2. Antón Riveiro Coello
1. Vostede declarou nunha entrevista anterior que comezou a escribir para seducir a unha muller. Cre vostede que unha
circustancia persoal pode chegar a influír tanto como para iniciarse no mundo da literatura?
No meu caso si. Con palabras quixen conquistar a que hoxe é a miña compañeira. E foi ela a que tirou de min para que eu escribise.
Non sempre somos nós os que atopamos a nosa vocación. Ás veces son outras persoas as que nos animan ou detectan en nós calquera
clase de talento. Pensándoo ben, o que me aconteceu a min non ten nada de especial porque os escritores sempre utilizamos a
literatura para seducirmos o lector
2. Sempre trascendeu que Álvaro Cunqueiro era un gran fabulador.
Pensa que ten vostede esa imaxinación para fabular aínda que fose con
mentiras?
Eu de pequeno era un rapaz cunha imaxinación hiperbólica, é dicir, un
gran mentireiro. Pero se o que di Ciorán de que a mentira é outra
clase de talento, podo dicir que estou realmente dotado. Ademais,
acaso a literatura non é unha marabillosa mentira aceptada por todos?
3. Algunha das súas novelas está baseada en mentiras xurdidas do
maxín xuvenil?
Seguramente, pero tampouco estou certo de que fosen mentiras. Se
cadra están algo adornadas ou distorsionadas. Co tempo esas mentiras
incorpóranse á nosa vida e xa non estamos certos de se nos ocorreron
ou non. Que máis dá? Na literatura, ás veces, a verdade non nos vale Antón Riveiro cos alumnos de Literatura Galega do Século XX.
4. Que nos pode contar das súas afeccións musicais? Pois temos escoitado que á idade de 16 anos formou un grupo de Rock.
Si, chamábase Sacho e tocabamos cancións propias e tamén de Deep Purple, Scorpions, Police e outros grupos. Foi unha experiencia
formidable e moi creativa. A música segue a ocupar un lugar importante no meu lecer. Sigo a tocar case todos os días. Os meus veciños,
por desgraza, sábeno ben e poden dar conta disto.
3. Antón Riveiro Coello
5. Vostede gañou o prestixioso premio de narrativa “Manuel García Barros” da Estrada. Como valora Vostede a importancia dos
premios literarios na normalizacion dunha literatura? Cumpren realmente a función coa que foron ideados?
É importantísimo para a normalización dunha literatura. Dicir que hai moitos premios ou moitos escritores é o mesmo que protestar
porque un bosque ten moitas árbores. Os premios cumpren varias funcións coma a de confirmar carreiras ás veces titubeantes, abrir
camiños ou facerlles publicidade aos propios libros. A min serviume para o máis importante que non é outra cousa que atopar unha
editorial de prestixio coma Galaxia. De feito dende o ano que gañei o García Barros nunca máis me volvín presentar a un premio
porque o fundamental xa estaba conseguido
6. A súa obra As Rulas de Bakunin está ambientada na crúa
realidade da Guerra Civil. Vostede, que non viviu nesta época, como
decidiu escribir sobre ela? Pode contarnos algo de como levou o
proceso de documentación?
Eu só quería escribir unha historia de amor, pero cruzouse no meu
camiño o historiador do concello de Culleredo, Carlos Pereira, e
teimou para que situase a novela nesa bisbarra. E caín no engado
porque el me facilitou moitísima documentación, ordenada
cronoloxicamente, que empurrou a miña inspiración para apalpar o
espírito da época. Despois veu o traballo de campo, que foi moi
interesante porque tiven a oportunidade de coñecer moita xente
maior que me emprestou a súa memoria e traballei sobre ela coma se
fose unha materia viva.
7. Como se postula vostede fronte ao conflito lingüístico actual?
Antón Riveiro cos alumnos de Literatura Galega do Século XX. Cre que hai futuro para a nosa lingua e a nosa literatura?
