http://www.slideshare.net/RajaSekar34/kumari-kandam-lemuria-continent

1. தீபம் நா. பார்த்தசாரதியின் பைடப்ᾗகள் :
கபாடᾗரம் (சாித்திர நாவல்)
kapATa puram (historical novel)
of nA. pArtacArati
In tamil script, unicode/utf-8 format
Acknowledgements:
Our Sincere thanks go to Mr. G. Chandrasekaran of Chennailibrary.com and
Gowtham Pathippagam for providing us with a e-copy of this work and permission
for its inclusion as par of the Project Madurai etext collections.
Preparation of HTML and PDF versions: Dr. K. Kalyanasundaram, Lausanne,
Switzerland.
© Project Madurai, 1998-2013.
Project Madurai is an open, voluntary, worldwide initiative devoted to preparation
of electronic texts of tamil literary works and to distribute them free on the Internet.
Details of Project Madurai are available at the website
http://www.projectmadurai.org/
You are welcome to freely distribute this file, provided this header page is kept
intact.

2. 2
தீபம் நா. பார்த்தசாரதியின் பைடப்ᾗகள் :
கபாடᾗரம் (சாித்திர நாவல்)
Source
கபாடᾗரம் (சாித்திர நாவல்)
நா. பார்த்தசாரதி (மணிவண்ணன்)
தமிழ்ப் ᾗத்தகாலயம், ெசன்ைன- 17, 4ம் பதிப்ᾗ, 2002
KAPADAPURAM (Tamil HISTORICAL novel)
by NAA. Parthasarathy
&169; Sundaravalli Parthasarathy
4th Ed, 2002, Tamil Puthakalayam, Pondy Bazar, T.Nagar, Chennai-60017
கபாடᾗரம் (சாித்திர நாவல்)
உள்ளடக்கம்
கைத ᾙகம் 16. எயினர் நாᾌ
1. நகரணி மங்கல நாள் 17. வᾢய எயினன் வரேவற்ᾗ
2. கண்ᾎக்கினியாள் 18. நாதகம்பீரம்
3. ேதர்க்ேகாட்டம் 19. கலஞ்ெசய் நீர்க்களம்
4. கடற்கைரப் ᾗன்ைனத் ேதாட்டம் 20. சந்ேதகᾙம் ெதளிᾫம்
5. ெதன்பழந்தீᾫக் கடற்ெகாைலஞர் 21. ஒᾞ ேசாதைன
6. கபாடத்தில் ஒᾞ களᾫ 22. ெமாழி காப்பாற்றியᾐ
7. அᾫணர் ᾪதி ᾙரச ேமைட 23. ெகாᾌந்தீᾫக் ெகாைலமறவர்
8. கண்ᾎக்கினியாள் கᾞத்தில் கலந்தாள் 24. ᾗதிய இைசயிலக்கணம்
9. ᾙதியவர் ᾙன்னிைலயில் 25. மீண்ᾌம் கபாடம் ேநாக்கி
10. ெபாியவர் கட்டைள 26. சிகண்ᾊயாசிாியர் மனக்கிளர்ச்சி
11. ᾙரசேமைட ᾙᾊᾫகள் 27. ெபாியபாண்ᾊயாின் ேசாதைன
12. அந்த ஒளிக்கீற்ᾠ 28. கைலமாᾔம் அாிமாᾫம்
13. ெநய்தற்பண் 29. இைசᾒᾎக்க இலக்கணம்
14. எளிைமᾜம் அᾞைமᾜம் 30. அரங்ேகற்றம்
15. பழந்தீᾫப் பயணம் 31. யாழ் நᾨவியᾐ

3. 3
கபாடᾗரம் (சாித்திர நாவல்)
கைத ᾙகம்
இந்தக் கைதையᾜம் இᾐ இங்கு ெதாடங்கும் காலத்ைதᾜம் இடத்ைதᾜம்
இைணத்ᾐக் குறித்ᾐ உங்கᾦக்கு அறிᾙகம் ெசய்யப் ேபாவைதேய 'கைத ᾙகம்'
என்ᾔம் அழகிய பதச் ேசர்க்ைகயால் மகுடமிட்ᾌள்ேளன். 'ᾙகஞ் ெசய்தல்' - என்றால்
பழந்தமிழில் ெதாடங்குதல், ᾙைளத்ᾐ வளᾞம் நிைல, என்ெறல்லாம் ெபாᾞள் விாிᾜம்.
இந்த மாெபᾞம் வரலாற்ᾠ ஓவியத்ைத இங்கு ᾙகம் ெசய்ᾜம் கால ேதச இடச்
சூழ்நிைலகைளக் கைத ெதாடங்கும் ᾙன் சுᾞக்கமாக வாசகர்கᾦக்குச் சுட்ᾊக்
காட்ᾌவᾐ அவசியெமன்ᾠ கᾞᾐவதால் தான் இைத இப்ேபாᾐ எᾨᾐகிேறன்.
இனி இங்கு அறிᾙகம் ெசய்யப் ேபாகின்ற காலத்ைதப் பற்றிᾜம் ஒᾞ வார்த்ைத.
தமிழ் இலக்கிய வரலாற்ᾠ ஆசிாியர்கள் விாிவாக எᾨதாதᾐம், கடல் ெகாண்ᾌ
மைறத்த மிகப் பழங்காலத்ைதச் ேசர்ந்தᾐமான ஒᾞ சூழ்நிைலயில் இந்தக் கைத
நிகழ்கிறᾐ. இன்ᾠம் தமிழ் ெமாழிக்குப் ெபᾞைமயளித்ᾐக் ெகாண்ᾊᾞக்கிற மாெபᾞம்
இலக்கண இலக்கியங்கᾦம், ேபராசிாியர்கᾦம், என்ேறா உᾞவாகி உறவாᾊ -
வளர்த்த, வாழ்ந்த ஒᾞ ெபாற்காலம் இந்தக் கைதயில் ெசாற் ேகாலமாக வைரயப்
படவிᾞக்கிறᾐ. தமிழ் மக்கள் தங்கᾦைடய கடந்த காலத்தின் ெபᾞைமகுாிய
நிகழ்ச்சிகள் நிகழ்ந்த சந்தர்ப்பங்கைளப் பᾊக்கிேறாம் என்ற ெபᾞமிதத்ேதாᾌம்,
ஏக்கத்ேதாᾌம் இந்தக் கைதையப் பᾊக்கலாம். ஏக்கத்ைத மᾠᾗறமாகக் ெகாள்ளாத
தனிப் ெபᾞமிதம் தான் உலக வரலாற்றில் ஏᾐ?
ேசாழர்களின் ᾗகᾨக்குாிய ᾐைறᾙக நகரமான காவிாிப் ᾘம்பட்ᾊனத்ைதப்
ேபான்றᾐம் - அதற்குப் பல்லாயிரம் ஆண்ᾌகள் ᾙற்பட்டᾐமாகிய பாண்ᾊயர்களின்
ᾐைறᾙகத் தைலநகரான கபாடᾗரத்ைதப் பற்றி இன்ᾠ நமக்கு அதிகமாகத்
ெதாிந்திᾞக்க நியாயமில்ைல. தமிழரசர்கள் ᾚவᾞேம கடல் வாணிகம்,
திைரகடேலாᾊப் பயணம் ெசய்ᾐ வளம் ேசர்த்தல், ஆகிய
குறிக்ேகாள்கᾦைடயவர்களாயிᾞந்ததனால் கடலᾞகில் அைமᾜமாேற தங்கள்
ேகாநகரங்கைள ஏற்பᾌத்திக் ெகாண்ᾊᾞந்தார்கள். இந்த வைகயில் பாண்ᾊயர்கள்
ஆண்ᾌ அைமத்ᾐ வளர்த்ᾐ வாழ்ந்த கைடசிக் கடற்கைரக் ேகாநகரான கபாடᾗரம்
கடல் ெகாள்ளப்பட்ᾌ அழிந்ᾐவிட்டᾐ. இதன் பின்ேப பாண்ᾊயர்களின் தைலநகர்
மᾐைரக்கு மாறியᾐ. கபாடᾗரம் அழிந்த பின்னᾞம் ேசாழர்கள்
அதிர்ஷ்டசாᾢகளாகேவ இᾞந்தனர். ஏெனன்றால் கபாடᾗர நகரம் கடல்
ெகாள்ளப்பட்ட பல தைல ᾙைறகᾦக்கும் பற்பல ஆண்ᾌகᾦக்கும் பின்ᾗ கைடச் சங்க
காலத்திற்கும் கூடக் காவிாிப்ᾘம்பட்ᾊனம் ேசாழ நாட்ᾌப் ᾗலவர்கள் பாᾌம் இலக்கிய
நகராக இᾞந்தᾐ.

4. 4
பாண்ᾊயர்களின் ெபான் மயமான - ெபாᾢᾫ மிகுந்த இராச கம்பீரம் நிைறந்த
கபாடᾗரேமா இைடச் சங்கத்ᾐ இᾠதியிேலேய அழிந்ᾐ கடᾤக்கிைரயாகி விட்டᾐ.
பட்ᾊனப் பாைலᾜம், சிலப்பதிகாரᾙம், காவிாிப்ᾘம்பட்ᾊனத்ைதச் சித்தாிப்பᾐ ேபாலக்
கபாடᾗரத்ைதச் சித்தாித்ᾐச் ெசால்ல இன்ᾠ நமக்கு இலக்கியமில்ைல. தமிழரசர்களின்
அழிந்த ேகாᾊ நகரங்கைள என்ᾔைடய எளிய எᾨᾐ ேகாᾢனால் மᾠபᾊ வைரந்ᾐ
உᾞவாக்கிப் பார்க்க ேவண்ᾌெமன்ᾠ எனக்கு ஒᾞ நியாயமான ஆைச உண்ᾌ. அந்த
இலக்கிய ஆைசயின் விைளவாகச் ேசாழர்களின் ேகாநகராயிᾞந்ᾐ கடல்
ெகாள்ளப்பட்ட காவிாிப்ᾘம்பட்ᾊனத்ைதப் பற்றி ஏற்ெகனேவ 'மணிபல்லவம்' - என்ற
ெபயாில் ஒᾞ வரலாற்ᾠப் பின்னணிᾜைடய நாவல் ᾗைனந்ᾐ விட்ேடன். இப்ேபாᾐ
பாண்ᾊயர்களின் கபாடᾗரத்ைதப் ᾗைனᾜம் பணியில் இைத எᾨத
ᾙைனந்திᾞக்கிேறன். கால ᾙைறப்பᾊப் பார்த்தால் கபாடᾗரத்ைதத் தான் நான்
ᾙன்னால் எᾨதியிᾞக்க ேவண்ᾌம். ஆயிᾔம் கபாடᾗரத்ைத விடக்
காவிாிப்ᾘம்பட்ᾊனத்ைதப் பற்றி அறிய வரலாᾠம் இலக்கியங்கᾦம் நிைறய
இᾞந்ததனாᾤம், கபாடᾗரத்ைதப் பற்றிய ஓர் இலக்கிய அᾒமான ஓவியம் என் மனதில்
வைரயப் ெபற்ᾠ ᾙற்ᾠப் ெபற சிறிᾐ அதிக காலம் பிᾊத்ததனாᾤேம இவ்வளᾫ
காலந்தாழ்ந்தᾐ. இம்ᾙைறேய ேசரர் ேகாநகைர விளக்கி அணி ெசய்ᾐம் இனி ஒன்ᾠ
பின்னர் எᾨத எண்ணமிᾞக்கிறᾐ. இனிேமல் இந்தக் கைதயின் ᾙகத்திற்கு வᾞேவாம்.
ᾙதᾥழிக் காலத்தில் குமாிக் கண்டத்தில் குமாியாற்றங்கைரயில் இᾞந்த
ெதன்மᾐைரத் தமிழ்ச் சங்கᾙம் பாண்ᾊயர் ேகாநகரᾙம் பல்லாயிரம் ஆண்ᾌகள்
சிறப்பாய் அரசாண்ᾌ கடல் ெகாள்ளப்பட்ᾌ அழிந்த பின் ெபாᾞைநயாᾠ கடெலாᾌ
கலக்கும் ᾙகத்ᾐவாரத்தில் கபாடᾗரம் என்ற ᾗதிய ேகாநகைரச் சைமத்ᾐ ஆளத்
ெதாடங்கினார்கள் பாண்ᾊயர்கள்.
ᾙத்ᾐம் இரத்தினᾙம் ஏற்ᾠமதி ெசய்ᾐ - அற்ᾗதமான பலவைகத் ேதர்கைளச்
சைமத்ᾐ - இலக்கண இலக்கியங்கைளப் ெபᾞக்கி இந்த நகைர உலெகலாம் ᾗகழ்
ெபறச் ெசய்த ᾙதல் பாண்ᾊய மன்னன் ெவண்ேதர்ச் ெசழியன். பாண்ᾊயர்களின்
ேதர்ப்பைட, இவன் காலத்தில் அற்ᾗதமாக வளர்ந்ᾐ உᾞவாக்கப்பட்டᾐ.
கபாடᾗரத்தின் ெபயர் ெபற்ற ெவண்ᾙத்ᾐக்கள் பதித்த பல அழகிய இரதங்கள்
இவᾔக்குாியனவாயிᾞந்தன என்ᾠ ெதாிகிறᾐ. ெவண்ᾙத்ᾐக்கள் பதிக்கப் ெபற்ᾠ
ஒளி ᾪசும் பிரகாசமான ரதங்களில் ெவள்ைள மின்னல்கள் ேபாᾤம் ஒளிமயமான பல
ᾗரவிகைளப் ᾘட்ᾊ இவன் அைமத்திᾞந்த ேதர்ப்பைடேய இவᾔக்குப் பின்னாளில்
இலக்கிய ஆசிாியர்கள் 'ெவண்ேதர்ச் ெசழியன்' என்ᾠ சிறப்ᾗப் ெபயரளிக்கக்
காரணமாயிᾞந்தᾐ. கபாடᾗரம் என்ற நகைரப் ெபாᾞத்தமான இடத்தில் உᾞவாக்கிய
ெபᾞைமᾜம் ேதர்ப்பைடைய வளர்த்த ெபᾞைமᾜம் ெவண்ேதர்ச் ெசழியைனேய
ேசᾞம். இவ்வரசன் கபாடᾗரத்தில் அைமத்த தமிழ்ச் சங்கமாகிய இைடச் சங்கத்தில்
ஐம்பத்ெதான்பᾐ தமிழ்ப் ெபᾞம் ᾗலவர்கள் இᾞந்தனர். ᾓலாராய்ந்தனர்.
கவியரங்ேகறினர்.

