atau lebih bulan, ketika mereka
yang ditawarkan kurikulum yang diperkaya mereka melebihi rakan sebaya di kelas campuran
empat hingga lima bulan, dan ketika mereka menawarkan kurikulum yang dipercepat (pecutan),
meraka mengungguli rakan-rakan mereka hampir setahun.
4.0 Kaedah Pengayaan
Kementerian Pendidikan Malaysia (1988) mendefinisikan program pengayaan sebagai aktiviti
asas pembelajaran yang mengandungi unsur untuk meluaskan pengetahuan dan pengalaman serta
mengukuhkan kemahiran yang sedang dipelajari. Kaedah ini juga merupakan satu kaedah yang
baik bagi memenuhi keperluan murid pintar cerdas ini dan didasarkan mengikut kemampuan dan
kekuatan mental seseorang pelajar itu. Ia memberi peluang murid mendalami dan meluaskan
pengetahuan dan pengalaman mereka dalam sesuatu tajuk yang diberi. Melalui aktiviti ini,
pelajar akan mendapat peluang tambahan untuk mengembangkan lagi minat, sifat ingin tahu dan
kebolehan yang ada pada diri mereka.
Renzulli (1997) berpendapat guru sepatutnya melatih pelajar untuk mencari dan
menggunakan maklumat dengan memberikan kemahiran dalam kaedah penyelidikan. Antara
program yang sering dirujuk ialah program pengayaan Renzulli’s Schoolwide Enrichment Model
atau SEM yang sudah dilaksanakan di Maktab Rendah Sains mara (MRSM). Model ini direka
bagi menggalakkan pelajar didedahkan kepada pelbagai bidang melalui aktiviti seperti ceramah,
lawatan, pembacaan, penerokaan melalui internet dan aktiviti lain. Pengalaman yang dikutip
mampu membantu pelajar untuk mengenalpasti bidang dan minat bagi menjalankan penyelidikan
dan guru bertindak sebagai mentor.
SEM ini bermula dari Aktiviti Jenis I, Jenis II dan Jenis III. Aktiviti Jenis I mendedahkan
pelajar kepada dunia luar dan pelajaran yang tidak diajar di dalam kelas formal. Pengalaman dan
penemuan yang diperolehi dapat membantu pelajar mengenalpasti minat dan bidang untuk
diteroka dan diselidik seterusnya. Aktiviti Jenis II bertujuan untuk memberikan pelajar

7. kemahiran-kemahiran asas bagi mengembangkan minat mereka. Antara kemahiran yang
diberikan ialah Kursus Kemahiran Berfikir yang memberikan pendedahan dan latihan kepada
pelajar untuk berfikir secara meluas, kreatif, analisis, inovatif, kritis dan bentuk pemikiran yang
lain lagi. Aktiviti Jenis III pula merupakan gerak kerja pelajar sama ada menjalankan
penyelidikan, mereka cipta atau aktiviti-aktiviti yang mencabar kepada mereka. Guru haruslah
sentiasa mengawal perjalanan kumpulan masing-masing.
Terdapat dua bentuk pengayaan iaitu pengayaan yang mendalam dan pengayaan yang
meluas. Pengayaan yang mendalam bermaksud membuka peluang untuk pelajar belajar dengan
lebih mendalam berkaitan bidang yang menjadi sebahagian kurikulum biasa di sekolah.
Manakala pengayaan yang meluas ialah para pelajar akan dibimbing untuk mempelajari sesuatu
bidang yang di luar daripada aktiviti kurikulum biasa iaitu bidang yang tidak ada di dalam silibus
pelajaran mereka. Kaedah pengayaan adalah kaedah pendekatan pendidikan yang didasarkan
mengikut kemampuan dan kekuatan mental seseorang pelajar itu. Ini merupakan satu pendekatan
alternatif bagi model pendidikan luar biasa.
Pendekatan ini melibatkan tugasan bagi mengetahui sejauh mana kebolehan pelajar dan
menggunakan maklumat tersebut sebagai titik tolak dalam mencipta lingkungan belajar.
Implikasi daripada program pengayaan ini antaranya ialah objektif bagi setiap mata pelajaran
dapat dicapai di samping menjadikan proses pengajaran dan pembelajaran menjadi lebih menarik
dan bermakna. Kaedah ini juga dapat mengelakkan pelajar dari kebosanan. Penguasaan ilmu
yang lebih luas juga turut berlaku kerana pelbagai maklumat dapat disampaikan.
