5. Só nos cubrirá,
o vestido co que
arroupamos ao próximo.
Logo das tebras, a luz
6. Só nos descansará, o cansazo do peregrino
que hospedamos.
Tralas tebras, espero a luz
7. Só nos consolará,
a palabra
coa que reconfortamos.
A quen o verdadeiro amor atrapou, seguiralles unindo ( Séneca)
8. Só nos sandará,
o consuelo
do enfermo que visitamos.
Na esperanza dunha vida mellor
9. Só nos aliviará,
o peso que quitamos doutros ombreiros.
Espero a claridade
10. Só nos dará paz,
a ofensa que perdoamos.
Inda ausentes, estaremos presentes; inda mortos, viviremos (Cicerón, Pro Milone 97)
11. Só fará renacer a esperanza,
a mirada que diriximos ao ceo
e as mans coas que abrazamos.
Escollín o camiño da verdade
12. Só nos conducirá á VIDA,
a confianza que depositemos en DEUS.
Para os vivos a luz do sol; para os que aquí descansan, a luz de Deus
13. Así que sementa para que mañá
cando DEUS recolla, vexa que
cumpriches o teu labor.
A virtude vive despois da morte
14. O ceo conquístase hoxe.
Vivín e completei o camiño que a sorte me destinara (Virxilio, Eneida IV, 653-4.653)
15. Só QUEDA O QUE DAMOS
Só nos aloumiñará, o amor que prodigamos.
Só nos alegrará, o sorriso que regalamos.
Só nos refrescará, a auga que bebemos xuntos.
Só nos alimentará, o pan que compartimos.
Só nos cubrirá, o vestido co que arroupamos o próximo.
Só nos descansará, o cansazo do peregrino que hospedamos.
Só nos consolará, a palabra coa que reconfortamos.
Só nos guiará, a verdade que proclamamos.
Só nos sandará, o consolo do enfermo que visitamos.
Só nos aliviará, o peso que quitamos doutros ombreiros.
Só nos dará paz, a ofensa que perdoamos.
Só fará renacer a esperanza, a mirada que diriximos ao ceo
e as mans coas que abrazamos.
Só nos conducirá á VIDA, a confianza que depositemos en Deus.
Así que sementa para que mañá cando DEUS recolla, pense en ti
e vexa que cumpriches o teu labor.
O ceo conquístase hoxe.