5. 5
ெவண்ேதர்ச் ெசழியன் அழகிய ெபாᾞைந நதி நகைரத் தᾨவினாற் ேபால வந்ᾐ
கடெலாᾌ கலக்கும் ᾙகத்ᾐவாரத்தில் இந்த நகர் மிகப் ெபாᾢவாக அைமᾜம்பᾊ
உᾞவாக்கியிᾞந்தான். இன்ைறய ஹாங்காங், சிங்கப்ᾘர், பம்பாய், ெகாச்சி ேபான்ற
கடற்கைர நகரங்கைள விடப் ெபாியᾐம் கம்பீரமானᾐமான கபாடᾗரத்தில் ᾙத்ᾐக்
குளித்தᾤம் இரத்தினம் ᾙதᾢய மணிகைள எᾌத்ᾐப் பட்ைட தீட்ᾊ உலகின் பல
பகுதிகᾦக்கு ஏற்ᾠமதி ெசய்தᾤம் நிகழ்ந்ᾐ வாணிகத்ைதப் ெபᾞக்கின.
ஹாங்காங்ைகேயா, சிங்கப்ᾘைரேயா, பம்பாையேயா, மனக்கண்ணில் நிைனத்ᾐக்
ெகாண்ᾌ அவற்ைற விடப் ெபாியᾐம், ெபாᾢᾫ நிைறந்தᾐம் ஆனேதார் சாித்திர
காலப் ெபᾞநகைரக் கற்பைன ெசய்ய ᾙயᾤங்கள்! உங்கள் கற்பைன மனக் கண்ணில்
ெவற்றிகரமாக உᾞவானால் அந்தப் ெபாிய கற்பைன தான் அன்ᾠ
கபாடᾗரமாயிᾞந்தᾐ. அத்தைகய ெபᾞைம வாய்ந்த கபாடᾗரத்தில் இரத்தினக்
கற்கைளத் ேதாண்ᾊ எᾌக்கும் இரத்தினாகரங்களில் (இரத்தினச் சுரங்கம்) பல
நாட்ᾊனர் வந்ᾐ உைழத்தனர். எக்காலᾙம் ஆண்கᾦம், ெபண்கᾦமாக அந்த
இரத்தினாகரங்கைளப் பார்க்க வᾞேவார் கூட்டம் மிகுந்திᾞக்கும். ᾙத்ᾐக்குளிக்கும்
ᾐைறகளிᾤம் அேத கூட்டமிᾞக்கும்.
கூைட கூைடயாகப் பட்ைட தீட்ட அள்ளிக் ெகாண்ᾌ ேபாகப்பᾌம் இரத்தினக்
கற்கைளப் பார்ப்ேபார் மனம் ஆைசப்பᾌம் - தன் நாட்ᾊல் விைளபைவ அைவ என்ᾠ
ெபᾞைமᾜம்பᾌம். கபாடᾗரத்தின் ᾐைறᾙகத்தில் பல நாட்ᾌக் கப்பல்கள் வᾞவᾐம்
ேபாவᾐமாக எப்ேபாᾐம் ெபᾞங் கலகலப்ᾗ நிைறந்திᾞக்கும். சுங்கச் சாவᾊகளில்
அடல்வாள் யவனர் காவᾤக்கு நின்றிᾞப்பர். இைச மண்டபங்களிேல
பண்ெணாᾢக்கும். ஆடலரங்குகளிேல அவிநயம் அழகு பரப்ᾗம். சங்கங்களிேல
தமிழிலக்கண இலக்கிய ஆராய்ச்சிகள் நிகᾨம். இத்தைகய ெவற்றித் திᾞநகைர
உᾞவாக்கிய ெவண்ேதர்ச் ெசழியனின் தள்ளாத ᾙᾐைமக் காலத்தில் அவன் மகன்
அநாகுல பாண்ᾊயன் பட்டத்ᾐக்கு வந்த பின் இந்தக் கைத ெதாடங்குகிறᾐ. இந்தக்
கைத ெதாடங்கும் காலத்தில் அநாகுல பாண்ᾊயனின் ஒேர மகᾔம் பாண்ᾊய நாட்ᾌக்
கபாடᾗரத்ᾐ இளவரசᾔம், ெவண்ேதர்ச் ெசழியனின் ேபரᾔமாகிய சாரகுமாரன்
மாேறாக மண்டலத்ᾐக் ெகாற்ைகயிᾤம் ᾘழியிᾤம் மணᾥாிᾤமாகத் தமிழ்ப்
ᾗலவர்களிடம் சில ஆண்ᾌகள் குᾞகுல வாசம் ெசய்ᾐவிட்ᾌ நகர்மங்கல விழாᾫக்காகக்
கபாடᾗரத்ᾐக்குத் திᾞம்ᾗகிறான்.
அந்த ஒᾞ நன்னாளில் இங்ேக அவைனச் சந்திக்கிேறாம் நாம். ஆண்ᾌேதாᾠம்
வசந்த காலத்தில் சித்திைரத் திங்கள் சித்திைர நாளன்ᾠ கபாடᾗரத்ைத நிᾠவிய
ெவண்ேதர்ச் ெசழிய மாமன்னர் அந்த மாநகர் உᾞவான ஞாபகத்ைதக் ெகாண்டாட
விᾞம்பி ஒᾞ நகர்மங்கல விழாᾫக்கு ஏற்பாᾌ ெசய்திᾞந்தார். ஆண்ᾌேதாᾠம் அவர்
நிகழ்த்தியைதவிட நன்றாக - அவர் கண்காணேவ இன்ᾔம் சிறப்பாக - இந்த
நகர்மங்கலத்ைதக் ெகாண்டாᾊ வந்தான் அநாகுலன். ᾙத்ᾐக் குளியᾤம்,
இரத்தினாகரங்களில் மணி குவித்தᾤம் சிறப்பாக நைடெபᾠம் காலᾙம் இந்த வசந்த
காலேமயாைகயினால் கபாடᾗரத்தில் பல நாட்ᾌ மக்கᾦம் கூᾌகிற மாெபᾞம்

6. 6
விழாக்காலம் இᾐதான். இனி வாᾞங்கள் கபாடᾗரத்தின் இந்த நகரணி மங்கல நாளில்
நாᾙம் அங்கு ேபாகலாம். கபாடᾗரத்ைதக் கண் குளிரக் கண்ᾌ மகிழலாம்.
----------
1. நகரணி மங்கல நாள்
வசீகர சக்தி வாய்ந்தவᾔம் ேபரழகᾔமான இளவரசன் சாரகுமாரைனக் காணப்
பாண்ᾊயர் ேகாநகரத்ᾐக்கு வடபால் சிறிᾐ ெதாைலவில் அைமந்திᾞக்கும் மணிᾗரம்
எனப்பᾌம் மணᾥர்ᾗரத்ᾐக்கு ᾙதᾢல் ேபாகலாம், வாᾞங்கள். மாேறாக மண்டலத்ᾐக்
ெகாற்ைகயினᾞேக - ெபாᾞைந நதிக் கைரயிேல பசுஞ்ேசாைலகளிைடேய -
ஊாிᾞப்பேத ெவளிேய உᾞத்ெதாியாத பசுைமயில் மைறந்திᾞக்கும் இந்த மணᾥாின்
அைமதி கபாடᾗரத்தில் இராᾐ. நாைளக்கு விᾊந்தால் கபாடᾗரத்தில் நகரணி மங்கல
நாள். ேகாநகரத்தில் எங்கு ேநாக்கிᾔம் கண்ெகாள்ளாக் காட்சியாயிᾞக்கும்.
ெபாிய மாமன்னர் ெவண்ேதர்ச் ெசழியாின் ேதர்க்ேகாட்டத்திᾢᾞந்ᾐ அவᾞைடய
ᾚவாயிரம் ᾙத்ᾐத் ேதர்கᾦம் அலங்காிக்கப் ெபற்ᾠச் சித்திரா ெபௗர்ணமி
நிலெவாளியில் மின்னி மின்னிப் பல்லாயிரம் எதிர் நிலᾫகள் நிலைவ ேநாக்கிப் பிறந்ᾐ
வᾞவன ேபால் கபாடᾗரத்தின் அரசᾪதிகளில் உலாவᾞம். இந்த ஆண்ᾊன் சிறந்த
ᾙத்ᾐக்கᾦம், இரத்தினாகரங்களில் எᾌத்ᾐக் குவித்ᾐப் பட்ைட தீட்ᾊய மணிகᾦம்
கைட ᾪதிகளில் வந்ᾐ குவிந்ᾐ கிடக்கும்.
நகாின் குமாி வாயிலாகிய ᾙதன்ைமக் ேகாட்ைட வாயிᾢல் ெபாிய மன்னர்
காலத்தில் ᾙதல் ᾙதலாக நிᾠவி நிைலைவக்கப்பட்ட இரண்ᾌ ெபᾞம் பைனᾜயரᾙம் -
இரண்ᾌ ெபᾞம் பைனயகலᾙᾙள்ள ெதய்ᾪகச் ெசம்ெபாற் கபாடங்களில்
ᾙத்ᾐச்சரங்கைளத் ெதாங்கவிட்ᾌத் தீபாலங்காரம் ெசய்தᾐேபால் பிரகாசம்
உண்டாக்கியிᾞப்பார்கள். மᾠபᾊ கடல் ெபாங்கி வந்தாᾤம் தாங்க ேவண்ᾌம் என்பᾐ
ேபால் இந்த வᾢைமயான கபாடங்கைளᾜம் ேகாட்ைடமதிற் சுவர்கைளᾜம்
ெவண்ேதர்ச் ெசழியர் - ெபᾞᾙயற்சி ெசய்ᾐ அைமந்திᾞந்தார். ேகாநகரத்ைத
ெநᾞங்கும் ெவளிᾝர்ச் சாைலகளிᾢᾞந்ᾐம், கடல் - வழிகளிᾢᾞந்ᾐம் நீண்ட
ெதாைலவிᾢேலேய இந்த ஒளிமயமான கபாடங்கள் வானளாவிய ேகாட்ைட
மதில்கᾦடன் கம்பீரமாய்த் ெதாிᾜம். இந்தக் கபாடங்களின் ெநᾞப்ᾗ நிறம்
அᾞேணாதயத்தின் ெபான் ெவயில் பட்ᾌத் தகதக ெவன்ᾠ மின்ᾔம் ேபாᾐ
ெதாைலவிᾢᾞந்ᾐ காண்பதற்குப் ேபரழகு நிைறந்ததாயிᾞக்கும். மணᾥர் ᾗரத்ᾐச்
ேசாைலகளில் நாணி ெவட்கி நகுவᾐ ேபால் அழகாயிᾞக்கும் ெபாᾞைந நதிப் ᾘைவ
கபாடᾗரத்ைதச் சுற்றித் தᾨவி மணப்பᾐேபால் வந்ᾐ ெபᾞமிதமாகக் கடᾢல்
கலக்கிறாள்.
சில காதப் பரப்ᾗக்கு விாிந்ᾐ பரந்திᾞந்த கபாடᾗர நகாில் ஒᾞ மᾞங்கில்
ெபாᾞைநᾜம் - மᾠ மᾞங்கில் ெநᾌந்ᾑரத்ᾐக்கு ெநᾌந்ᾑரம் நீலெநᾌங்கடᾤமாக