Bagi memantapkan program pengayaan, guru boleh menerapkan nilai-nilai murni dalam
diri pelajar menerusi aktiviti seperti slot ceramah dan tazkirah supaya pelajar mempunyai nilai-
nilai semangat kewarganegaraan yang berlandaskan kepada kepercayaan dan kepatuhan kepada
Tuhan. Selain itu, semua pihak perlu melibatkan diri dalam membangunkan sistem pengurusan
kolaborasi di antara ibu bapa, guru, pihak sekolah dan pelajar. Ini penting supaya semua pihak
merasa bahawa diri mereka dihargai selain dapat membantu merancang aktiviti yang
bersesuaian.

8. 4.1 Konsep dan Aktiviti Pengayaan
Kaedah ini merujuk kepada penyediaan pengalaman belajar yang berbeza oleh guru dalam kelas.
Konsep pengayaan ialah satu proses di mana aktiviti-aktiviti tambahan yang mempunyai aras
kesukaran yang lebih tinggi daripada aras aktiviti-aktiviti pembelajaran yang dijalankan di dalam
bilik darjah. Hal ini bertujuan dalam memperkembangkan kemahiran-kemahiran yang sedia ada
pada kanak-kanak, meluaskan pengetahuan dan pengalaman mereka, memberi ruang untuk
mengembangkan lagi daya kreatif, minat, sifat ingin tahu, sikap berdikari dan bakat kepimpinan
murid-murid dalam pelbagai bidang serta memperkembangkan potensi murid kepada tahap yang
paling maksimum.
Aktiviti pengayaan dijalankan dengan keperluan kognitif kanak-kanak sama ada bercorak
belajar kendiri berdasarkan modul dan pembelajaran arah kendiri atau berbentuk lembaran kerja
atau projek. Aktivitinya pula dijalankan secara tidak formal dan tidak dimasukkan dalam jadual
waktu tetap sekolah Bimbingan guru adalah pada tahap minima kerana aktiviti pengayaan
bercorak belajar kendiri. Hasil aktiviti dibincangkan dengan guru atau rakan sebaya, kemudian
guru akan memberi ganjaran supaya murid-murid merasai yang semua usaha mereka dihargai
Kaedah pengayaan mengisi masa kanak-kanak yang belajar lebih cepat dengan
menawarkan bahan atau kegiatan yang tidak membolehkan kemajuan cepat melalui kurikulum
yang ditetapkan. Kaedah pengayaan mungkin termasuk kanak-kanak diperkenalkan ke bidang
lain atau aktiviti lain seperti seni, muzik, menulis jurnal, kelab atau kunjungan lapangan atau
diberikan tanggungjawab seperti pembantu guru di dalam kelas.
Sebagai contoh pengayaan program matematik untuk kanak-kanak berumur lapan tahun.
Kanak-kanak tersebut tidak diperkenalkan dengan kurikulum untuk umur yang lebih tinggi tetapi
kanak-kanak tersebut diberikan soalan yang lebih kompleks yang memerlukan kemahiran kanak-
kanak tersebut. Selain itu, aktiviti pengayaan dapat dijalankan dengan melibatkan aktiviti yang
tidak disediakan dalam bilik darjah seperti permainan catur, sudoku dan sebagainya.
Kaedah ini mengambil kira bahawa kanak-kanak yang pintar cerdas adalah cepat dalam
menyiapkan latihan, kerja atau aktiviti yang diberikan kepada mereka. Konsep ini dilaksanakan
melalui aktiviti-aktiviti tambahan kepada aktiviti-aktiviti asas pembelajaran yang dijalankan di
dalam atau di luar bilik darjah.

9. Aktiviti ini mengandungi unsur-unsur untuk meluaskan pengetahuan dan pengalaman
serta mengukuhkan kemahiran yang sedang dipelajari oleh kanak-kanak. Aktiviti pengayaan juga
dapat membuka peluang kepada mereka untuk mengembangkan minat, daya kreativiti, sifat ingin
tahu, bakat kepimpinan serta dapat melibatkan diri dalam membuat keputusan untuk diri,
kumpulan dan juga masyarakat.
