1. José Antonio Pagola
17 de febreiro de 2013
1º Coresma (C)
Música: Pachebel Canon 100;present:B.Areskurrinaga HC;euskaraz:D.Amundarain
2. As primeiras xeracións cristiás
interesáronse moito polas probas e
tensións que tivo que superar Xesús
para manterse fiel a Deus e vivir
sempre colaborando no seu proxecto
dunha vida máis humana e digna para
todos.
3. O relato das
tentacións de Xesús
non é un episodio
cerrado, que acontece
nun momento e nun
lugar determinado.
Lucas advírtenos que,
ao terminar estas
tentacións,
“o demoño marchouse
ata outra ocasión".
As tentacións
volverán na vida de
Xesús e na dos seus
seguidores.
seguidores
4. Por iso, os
evanxelistas colocan
o relato antes de
narrar a actividade
profética de Xesús.
Os seus seguidores
han de coñecer ben
estas tentacións
desde o comezo, pois
son as mesmas que
eles terán que
superar ao longo dos
séculos, se non
queren desviarse del.
5. Na primeira
tentación fálase
de pan.
Xesús resistese
a utilizar a Deus
para
saciar a súa
propia fame:
"non só de pan
vive o home".
6. O primeiro para Xesús é buscar o Reino de
Deus e a súa xustiza: que haxa pan para todos.
Por iso acudirá un día a Deus, pero será para
alimentar un xentío famento.
7. Tamén hoxe a nosa tentación é pensar só no noso
pan e preocupármonos exclusivamente da nosa
crise.
Desviámonos de Xesús cando nos cremos con
dereito a telo, e esquecemos o drama, os medos e
sufrimentos dos que carecen
de case todo.
8. Na segunda tentación
fálase
de poder e de gloria.
Xesús renuncia a todo
iso. Non se prostrará
ante o diabo que lle
ofrece o imperio sobre
todos os reinos do
mundo:
"Ao Señor, o teu Deus,
adorarás".
Xesús non buscará
nunca ser servido senón
servir.
9. Tamén hoxe se
esperta nalgúns
cristiáns a
tentación de
manteren, como
sexa, o poder que
ha ter a Igrexa
como en tempos
pasados. Ao Reino de
Desviámonos de Deus
Xesús cando abrímoslle
presionamos as camiños
conciencias cando
tratando de traballamos
impoñer á forza por un mundo
as nosas crenzas. máis
compasivo e
solidario.
10. Na terceira tentación propónselle
a Xesús que descenda de maneira grandiosa ante
o pobo, sostido polos anxos de Deus.
Xesús non se deixará enganar:
"Non tentarás o Señor, o teu Deus".
11. Aínda que llo
pidan, non fará
nunca un signo
espectacular
do ceo.
Só fará signos
de bondade
para aliviar o
sufrimento e as
doenzas da
xente.
12. Desviámonos de Xesús cando
confundimos a nosa propia
ostentación coa gloria de Deus.
A nosa exhibición non revela a
grandeza de Deus.
Só unha vida de servizo humilde
aos necesitados manifesta o seu
Amor a todos os seus fillos.
13. NON DESVIARNOS DE XESÚS
As primeiras xeracións cristiás interesáronse moito polas probas e tensións que tivo que superar
Xesús para manterse fiel a Deus e vivir sempre colaborando no seu proxecto dunha vida máis humana e digna
para todos.
O relato das tentacións de Xesús non é un episodio cerrado, que acontece nun momento e nun lugar
determinado. Lucas advírtenos que, ao terminar estas tentacións, “o demoño marchouse ata outra ocasión". As
tentacións volverán na vida de Xesús e na dos seus seguidores.
Por iso, os evanxelistas colocan o relato antes de narrar a actividade profética de Xesús. Os seus
seguidores han de coñecer ben estas tentacións desde o comezo, pois son as mesmas que eles terán que
superar ao longo dos séculos, se non queren desviarse del.
Na primeira tentación fálase de pan. Xesús resístese a utilizar a Deus para saciar a súa propia fame:
"non só de pan vive o home". O primeiro para Xesús é buscar o Reino de Deus e a súa xustiza: que haxa pan para
todos. Por iso acudirá un día a Deus, pero será para alimentar un xentío famento.
También hoxe a nosa tentación é pensar só no noso pan e preocuparnos exclusivamente da nosa
crise. Desviámonos de Xesús cando nos cremos con dereito a telo, e esquecemos o drama, os medos e
sufrimentos dos que carecen de case todo.
Na segunda tentación fálase de poder e de gloria. Xesús renuncia a todo iso. Non se prostrará ante o
diabo que lle ofrece o imperio sobre todos os reinos do mundo: "Ao Señor, o teu Deus, adorarás". Xesús non
buscará nunca ser servido senón servir.
Tamén hoxe se esperta nalgúns cristiáns a tentación de manteren, como sexa, o poder que ha de ter
a Igrexa como en tempos pasados. Desviámonos de Xesús cando presionamos as conciencias tratando de
impoñer á forza as nosas crenzas. Ao Reino de Deus abrímoslle camiños cando traballamos por un mundo máis
compasivo e solidario.
Na terceira tentación propónselle a Xesús que descenda de maneira grandiosa ante o pobo, sostido
polos anxos de Deus. Xesús non se deixará enganar:"Non tentarás o Señor, o teu Deus". Aínda que llo pidan, non
fará nunca un signo espectacular do ceo. Só fará signos de bondade para aliviar o sufrimento e as doenzas da
xente.
Desviámonos de Xesús cando confundimos a nosa propia ostentación coa gloria de Deus. A nosa
exhibición non revela a grandeza de Deus. Só unha vida de servizo humilde aos necesitados manifesta o seu
Amor a todos os seus fillos.
José Antonio Pagola