7. 7
அைமந்திᾞந்தபᾊயால் - மிக ஆழமாயிᾞந்த ெபாᾞைந ᾙகத்ᾐவாரத்தின் வழிேய சிᾠ
கப்பல்கᾦம் பாய்மரப் படகுகᾦம் வந்ᾐ நிற்கும் ᾐைற ஒன்ᾠம் மᾠᾗறம் கடᾢல்
மாெபᾞம் ெவளிநாட்ᾌ மரக்கலங்கள் வந்ᾐ நிற்கும் ெபᾞந்ᾐைறᾙகம் ஒன்ᾠமாக
இᾞந்தன. ெதன்கடᾢᾤம், கீழ், ேமல் கடல்களிᾤம் அங்கங்ேக இᾞந்த சிᾠ தீᾫகள்
ெபᾞந்தீᾫகᾦக்குப் ேபாகும் பயண மரக்கலங்கள் எல்லாம் ெபாᾞைந
ᾙகத்ᾐவாரவழிேய வந்ᾐ ேபாகும். அவற்ᾠக்குச் சுங்கச் சாவᾊகள் ᾙதᾢயன இல்ைல.
கடல் ᾙகத்ᾐைறயிேலா - பல சுங்கச்சாவᾊகᾦம் காவலர்கᾦம் உண்ᾌ. கிழக்ேக
ெபாᾞைநᾜம், ெதற்கும், ேமற்கும், கடᾤம் இயற்ைக அகழிகளாக இᾞந்ததனால்
வடக்கு ேநாக்கி விாிᾜம் நிலெவல்ைலயில் ஒᾞ பகுதி மட்ᾌம் ெபாᾞைநக் கால்வாய்
ஒன்றின் ᾚலம் சிறிᾐ ெதாைலᾫ ஆழமான அகழி ெவட்ᾊ நீர் நிரப்பப்பட்ᾊᾞந்தᾐ.
சுற்றிᾤம் அகழிக்கைரயில் அடர்த்தியாக ஞாழல் மரங்கள் - குங்கும நிறத்தில் சரம்
சரமாகப் ᾘத்திᾞப்பைதக் காணக் கண்ேகாᾊ ேவண்ᾌம் ேபாலத் ேதான்ᾠம். நகரத்தின்
ஒᾞ ெபᾞம் பகுதிைய இயற்ைகேய ெபᾞவிᾞப்பத்ேதாᾌ மலர்ச்சரங்களால்
அலங்காிந்திᾞப்பᾐ ேபால இந்த ஞாழல் மரங்கள் ேதாற்றமளிக்கும். கபாடᾗரத்தில்
கிைடத்த ᾙத்ᾐக்கள் உலகின் எல்லாப் பகுதிகளிᾤேம ஒளியினாᾤம், தரத்தினாᾤம்,
சிறந்திᾞந்ததன் காரணமாக நல்ல ᾙத்ᾐக்கᾦக்குப் ெபயேர 'கபாடம்' - என்ᾠ
ைவத்திᾞந்தனர் ெவளிநாட்ᾌ வாணிகர். 'பாண்ᾊயர் கபாடம்' - என்ேற ெவளிநாட்ᾌக்
கவிஞர் யாவᾞம் இந்நகᾞக்கு இலக்கியப் ᾗகழ் தந்தனர்.
மிக நீண்ட காலமாகத் தைலநகᾞக்கு வரேவ வாய்ப்பின்றி மணᾥாில் ெபᾞம்
ᾗலவர்களான அவிநயனாாிடᾙம், சிகண்ᾊயாாிடᾙம் இலக்கண இலக்கியங்கைளப்
பாடங் ேகட்ᾌக் குᾞகுலவாசம் ெசய்ᾐ வந்த சாரகுமாரன் - இவ்வாண்ᾌ எப்பᾊᾜம்
நிச்சயமாக நகரணி மங்கல நாளில் ேகா நகᾞக்கு வந்ᾐவிட ேவண்ᾌெமன்ᾠ
அன்பாகக் கட்டைளயிட்ᾊᾞந்தார் பாட்டனார் ெவண்ேதர்ச் ெசழியர். பாட்டனாᾞக்கு
இந்தப் ேபரப்பிள்ைளயின் ேமல் ெகாள்ைள ஆைச. ஒளிநாட்ைடச் ேசர்ந்த ேபரழகி
ஒᾞத்திையக் காதᾢத்ᾐக் கᾊமணம் ᾗாிந்ᾐ ெகாண்ட அநாகுல பாண்ᾊயᾔக்கு மிக
இளம் பᾞவத்தில் பிறந்த ெசல்வமகன் சாரகுமாரன்.
ெபற்ேறார்க்கு மிக இளம் பᾞவத்தில் பிறந்ததனாᾤம், ெபற்ேறார் இᾞவᾞம் ேபரழகு
வாய்ந்தவர்களாகᾫம் கைலᾜள்ளம் பைடத்தவர்களாகᾫம் இᾞந்ததனாᾤம்,
சாரகுமாரன் குழந்ைதயிேலேய மிகᾫம் வசீகரமானவனாகᾫம்,
ெபாᾢᾫைடயவனாகᾫம் இᾞந்தான். அவᾔைடய குழந்ைதப் பᾞவத்தில் அரச குᾌம்ப
வழக்கப்பᾊ அவᾔக்கு ஐம்பைடத்தாᾢ அணிவித்ᾐ நாண்மங்கலம்
ெகாண்டாᾊயேபாᾐ அதைனப் ᾗகழ்ந்ᾐ கவி பாᾊ வாழ்த்த வந்திᾞந்த ᾗலவர்கᾦக்கு
எல்லாம் நᾌேவ, "இᾐவைர இந்தக் கபாடத்தில் விைளந்த ᾙத்ᾐக்களில் எல்லாம்
சிறந்த ᾙத்ᾐ இᾐதான்" - என்ᾠ குழந்ைதையக் ைகயிெலᾌத்ᾐக் ெகாஞ்சியபᾊேய
பாட்டனார் ெவண்ேதர்ச் ெசழியர் கூறிய அந்த ஒᾞ வாக்கியத்ᾐக்கு ஈடான

8. 8
ெபாᾞட்ெசறிᾫள்ள கவிைதைய இன்ᾔம் இயற்ற ᾙᾊயவில்ைலேய என்ᾠ
நீண்டகாலமாக ஏங்கியிᾞந்தார்கள் பாண்ᾊய நாட்ᾌப் ᾗலவர்கள். சாரகுமாரᾔக்கு
இந்த அழகிய ெபயைரச் சூட்ᾊயவர் கூடப் பாட்டனார் ெவண்ேதர்ச் ெசழியர் தான்.
இந்தப் ெபயைரச் சூட்ᾊயதற்குக் காரணமாக மᾞமகள் (சாரகுமாரனின் தாய்)
திேலாத்தைமயிடᾙம், மகன் (சாரகுமாரனின் தந்ைத) அநாகுலனிடᾙம், பாண்ᾊய
நாட்ᾌப் ᾗலவர்களிடᾙம் ᾙதியவர் ெவண்ேதர்ச் ெசழியர் கூறிய விளக்கம் பலᾙைற
நிைனத்ᾐ நிைனத்ᾐ இரசிக்கத் தக்கதாயிᾞந்தᾐ. ேதர்கைளக் கட்ᾊ வளர்த்த ᾙதிய
ெசழியாின் சிந்தைன ெசாற்கைளக் கட்ᾊ வளர்த்தைத அவர்கள் வியந்தனர்.
"இந்தச் சிᾠவைனத் ெதாட்ᾌத் தᾨவி உச்சி ேமாந்ᾐ பார்த்தால் கூட இவன் உடம்ᾗ
நமᾐ மலய மைலச் சந்தனம் ேபால் மணக்கிறᾐ. இவன் நிறᾙம் சந்தன
நிறமாயிᾞக்கிறᾐ. சந்தன மணத்தில் மிக உயர்ந்த பக்குவமான மணத்ᾐக்குச்
'சாரகந்தம்' என்ᾠ ெபயர். சாரம் என்பதற்கு 'மிக இனியᾐ' - என்ᾠம் ஒᾞ ெபாᾞள்
உண்ᾌ. இவேனா, ேதனிற் ெசய்தாற் ேபான்ற இனிய குரைல
உைடயவனாயிᾞக்கிறான். பால் பசித்ᾐ அᾨதால் கூட இனிய குரᾢல் அᾨகிறான்.
இந்தத் ேதசத்ᾐக்கு எதிர்காலத்தில் இவன் மிகᾫம் பயன்படப் ேபாகிறான்.
எனேவதான் இைவெயல்லாவற்ைறᾜம் இைணத்ᾐ மனத்தில் ெகாண்ᾌ இவᾔக்குச்
'சாரகுமாரன்' என்ᾠ ெபயாிட்ேடன்" - எனச் சமயம் ேநᾞம் ேபாெதல்லாம்
மற்றவர்களிடம் ெபᾞைமயாகச் ெசால்ᾢக் ெகாள்வார் ᾙதிய ெசழிய மன்னர்.
ᾗலவர் ெபᾞமக்கள் இந்தப் ெபயர் விளக்கத்ைத உணர்ச்சி ᾘர்வமாக இரசித்ᾐக்
ேகட்பᾐண்ᾌ. ெபாிய மன்னாின் ெமாழி ᾒட்பத்திறைன வியந்ᾐ பாராட்ᾌவᾐம்
உண்ᾌ. ஒளி நாட்ᾌ மᾞமகள் திேலாத்தைம - மாமனாாின் இந்தப் ெபயர்
விளக்கத்ைதக் ேகட்கும் ேபாெதல்லாம் சாரகுமாரனின் தாய் என்ற ᾙைறயில் மனம்
ᾘாித்திᾞக்கிறாள். அநாகுலᾔக்கும் இதில் மகிழ்ச்சிதான். ஆனால் அந்த மகிழ்ச்சிைய
அவன் ெவளியிற் காட்ᾊக் ெகாள்வதில்ைல. ᾙதிய ெசழியர் இப்ேபாெதல்லாம்
அதிகமாக ெவளிேய வᾞவᾐம் ேபாவᾐம் - ேதர்க்ேகாட்டத்தில் ேபாய்ச் சுற்ᾠவᾐம்
கூட நின்ᾠவிட்டᾐ. ᾙᾐைமத் தளர்ச்சியின் காரணமாகப் பள்ளிமாடத்திேலேய
ஒᾌங்கிவிட்டார். இந்த ஒᾌக்கᾙம், தளர்ச்சிᾜேம, மணᾥாிᾢᾞந்ᾐ ேபரப்பிள்ைளைய
வரவைழத்ᾐப் பார்க்க ேவண்ᾌெமன்ற ஆைசையᾜம் பாசத்ைதᾜம் அவᾞள் வளர்த்ᾐ
விட்ᾊᾞந்தன. மணᾥர் ெகாற்ைக - ᾘழி ᾙதᾢய பாண்ᾊய நாட்ᾊன் வடகிழக்குப்
பகுதி ஊர்களிேலேய அகத்தியாிடம் ேநர்ᾙகமாகக் கற்ᾠப் ᾗலைமெபற்ற சிகண்ᾊ,
அவிநயனார், ேபான்ற ெபᾞம் ெபᾞம் ᾗலவர்கள் எல்லாᾞம் இᾞந்ததனால்
இைளயபாண்ᾊயனான சாரகுமாரைன மணᾥாில் தங்கிக் குᾞகுலவாசம் ெசய்விக்க
விᾞம்பிய அநாகுலன் அவ்வாேற ெசய்திᾞந்தான்.
தந்ைத ᾙதிய ெசழியாின் விᾞப்பத்ைதப் ᾘர்த்தி ெசய்ய ேவண்ᾊ நகர் மங்கல
விழாவன்ᾠ இைளய பாண்ᾊயன் சாரகுமாரைனᾜம் அவᾔக்கு ஆசிாியர்களான
சிகண்ᾊயாைரᾜம் அவிநயனாைரᾜம் ேகாநகᾞக்கு அைழத்ᾐ வᾞமாᾠ மணᾥᾞக்கு