Tujuan bagi kaedah pengayaan adalah untuk membolehkan kanak-kanak menjalani
aktiviti yang lebih mencabar kebolehan mereka serta menambahkan minat dan pengalaman yang
dapat membantu mereka ke arah perkembangan diri dan bakat mereka. Aktiviti ini juga dapat
menambahkan minat mereka untuk belajar sendiri dan mempunyai sifat berdikari bagi
membolehkan mereka meneruskan pembelajaran seumur hidup serta melahirkan daya kreativiti.
5.0 Kaedah Pengelompokan
Pengkelompokan merujuk kepada penempatan kanak-kanak yang mempunyai kebolehan yang
hampir sama dalam suatu kelas yang khusus. Sebuah tinjauan kajian utama daripada kumpulan
praktis oleh Karen Rogers pada tahun 1991 mendapati bahawa, pengelompokan sepenuh masa
(tracking) arahan rutin tidak memberi sebarang perbezaan dalam kemampuan pencapaian
akademik bagi pelajar biasa, tetapi pengelompokan ini memberi perbezaan besar dalam
pencapaian akademik pelajar yang berbakat. Rogers juga mendapati bahawa kemampuan
pengelompokan untuk pengayaan dan bentuk lain dari kemampuan pengelompokan, seperti
pengelompokan di dalam kelas juga memberi manfaat kepada pelajar berbakat.
Pengelompokan untuk pecutan menghasilkan manfaat yang besar jika ianya dijalankan
dalam kelas tidak bergred, pemadatan kurikulum (curriculum compacting), grade telescoping
(menghabiskan sekolah menengah lebih awal), pecutan subjek atau mata pelajaran dan
kemasukkan ke peringkat lebih tinggi (kolej atau universiti) pada usia lebih muda. Kaedah
pecutan tidak memberi kesan langsung terhadap harga diri (self-esteem) mereka. Kaedah pecutan
bukan hanya mampu untuk mendapatkan keputusan akademik yang menakjubkan, tetapi juga
mampu untuk menyelesaikan masalah lain. Hal ini kerana kanak-kanak yang dikumpulkan
bersama akan lebih dekat antara rakan-rakan sekelas mereka yang mempunyai kemampuan,
minat dan tahap yang sama.

10. Kajian telah membuktikan keberkesanan kaedah pengelompokan yang membolehkan
kanak-kanak yang mempunyai tahap yang sama dan dikumpulkan bersama untuk mendapatkan
pembelajaran yang lebih mencabar. Kaedah pengelompokan merangkumi pengelompokan
sepenuh masa, pengelompkan kluster, pengelompkan dalam kelas, pengelompkan silang kelas
(cross-class/grade grouping) dan pull-out grouping.
Kajian menunjukkan pencapaian akademik yang signifikan dicapai oleh kanak-kanak
pintar cerdas yang menjalankan kaedah pengelompokan dalam kumpulan yang mempunyai
minat dan kemampuan yang sama. Selain itu, pengelompokan juga mempunyai kesan positif
terhadap motivasi dan sikap terhadap pembelajaran, serta membantu kanak-kanak berbakat
untuk mengembangkan persepsi diri yang lebih realistik. Kajian mendapati bahawa jika strategi
ini digunakan secara fleksibel, ianya dapat memberi cabaran dalam pembelajaran kanak-kanak
dan memberi banyak kesan positif kepada mereka.
6.0 Kaedah Koperatif
Layanan di antara pelajar pintar cerdas dan pelajar biasa tidak boleh kelihatan terlalu ketara agar
pelajar pintar tidak merasa disisihkan oleh guru atau kawan-kawan. Bagi memastikan pelajar
pintar cerdas ini tidak diasingkan oleh kawan-kawan, guru boleh menggunakan kaedah
pembelajaran koperatif. Pembelajaran koperatif adalah satu strategi pengajaran umum yang
boleh dilaksanakan dalam kumpulan belajar yang kecil di mana pelajar berinteraksi sesama
sendiri bagi menyelesaikan tugasan untuk mencapai objektif pengajaran dan pembelajaran. Ianya
melibatkan perkongsian pembelajaran atau dapatan di antara ahli-ahli dalam kumpulannya.
