MGA HAMON SA KASARINLAN
Sa kabila ng pagkilala ng US sa kalayaan ng Pilipinas, nanatili pa rin ang
impluwensya ng US dito. Neokolonyalismo ang tawag sa bagong anyo ng
kolonyalismong ito. Sa ganitong sistema, patuloy na naitaguyod ng mas
makapangyarihang bansa ang interes nito sa pamamagitan ng pagkontrol o pag
impluwensiya sa poltika, ekonomiya, lipunan, at kultura ng mas mahinang bansa.
Makikita ito sa mga naginghakbang ng US matapos ang digmaan.
Kasabay ng pagbibigay nito ng tulong-pinansiyal para sa rehabilitasyon at
pagsasaayos ng mga napinsala noong nakaraang digmaan ay isisnulong ng US ang iba’t
ibang batas na patuloy na nag-ugnay dito at sa Pilipinas. Isa na rito Bell Trade Act o
Philippine Trade Act of 1946 na inakda ni Charles Jasper Bell ng Us. Nilalaman batas na
ito ang pagkakaroon ng malayang kalakalan sa pagitan ng US at Pilipinas sa loob ng
walong taon; pagbibigay sa US ng parity rights o kapantayan na karapatan sa Pilipinas
na galugarin, hanguin, at gamitin ang mga likas na yaman ng bansa; pag-aangkat sa
Pilipinas ng ano mang produkto ng walang binabayarang buwis; at pagtatali ng halaga
ng piso sa dolyar sa tumbasang 2:1.
Higit pang lumubha ang kalagayan ng Pilipinas kaugnay ng relasyon nito sa US nang
lagdaan ni pangulong Harry S. Truman ng US Tydings Rehabilitation Act noong Abril
30, 1946. Ayon dito, magbibigay lamang ng dagdag na tulong-pinansiyal ang US sa
Pilipinas, na nagkakahalaga ng $620 000 000, kung
aayon ang pangulo ng Pilipinas sa kahilingan ng US na susugan ang Saligang Batas
ng Pilipinas . Dito, binigyan ng Parity rights ang US. Malinaw na sa batas na ito,
nagbagong-anyo ang kolonyalismong pinairal ng US sa Pilipinas at nakasentro na
sa aspektong pang-ekonomiya.
Ginamit din ng amerikano ang panggigipit. Hindi pinahintulutan ng US na
maging industriyalisadong bansa ang Pilipinas. Hinumok nitong manatiling
agrikultural ang Pilipinas kapalit ang tulong-pinansiyal upang payamanin ang
sektor na ito. Sa ganitong paraan ay higit na mapapakinabangan ng US ang mga
hilaw na materyales at likas na yaman ng Pilipinas, habang ang huli ay patuloy na
aasa sa sa mga produkto at kalakal mula sa una.
Ginamit din ng US ang pagpapautang upang mapanatili ang neokolonyal na
ugnayan. Sa pamamagitan ng International Monetary Fund, World Bank, o ng US ,
napautang ang Pilipinas kapalit ng mga patakarang pang-ekonomiyana pabor at
naaayon sa una.
Ikatlong paraang ginamit ang pagpapakilala sa mga Filipino ng kultura ng US sa
pamamagitan ng edukasyon. Ilang Filipino ang ipinadala sa US upang maging
pensionado
Dito ay nakapag-aral sila ng sistemang Kanluranin gamit ang mga aklat na
tampok ang kulturang Amerikano. Nahubog sa kanilang isipan na ano mang
gawang Amerikano at Maka-Amerikano ay pinakamahusay sa lahat. Inaasahan na
sa kan ilang pagbalik sa Pilipinas ay dala nila ang pag-uugali at kultura ng mga
Amerikano na ibabahagi nila sa mga Filipino. Dito umusbong ang kaisipang
kolonyal.