9. 9
விைரந்ᾐ ெசன்ᾠ அைழத்ᾐ வர வல்ல பாிகள் ᾘட்ᾊய ேதர் ஒன்ᾠ
அᾔப்பப்பட்ᾊᾞந்தᾐ. மᾠநாள் நகரணி மங்கல நாளாைகயினால் கபாடᾗரத்திᾢᾞந்ᾐ
மணᾥர் வைர ெபாᾞைந நதிக்கைரைய ஒட்ᾊனாற் ேபாலேவ ெசல்ᾤம் ெபᾞம்
பாண்ᾊய ராஜபாட்ைடயில் எங்கு பார்த்தாᾤம் திᾞவிழாக் கூட்டமாயிᾞந்தᾐ.
கடெலாᾌ கலப்பதற்காகப் ெபᾞகி விைரᾜம் ெபாᾞைநையப் ேபாலேவ கபாடᾗரத்தின்
விழாக்ேகாலத்ேதாᾌ ேபாய்க் கலப்பதற்காக மக்கள் ெவள்ளம் ெபᾞகி ஓᾊக்
ெகாண்ᾊᾞந்த இந்தப் ெபᾞவழிகளில் கவனமாக ᾙயன்ᾠ எவ்வளᾫ ேவகமாகச்
ெசᾤத்திᾜம் அந்தி மயங்குகிற ேநரத்ᾐக்குத் தான் ேதர்ப்பாகனால் மணᾥாில்
சிகண்ᾊயாᾞம் அவிநயனாᾞம் வாழ்ந்ᾐ வந்த நதிக்கைரத் ேதாட்டத்ைத அைடய
ᾙᾊந்தᾐ. மணிகள் ஒᾢக்கத் ேதாட்ட ᾙகப்பில் வந்ᾐ நின்ற ேதைர வரேவற்றவேன
இைளய பாண்ᾊயன் சாரகுமாரன் தான். ஆசிாியர் பாடஞ் ெசால்ᾤᾙன் ᾚல ᾓைல
மனனஞ் ெசய்ᾐவிட ேவண்ᾌ ெமன்கிற ᾙைறப்பᾊ 'அகத்தியப் ேபாிலக்கணத்தின்' -
எᾨத்ததிகார ᾓற்பாக்கைள ெமல்ல வாய்விட்ᾌச் ெசால்ᾢத் தனக்குத் தாேன ேகட்கும்
ஆத்மார்த்த சுகம் நாᾌம் இனிய குரᾢல் மனனம் ெசய்ᾐ ெகாண்ᾊᾞந்த சாரகுமாரன்,
பாட்டனாாின் ᾙத்ᾐப் பதித்த அலங்காரத் ேதர் மணிகள் ஒᾢக்க வந்ᾐ நின்றைதக்
கண்டᾐம் மகிழ்ச்சி பிᾊபடாத மனத்ᾐடன் ேதரᾞேக எᾨந்ᾐ ஓᾊனான். ேதர்ப்பாகன்
ᾙᾊநாகன் ேதைர நிᾠத்தித் ேதர்த்தட்ᾊᾢᾞந்ᾐ கீழிறங்கித் தானிᾞக்குமிடம் வᾞம்
வைரயிற்கூடச் சாரகுமாரனால் ெபாᾠத்ᾐக் ெகாள்ள ᾙᾊயவில்ைல.
"ᾙᾊநாகா! தாத்தா நலமாயிᾞக்கிறாரா? நகர் மங்கல விழாவில் ஓᾊயாᾊத் திாிᾜம்
பைழய உற்சாகம் தாத்தாᾫக்கு இப்ேபாᾐ இᾞக்கிறதா? என்ைனப் பற்றி அவர்
ஞாபகம் ைவத்திᾞந்ᾐ அᾊக்கᾊ ேபசுகிறாரா?"
"ஆகா! ேகட்க ேவண்ᾌமா? தங்கள் தாத்தாᾫக்கு இப்ேபாெதல்லாம் அவᾞைடய
ேதர்க் ேகாட்டத்ைதச் ேசர்ந்த ᾚவாயிரம் ᾙத்ᾐத் ேதர்கைளப் பற்றிக் கூட மறந்ᾐ
ேபாய்விட்டᾐ. எக்காலᾙம் உங்கள் ஞாபகம் தான்! நாள் தவறாமல்
இைளயபாண்ᾊயᾞக்குப் ேபர் ைவத்த ெபᾞைமைய யாாிடமாவᾐ ெசால்ᾢக்
ெகாண்ᾊᾞக்கிறார். 'ᾙᾊ நாகா! அநாகுலன் மட்ᾌம் என் பிள்ைளயில்ைல! இந்த
ᾚவாயிரம் ᾙத்ᾐத் ேதர்கᾦம் என் ெசல்வப் பிள்ைளகள் தான். இைவகளில்
ஏதாவெதான்ᾠ சட்டம் ᾙறிந்தாேலா சகடம் உைடந்தாேலா என் குழந்ைதயின்
ைகெயாᾊந்தாற் ேபால நான் உணர்ந்ᾐ மனம் ேநாேவன் என்பைத மறந்ᾐ விடாேத' -
என்ᾠ தம்ᾙைடய ேதர்ச் ெசல்வங்கைளப் பற்றி ஒᾞ காலத்தில் என்னிடம் மனம்
உᾞகியிᾞக்கிற உங்கள் தாத்தாᾫக்கு இப்ேபாᾐ ஒேர ஞாபகம் நீங்கள் ஒᾞவர் தான்
இைளய பாண்ᾊயேர!" - என்றான் ேதர்ப்பாகன் ᾙᾊநாகன். தாத்தாைவப் பற்றிப்
பிாியமாக விசாாித்த பின்ேப தாய் தந்ைதயைரப் பற்றி விசாாிக்க ஞாபகம் வந்தᾐ
சாரகுமாரᾔக்கு. அᾒபவᾙம் ᾙᾐைமᾜம் நிைறந்த பைழய ேதர்ப்பாகனாகிய
ᾙᾊநாகன் தாத்தா ெவண்ேதர்ச் ெசழியᾞக்கு மிகᾫம் ேவண்ᾊயவன். அந்த ேவைளயில்
அவᾔைடய ஆசிாியப் ெபᾞமக்களாகிய சிகண்ᾊயாᾞம், அவிநயனாᾞம்,
ெபாᾞைநயாற்றிற்கு மாைல நீராடச் ெசன்றிᾞந்தனர். ஒவ்ெவாᾞ ᾙைறᾜம் இத்தைகய

10. 10
விழாக்காலங்களில் ᾗலவர்கᾦக்குச் ெசய்ᾜம் இராசெகௗரவங்கைளப் ேபால்
இம்ᾙைறᾜம் ᾗத்தாைடகள் - ᾙத்ᾐக்கள் - பழங்கள் ஆகிய பாிசுப் ெபாᾞள்கைள
அரண்மைனயிᾢᾞந்ᾐ ெகாண்ᾌ வந்திᾞந்த ேதர்ப்பாகன் ᾙᾊநாகன், "ᾗலவர்
ெபᾞமக்கைளக் காணவில்ைலேய? எங்ேக ேபாயிᾞக்கிறார்கள் இைளயபாண்ᾊயேர?
வழக்கம்ேபால் அவர்கᾦக்கு இராசெகௗரவங்கைளக் ெகாண்ᾌ வந்திᾞக்கிேறன்.
அவற்ைற அளிப்பᾐடன் அவர்கைளᾜம் தங்கேளாᾌ ேகாநகரத்த்ᾐக்கு அைழத்ᾐ
வரச்ெசால்ᾢத் தாத்தா கட்டைளயிட்ᾊᾞக்கிறார். மᾠக்காமல் அவர்கᾦம் உடன்
நம்ேமாᾌ ேகாநகᾞக்குப் ᾗறப்பᾌம்பᾊ ெசய்ய ேவண்ᾊயᾐ இைளயபாண்ᾊயாின்
ெபாᾠப்ᾗ" - என்ᾠ விநயமாக ேவண்ᾊனான்.
"அதற்ெகன்ன? என் ஆசிாியப் ெபᾞமக்கᾦம் ேகாநகᾞக்கு வந்ᾐ இந்த மங்கல
நாளில் தாத்தாைவப் பார்த்ᾐ அளவளாவ மிகᾫம் ஆவலாயிᾞக்கிறார்கள். மᾠக்காமல்
அவசியம் வᾞவார்கள். அவர்கᾦைடய வரைவப் பற்றி உனக்குச் சிறிᾐம் கவைல
ேவண்டாம் ᾙᾊநாகா" என்ᾠ இைளய பாண்ᾊயன் சாரகுமாரன் மᾠெமாழி
கூறியேபாᾐ மீண்ᾌம் மீண்ᾌம் எைதயாவᾐ ேகள்வி ேகட்ᾌ இைளய பாண்ᾊயᾞைடய
இனிய குரைலக் ெசவிமᾌத்ᾐ மகிழ ேவண்ᾌம் ேபால ஆைசயாயிᾞந்தᾐ
ᾙᾊநாகᾔக்கு. இந்தக் குரைலᾜம் இந்தப் ᾗன்ᾙᾠவல் ெபாᾢᾜம் ெபான் ᾙகத்ைதᾜம்
கண்ᾌ ேகட்ᾌ மகிழ்வதற்காகத்தாேன ெபாிய பாண்ᾊயர் உᾞகி உᾞகி உயிர்
விᾌகிறார்? என்ெறண்ணி உள்ᾧர வியந்ᾐ ெகாண்ᾊᾞந்தான் அவன். இப்ேபாᾐ
பட்டத்திᾢᾞக்கும் - இைளய பாண்ᾊயர் சாரகுமாராின் தந்ைதயாரான அநாகுல
பாண்ᾊயாிடᾙள்ள ெதாடர்ைப விட, ᾙதிய பாண்ᾊயாிடம் தான் ᾙᾊநாகᾔக்கு
அதிகத் ெதாடர்ᾗ இᾞந்தᾐ. ᾙதியவராகிய ெபாிய பாண்ᾊயாின் ஆட்சிக் காலத்ᾐ
இᾠதியில்தான் - ேதர்க் ேகாட்டத்ைதᾜம் - அதன் உைடைமயான ᾚவாயிரம் ᾙத்ᾐத்
ேதர்கைளᾜம் ேமற்ெகாண்ᾌ கண்காணித்ᾐக் ெகாள்வதற்காக அவன் நாக
நாட்ᾊᾢᾞந்ᾐ தᾞவிக்கப்பட்ᾊᾞந்தான். இதனால் ெபாிய பாண்ᾊயாிடம் அவᾔக்கு
அளவற்ற விசுவாசᾙம் நன்றிᾜம் அந்தரங்கமான பக்திᾜேம ஏற்பட்ᾊᾞந்தன.
ெபாியவாின் அன்ᾗக்கும், பிாியத்ᾐக்கும் பாத்திரமான ேபரப்பிள்ைள என்பதனால்
அேத விசுவாசᾙம் அன்ᾗம் இைளய பாண்ᾊயர் சாரகுமாரனிடᾙம் ᾙᾊநாகᾔக்கு
உண்ᾌ. ேதனிற் ெசய்தᾐ ேபான்ᾠ சன்னமாக இைழᾜம் இனிய குரᾢல்
வார்த்ைதகைளத் ெதாᾌத்ᾐத் ெதாᾌத்ᾐ அழகாகச் சாரகுமாரன் உைரயாᾌவைதக்
ேகட்ᾌ அந்தக் குரᾢேலேய ெமய் மறந்ᾐ ேபாகிறவன் ᾙᾊநாகன்.
"எதிர்காலத்தில் இந்தக் குரல் பாண்ᾊய நாட்ᾊன் பல்லாயிரம் பல்லாயிரம் மக்கள்
கூட்டத்ைதெயல்லாம் வசியப்பᾌத்தி மயக்கப் ேபாகிறᾐ" என்ᾠ தனக்குள் பலᾙைற
நிைனத்ᾐ நிைனத்ᾐக் கற்பைன கூடச் ெசய்திᾞக்கிறான் ᾙᾊநாகன். ெயௗவனப்
பᾞவத்ᾐக் கந்தᾞவ இைளஞைனப் ேபால் கண்கᾦம், ேதாற்றᾙம் எப்ேபாᾐம்
சிாித்ᾐக் ெகாண்ேடயிᾞக்கின்றனேவா என்ெறண்ᾎம்பᾊ ெபாᾢவான ᾙகத்ேதாᾌ -
ெபான் வᾊந்ᾐ வார்ந்தைதெயாத்த ேதாள்கᾦமாக விளங்கும் சாரகுமார பாண்ᾊயைர
இன்ெறல்லாம் ெகாᾤவிᾞக்கச் ெசய்ᾐ பார்த்ᾐக் ெகாண்ேடயிᾞக்கலாம் ேபாலத்