Eu son unha persoa moi optimista, pero a presión que hai sobre a lingua é salvaxe. Xa non temos medios na nosa lingua e o problema
máis grande é que os mozos, sobre todo nas vilas e nas cidades, xa non teñen quen lles fale en galego, e se non hai unha posición
ideolóxica neles, apenas aparecen novos falantes. Deberán mudar moitas cousas porque o que está claro é que o destino dunha
literatura vai parello ao da lingua. Sen lingua galega non haberá literatura galega. Iso está claro. Haberá que traballar moito.
4. Antón Riveiro Coello
8. Cal é a obra que máis lle custou escribir? E coa que máis se identifica? Por que?
Sen ningunha dúbida a obra que máis me custou escribir é a última, que acaba de saír
do prelo e se titula Laura no deserto. Botei con ela seis anos da miña vida e sei que
madurei nela non só como escritor senón tamén como persoa. E aínda que coido que
esta é a miña mellor novela, a miña identificación está máis preto doutras coma A
quinta de Saler, Casas Baratas ou A esfinxe de amaranto, que son obras que se
desenvolven na miña terra de nacenza e están inspiradas en persoas coñecidas.
a z de
s e r ca p
r non
b ras po
súas o
lgun h a da s o de o
n o ca ixón a n vencid n e
tou co ó
vez deixou e quería? se non es lo sen paix teño
a
Algunh como voste
d r n a da face que no
n
9. ila ño a escribi escribir a nfesar
escrib me po sen odo co
o e non s tempadas empezo e p
iplinad e e
stan te disc pasar grand remato o qu
Son ba . Prefiro mpre
r iso, se uro?
remata emento. Por u fut
c
conven caixón o se
o vostede alta
n a da n enx erga osa f un
da n
como mplo só com en
o
gal ega e un exe non rica
e ac tual e ser país, e ga máis
i e da d a pod o le
soc a lingu nós com dade ga
a da en co s en ocie
pe n s e teñ onfiemo os unha s
Que que s que c erem
. ízos
10
os p rexu
O dí a en spilir e t
e
dio e mento. emos a
too olve
O au senv ezar
e
de d satélite os. , com
t
lugar os aspec
s
todo
6. Un personaxe galego e
un estranxeiro?
Un p
a obra Adrián Solovio erson
e unh ficci axe de ci
r/-a egos? ón c
o qu encia-
a auto gal e Ulises iden
n/h teraria tifiq e se
U li én dez ue?
ís M anos. Sup
Xos é Lu rrai er mán
eA
Fe rrín Unh
a pel
ícula
de ci
Paris ne
- Texa
ca ntábe ento
a
s obr
iag e ld
a
lie um
nh s?
ted l?
a e u iro
on
r/- anxe
ra
o
uto str
m
a
ha ria e e Le
Un
n/ era
sa
Unha obr
a
U it
l r acq tes
G Sy
nt
teatral?
Hamlet. ien des
ul ge
Sa
J
A
Ri va
7. Un feito histórico? Un lugar para visitar? e un lugar para descansar?
Para visitar Compostela e para descansar O
A Guerra Civil. Paraíso (na serra madrileña).
a? Un l
u topí ugar
Un tipo
de músi Unha axeit
ca? lectu ado para
Unha ca
no ra? a
paz .
nción?
A Á so
ndo
Jazz. In mbra
A
Sentime
ntal Mo mu ad Out
árbo
re na
dun
ha
de John C od em ro
oltrane ai en praia
O s d tre .
ci a tem
n l
b ano
?
Un/h gu e e iter en
l/ur ? a au ita toc atu to
rura taña quen tor/-
a con rra ar a ra?
Mundo mon se id i zar?
raia
/
ao entif
ique
. r real
P ia Edua o po
pra ?
anc
ei
ndo
nha da rdo ribi
n
U B lanc U
r esc ón
pé o Am Se gui paix
or. con