Ikaapat na paraan ng neokolonyalismong ginamit at pagbibigay ng tulong-
militar o pagpapaigting sa seguridad ng bansa. Sa pagtatapos ng digmaan,
ipinamahagi ng US ang ilan sa kanilang mga armas at kagamitan. Nagpadala rin
sila ng kanilang mga sundalo sa Pilipinas upang sanayin ang mga sundalong
Filipino sa pakikipagdigma.
Batay sa mga nabanggit sa itaas, napatunayan na hindi lubusang nagwakas ang
kolonyalismo, bagkus ay nagbagong-anyo lamang ito. Patuloy ang impluwensiya ng
dating mananakop hanggang sa tuluyan na itong nabago at nahubog upang
maging maka-Kanluranin ang pag-iisip ng mamamayan.
KAISIPANG KOLONYAL
Itinuring na malaking hamon din sa pag-unlad ng Pilipinas ang pagbabago sa
pag-iisip at pag-uugali ng mga Filipino sa panahon ng neokolonyalismo. Nabuo
ang paniniwala o kaisipang higit na mahusa, maganda, at de-kalidad ang mga
produkto at serbisyo ng mga banyaga kaysa sa sariling gawa. Ito ang kaisipang
kolonyal o kaisipang neokonyalismo. Tinangkilik ng mga Filipino ang mga
Produktong banyaga at ang pagkakaroon ng mga bagay na ito ang naging batayan
ng katayuan nila sa lipunan.
Malaki rin ang naidulot nito lalo na sa ekonomiya ng bansa. Humina ang kita ng
lokal na negosyo habang patuloy ang pag-igting ng ekonomiya ng mga banyaga.
Maraming mamamayan ang nagsilikas mula sa mga lalawigan patungo sa mga
lungsod sa pag-asang doon nakakamtan ang hinahangad nilng magandang buhay.
Bunsod din ito ng pagbabagong-anyo ng mga lungsod batay sa estilong banyaga.
Nanatiling isang hamon ang pagpapahusay sa lokal na industriya at pagsulong sa
damdaming makabayan nang sa gayon ay muling tangkilikin ang mga produktong
sariling atin
___ 1. pagpapakilala ng kanluraning uri ng pananamit
___2. Pagbibigay ng mga labis na armas
___3. Pagpapautang ng pondo para sa pagpapaunlad
___4. Pagsama sa United Nations upang pangalagaan ang kapayapaan
___5. Pagpapadala ng mga sundalo at pulis sa pagsasanay
___6. Pagpasok ng iba’t ibang pagkaing Amerikano tulad ng hotdog at hamburger.
___7. Paggamit ng English sa pagtuturo sa mga paaralan
___8. Pagbibigay ng suportang pinansiyal
___9. Pagtulong sa isang pinuno upang manatiling tapat sa US
___10. Pagpapakilala sa mga libangang gaya ng telebisyon at sine
___1. Ipinagkaloob ng US ang kasarinlan ng Pilipinas noong Hulyo 4, 1946.
___2. Ang neokolonyalismo ay makabagong paraan ng pagkontrol sa isang bansa.
___3. Malaki ang pakinabang ng mga mahihirap na bansa sa dayuhang
namumuhunan.
___4. Ang pag-iral ng kaisipang kolonyal ay hamon upang pagbutihin ang paggawa
ng sariling produkto.
___5. Higit na mainam ang makinaryang gawa sa Japan kaysa sa Pilipinas.
___6. Makakatulong ang parity rights upang malinang nang maayos ang ating
likas-yaman.
___7. Labag sa saligang batas ng 1935 ang pagpapatupad ng parity rights.
___8. Ang patuloy na pagbibigay-tulong sa atin ng US ang nagbibigay dahilan ng
patuloy na pagsandal nito dito.
___9. Tanging ang US lamang ang makatutulong upang umunlad sa Pilipinas.
___10. Kinilala ng US ang kasarinlan ng Pilipinas.