11. 11
ேதான்ᾠம். ெபாிய பாண்ᾊயர் ெவண்ேதர்ச் ெசழியர் மட்ᾌமின்றிச் சாதாரணமான
அரண்மைன ெமய்க் காவல் ᾪரர் ᾙதல் ேதர்க்ேகாட்டத்ᾐ ேமற்பார்ைவக்காரனான
ᾙᾊநாகன் வைர எவர் இைளய பாண்ᾊயர் சார குமாரைன எதிேர கண்டாᾤம் ᾙகம்
மலர இளைம ெபாங்க அவர் நின்ᾠ ேபசுவைத இரண்ᾌ கணம் ெசவியாரக் ேகட்ᾌ
மகிழ்ந்ᾐவிட்ேட அப்பால் நகர ேவண்ᾌெமன்பᾐ ேபால் ஓர் இனிய வசீகரம் அல்லᾐ
ᾙகராசி சாரகுமாரᾔக்கு இᾞந்தᾐ. சாரகுமாரனின் தாய் திேலாத்தைமக்கு இப்பᾊ ஒᾞ
ᾙகவசீகரம் உண்ᾌ. அᾐவாவᾐ ெபண்ைமயின் இயல்பான ெபாᾢᾫ என்ᾠ ேதான்றி
அைமதி ெபᾠம். ஆனால் சாரகுமாரனின் அழேகா, ெபாᾢேவா, நிறேமா, தந்ைதயின்
கம்பீரᾙம் தாயின் எழிᾤம் கலந்த அற்ᾗதத் ேதாற்றத்ேதாᾌ கூᾊயனவாயிᾞந்தன.
தந்ைத அநாகுல பாண்ᾊயாின் ஆஜாᾔபாகுவான உயரᾙம் காம்பீர்யᾙம் தாய்
திேலாத்தைமயின் அழகும் நிறᾙமாகச் சாரகுமாரன் நடந்ᾐ வᾞம் ேபாᾐ அவᾔைடய
பாட்டனார் ெவண்ேதர்ச் ெசழியர் அᾞம்பாᾌபட்ᾌ உᾞவாக்கிய சிறந்த ᾙதல் தரமான
ᾙத்ᾐத் ேதர் ஒன்ᾠ ெபான்னிறம் ெபற்ᾠ நடந்ᾐ வᾞவᾐ ேபால் ஒᾞ வசீகரத் ேதாற்றம்
உண்டாகும். அᾐᾫம் இப்ேபாᾐ இந்த இᾞள் மயங்கும் அந்தி ேவைளயில்
எளிைமயான குᾞகுல வாசத்ᾐக் ேகாலத்தில் மிக வனப்பான சிகண்ᾊயாாின்
நதிக்கைரப் ெபாழில் ᾪட்ᾊன் சூழ்நிைலயில் ைகயில் ஏᾌகᾦடᾔம் ᾙகத்தில்
ᾗன்னைகᾜடᾔம் கந்தர்வ இைளஞைனப் ேபாலேவ ேதாற்றமளித்தான் சாரகுமாரன்.
இைளய பாண்ᾊயாின் ேபரழைக - வியந்த நிைலயில் பாிகைளத் ேதர்ப்ᾘட்ᾊᾢᾞந்ᾐ
- ஓய்ᾫ ெகாள்ளப் பிாித்ᾐத் தனிேய விட்ᾌவிட்ᾌ ᾙᾊநாகனின் பார்ைவ நதிக்கைரப்
பக்கமாகத் திᾞம்பியேபாᾐ சிகண்ᾊயாᾞம், அவிநயனாᾞம், ேபசியபᾊேய வந்ᾐ
ெகாண்ᾊᾞப்பᾐ ெதாிந்தᾐ. ᾙᾐ ெபᾞம் ᾗலவர்கள் இᾞவைரᾜம் ைக கூப்பி
வணங்கினான் ேதர்ப்பாகன் ᾙᾊநாகன். ᾗலவர்கள் அரண்மைனயிᾤள்ள அைனவாின்
நலைனᾜம் அன்ேபாᾌ அவனிடம் ேகட்டறிந்தனர். "குமார பாண்ᾊயேராᾌ
தாங்களிᾞவᾞம் கூட நகரணி மங்கலத்ᾐக்கு எᾨந்தᾞள ேவண்ᾌெமன்ᾠ ᾙதிய
ெசழியர் ெசால்ᾢயᾔப்பியிᾞக்கிறார். ᾙதிய ெசழியர் தங்களிᾞவைரᾜம் பார்த்ᾐ
நீண்ட நாளாயிற்றாம். அதனால் அவசியம் தங்களிᾞவர் வரைவᾜம் எதிர்பார்க்கிறார்.
மற்ற சங்கப் ᾗலவர்கள் ஐம்பத்ெதᾨபதின்மᾞக்கும் ᾑᾐ ெசால்ᾢ
அைழப்பᾔப்பியிᾞக்கிறார் ெபாியவர். அைனவᾞேம நகரணி மங்கல நன்னாளில்
கபாடᾗரத்ᾐக்கு வந்ᾐ சங்கமிᾞந்ᾐ தமிழாராய ேவண்ᾌெமன்ᾠ மக்கெளல்லாம்
ஆர்வத்ேதாᾌ காத்திᾞக்கிறார்கள்" - என்ᾠ பணிவாகத் ெதாிவித்த ᾙᾊநாகைன
ேநாக்கிப் ᾗலவர்கள் இᾞவᾞம் ᾗன்ᾙᾠவல் ᾘத்தனர். "கபாடᾗரத்திᾢᾞந்ᾐ அைழத்ᾐச்
ெசல்வதற்குத் ேதர் வந்திᾞக்கிறெதன்றᾫடன் நம் சாரகுமாரனின் ᾙகத்தில் தான்
எத்தைன மகிழ்ச்சி ெபாᾢகிறᾐ பார்த்தீர்களா அவிநயனாேர?" என்ᾠ சிாித்தபᾊேய
சாரகுமாரைனச் சுட்ᾊக் காட்ᾊ அவிநயனாாிடம் கூறினார் சிகண்ᾊயாசிாியர். அைதச்
ெசவிᾜற்றபᾊேய அவர்கைள ேநாக்கி வந்ᾐ ெகாண்ᾊᾞந்த சாரகுமாரன் "அந்த
மகிழ்ச்சிக்கு ஒேர காரணம் ஆசிாியர்பிரான்களாகிய தாங்கᾦம் அᾊேயᾔடன்
ேகாநகரத்ᾐக்கு வந்தᾞளப் ேபாகிறீர்கள் என்பᾐதான் சுவாமீ!" என்ᾠ சாᾐாியமாக
அவர்கᾦக்கு மᾠெமாழி கூறினான்.

12. 12
கீழ்த்திைச வானில் நிலா எᾨந்ᾐ நதிக்கைரச் ேசாைலையப் பால்
ᾙᾨக்காட்ᾊனாற்ேபால இரம்மியமாக்கியᾐ. ஆசிாியர்கᾦம், சாரகுமாரᾔம், இரᾫ
உணைவ மணᾥர்ப் ெபாழில் மாளிைகயிேலேய ᾙᾊத்ᾐக் ெகாண்டனர். ᾙᾊநாகᾔம்
அங்ேகேய உண்டான். உணᾫக்குப் பின்னர் இைளய பாண்ᾊயன் சாரகுமாரᾔம்,
ᾗலவர் ெபᾞமக்கᾦம் ᾗறப்பட்டனர். நீண்ட நாட்கᾦக்குப் பின் பாட்டனாாின் ᾙத்ᾐத்
ேதைரᾜம் ᾙதன்ைமயான ேவகம் ெபாᾞந்திய ேதர்ப்ᾗரவிகைளᾜம் பார்த்ᾐச்
சாரகுமாரᾔக்குத் ேதர் ெசᾤத்திச் ெசல்ᾤம் ஆைச ேமᾢட்டᾐ. ᾗலவர்கைளத்
ேதாிᾔள் இᾞக்ைககளில் அமரச் ெசய்ᾐ ᾙᾊநாகைனத் தன்னᾞேக ேதர்தட்ᾌச்
சட்டத்தில் இᾞத்திக் ெகாண்ᾌ நிலா ஒளி நிரம்பித் ெதளிவாயிᾞந்த ெபᾞம்பாண்ᾊய
இராஜபாட்ைடயில் ேதைரச் ெசᾤத்தினான் சாரகுமாரன். குதிைரகள் தாவிப் பறந்தன.
மᾠநாள் நகரணி மங்கல விழா இᾞந்ததனால், இரைவᾜம் அகாலத்ைதᾜம்
ெபாᾞட்பᾌத்தாமல், நிலா ஒளி பகல் ேபாலக் காய்ந்ᾐ ெகாண்ᾊᾞந்த கபாடᾗரப்
ெபᾞஞ்சாைலயில் கூட்டம் கூட்டமாகᾫம் ᾚட்ைட ᾙᾊப்ᾗக்கᾦடᾔம், காி, பாி,
ேதர்கᾦடᾔம் மக்கள் பயணம் ெசய்ᾐ ெகாண்ᾊᾞந்தனர். ெபாᾞநᾞம், பாணᾞம்,
கூத்தᾞம், விறᾢயᾞம் ஆகிய கைலஞர்கள் வழிப் பயணத்தின் கைளப்ᾗத்
ெதாியாமᾢᾞப்பதற்காகப் பாடல்கைளᾜம் வாிக்கூத்ᾐச் ெசய்ᾜள்கைளᾜம் இைரந்ᾐ
பாᾊ இைசத்ᾐக் ெகாண்ᾌ ெசன்றனர். ᾗலவர் ெபᾞமக்கள் அங்கங்ேக இைடவழியில்
சிகண்ᾊயாᾞம், அவிநயனாᾞம் ேதாில் பயணம் ெசய்ᾐ விைரந்ᾐ
ெகாண்ᾊᾞப்பைதᾜம், இைளய பாண்ᾊயர் சாரகுமாரர் அந்தத் ேதைரச் ெசᾤத்திச்
ெசல்வைதᾜம் கண்ᾌ ஆரவாரமிட்ᾌ வாழ்த்ெதாᾢ ᾙழக்கினர். இரவிᾤம்
கபாடᾗரத்ᾐக்குச் ெசல்ᾤம் அந்த அரசᾪதி திᾞவிழாக்ேகாலம் ெகாண்ᾊᾞந்தᾐ.
இᾞமᾞங்கும் ெபாிய ெபாிய ஆலமரங்கள் ெசறிந்தᾐம் - வழிப்ேபாக்கர் தங்கிச்
ெசல்ᾤம் வழிப்ேபாக்கர் மாடங்கᾦம், அறக்ேகாட்டங்கᾦம், நிைறந்தᾐமான அந்தப்
ெபᾞம் பாண்ᾊய இராஜபாட்ைட - கபாடᾗரத்ைதᾜம் அந்தக் ேகாநகரத்ைதப்
ேபாலேவ வடகிழக்ேக - பாண்ᾊய நாட்ᾊன் மற்ெறாᾞ கடல் வாணிக நகரமான
ெகாற்ைகையᾜம் இைணத்தᾐ. இைடேய மணᾥர், ᾘழி, ᾙதᾢய ேபᾟர்கள்
அைமந்திᾞந்தன. சாைலயின் இᾞᾗறᾙம் ஆலமரங்கᾦக்கப்பால் ேதாட்டங்கᾦம்,
ெநல் வயல்கᾦமாக வளம் ெபாங்கிய சூழ்நிைலகள் ேதான்றின. ெமல்ᾢய காற்ᾠ நிலா
இரவின் தண்ைமேயாᾌ ᾪசிக் ெகாண்ᾊᾞந்தᾐ. சிகண்ᾊயார் இைளய பாண்ᾊயᾔக்கு
இைசᾜம் கற்பித்ᾐ வந்தாராைகயினால் அந்த ேநரத்ᾐக்குப் பாட ஏற்ற பண் ஒன்ைறக்
கூறி இைளய பாண்ᾊயைனப் பாᾌமாᾠ ேவண்ᾊக் ெகாண்டார்.
இைளய பாண்ᾊயᾔம் ஆசிாியᾞைடய ேவண்ᾌேகாளின்பᾊ தன் அᾙதக்குரᾢல்
ேதனிைச ெபாழிந்ᾐ ெகாண்ேட ேதாின் ேவகத்ைதக் குைறத்ᾐப் பாிகைளச் சற்ேற
ெமல்லச் ெசᾤத்தினான். தக்கராகப் பண்ணில் சிகண்ᾊயார் கற்பித்த
பாடெலான்றிைனப் பாᾊ ᾙᾊத்தபின் ேகட்பவர்கைள உᾞக்கிச் சுழன்ᾠ ᾐவளச்
ெசய்ᾜம் இரங்கற் பண்ணாகிய விளாிைய இைளய பாண்ᾊயன் ெதாடங்கிய ேபாᾐ
சிகண்ᾊயார் அᾐ ᾙᾊகிறவைர ேதைரச் சாைலேயாரமாக நிᾠத்தி விᾌமாᾠ