Jenis pembelajaran koperatif ada enam jenis iaitu yang pertama kaedah jigsaw. Setiap
ahli kumpulan menyumbangkan sekeping jigsaw dengan berkongsi maklumat yang mereka
perolehi. Idea dari aktiviti jigsaw ialah seorang akan menjadi ketua dalam bab tertentu dan
seterusnya membantu ahli kumpulan memahaminya. Jenis yang kedua pula ialah belajar bersama
iaitu semua ahli kumpulan berusaha keras untuk menyelesaikan tugasan yang diberi. Seterusnya
ialah Team Games Tournament yang dicipta oleh Robert Slavin. Ia berkonsepkan putaran biasa
seperti dalam pengajaran, guru menyampaikan pelajaran yang berkaitan dan pelajar cuba untuk
menyelesaikan lembaran kerja untuk menguasai konsep. Selepas itu pelajar akan bersaing dalam
satu pertandingan yang diwakili oleh pelajar yang berkebolehan akademik yang hampir sama.

11. Jenis pembelajaran koperatif yang keempat ialah Student Team Achievement Division
atau dikenali juga sebagai STAD. Ia diilhamkan oleh Hopkins. Menerusi kaedah ini,guru
mengikut satu pusingan mengajar, kumpulan pembelajaran dan juga penilaian secara individu.
Seterusnya ialah Team Accelerated Instruction Mathematics iaitu pendekatan secara menyeluruh
dalam bidang matematik. Menerusi jenis pembelajaran ini, murid ditentukan berdasarkan
kumpulan heterogenius iaitu mereka yang mempunyai latar belakang yang berbeza. Selain itu,
penyiasatan secara berkelompok antara kaedah koperatif yang membolehkan pelajar merancang
satu kursus pembelajaran.
Pembelajaran koperatif boleh disesuaikan dengan sebarang kumpulan umur dan sebarang
matapelajaran. Ianya merupakan satu pendekatan yang baik dan perlu digunakan di dalam
pengajaran dan pembelajaran bagi mewujudkan suasana pembelajaran yang sihat dan
bersemangat di kalangan pelajar-pelajar di samping mempertingkatkan lagi mutu prestasi pelajar
dalam peperiksaan. Ia sesuai digunakan apabila populasi mempunyai sifat yang hampir seragam.
Pembelajaran koperatif memerlukan interaksi dua hala yang baik. Pelajar ditempatkan di dalam
kumpulan yang kecil, iaitu seramai empat ke enam orang sahaja dan dikendalikan oleh guru yang
telah dilatih dalam bidang pintar cerdas.
Jika terdapat lebih dari enam orang pelajar yang cerdas, kumpulan boleh dibesarkan atau
dua kumpulan dibentuk. Bagi pemilihan pelajar yang ingin ditempatkan dalam kumpulan
koperatif, kriteria yang paling penting ialah pelajar itu harus menunjukkan pencapaian yang
melebihi tahap umurnya. Di dalam amalan pembelajaran koperatif, guru yang cekap dan
berwibawa dapat mencorakkan pengajarannya dengan baik. Secara tidak langsung dapat
meningkatkan keyakinan pelajar, menjadikan pembelajaran menarik dan disukai pelajar,
menghidupkan semangat dan sentiasa memberi rangsangan kepada pelajar-pelajarnya untuk
berusaha dan bercita-cita tinggi.
Secara umumnya guru akan sentiasa mempelbagaikan corak pengajarannya semasa
pembelajaran koperatif dilaksanakan yang bertujuan untuk menjadikan sesuatu pembelajaran
menarik dan disukai pelajar. Ianya akan menghidupkan semangat dan sentiasa memberi
rangsangan kepada pelajar-pelajarnya untuk terus mencapai kejayaan. Ini bermakna
pembelajaran koperatif wajar digunakan sebagai satu strategi pengajaran dan pembelajaran di
dalam pembelajaran bagi meningkatkan pencapaian pelajar. Guru yang ingin melaksanakan

12. strategi pembelajaran jenis ini perlu membuat perancangan pengajaran yang rapi dan teliti
supaya waktu pengajaran mencukupi. Selain itu juga, agihan tugas yang sesuai diberikan kepada
pelajar supaya pelajar berupaya melibatkan diri secara koperatif dan membentuk suasana
persaingan yang sihat.