13. 13
ெசால்ᾢவிட்டார். ேதைர நிᾠத்திவிட்ᾌச் ெசவிமᾌத்ᾐ மகிᾨமளᾫக்கு ஒன்றைர
நாழிைக ேநரம் விளாிைய இைழத்ᾐ இைழத்ᾐப் பாᾊனான் சாரகுமாரன். நᾌநᾌேவ
சிகண்ᾊயார் அவᾔக்குச் சில திᾞத்தங்கள் கூறித் தாேம பாᾊக் காட்ᾊனார்.
சிகண்ᾊயார் இைசப் ᾗலைமயில் நிைறகுடமாயிᾔம் ᾙᾐைம அவᾞைடய குரைலத்
தளர்த்தியிᾞந்தᾐ. சாரகுமாரேனா கனிந்த குரᾢல் இனிைம பிழிᾜம் இரங்கற்
பண்ணாகிய விளாிையப் ெபாழிந்ᾐ தன் ஆசிாியர்கைளᾜம், சாைலகைளᾜம்,
ேசாைலகைளᾜம், மரங்கைளᾜம், மண்ைணᾜம், விண்ைணᾜம் உᾞக்கினாற்
ேபான்றெதாᾞ பிரைமைய உண்டாக்கினான்.
"குழந்தாய்! உன்ᾔைடய குரᾢᾤம் நாவிᾤம் ெதய்வம் குᾊெகாண்ᾊᾞக்கிறᾐ.
என்ᾔைடய இைச ஞானத்ைதெயல்லாம் ெகாண்ᾌ நீ பாᾌம் குரᾤக்காகᾫம்
ᾙைறக்காகᾫேம ஒᾞ ᾗதிய மாெபᾞம் இைசயிலக்கணத்ைதப் பைடக்கலாம் ேபாலத்
ேதான்ᾠகிறᾐ. உன் குரல் பாᾊ ᾙᾊப்பதற்கு உலகம் இᾐவைர பைடத்ᾐள்ள இைச
வரம்ᾗகள் சிறியைவயாகேவ எனக்குத் ேதான்ᾠகின்றன" என்ᾠ சாரகுமாரைன
வியந்ᾐ வாழ்த்தினார் சிகண்ᾊயார். அவிநயனாᾞம் பாராட்ᾊனார். ᾙᾊநாகேனா
ெமற்மறந்ᾐ ேபானான்.
"சுவாமீ! தங்கள் வாழ்த்ᾐக்கும் ᾗகᾨக்கும் தகுதியானவனாக இந்தச் சிᾠவைன
இைறவன் என்ᾠம் ைவத்திᾞக்க ேவண்ᾌம்" - என்ᾠ அவைரப் பணிந்ᾐ வணங்கினான்
சாரகுமாரன். ேதர் ᾗறப்பட்டᾐ. சிறிᾐ ெதாைலᾫ ெசன்றᾐம் சாரகுமாரனின் மற்ேறார்
ஆசிாியராகிய அவிநயனார் அவᾔைடய இயற்றமிழ்ப் ᾗலைமைய உைறத்ᾐப் பார்க்க
விᾞம்பியவராய் ஒᾞ ேசாதைன ைவத்தார். "சாரகுமாரா! இப்ேபாᾐ உனக்கு நான் ஓர்
ஈற்றᾊ ெகாᾌக்கிேறன். ேதர் இந்தச் சமயத்தில் ெசன்ᾠ ெகாண்ᾊᾞக்கும் இேத
இடத்திᾢᾞந்ᾐ இன்ᾔம் கால் நாழிைகத் ெதாைலைவ அைடவதற்குள் என்ᾔைடய
ஈற்றᾊைய நான் ெசால்ᾤகிற ெபாᾞள் அைமᾜம்பᾊ நீ ேதைர நிᾠத்திவிட்ᾌச்
சிந்திக்காமல் ேதைரᾜம் ெசᾤத்திக் ெகாண்ேட சிந்தித்ᾐ ᾙᾊக்க ேவண்ᾌம்."
"ஈற்றᾊையச் ெசால்ᾢயᾞள ேவண்ᾌம் சுவாமீ! தாங்கள் கற்பித்த யாப்ᾗம் ெசய்ᾜட்
ேகாப்ᾗம் இந்தச் ேசாதைனயில் அᾊேயைனக் காப்பாற்றி ெவற்றியளிக்கும் என்ற
நம்பிக்ைகேயாᾌ தங்கைள வணங்கி இந்த ஈற்றᾊைய ஏற்ᾠ ᾙயல்ேவன்" என்றான்
சாரகுமாரன்.
உடேன அவிநயனார் ேதர் ஓᾌம் ஓைசயின் விைரவில் தன் குரல் காற்றில்
ேபாய்விடாதபᾊ நிᾠத்தி நிதானமாக இைரந்ᾐ "காᾜம் நிலᾫக் கனல்" - என்ᾠ
ᾙன்ᾗறம் ேதர்த்தட்ᾊᾢᾞந்த சாரகுமாரᾔக்குக் ேகட்கும்பᾊ கூறிவிட்ᾌ, தைலவி
தைலவனᾐ பிாிைவ நிைனந்ᾐᾞகி நிலைவᾜம், கடைலᾜம், ெதன்றைலᾜம், மாைல
ேவைளையᾜம் எண்ணி அைவ தன்ைன வாட்ᾊ வᾞத்ᾐவதாகச் ெசால்ᾤவᾐ ேபால்
உன்ᾔைடய ெவண்பா நிைறய ேவண்ᾌம்" என்ᾠ ெபாᾞᾦம் பாட்ெடல்ைலᾜம்
வகுத்ᾐ விளக்கிச் ெசான்னார்.

14. 14
"மாணவைன அதிகமாகச் ேசாதிக்கிறீர்கள் அவிநயனாேர" என்ᾠ சிாித்தபᾊ
கூறினார் சிகண்ᾊயார்.
"விளாிப்பண் பாᾊயைத விட இᾐ ஒன்ᾠம் ெபாிய ேசாதைன அல்லேவ?" என்ᾠ
மᾠெமாழி கூறிச் சிகண்ᾊயாைரப் ேபச்சில் மடக்கினார் அவிநயனார். ஆசிாியர்கள்
இᾞவᾞம் இப்பᾊத் தங்கᾦக்குள் உைரயாᾊக் ெகாண்ᾊᾞக்கும் ேபாேத, "சுவாமீ!
ெவண்பா என் மனத்தில் உᾞவாகி விட்டᾐ. கூறட்ᾌமா?" என்ᾠ ᾙன்ᾗறம்
ேதர்த்தட்ᾊᾢᾞந்ᾐ சாரகுமாரன் வினாவினான்.
"குழந்தாய்! கவனம். அவசரத்தில் சீர், தைள ெகட்ᾌப் ேபாய் விடப் ேபாகிறᾐ.
நன்றாக நிைனத்ᾐப் பார்த்ᾐ எல்லாம் ஒᾨங்காயிᾞப்பதாக நீேய மன நிைறᾫ
அைடந்த பின்ᾗ ெசால். இன்ᾔம் கால் நாழிைக ெதாைலᾫ வரவில்ைலேய? அதற்குள்
உனக்ெகன்ன அவசரம்?"
"அவசரம் ஒன்ᾠமில்ைல. ஆனால் பாட்ᾌக் கனிந்ᾐவிட்டᾐ. ெசால்லலாம்."
"எங்ேக ெசால், பார்க்கலாம்."
"நீலக் குறிஞ்சி ெநᾌவைர நீழᾢற்
சாலப் பலெசால்ᾢ நீத்தனர் - ேவலவர்
பாᾜம் திைரயாழி ெதன்றᾤடன் மாைலெயல்லாம்
காᾜம் நிலᾫக் கனல்"
என்ᾠ சாரகுமாரன் நிᾠத்தி நிᾠத்தி ஒவ்ேவாரᾊயாகக் கூறி ᾙᾊத்தᾐம்
வியப்பைடந்த அவிநயனார், "வாழ்க! இைறயᾞᾦம் கைலமகளᾞᾦம் உனக்கு
நிைறவாகத் ᾐைண நிற்கின்றன. ெவண்பா மிக நன்றாக வந்திᾞக்கிறᾐ. உன்
பாட்டனார் ேகட்டால் ெபᾞைமப்பᾌவார். கபாடᾗரத்ைதயைடந்தᾐம் ᾙதல்
ேவைலயாக உன் பாட்டனார் ெவண் ேதர்ச்ெசழியாிடம் நீ இயற்றிய இந்த
ெவண்பாைவத்தான் ெசால்லப்ேபாகிேறன் நான்" என்றார்.
"ஐேயா! ேவண்டேவ ேவண்டாம் சுவாமீ! ெபாியவᾞக்கு உடேன ேகாபம்
வந்ᾐவிᾌம். இத்தைன சிறிய வயதில், அகப்ெபாᾞள் ெதாடர்ᾗைடய காதற் பாடைலப்
பாᾊ ᾙᾊக்குமாᾠ இந்தப் பசைலப் பிள்ைளக்கு நீங்கள் எப்பᾊ இத்தைகயேதார்
ஈற்றᾊையக் ெகாᾌக்கலாெமன்ᾠ உங்களிடம் பாட்டனார் ெசாற் ேபாᾞக்ேக

15. 15
வந்ᾐவிᾌவார்" - என்ᾠ இைளயபாண்ᾊயᾔக்காகப் பாிந்ᾐ ᾙᾊநாகன் கூறியᾐம்
ᾗலவர்கள் பாட்டனாாிடம் அவᾔக்குள்ள பயத்ைதக் கண்ᾌ ᾗன்ᾙᾠவல் ᾘத்தனர்.
ேதர் விைரந்ᾐ ெகாண்ᾊᾞந்தᾐ. நிலேவா உச்சி வானத்ைதᾜம் கடந்ᾐ விட்டᾐ.
சாைலயில் இப்ேபாᾐ கூட்டம் குைறயலாயிற்ᾠ. யாத்திாிகர்கள் அங்கங்ேக தங்கி
அதிகாைலயில் ᾗறப்படலாெமன்ᾠ ஒᾌங்கியிᾞக்க ேவண்ᾌம். ஆயிᾔம் சில சில
இடங்களில் கூட்டமாகப் ெபாᾞநᾞம், விறᾢயᾞம் மட்ᾌம் இைசப் பாட்ᾌக்கைளப்
பாᾊயபᾊ ெசன்ᾠ ெகாண்ᾊᾞந்தனர். கபாடᾗரத்தின் மாெபᾞம் கபாடங்கள் நிலா
ஒளியில் ெதாிகிற எல்ைலவைர அவர்கᾦைடய ேதர் ஊரᾞகில் வந்ᾐவிட்டᾐ.
அந்த ேவைளயில் அந்த இடத்தில் சாைலைய மைறத்தாற் ேபாலப் பத்ᾐ
பன்னிரண்ᾌ ேபர்களடங்கிய ஒᾞ ெபாᾞநர் கூட்டம் நின்றிᾞந்தᾐ. கூட்டத்தில்
ஆடவᾞம் ெபண்ᾊᾞமாகச் சிலர் கதறியᾨவᾐம் ேகட்டᾐ. ெநஞ்ைசத் ெதாட்ᾌ
உᾞக்கும் அந்த அᾨைக, இைளயபாண்ᾊயன் ேதைர நிᾠத்திவிட்ᾌக் கீழிறங்கும்பᾊ
ெசய்தᾐ. பாிகளின் கᾊவாளக் கயிற்ைற அᾞகிᾢᾞந்த ᾙᾊநாகனிடம் ெகாᾌத்ᾐவிட்ᾌ
ஆசிாியாிடம் ெசால்வதற்காகத் திᾞம்பியேபாᾐ அவர்கள் ேதாிᾢᾞந்தபᾊேய சிறிᾐ
கண்ணயர்ந்திᾞப்பᾐ ேபால் ேதான்றேவ சாரகுமாரன் அவர்கைள உரத்த குரᾢல்
கூவிெயᾨப்பிச் சிரமப்பᾌத்த விᾞம்பாமல் ேதர்தட்ᾊᾢᾞந்ᾐ கீழிறங்கி அந்தப்
ெபாᾞநர் கூட்டத்ைத ேநாக்கி விைரந்ᾐ நடக்கலானான். ஒᾞவிதமான ஆவலால்
உந்தப்பட்ᾌக் கᾊகயிற்ைறச் சட்டத்தில் கட்ᾊவிட்ᾌ ᾙᾊநாகᾔம் விைரந்ᾐ
இைளயபாண்ᾊயைரப் பின்பற்றி அந்த இடத்திற்குச் ெசன்றான்.
--------
2. கண்ᾎக்கினியாள்
இைசக் கᾞவிகளின் பல்ேவᾠ வைககைளᾜம், பல்ேவᾠ வᾊவங்கைளᾜம் சுமந்ᾐ
நின்ற ெபாᾞநᾞம், பாணᾞம், விறᾢயᾞமாகக் கூᾊயிᾞந்த அந்தக் கூட்டம், தன்ைன
இன்னாெரன்ᾠ இனங் காண்பித்ᾐக் ெகாள்ளாᾐ அைமதியாக ᾒைழந்த
இைளயபாண்ᾊயைரக் கண்டᾐம் ெமௗனமாக விலகி வழி விட்டᾐ.
கூட்டத்தினிைடேய ெபான்னிறப் ᾘமாைல ஒன்ᾠ சாிந்ᾐ தளர்ந்ᾐ விᾨந்ᾐ
கிடப்பᾐேபால் இளம்பாண் மகள் ஒᾞத்தி விᾨந்திᾞந்தாள். அவளᾞேக யாழ் ஒன்ᾠம்
விᾨந்ᾐ கிடந்தᾐ. மயங்கி விᾨந்தவைளக் கண்ட இைளய பாண்ᾊயாின் விழிகள்
'இவள் யார்? ஏன் இப்பᾊ விᾨந்ᾐ கிடக்கிறாள்?' - என்ᾠ வினாᾫவᾐ ேபான்ற
பாவைனயில் சுற்றி நின்றவர்கைளத் ᾐழாவின. ᾗதிதாக வந்த அவைனக் கண்டᾐம்
அவர்கள் அᾨைகᾜம் கண்ணீᾞம் நின்றன.

16. 16
"எல்லாேராᾌம் உடன் நடந்ᾐ வந்ᾐ ெகாண்ᾊᾞந்தவள் திடீெரன்ᾠ நைடதளர்ந்ᾐ
மயங்கி விᾨந்ᾐவிட்டாள்" - என்ᾠ ஒேர சமயத்தில் பல குரல்கள் இைளய பாண்ᾊயாின்
ெசவியில் ஒᾢத்தன.
ᾐயரᾙம், ேசார்ᾫம், பயᾙம் ெகாண்ட அந்தக் கூட்டத்தில் மலர்ந்த ᾙகᾙம்,
ᾗன்சிாிப்ᾗம் ஒளிர இைளயபாண்ᾊயர் ᾗகுந்தᾐ இᾞளில் மின்னல் ேதான்றிப்
ெபாᾢவᾐ ேபாᾢᾞந்தᾐ. இைளயபாண்ᾊயைரப் பின் ெதாடர்ந்ᾐ வந்திᾞந்த
ᾙᾊநாகன் குறிப்பறிந்ᾐ ெசய்ய ேவண்ᾊயைத உணர்ந்தவனாகச் சாைலேயாரமாய்
மரக் கூட்டத்திற்கு அப்பாᾢᾞந்த ெநற்கழனிகᾦக்கு நீர்பாᾜம் வாய்க்காைலத் ேதᾊ
ஓᾊனான். பக்கத்திᾢᾞந்த மரங்களில் இைலகள் ெபாிதாயிᾞந்த மரெமான்றிᾢᾞந்ᾐ
நாைலந்ᾐ இைலமடல்கைள இைணத்ᾐப் ேபைழேபாற் ெசய்ᾐ நீர்ᾙகந்ᾐ ெகாண்ᾌ
விைரந்தான் அவன். தண்ெணன்ᾠ குளிர்ந்த வாய்க்கால் நீைர ஒᾞ ைக அள்ளி அவள்
ᾙகத்தில் ெதளித்தேபாᾐ - தண்ணீாின் குணத்தினாேலா அைதத் ெதளித்த
சாரகுமாரனின் மனத்தில் நிரம்பியிᾞந்த கᾞைணயினாேலா அங்கு மயங்கிக்
கிடந்தவளின் உடᾢல் அைசᾫகள் ᾗலப்படலாயின.
அல்ᾢ மலர்வᾐ ேபால் அவள் விழிகளில் மலர்ச்சிᾜம் ெதாிந்தᾐ. அவள் பᾞகுவற்கு
வசதியாக இைலப் ேபைழயிᾢᾞந்த நீைர வாயிதழ்களினᾞேக சாய்த்த
இைளயபாண்ᾊயைன ேநாக்கி அவள் கண்களில் நன்றி சுரந்தᾐ. உடᾢேல சிறிᾐ
ெதம்ᾗ வந்தᾐம், கூᾊயிᾞந்த கூட்டத்தினைரᾜம், அᾞேக அமர்ந்ᾐ நீைரᾜம், குளிர்ந்த
பார்ைவையᾜம் ேசர்த்ேத ெபாழிᾜம் சுந்தர இைளஞைனᾜம் கண்ᾌ அவள்
நாணியபᾊேய எᾨந்ᾐ நிற்க ᾙயன்றாள். மின்னல் பாய்வᾐேபால் விைரந்ᾐ ெதாிந்த
அந்த நாணம் அவᾦக்கு மிகமிக அழைகக் ெகாᾌத்தᾐ.
"உண்ணாமல் வயிற்ᾠப் பசிேயாᾌம் கைளப்ேபாᾌம் ெநᾌந்ᾑரம் நடந்ᾐ வந்தாள்
ேபாᾢᾞக்கிறᾐ. ேசார்ᾫக்கும் மயக்கத்ᾐக்கும் அᾐதான் காரணம்" - என்ᾠ
சுற்றியிᾞந்தவர்களிடம் கூறினார் இைளயபாண்ᾊயர்.
"ஆர்வத்தின் காரணமாக இவேள உண்டாக்கிக் ெகாண்ட ேசார்ᾫதான் ஐயா இᾐ!
வயᾐ ᾙதிர்ந்த ெபற்ேறார்கள் பின்னால் வᾞகிற கூட்டத்ேதாᾌ வந்ᾐ
ெகாண்ᾊᾞக்கிறார்கள். மணிᾗரத்திᾢᾞந்ᾐ இன்றிரᾫ இைளயபாண்ᾊயர் ேகாநகᾞக்கு
வᾞகிறாராம். நகாின் ᾙதற்ேகாட்ைட வாயிᾢேலேய அவைரப் பார்த்ᾐவிட
ேவண்ᾌெமன்ᾠ இவᾦக்கு ஆைச. அதனால் ᾙᾐைமயின் காரணமாக விைரந்ᾐ
நடக்க ᾙᾊயாத ெபற்ேறார்கைள அவர்கள் ஏற்கனேவ வந்ᾐ ெகாண்ᾊᾞந்த
கூட்டத்தினேராᾌ விட்ᾌ விட்ᾌ இவள் ᾙன்னால் விைரகிறாள். கபாடᾗரத்ைத
அைடந்ᾐ இைளயபாண்ᾊயாின் சுந்தரத் ேதாற்றத்ைதக் கண்ᾌ மயங்க ேவண்ᾊயவள்;
பாவம்! இங்ேகேய அவசரப்பட்ᾌ மயங்கி விᾨந்ᾐவிட்டாள்" - என்ᾠ கூட்டத்திᾢᾞந்த
ᾙதியவர் ஒᾞவர் - ᾙᾐைம தமக்களித்திᾞக்கும் உாிைமேயாᾌம் ᾐணிேவாᾌம்
கூறியேபாᾐ கூட்டத்தில் சிாிப்ெபாᾢ அைல அைலயாக எᾨந்தᾐ.