Guru yang melaksanakan kaedah pembelajaran koperatif hendaklah sentiasa berwaspada
supaya dapat memastikan bahawa pelajar menerima arahan yang boleh memberikan
perkembangan pelajaran yang lengkap, berpeluang untuk berinteraksi secara aktif di antara satu
sama lain. Komitmen guru amat dituntut dalam proses pengajaran dan pembelajaran. Oleh itu,
pendedahan kepada guru yang ingin melaksanakan pembelajaran secara koperatif amat perlu
sebagai panduannya semasa melaksanakannya.
Persekitaran pembelajaran yang selesa dan dilengkapi dengan pelbagai kemudahan juga
perlu disediakan bagi peningkatan keberkesanan pengajaran dan pembelajaran. Kini, kaedah
pembelajaran tidak hanya berkisar dalam bilik darjah sahaja dengan guru hanya menggunakan
buku teks tetapi diperluaskan ke seluruh dunia dengan menggunakan internet dan bahan
multimedia semasa sesi P&P sedang berlangsung. Kaedah pembelajaran koperatif adalah
berkesan dalam meningkatkan tahap pemahaman, kemahiran menyelesaikan masalah dan dapat
menimbulkan keseronokan untuk belajar di samping mengeratkan perhubungan sosial di antara
pelajar dengan guru.
Terdapat pelbagai cadangan untuk membantu kanak-kanak pintar cerdas ini. Misalnya
dalam pengajaran matematik, pelajar pintar akan lebih berminat untuk mengetahui sejarah atau
asal usul sesuatu konsep matematik itu terjadi. Golongan pelajar pintar cerdas sukar untuk
mencari jawapan bagaimana wujudnya sesuatu konsep matematik itu walaupun mereka dapat
menguasai tajuk itu dengan mudahnya. Di sini, guru harus melakukan perubahan dalam teknik
pengajaran agar pembelajaran mudah diterima oleh pelajar pintar cerdas.

13. 7.0 Penutup
Kaedah pengajaran yang berkesan merupakan tonggak kejayaan seseorang pelajar. Jika pelajar
merasakan kaedah pengajaran yang diterima adalah berkesan maka ini akan secara tidak
langsung mempengaruhi pencapaian akademik pelajar. Penggunaan kaedah dan strategi yang
pelbagai akan menjadikan sesuatu pengajaran itu menarik dan akan memberi ruang untuk
membolehkan pelajar terlibat secara aktif dan bergiat sepanjang sesi pengajaran tanpa merasa
jemu dan bosan.
Dalam pengajaran dan pembelajaran kanak-kanak pintar cerdas dan berbakat, terdapat
beberapa kaedah dan teknik yang berkesan boleh digunakan oleh guru. Oleh yang demikian
pemilihan terhadap kaedah dan teknik pelulah dilakukan secara teliti supaya kanak-kanak dapat
mengembangkan potensi yang ada pada diri mereka.

14. Bibliografi
Buku
Noriah Mohd Ishak, Rosadah Abd majid & Siti Fatimah Mohd Yassin (2009). Permatapintar
negara: pengalaman UKM. Selangor: Pusat PERMATApintar Negara, UKM.
Mizan Adiliah Ahmad Ibrahim (2001). Pengurusan perkhidmatan personalia murid. Selangor:
Cerdik Publications Sdn. Bhd.
Rogers, K. (2001). The relationship of grouping practices to the education of the gifted and
talented learner: researchbased decision making. The National Research Center on the
Gifted and Talented.
Salhah Abdullah (2009). Kecerdasan pelbagai: aplikasi dalam pengajaran dan pembelajaran.
Kuala Lumpur: PTS Professional Publishing Sdn. Bhd.
Internet
Sen Fa, N (2005). Rahsia individu pintar cerdas dan masalah mereka pada September 5 2010
daripada http://www.freewebs.com/truesenfa/bab1.htm.
Intan Sapinas Binti Bahuri (2008). Tinjauan amalan pembelajaran koperatif di kalangan pelajar
tingkatan dua Maktab Rendah Sains Mara Gerik, Perak pada September 5 2010 daripada
http://eprints.utm.my/6039/1/FULL_THESIS.pdf.
Margaret DeLacy (1996). Acceleration for gifted students: a background paper created for the
Portland public school district talented and gifted advisory committee pada September 6
2010 daripada http://www.tagpdx.org/accelera.htm.