17. 17
சிாிப்ᾗக்குக் காரணமாயிᾞந்தவேளா நாணித் தைல கவிழ்ந்தாள். இந்த நிைலயில்
உடனிᾞந்த ᾙᾊநாகᾔக்ேகா தன் ஆவைலச் சிறிᾐம் அடக்க ᾙᾊயவில்ைல. அந்தக்
கூட்டத்தினைரᾜம், விண்மீன்கᾦக்கிைடேய ᾙᾨநிலᾫ தளர்ந்ᾐ கிடப்பᾐ ேபால்
ᾐவண்ᾌ நிற்கும் அந்தப் ெபண்ைணᾜம் ேநாக்கி, "பாண் மக்கேள! விறᾢயர்கேள!
ேபரழகு வாய்ந்த இைசச் ெசல்விேய! நீங்கள் எல்ேலாᾞம் காணத் தவித்ᾐக்
ெகாண்ᾊᾞக்கும் இைளய பாண்ᾊயர் சாரகுமாரைரத்தான் இப்ேபாᾐ உங்களᾞேக
காண்கிறீர்கள்" - என்ᾠ ெசால்ᾢ அவர்கᾦைடய ᾙக மலர்ச்சிையᾜம், மன
மகிழ்ச்சிையᾜம், அன்ைபᾜம் அந்தக் கணேம இைளயபாண்ᾊயர் ேநᾞக்கு ேநராகப்
ெபᾠம்பᾊ ெசய்ᾐவிட ேவண்ᾌம் ேபால ᾙᾊநாகனின் நாᾫம் இதழ்கᾦம் ᾙந்தின.
ஆனால் ᾙᾊநாகᾔக்கு அந்த ேவைளயில் அந்தச் சூழ்நிைலயில் அப்பᾊ ஓர் ஆவல்
வᾞவᾐ இயல்ᾗ என்பைத ᾙன்ேப அᾒமானித்திᾞந்த இைளயபாண்ᾊயர், 'அைதச்
ெசால்ல ேவண்டாம்' - என்ற பாவைனயில் ைசைக ெசய்ᾐ அவனᾐ ஆவைல
அடக்கிவிட்டார். இராச கம்பீரத்ᾐக்குாிய ெபாற்ேகாலங்கᾦம், அலங்காரப்
ᾗைனᾫகᾦமின்றித் ெதன்பாண்ᾊ நாட்ᾊன் பல்லாயிரம் க்ஷத்திாிய இைளஞர்களில்
சற்ேற அழகு மிகுந்த ஓர் இைளஞைனப் ேபாலேவ அந்தக் குᾞகுலவாசத் ேதாற்றத்தில்
இைளய பாண்ᾊயர் இᾞந்ததனால் அவர்களாᾤம் அவைரக் கண்ᾌ ெகாள்ள
ᾙᾊயவில்ைல. தன்ைனக் காட்ᾊᾤம் பᾞவத்தில் மிக மிக இைளயவளாகத் ேதான்றிய
அந்தப் ெபண்ைண ேநாக்கி, "உன் ெபயர் என்னெவன்ᾠ எனக்கு ெசால்வாயா
ெபண்ேண?" - என்ᾠ உாிைமேயாᾌம் பாசத்ேதாᾌம் கனிவாய் வினவினான்
சாரகுமாரன்.
நாணம் நாைவ அைடக்கும் காதல் மழைலயாக ஒᾢத்தᾐ அவள் குரல்:
"கண்ᾎக்கினியாள்." ெசவிக்கினிதாக ஒᾢத்த இந்த மᾠெமாழி சாரகுமாரனின்
ெநஞ்ைசத் ெதாட்டᾐ. ெபண்ணின் குரᾤக்கு வசீகரமான அழகு வᾞகிற இடம் நாவில்
ெசால் பிறக்கும் நிைலᾜம் - அேத கணத்தில் அந்தச் ெசால்ைல உைடக்கும்
நாணᾙமாகத் தᾌமாறி ெவளி வᾞகிற குதைலச் ெசால்தான். ெபண்ணின்
உணர்ச்சிகளில் மிக நளினமான உணர்ச்சி இந்தக் குதைலச் ெசால்தான். ெபண்ேணாᾌ
உடன் பிறந்த அந்தரங்க சங்கீதேம இந்தக் குதைல ெமாழிதான் என்ᾠ ெசால்ல
ேவண்ᾌம்.
மலரக் காத்திᾞந்ᾐ மலர்ந்தᾐம் 'கம்'ெமன்ᾠ மணம் விாிᾜம் நᾠமணம் மிகுந்த
ᾘைவப் ேபால ஒவ்ெவாᾞ ெபண்ணிடᾙம் அவள் மலᾞம்ேபாᾐ நாணᾙம்
ெசால்ᾤமாகத் தᾌமாறிப்பிாிᾜம் இந்த அழகிய ெமாழி பிறக்கிறᾐ. இன்ெனாᾞ ᾙைற
அவள் குரᾢேலேய அந்தப் ெபயைரக் ேகட்க ேவண்ᾌம் ேபால ஆைசயாயிᾞந்தᾐ
சாரகுமாரᾔக்கு. உலகத்தின் ᾙதற் பண்ைணப் ெபண்ணின் குதைலயிᾢᾞந்ᾐ தான்
மனிதன் கண்ᾌ பிᾊத்திᾞக்க ேவண்ᾌெமன்ᾠ அப்ேபாᾐ ேதான்றியᾐ அவᾔக்கு.

18. 18
அவள் ேபசினாளா அல்லᾐ தளர்ச்சியினால் அவளிடமிᾞந்ᾐ கீேழ பிாிந்ᾐ கிடந்த யாழ்
அவᾦக்காகப் ேபசியதா என்ᾠ பிரைமயைடᾜம்பᾊ இன்ᾔம் அவன் ெசவிகளிேலேய
ாீங்காரமிட்ᾌக் ெகாண்ᾊᾞந்தᾐ அந்த ஒᾞ ெபயர்.
"என்ன இᾞந்தாᾤம் நீ ெசய்தᾐ தவᾠதான் ெபண்ேண! ᾙᾐைமயினால் தளர்ந்த
ெபற்ேறார்கைள வழி நைடயாளர்கேளாᾌ பின் தங்க விட்ᾌ விட்ᾌ நீ மட்ᾌம் இப்பᾊத்
தனிேய வரலாமா?"
சாரகுமாரனின் இந்தக் ேகள்விக்கு மᾠெமாழி கூறாமல் கீேழ கிடந்த தன் யாைழப்
பார்த்தபᾊ ெமௗனமாக ெவட்கம் சிவக்கும் ᾙகம் அழகு ெபாழிய நின்றாள் அவள்.
"அப்பᾊெயன்ன அவசரம் உனக்கு? இைளயபாண்ᾊயர் எங்ேக ஓᾊப் ேபாகிறார்?
நகரணி விழா நாட்களில் என்றாவᾐ ஒᾞ நாள் நீ அவைரப் பார்க்க ᾙᾊயாமலா ேபாய்
விடப் ேபாகிறᾐ?"
நாணத்தினால் அவள் ᾙகம் இன்ᾔம் அழகாக இன்ᾔம் அதிகமாகச் சிவந்தᾐ.
இைளயபாண்ᾊயாின் நᾊப்ைபக் கண்ᾌ தனக்குள் ெபாங்கிக் ெகாண்ᾌ வந்த சிாிப்ைப
ᾙயன்ᾠ அடக்கிக் ெகாண்டான் ᾙᾊநாகன். சாரகுமாரனின் ேகள்விக்கு அவள்
மᾠெமாழி கூறாவிட்டாᾤம் கூட்டத்திᾢᾞந்த அந்தப் ெபாியவர் மᾠெமாழி கூறினார்.
"நீங்கள் ெசால்வᾐ ேபால் இைளயபாண்ᾊயைரப் பார்ப்பᾐ அவ்வளᾫ எளிைமயான
காாியமாயிᾞந்தால் நாங்கள் ஏன் இத்தைன அவசரப்படப் ேபாகிேறாம் ஐயா? அவர்
தான் தைலநகரத்திேலேய இᾞப்பதில்ைலயாேம? ஆசிாியர்களிடம் குᾞகுலவாசம்
ெசய்ᾐ வᾞவதனால் எப்ேபாதாவᾐ அத்தி ᾘத்தாற் ேபாலத்தான் அவர் கபாடᾗரத்ᾐக்கு
வᾞகிறாெரன்ᾠ ேகள்விப்பᾌகிேறாம்."
"இᾞக்கலாம்! இைளயபாண்ᾊயைரப் பார்ப்பதில் இவ்வளᾫ பரபரப்ᾗம் அவசரᾙம்
ஏன் என்பᾐதான் என் ேகள்வி. ஓர் அரசகுமாராிடம் உடேன பார்த்ᾐத் தீர
ேவண்ᾌெமன்ᾠ தவிப்பதற்கு அப்பᾊ என்ன ெபாிய சிறப்ᾗ இᾞந்ᾐ விடப் ேபாகிறᾐ?
கைலஞர்கள் இன்ெனாᾞவைரப் பார்ப்பதற்கு ஏங்குபவர்களாக இᾞத்தல் கூடாᾐ.
இன்ெனாᾞவர் தங்கைளப் பார்க்க ஏங்கச் ெசய்பவர்களாக இᾞக்க ேவண்ᾌம். பார்க்கப்
ேபானால் அரசகுᾌம்பத்ᾐப் பிள்ைளகᾦக்கு என்ன இᾞக்கிறᾐ? பதவிᾜம்
கடைமகᾦம் சாகிறவைர ெநஞ்சில் மிகப் ெபாிய சுைமகளாக இᾞக்கிற வாழ்க்ைக
அரச வாழ்க்ைக. குᾊப்ெபᾞைம - கடைம - என்ற எல்ைலகைளத் ᾐணிந்ᾐ உலகத்ைதச்
சுதந்திரமாக அᾒபவிக்கும் வாழ்ᾫ கூட அவர்கᾦக்கு இல்ைல. கைலஞர்கள் தங்கள்
உயிர் நாᾊயாகிய கைலக்கᾞவிகᾦம் கீேழ தவறி விᾨம்பᾊ அத்தைன ேவகமாக
இᾐேபால் யாைரᾜம் ேதᾊ ஓடக்கூடாᾐ. இேதா இந்த அᾞைமயான யாைழ இவள்
ஒᾞகணம் கீேழ மண்ணில் தவற விட்ᾊᾞப்பைதக் கூட இப்ேபாᾐ என்னால்

19. 19
ெபாᾠத்ᾐக் ெகாள்ள ᾙᾊயவில்ைல" - என்ᾠ கூறிக்ெகாண்ேட கீேழ குனிந்ᾐ நல்ல
ேவைளயாக எᾐᾫம் பᾨᾐபடாமᾢᾞந்த அந்த யாைழக் ைகயிெலᾌத்ᾐ - அதில் மண்
பᾊந்திᾞந்த இடங்கைள ேமலாைடயால் ᾑய்ைம ெசய்தபின், எந்த நிைலயிᾤம்
இைதக் கீேழ தவற விட்ᾌ விடாேத ெபண்ேண! கவிஞனின் எᾨத்தாணிᾜம், பாணனின்
யாᾨம் - வாழ்க்ைகயின் ேசார்ᾫகளில் கூட அவனிடமிᾞந்ᾐ கீேழ நᾨவேவ கூடாᾐ.
வாழ்க்ைகயின் ேசார்ᾫகள் கைலைய ஆள்பவைனக் கீேழ தள்ளலாம். ஆனால்
அவᾔைடய கைலையேய கீேழ தள்ளிவிடக்கூடாᾐ" - என்ᾠ ᾗன்ᾙᾠவல் ெசய்தவாᾠ
கூறி அவளிடம் யாைழக் ெகாᾌத்தான் சாரகுமாரன்.
யாைழ வாங்கிக் ெகாள்ᾦம்ேபாᾐ அவள் ைககைளᾜம், விரல்கைளᾜம் பார்த்த
சாரகுமாரனின் மகிழ்ச்சி ேமᾤம் அதிகமாகியᾐ. தாமைர இதழ்கைள நீட்ᾊச் சுᾞட்ᾊப்
பவழ நகங்கள் பதித்தாற் ேபான்ற அந்த நீண்ட நளின விரல்கள் யாழ்
வாசிப்பதற்ெகன்ேற பைடக்கப் ெபற்றைவேபால் ேதான்றின. ஒᾞᾙைற பார்த்தாᾤம்
மறந்ᾐ விட ᾙᾊயாத அத்தைன அழகிய விரல்கள் அைவ. யாைழ அவனிடமிᾞந்ᾐ
ெபற்ᾠக் ெகாண்ட அவள் நன்றிேயாᾌ சில வார்த்ைதகள் தயங்கித் தயங்கிப்
ேபசினாள்.
"ஐயா உங்கைளப் ேபால் உதவி ெசய்ᾜம் மனᾙம் கᾞைணᾜம் நிைறந்தவர்கள்
நிரம்பிக்கிடக்கிற இந்தப் பாண்ᾊ நன்னாட்ᾊன் வழிகளில் கைலஞர்கள் எந்த இடத்தில்
ேசார்ந்ᾐ விᾨந்தாᾤம் நிச்சயமாக அவர்கᾦக்குக் கவைல இᾞக்க ᾙᾊயாᾐ.
அவர்கᾦைடய யாழ் கீேழ விᾨம்ேபாெதல்லாம் அைத நிைனᾬட்ᾊ மᾠபᾊᾜம்
எᾌத்தளிக்க உங்கைளப் ேபான்றவர்கள் இᾞக்கும்ேபாᾐ கைலஞர்கᾦக்ெகன்ன
கவைல."
"என்னிடம், நீ ெசால்வᾐ ேபால் ஏதாவᾐ நல்ல குணம் இᾞக்குமானால், அதற்காகக்
கடᾫைள வாழ்த்ᾐ ெபண்ேண! என்ைன வாழ்த்ᾐவᾐம் வியப்பᾐேம ஒᾞ நாள் நான்
இவற்ைற மறப்பதற்ேகா இழந்ᾐ விᾌவதற்ேகா காரணமான அகங்காரத்ைத என்ᾔள்
உண்டாக்கி விடலாம்."
"ஐயா! எளிைமயாகத் ேதான்றினாᾤம் தாங்கள் ெபᾞஞ் ெசல்வக் குᾊையச்
ேசர்ந்தவர் ேபால் ெதாிகிறீர்கள். தைய ெசய்ᾐ தாங்கள் யாெரன்பைத எங்கᾦக்குக்
கூறலாமா?"
"என்ைனப் பற்றிக் கூᾠவதற்கு அப்பᾊப் ெபாிதாக ஒன்ᾠமில்ைல ெபண்ேண!
இந்தப் பாண்ᾊ நாட்ᾊன் ேகாநகரமாகிய கபாடᾗரத்தில் நிரம்பியிᾞக்கும் மிகப்ெபாிய
ᾙத்ᾐ வணிகர்களில் ஒᾞவன் நான்..."